Surunkali miyeloleykoz Surunkali limfoleykoz Gemorragik diatezlar Gemofiliya

Klinik manzarasi. Bemorlar umumiy darmonsizlik, chap qovurg’alar ostida og’irlik va og’riq sezish, ko’p terlash, milklarning qonab turishidan shikoyat qiladilar. Tekshirib ko’rilganda taloqning anchagina kattalashgani (taloq ham suyak ko’migi singari miyeloid metaplaziyaga uchraydi va juda kattalashib tosgacha tushadi: ko’ndalangiga 40 sm gacha, og’irligi 7 kg gacha yetadi, qorinning kattagina qismini egallaydi) ma’lum bo’ladi, limfatik tugunlar ham kattalashadi, teri qoplamlari oqarib ketadi, bemor oriqlaydi. Tana harorati ko’tariladi, qon tekshirilganda miyeloid qatoridagi leykotsitlarning yetilmagan formalari, promiyelotsit, metomiyelotsit, miyelotsitlar topiladi, leykotsitlar miqdori anchagina ko’payadi, to’sh suyagi punksiya qilinganda miyelotsit va promiyelotsitlarning katta miqdori aniqlanadi. Anemiya, trombotsitoz qayd qilinadi. Kasallik to’lqinsimon— vaqt-vaqtida takrorlanib turadigan qo’zish va remissiya bilan kechadi. Surunkali miyeloleykozning quyidagi klinik-gemetologik turlari farq qilinadi: leykemik (leykotsitlar miqdorining anchagina oshganligi va perefirik qonda ko’p sonli donador elementlar paydo bo’lishi qayd qilinadi), subleykemik (leykotsitlar miqdorining o’rtacha oshishi va qon formulasidagi siljish bilan miyelotsitlar va promiyelotitlar paydo bo’lgunga qadar), aleykemik-osteomiyelofibroz (leykotsitlar miqdori normal yoki hatto pasaygan va periferik qonda yetilmagan hujayralar yo’q) formalari. Osteomiyelofibrozda to’sh suyagini punksiya qilish va punktatni tekshirishning ahamiyati katta: ko’p sonli miyeloblastlar va promiyeloblastlar topiladi. Surunkali miyeloleykozning atipik turlari ham kuzatiladi: eozinofil miyeloleykoz, periferik qonda, asosan, atsidofil granulatsitlar bo’lishi bilan xarakterlanadi va bazofil miyeloleykoz. Eng og’ir asorati — ko’p qon oqishi bilan o’tadigan gemorrogik diatez.
Klinik belgilaridan tashqari surunkali miyeloleykoz tashxisini qo’yiishda ko’mikda Filadelfiya xromosomasini aniqlash hal qiluvchi rol o’ynaydi.
Davolash. Kasallikning rivojlangan bosqichida o’sma hujayralari miqdorini kamaytirish maqsadida, asosan, kimyopreparatlar bilan davolanadi. Sitostatiklardan miyelosan kuniga 2, 4,6 mg dan beriladi. Leykotsitlar soni 15—20x10⁹/l ga yetganda miyelosan kichik miqdorda, haftada 1—3 marta 2 mg dan beriladi. Miyelobromol kuniga 250 mgdan, 6- merkaptopurin kuniga 100—150 mg dan beriladi.
Splenektomiya, nur bilan davolash, leykotsitoforez qo’llanish mumkin. Infeksion, gemorragik kamqonlik asoratlarini davolash lozim. Bemorga jismoniy va ruhiy osoyishtalik, yetarlicha antiseptik sharoitlar yaratish, vitaminlarga boy oziq moddalar bilan ovqatlantirish kerak. Bemorlar doimiy dispanser nazoratida bo’ladilar.