T.me/akrommalik www.facebook.com/akrom.malik2020 Hovliga kirishda
o‘ng tomonda ayvon, ayvonning chegarasiga nafis
ziynatlangan t
o‘siq o‘rnatilgan, ayvondan qandaydir xonaga kiriladi. Hovli
ichi gulxona! Sariq, qizil, alvon, pushti, zar
g‘aldoq, siyohrang, oq, moviy
gullar saf tortib, yengil shabada q
o‘lida titraydi.
Favvoraga olib boradigan marmar y
o‘lak tushgan, uy bekasi meni shu
y
o‘lakdan boshladi.
Gullar mavji ustida rango
–rang kapalaklar qanot qoqadi, asalarilar
uchadi, gulzor ichiga uzoq
–uzoq masofada olcha ekilgan, chetlariga esa
bir xil b
o‘lib anorlar qad rostlagan. Bu manzarani ko‘rib, qadim Qurtuba
xalifaligi haqida esladim. Bu
Аndalusiyadir.
Аndalusiya musulmonlari ziroat, bog‘dorchilikda o‘z davrida butun
Yevropani lol qoldirgan. Qurʼonni o‘qigan rohiblar Аndalusiya bosqinidan
s
o‘ng, borib u yerdagi bog‘larni ko‘rishgan, tillarini tishlashgan.
«Musulmonlar Qurʼondagi jannat loyihasi asosida uy qurib yashashgan
ekan, biz qachon ularga yetib olamiz?!» – deyishgan ichlari kuyib. Men
kirganim xonadonda
o‘zimni aynan qadim Аndalusiya o‘lkasiga tushgandek
his etdim, u paytlarda Qurʼonni o‘qib chiqmagandim, agar o‘qigan
b
o‘lganimda xuddi o‘sha rohiblar kabi bu xonadonni jannatning loyihasi
bilan Yer yuzida bunyod etilgan uy, deb atagan b
o‘lardim, shubhasiz.
Favvoraning ortida t
o‘rtta naqshinkor ustun ko‘tarib turgan ayvonni
k
o‘rdim. Аyvon yerdan bel bo‘yi ko‘tarilgan. O‘rtada oyoqlari kalta Osiyo
stoli, uni baʼzi xalqlar xontaxta, deb atasharkan, ayvonning girdi guldor
naqshli t
o‘siq, shu to‘siqlarga alvon rangli bolishlar suyalgan.
Аyvon to‘rida esa yoshi ulug‘, nuroniy, keng libosli, boshidagi ro‘moli
uzorlariga qadar
o‘ralgan ayol tasbeh o‘girib o‘tirardi. Sezdimki,
xonadonning ulu
g‘i shu ayol.
– Onajon, mehmonimiz keldi, – dedi uy bekasi.
Yoshi ulu
g‘ ayol boshini ko‘tarib, qaradi -da, jilmaydi: