İlk hüquqi-siyasi qiymət
Heydər Əliyev 1990-cı ildə Naxçıvana gəldi və həmin ilin
payızında keçirilən seçkilərdə Naxçıvan və Azərbaycan par
lamentinə deputat seçildi. 20 Yanvar faciəsinə hüquqi-siyasi
qiymətin verilməməsi onu ciddi narahat edirdi. 1990-cı ilin
noyabr ayında ulu öndərin böyük siyasi nüfuzu sayəsində 20
Yanvar faciəsinə prinsipial qiymət verilməsi məsələsi yenidən
gündəliyə gəldi. Bu mənada Naxçıvan Muxtar Respublikası Ali
Məclisinin birinci sessiyasının noyabrın 21-də keçirilən iclası
yadda qaldı. Heydər Əliyev xalq deputatı kimi «1990-cı ilin
yanvar ayında törədilmiş Bakı hadisələrinə siyasi qiymət ve
rilməsi haqqında» qərar layihəsini işləyib Ali Məclisin müza
kirəsinə təqdim etdi.
Elə həmin sessiyadakı çıxışında xalqımızın hərbi, siyasi,
mənəvi təcavüzə məruz qalmasından narahatlıqla danışan
Heydər Əliyev ürək yanğısı və qətiyyətlə deyirdi: «Başımıza
böyük bəla gəlib, m illət əzilib, m illətə qarşı təcavüz olub,
ancaq indiyə qədər Azərbaycan xalqının həyatında baş
vermiş bu faciəli hadisəyə qiymət verilməyib... Bu qədər
qanunsuzluğa, demokratiyanın pozulmasına dözmək olmaz.
Bu məsələyə biz özümüz siyasi qiymət verməliyik, respub
likanın ali hakimiyyət orqanından tələb etməliyik ki, bu
məsələyə baxsın və günahkarlar cəzalandırılsın».
Heydər Əliyevin xalqın milli faciəsi ilə bağlı qaldırdığı ta
leyüklü məsələ xalq deputatları tərəfindən qətiyyətlə müdafiə
olunurdu. Ali Məclisin birinci sessiyasında «1990-cı ilin yan
var ayında törədilmiş Bakı hadisələrinə siyasi qiymət verilməsi
haqqında» qərar qəbul edildi.
Naxçıvan MR A li Məclisinin 21 noyabr 1990-cı il tarixli
qərarından:
«Yanvar faciələrinin səbəbkarlarının - istər İttifaq, istərsə
də respublika rəhbər partiya, sovet, hüquq-mühafizə orqanı
işçilərinin, hərbçilərin bugünədək aşkar edilib qanunla
283
məsuliyyətə cəlb olunmaması xalqda dərin hiddət və etiraz
doğurmuşdur.
Naxçıvan Muxtar Respublikasının A li M əclisi bütün bunları
işğalçı siyasət və dəqiq düşünülmüş hərbi təcavüz kimi
qiym ətləndirərək İnsan Hüquqları Bəyannaməsinin kobud
şəkildə pozulması kimi nəzərdə tutaraq qərara alır:
1. 1990-cı ilin yanvar ayında Bakı şəhərində törədilmiş
qanlı hadisələr Azərbaycan SSR-in suveren hüquqlarına,
respublikada
gedən
demokratik proseslərə
qəsd kimi
q iy m ətləndi ri İsin.
2. Dinc əhaliyə, silahsız kütləyə, heç bir müqavimət
göstərməyən günahsız adamlara qarşı müasir silahla, hərbi
texnika ilə zorakılıq edilməsi, qocaların, qadınların, uşaqların
qətlə yetirilməsi Azərbaycan xalqına qarşı açıq təcavüz
kim i ittiham edilsin.
3. B irilə yaxın vaxt keçməsinə baxmayaraq, Bakı faciələrinə
Azərbaycan SSR ali hakimiyyət orqanları tərəfindən siyasi
qiym ət verilməməsi, bununla əlaqədar yaradılmış Xüsusi
Deputat Komissiyasının işinin qeyri-müəyyən səbəblərdən
başa çatdırılmaması, qanlı hadisələrin günahkarlarının aşkara
çıxarılıb qanuni məsuliyyətə verilməməsinə qəti etiraz
olunsun.
Azərbaycan SSR A li Sovetindən tələb edilsin ki, ən
qısa müddətdə həmin məsələni parlamentin müzakirəsinə
çıxarsın.
4. Bu qərar qəbul edilən andan 20 Yanvar günü hər il-
Naxçıvan Muxtar Respublikasında M illi Matəm Günü kimi
qeyd edilsin.
5. Azərbaycan SSR A li Sovetindən xahiş edilsin ki, 20
Yanvar günü hər il Azərbaycan SSR-də M illi Matəm Günü
kim i qeyd edilsin».
Göründüyü kimi, qərarda 20 Yanvar hadisələri Azərbayca
nın suveren hüquqlarına, dinc əhaliyə, heç bir müqavimət
284
göstərməyən günahsız adamlara, Azərbaycan xalqına qarşı
açıq təcavüz kimi qiymətləndirilir. Həmçinin Azərbaycanın o
vaxtkı rəhbərliyinin cinayətkar fəaliyyəti bir daha qeyd oluna
raq deyilir ki, Qanlı Yanvar hadisələrinin günahkarlarını üzə
çıxarmaq, onu təhlil etmək və siyasi qiymət vermək üçün res
publika əhalisinin təkidli tələbinə baxmayaraq, faktiki olaraq,
faciədən ötən müddət ərzində heç bir tədbir görülməmişdir.
Qəribə idi ki, respublika Ali Sovetinin yanvar hadisələrini təh
qiq etməli olan komissiyası da öz işi ilə məşğul olmamışdır.
Respublika rəhbərliyinin bu etinasızlığı haqlı olaraq xalqda
hiddət və etiraz doğururdu.
Sovet hakimiyyətinin süqutundan, Azərbaycanın dövlət
müstəqilliyinin bərpa edilməsindən sonra bir müddət başları
hakimiyyət uğrunda mübarizəyə qarışmış siyasətbazlar xalqı
mıza qarşı törədilmiş bu ağır cinayətin səbəblərinin araşdırıl
ması, ona siyasi-hüquqi qiymət verilməsi və cinayətkarların
müəyyən edilməsi istiqamətində məqsədyönlü iş aparmadılar.
Onlar bu məsələdə heç maraqlı da deyildilər, çünki həmin
cinayətin törədilməsinin məsuliyyəti bu və ya digər dərəcədə
onların da üzərinə düşürdü. Düzdür, həmin dövrdə müxtəlif
siyasi platformalardan çıxış edən ayrı-ayrı siyasi partiyalar 20
Yanvar faciəsi ilə bağlı bütün günahları Moskvanın üzərinə
atmağa cəhd göstərmişdilər. Amma Heydər Əliyevin xalqın
tələbi ilə hakimiyyətə qayıdışına qədər nə A.Mütəllibov, nə
də AXC-Müsavat iqtidarı tərəfindən faciəyə siyasi qiymət
verilməsi üçün bir iş görüldü.
Heydər Əliyev isə Azərbaycan xalqına qarşı soyqırımı si
yasətini həyata keçirməyə rəvac verənlərlə mübarizəsini
ona qarşı az qala düşmən mövqedə duran Ali Sovetdə və
digər istiqamətlərdə də davam etdirir, böyükdən kiçiyə qə
dər hər kəsə məlum olan qatillərin hüquqi müstəvidə aşkar
olunmasını, faciəyə siyasi qiymət verilməsini tələb edirdi.
Heydər Əliyev Azərbaycan SSR Ali Sovetinin 7 mart 1991-ci
285
il tarixli sessiyasındakı çıxışında deyirdi: «1990-cı il yanvarın
20-də İttifaq dövləti tərəfindən Azərbaycan xalqına qarşı
hərbi təcavüz edilmişdir. Heç bir əsas olmadan, xəbər
vermədən, dövlət qanunlarını kobudcasına pozaraq Bakı
şəhərinə müasir silahlı Sovet ordusunun qoşun hissələri
yerildilmiş, onlar vəhşilik; qəddarlıq etmiş, nəticədə nahaq
qan tökülmüş, yüzlərlə adam həlak olmuş, xəsarət almış,
itkin düşmüşdür. Təəssüf ki, bu təcavüz indiyə qədər davam
edir. Bir ildən artıqdır ki, Azərbaycanın paytaxtı fövqəladə
vəziyyət şəraitində yaşayır. Bizim sessiyamız da bu şəraitdə
keçirilir. Bir ildən artıqdır ki, Azərbaycan xalqı şəhidlərə
matəm saxlayır. Respublikanın şəhərlərində, qəsəbələrində,
kəndlərində
şəhidlərin
xatirəsinə
abidələr
ucaldılır.
Fəqət; qatillər indiyə qədər aşkar olunmayıb. Buna heç
vəchlə bəraət qazandırmaq olmaz. Bu məsələ müzakirə
olunmalıdır. 20 Yanvar faciəsinə A li Sovetin sessiyası siyasi
qiymət verməlidir, onun günahkarlarını müəyyən etməlidir».
Heydər Əliyev 1991-ci il iyunun 19-daSSRİ Nazirlər Sovetinə
göndərdiyi məktubunda yazırdı: «Yanvar
hadisələrində
yüzlərlə adam öldürüldü və şikəst edildi. Artıq il yarım
keçib. N əinki bu dəhşətli cinayətlərin hamıya çoxdan
məlum olan günahkarları üzə çıxarılmayıb, əksinə, bunları
ört-basdır etmək üçün əllərindən gələni edirlər. Ümid
edirlər ki, zaman keçdikcə bu faciə unudulacaq. Ancaq tarix
dəfələrlə sübut etmişdir ki, doğma xalqa qarşı yönəldilmiş
qanlı cinayətləri on illə r keçsə də, unutmaq və bağışlamaq
mümkün deyil».
Azərbaycan Respublikası Ali Sovetinin 29 avqust 1991 -ci
il tarixli sessiyasındakı çıxışında isə Heydər Əliyev deyirdi:
«20 Yanvar faciəsi dövründən il yarımdan çox vaxt keçir.
Bu gün burada da, bu salonda cürbəcür söhbətlər gedir.
Bir qrup bir fikirdədir, məndən qabaq çıxış edən Rəhimov
başqa fikirdədir. Mən sual verirəm A li Sovetin Sədri Elmira
286
Qafarovaya, Azərbaycan Prezidenti Ayaz Mütəllibova: nə
üçün indiyə qədər bu məsələyə siyasi qiymət verilməyib?
Bu məsələnin həm siyasi tərəfi var, həm hüquqi tərəfi
var. Bu məsələyə dərhal siyasi qiymət vermək olardı. O ki
qaldı hüquqi cəhəti, ayrı-ayrı adamların məsuliyyətə cəlb
olunması, onu, şübhəsiz ki, istintaq yolu ilə aydınlaşdırmaq
lazımdır. Buna siyasi qiymət verilmədiyinə görə başqa
tədbirlər həyata keçirmək mümkün olmur».
1992-ci ildə M illi Şura tərəfindən qəbul edilmiş qərar
səthi və başdansovdu idi
Heydər Əliyevin 1993-cü ildə hakimiyyətə qayıdışından son
ra 20 Yanvar faciəsinə tam siyasi-hüquqi qiymət verilməsi və
zifəsinin qarşıya qoyulması günün tələbi idi. Ulu öndər dövrün
mürəkkəbliyinə və görüləsi işlərin çoxluğuna baxmayaraq,
tariximizin şanlı və qanlı səhifəsi sayılan 20 Yanvar faciəsinin
başvermə səbəblərinin və günahkarlarının araşdırılması ilə də
məşğul oldu. Heydər Əliyevin 1994-cü il yanvarın 5-də 20
Yanvar faciəsinin dördüncü ildönümünün keçirilməsi ilə bağlı
verdiyi fərmanda M illi Məclisə faciəyə tam siyasi-hüquqi qiy
mət verməsi tövsiyə olunurdu. Yalnız bundan sonra aparılan
araşdırmalar nəticəsində məlum oldu ki, 20 Yanvar faciəsinə
siyasi-hüquqi qiymət verilməməsində maraqlı olan qüvvələr
var imiş. 1991-1993-cü illərdə hakimiyyətdə qalmaq istəyən
iqtidar, hakimiyyətə gəlmək istəyən müxalifət nümayəndələri
bu dəhşətli faciədən yararlanmaq istəyirmişlər. Heydər Ə li
yev 1994-cü il yanvarın 12-də Dövlət Komissiyasının geniş
iclasında Azərbaycan Respublikası Ali Soveti M illi Şurasının
1992-ci il 19 yanvar tarixli qərarını xatırladaraq bu qərarda
yanvar hadisələrinin əsl səbəblərinin açıqlanmadığını, həqiqi
günahkarların aşkar edilmədiyini, iki il ərzində həmin qəra
rın özünün yerinə yetirilmədiyini nəzərə çatdırdı. Respublika
287
səviyyəsində 20 Yanvar faciəsinə tam siyasi-hüquqi qiymət
verilməməsini ciddi təndid edən Heydər Əliyev 1992-ci ildə
M illi Şura tərəfindən qəbul edilmiş səthi və başdansovdu qə
rarın xalqa xəyanət olduğunu bəyan etdi: «Bu qərarı oxuyan
da, doğrusu, çox həyəcanlandım. Düşündüm ki, M illi Şura
nə üçün öz m illətinin, öz xalqının aqibətinə, taleyinə bu
qədər biganə qalıb? Qərarı oxuyandan sonra bir daha qəti
fikrə gəldim ki, bu faciəyə, bu hadisəyə niyə indiyə qə
dər siyasi qiym ət verilməyib... Mənim fikrim belədir ki, bu
qərarın qəbul edilməsi Azərbaycan xalqına bəlkə də 20
Yanvar 1990-cı ildə olan faciə kimi böyük xəyanətdir. İki
il keçəndən sonra Deputat İstintaq Komissiyasının ortaya bir
şey çıxarmaması, boş-boş sözlərlə camaatı aldatması, qərar
da bu komissiyanın işinin qənaətbəxş hesab edilməsi, yenə
də deyirəm, xəyanətdir».
1994-cü il martın 29-da M illi Məclis tərəfindən «1990-cı il
yanvarın 20-də Bakıda törədilmiş faciəli hadisələr haqqında»
adlı xüsusi qərar qəbul edildi. Qərarda 1990-cı ilin 20 Yanvar
hadisələri Azərbaycanda vüsət almış milli-azadlıq hərəkatını
boğmaq, demokratik və suveren bir dövlət amalı ilə ayağa qal
xan xalqın inam və iradəsini qırmaq, m illi mənliyini alçaltmaq
və belə bir yola-qədəm qoyan xalqa sovet hərb maşınının
gücünü nümayiş etdirmək məqsədi ilə totalitar kommunist re
jim i tərəfindən hərbi təcavüz və cinayət kimi qiymətləndirildi.
Sənəddə Sovet İttifaqı Kommunist Partiyasının, sovet dövlə
ti və hökumətinin, şəxsən Mixail Qorbaçovun Azərbaycana
qarşı ağır cinayət törətdikləri, Əbdürrəhman Vəzirovun, Ayaz
Mütəllibovun, Viktor Polyaniçkonun, Vaqif Hüseynovun xalqı
mıza xəyanət etdikləri siyasi-hüquqi müstəvidə öz əksini tap
dı. Azərbaycan SSR Ali Soveti Rəyasət Heyətinin sədri Elmira
Qafarovanın, Azərbaycan Kommunist Partiyası Bakı Şəhər Ko
mitəsinin birinci katibi Müslüm Məmmədovun bu qanlı faciə
nin törədilməsində məsuliyyət daşıdıqları və digər məsələlər
288
də sənəddə qeyd olundu. Beləliklə, Heydər Əliyevin təkidi
və təşəbbüsü sayəsində xalqımıza qarşı törədilən bu qanlı və
qəddar aksiyaya siyasi-hüquqi qiymət verildi.
|
Şəhidlərin xatirəsi həmişə uca tutulacaq
Təəssüf ki, zamanın və şəraitin doğurduğu səbəblərdən 20
Yanvar faciəsini törədənlər hüquqi müstəvidə layiq olduqları
cəzanı almadılar. Azərbaycan Prezidenti Heydər Əliyevin
2000-ci ildə 20 Yanvar faciəsinin 10-cu ildönümü haqqında
imzaladığı fərmanda bu barədə deyilirdi: «XX əsr tarixində
totalitarizmin törətdiyi ən qanlı terror aktlarından biri olan 20
Yanvar faciəsində Azərbaycan xalqına qarşı işlədilmiş cinayət
əslində bəşəriyyətə, humanizmə, insanlığa qarşı həyata
keçirilmiş dəhşətli bir əməldir. Həmin cinayəti törədənlər
indiyədək öz cəzalarını almamışlar. Xalqımız əmindir ki,
müqəssirlər tarix, bəşəriyyət, eləcə də Azərbaycan xalqı
qarşısında cavab verməli olacaqlar».
«20 Yanvar şəhidi» fəxri adının təsis edilməsi haqqında
Azərbaycan Respublikasının Prezidenti 31 mart 1998-ci il ta
rixdə fərman imzalamışdır. 29 dekabr 1998-ci ildə «20 Yanvar
şəhidi» fəxri adi haqqında Əsasnamə təsdiq edilmişdir. 1990-
cı il yanvarın 20-də keçmiş SSRİ Silahlı Qüvvələrinin Bakıya
və respublikanın bir neçə rayonuna hərbi təcavüzü zamanı
həlak olmuş insanlara «20 Yanvar şəhidi» fəxri adı verilmişdir.
Heydər Əliyev 20 Yanvar faciəsinin bütün dünyada tanı
dılmasına, hər zaman şəhidlərin xatirəsinin əziz tutulmasına
diqqətlə yanaşırdı. Bakının ən uca nöqtəsində yerləşən Şəhid
lər xiyabanında Azərbaycanın azadlığı uğrunda şəhid olan
ların xatirəsinə ucaldılmış möhtəşəm «Əbədi məşəl» abidə-
kompleksi də məhz ulu öndər Heydər Əliyevin təşəbbüsü və
qayğısı ilə tikilib.
289
Heydər Əliyev yolunu uğurla davam etdirən Prezident
İlham Əliyev şəhidlərin xatirəsinin uca tutulmasına, şəhid ai
lələrinin sosial məsələlərinin yoluna qoyulmasına xüsusi diq
qət göstərir, hər il yanvarın 20-də Şəhidlər xiyabanını ziyarət
edərək «Əbədi məşəl» abidə kompleksinin önünə əklil qoyur.
Dövlətimizin başçısı 2004-cü ildə 20 Yanvar faciəsinin 14-
cü ildönümünün keçirilməsi ilə bağlı sərəncamında bildirirdi
ki, Azərbaycan övladları 1990-cı il yanvarın 20-də xalqımızın
qəhrəmanlıq salnaməsinə parlaq səhifə yazdılar: «Həmin gün
respublikada haqq-ədalətin bərqərar edilməsi tələbləri ilə
çıxış edən Azərbaycan xalqının inam və iradəsini qırmaq,
m illi m ənliyini alçaltmaq məqsədi ilə totalitar sovet rejimi
nin həyata keçirdiyi terror aktı nəticəsində bəşər tarixində
insanlığa qarşı törədilmiş ən ağır cinayətlərdən biri baş ver
di. Yüzlərlə günahsız insan yaralandı və qətlə yetirildi. Ən
ağır sınaqlara sinə gərmək əzmini bütün dünyaya nümayiş
etdirən Azərbaycan övladları 1990-cı il yanvarın 20-də xal
qımızın qəhrəmanlıq salnaməsinə parlaq səhifə yazdılar».
Prezident İlham Əliyev 1990-cı ilin yanvarında şəhid olmuş
oğul və qızlarımızın xatirəsinin əbədiləşdirilməsi, adlarının uca
tutulması, onların ailələrinin, övladlarının sosial müdafiəsinin
gücləndirilməsi üçün mühüm qərarlar vermişdir. Dövlətimizin
başçısının 19 yanvar 2006-cı il tarixli «20 Yanvar şəhidinin ai
ləsi üçün Azərbaycan Respublikası Prezidentinin təqaüdünün
təsis edilməsi haqqında» fərmanı ilə şəhid ailələrinə dövlət
qayğısını artırmaq məqsədi ilə təqaüd verilir.
Bu gün Bakının ən yüksək nöqtələrindən birində hər bir
azərbaycanlı üçün müqəddəs and yerinə çevrilmiş bir yer var.
Bu, 20 Yanvar faciəsi qurbanlarının və Ermənistanın hərbi tə
cavüzünə qarşı döyüşlərdə həlak olanların dəfn edildiyi Şə
hidlər xiyabanıdır. Məhz Azərbaycan Prezidenti cənab İlham
Əliyevin təşəbbüsü ilə Şəhidlər xiyabanında əsaslı təmir və
yenidənqurma işləri aparılıb.
290
20 Yanvar hadisəsinin araşdırılmasına
və işıqlandırılmasına ilk elmi-analitik yanaşma
20 Yanvar qırğını barədə indiyədək çox yazılıb. Onlarca
məqalə, kitab, illüstrasiya materialları dərc olunub. Lakin faci
əyə elmi-analitik yanaşma ilk dəfə akademik Ramiz Mehdiye
vin «Azərbaycanlılara qarşı soyqırımı gerçəklikləri» əsərində
öz əksini tapmışdır. Həmin əsərdə qanlı faciə bir neçə aspekt
dən - dini, milli, Qafqaz amilləri və geosiyasi aspektlərdən,
Dağlıq Qarabağ problemi kontekstindən araşdırılmış, Qanlı
Yanvarın ibrət dərsləri təhlil edilmişdir.
Akademik Ramiz Mehdiyevin «Azərbaycanlılara qarşı soyqı
rımı gerçəklikləri» kitabı 20 Yanvar qırğınının tarixinin doğru-
düzgün işıqlandırılması sahəsində çox mühüm elmi hadisədir.
Bu əsər 20 Yanvar faciəsinin tarixşünaslığına qiymətli bir töh
fədir. R.Mehdiyevin əsərinin bu vaxtadək 20 Yanvar barədə
yazılanlardan ən mühüm fərqi, həm də başlıca məziyyəti bu
rasındadır ki, müəllif ilk dəfə olaraq 20 Yanvarı dərin tarixi-
elmi planda və ümumdünya tarixi kontekstində qələmə alır.
Alim 1990-cı ilin yanvarında Bakıda törədilmiş qanlı faciənin
tarixi və sosial-siyasi köklərini araşdırıb üzə çıxarır, ona çox
geniş məkanda və uzun zaman kəsiyində nəzər salır, mühüm
ümumiləşdirmələr aparır, 20 Yanvara gələn tarixi yolu addım-
addım izləyir, təhlil edir və bu faciə ilə əlaqədar olan hadisə
ləri, prosesləri elmi araşdırma süzgəcindən keçirir. Dünyanın
geniş oxucu kütlələrinə təqdim olunan bu əsərin ən uğurlu
cəhəti onun obyektivliyində, elmiliyindədir. M üəllif bu dəh
şətli cinayəti araşdırarkən emosionallıqdan uzaqda durmağı
bacarmış, baş verən hadisənin tarixi köklərini və gedişini öz
oxucularına soyuqqanlılıqla - vicdanlı bir alim mövqeyindən
təqdim etməyi bacarmışdır.
Akademik Ramiz Mehdiyev 20 Yanvar hadisələrinin səbəb
ləri barədə yazır: «Yanvar faciəsinin bir çox səbəbləri var,
291
onun kökləri tarixin dərinliklərinə gedib çıxır. Yenidənqur
ma onların inkişafını ancaq sürətləndirdi, labüd faciənin
son mərhələsini yaxınlaşdırdı. Bəs bu səbəblər ümumən
hansılardır? Əvvəla, mərkəzin sovet imperiyasını, kommu
nist sistemini nəyin bahasına olursa-olsun qoruyub saxlamaq
cəhdi; ikincisi, m illi respublikalarda hakimiyyəti və oyuncaq
rejim ləri möhkəmlətmək cəhdi; üçüncüsü, SSRİ rəhbərləri
nin Azərbaycan xalqı barəsində qərəzli siyasəti«yenidən
qurma haqqında» demaqoqcasına şüarlar altında sərhədləri
dəyişdirmək və xüsusən Azərbaycanın ərazi bütövlüyünü
pozmaq cəhdi; dördüncüsü, keçmiş mərkəzin mənəvi, siya
si, maliyyə və hərbi-iqtisadi yardımına əsaslanan erməni se
paratizmi və Ermənistanın təcavüzü; beşincisi, Azərbaycan
rəhbərlərinin xəyanətkar fəaliyyəti; altıncısı, ayağa qalxmış
xalqa rəhbərliyi məsuliyyətsizcəsinə öz əllərinə alanların
naşı lığı və siyasətbaz! ığı».
Lakin 20 Yanvar hadisələrinə gətirib çıxarmış əsasən «so
vet» səbəbləri və amillərinin yalnız yuxarıda sadalanmış siya
hısı ilə kifayətlənməyən Ramiz Mehdiyev yazır ki, faciənin
daha dərin tarixi kökləri var. M üəllif əsərdə haqlı olaraq belə
bir məsələ qoyur ki, nə üçün Sovet ordusunun Tbilisidə (1989)
və Vilnüsdə (1991) həyata keçirdiyi cəza əməliyyatlarından
fərqli olaraq Bakıda bu qədər genişmiqyaslı və qəddarcasına
qırğın törədildi? Özü də bütün bu qırğınların cəlladı olan Qor-
baçov gürcü və Litva xalqlarından üzr istədiyi halda, Azərbay
can xalqından nə üçün üzr istəmədi? M üəllif bunu başlıca ola
raq üç amillə əlaqələndirir: dini amil; Qafqaz amili; türk amili.
20 Yanvar hadisələri Azərbaycanın müstəqillik mübarizəsi
tarixinə faciə və xalqımızın qəhrəmanlıq salnaməsi kimi yazıl
dı. Həmin ağrılı günlər həm də sınaq dövrü kimi yadda qaldı.
Azərbaycan xalqı həmin gün azad yaşamağa layiq olduğunu
bütün dünyaya sübut etdi. Bu faciə kimin kim olduğunu da
üzə çıxardı.
292
1990-cı il yanvarın 19-dan 20-nə keçən gecə sovet rejiminin
hərbi, siyasi və mənəvi təcavüzünə məruz qalmış Azərbaycan
xalqı öz tarixi qəhrəmanlıq ənənələrinə sadiq olduğunu bütün
dünyaya nümayiş etdirdi. Haqq-ədalətin müdafiəsi yolunda
canlarından keçmiş vətən övladları o qanlı gündə xalqımızın
qəhrəmanlıq salnaməsinə parlaq səhifə yazdılar.
293
|