TariXİ GÜNLƏr altun kitab



Yüklə 0,71 Mb.
Pdf görüntüsü
səhifə2/9
tarix24.01.2017
ölçüsü0,71 Mb.
#6292
1   2   3   4   5   6   7   8   9

 

Torpaq çərşənbəsi 

Novruz  ərəfəsində sonuncu çərşənbədə yer oyanır, torpaq nəfəs alır. Bu çərşənbə xalq arasında 

"Yer çərşənbəsi", "İlaxır Çərşənbə" və ya "Torpaq çərşənbəsi" adlanır. 

İnama görə Torpaq çərşənbəsi yetişəndə torpaq artıq əkinə hazır olur və ona toxum səpmək olar. 

Əfsanəyə görə adamların  ərzaq qıtlığından  əziyyət çəkdikləri bu gündə Su, Od və Yel Torpaq xatunun 

yeraltı məbədinə qonaq gəlir, burada yatmış Torpağı oyadırlar. Onlar əl-ələ verib: 

Zəm-zəm gəldi, Atəş gəldi, Yel gəldi, 


 

10 


Təzə ömür, təzə məhsul, il gəldi. 

 - deyə oxuya-oxuya işıqlı dünyaya çıxırlar. 

İlaxır çərşənbələr arasında Torpaq çərşənbəsi mərasim, ayin, etiqad, oyun və  şənliklərlə  ən 

zənginidir, çünki həmin günün mərasimləri həm Suya, həm Oda, həm Yelə, həm də Torpağa inamı  əks 

etdirir. Həmin gün insanlar torpaq sahələrinə  çıxır, torpağı  təmizləyir, bostan və dirriklərdə müxtəlif 

ayinlər, kütləvi  şənliklər keçirir, əmək nəğmələri oxuyurlar. Bu çərşənbənin axşam  şənlikləri daha gur 

olur: evlərdə üzərlik yandırılır, tonqallar qalanır, məşəllər yandırılır, bacalardan torbalar sallanır, qurşaq 

atılır, qulaq falları qurulur və s. 

Yer çərşənbəsi günü təzə ilə xoş arzular, ailəyə səadət, xoşbəxtlik arzulanır. Həmin gün hamı öz 

evində olmalı, yalnız övladlar valideynlərinə baş çəkərək öz evlərinə qayıtmalıdırlar. 

Torpaqla bağlı atalar sözləri: 

- Torpağa əyilən namərdə əyilməz. 

- Torpağa xor baxsan, o sənə kor baxar. 

- Torpaq müqəddəsdir. 

- Torpaqda itki olmaz, kötüksüz bitki olmaz.  

İnanclar: 

- Çərşənbə günü təzə evə köçən bəlaya düşər. 

- Axır çərşənbə axşamı küsülülər barışarlar. 

- Axır çərşənbə gecəsində nəhs danışmaq olmaz. 

- Axır çərşənbə gecəsi  ərə verilən qızı tonqalın başına dolandırar və deyərlər: "Qoy odlu-ocaqlı 

olsun!" 

- Çərşənbə gecəsi suyun üstündən tullanıb deyərlər:  

Atıl-ütül çərşənbə, 

Çilləm tökül çərşənbə, 

Baxtım açıl çərşənbə... 

Kos-Kosa. Axır çərşənbə xalq tamaşaları ilə də zəngin olur. Bunlardan biri də "Kos-kosa"dır. Bu 

tamaşada oxunan nəğmələr xalq arasında indi də məşhurdur: 

A Kos-Kosa, gəlmisən, 

Gəlmisən meydana sən. 

Almayınca payını 

Çəkilmə bir yana sən. 

Beş yumurta payındı. 

Olmaya aldanasan. 



Səməni.  Baharın gəlişindən  əvvəl suda isladılmış toxumdan səməni göyərdirlər. Həyat, bolluq 

nişanəsi olan səməni baharın ilk müjdəçisi hesab olunur. Buna görə  də bayram ərəfəsində  səməni 

göyərtmək Novruzun ən müqəddəs ayinidir. Səməni müqəddəs sayılmış, xoşbəxtlik gətirən amil kimi 

tərənnüm edilmişdir. Evlərdə göyərdilmiş səmənini bişirər, xəstələrə yedirərdilər. 



Bayram süfrəsi.  Bayram günündə qadınlar dadlı-ləzzətli  şirniyyatlar bişirir, yumurta boyayırlar. 

Bütün evlərdə bayram süfrəsi açılır. Cürbəcür yeməklər,  əsasən aş, paxlava, şəkərbura,  şorqoğalı, 

badambura və s. şirniyyatlar bişirilir. Bayram axşamı süfrədə innab, kişmiş, püstə, badam, qoz, fındıq və 

müxtəlif meyvələrin qurusu qoyulur. Bayram süfrəsində bayram xonçasının olması vacibdir. Xonçanın 

ortasında səməni, ailə üzvlərinin sayı  qədər  şam və boyanmış yumurta qoyulur. Süfrədə yeddi növ ye-

mək olmalıdır. Hər yan çıraqban olur, evlərdə şamlar yandırılır. 

Axır çərşənbə gecəsinin səhəri sübh obaşdan durub axar su üstünə getmək, suya salam verib üç 

dəfə üstündən tullanmaq lazımdır. Deyirlər ki, belədə ilin xoş gələr, ağrı-acı görməzsən. İlaxır çərşənbədə 

balta ilə meyvə  ağaclarının kötüyünə bir-iki dəfə yüngülcə vurub, deyərlər: "Nə yatmısan, oyan, bərəkət 

payını götür". Deyirlər, belədə  həmin il ağacın bəhəri bol olar. Axır çərşənbə axşamında bir neçə parça 

kömürü, bir ovuc duzu, bir-iki dənə qara pulu bir qaba qoyub damdan atarlar. Deyilənə görə, kömür qara 

günün, duz gözdəymənin, qara pul da yoxsulluğun nişanəsidir. Onları qaba yığıb damdan atmağın niyyəti 

qara gündən, gözdəymədən, yoxsulluqdan qurtarmaqla bağlıdır. Bayram tonqalı yanıb sona yetəndə 

ocaqdakı közlərin üstünə üzərlik səpib deyirlər: "Odumuza, ocağımıza kəm baxanın gözləri, bax beləcə 

partlasın, özü də düşüb çatlasın". 

İlin axır çərşənbəsində, ya da Novruz axşamı ürəyində niyyət tutub qaş qaralandan sonra xəlvətcə 

qonum-qonşu qapısına gedərlər. Qapı dalında durub ayağın altına açar atıb içəriyə qulaq asarlar. İçəridən 

eşidilən iki kəlmə niyyətin yerinə yetib-yetməyəcəyinə  işarə verir. İki kəlmə xoş sözə, yaxşı bir istəyə 

bağlıdırsa, demək niyyət baş tutacaq, yox, pis söz, narazılıq, nigarançılıq bildirən kəlmə dilə gəlsə, onda 

istəyə yetmək çətin işdir. Odur ki, ulular tapşırmışlar ki, axır çərşənbə  gəlib yetişəndə evdə könül açan 

söhbətlər edilsin. Nədən ki, birdən qapıya gəlib dilək tutan olar, qoy niyyəti xoş sözə tuş gəlsin. 


 

11 


Yazın gəlişi ilə  əlaqədar ilin axır çərşənbə axşamı  həyətlərdə tonqal qalanır, uşaqlar odun 

üstündən hoppanırlar. Bu adət soyuq qışın çıxması  və onun isti yaz fəsli ilə  əvəz olunması ilə bağlıdır. 

Həm də tonqal üstündən atlanmaq köhnə ilin qada-balasını odda yandırmaq, yeni ilə  qədəm qoymaq 

deməkdir. Min illər boyu gənclər  əl-ələ tutub yallı gedərək göylər qızı Günəşi haraylamış, onu təbiəti 

isindirməyə, canlandırmağa çağırmışlar: 

Gün çıx, gün çıx! 

Kəhər atı min, çıx! 

Xalqımızın  ən qədim bayramlarından olan Novruz evlərə sevinc, şadlıq gətirir. Novruzla bağlı 

nəğmələr, mərasimlər, tamaşalar isə şifahi xalq yaradıcılığımızın ayrılmaz hissəsidir. 

Sovet dövründə tariximizin bu əvəzsiz yadigarına dini don geyindirməyə çalışaraq el sevincini, el 

şənliyini zorla yaddaşımızdan silmək istəyirdilər. Buna baxmayaraq, Novruz bayramı  hətta o dövrdə  də 

xalqımız tərəfindən qeyd olunur, Şıxəli Qurbanov kimi mütərəqqi ziyalılarımız bu bayramı xalqın mədəni 

abidəsi kimi qoruyub saxlamağa çalışırdılar. 

Azərbaycan öz müstəqilliyinə nail olduqdan sonra Novruz bayramının üzərinə qoyulmuş 

qadağalar aradan götürüldü. Milli Məclisin qəbul etdiyi 1992-ci il 27 oktyabr tarixli "Azərbaycan 

Respublikasının bayramları haqqında" Qanununa əsasən Novruz rəsmi dövlət bayramı kimi qeyd olunur. 



 

12 


28 MART 

 

TƏHLÜKƏSİZLİK ORQANLARI  



İŞÇİLƏRİ GÜNÜ 

 

1918-ci ildə yaradılmış Azərbaycan Xalq Cümhuriyyətində milli təhlükəsizliyi təmin etmək 

başlıca vəzifələrdən biri idi. AXC-nin müdafiə naziri Səməd bəy Mehmandarov Milli ordu quruculuğu ilə 

yanaşı, xüsusi xidmət orqanlarının təşkili qayğısına qalmağa başladı. Azərbaycanın yeni, xüsusi xidmət 

orqanlarının yaradılması istiqamətində ilk addımlar atıldı. 

Ölkədəki daxili və xarici vəziyyətin kəskinliyini nəzərə alaraq 1919-cu il martın 28-də Müdafiə 

naziri S. Mehmandarovun 157   №-li  əmrinə  əsasən kəşfiyyat və əks-kəşfiyyat xidməti təşkil olundu. Bu 

təşkilatın vəzifəsi terrorizmə, casusluğa, təxribatlara qarşı mübarizə aparmaq idi. Əksinqilabla Mübarizə 

Təşkilatının (ƏMT) ilk rəisi vəzifəsinə Azərbaycan parlamentinin üzvü Məmmədbağır  Şeyxzamanov 

təyin olundu. Təəssüf ki, bu təşkilatın fəaliyyəti uzun çəkmədi və 1920-ci il martın 6-da öz fəaliyyətini 

dayandırmalı oldu. Təşkilatın arxiv sənədlərində ayrı-ayrı  şəxslərə göndərilmiş  məktublardan aydın olur 

ki, Bakıda Denikin ordusunun casusları  sıx  əlaqədə  işləmiş, geniş casusluq şəbəkəsi yarada bilmişdilər. 

Denikin ordusunun Azərbaycana qarşı  təxribatı ilə  əlaqədar  ƏMT-nin saxladığı  və  həbs etdiyi şəxslərin 

əksəriyyəti erməni idi. 

Azərbaycanda Sovet hakimiyyəti qurulduqdan dərhal sonra bu təşkilatın üzvləri repressiyalara 

məruz qaldılar. M. Şeyxzamanov güllələndi. Sonradan onu bu vəzifədə  əvəz etmiş qardaşı Nağı 

Şeyxzamanov Türkiyəyə mühacirət etməyə  məcbur oldu. Təşkilatın üzvləri - generallar Şahzadə  Əmir 

Kazım Mirzə Qacar, İbrahim ağa Usubov, Əbdülhəmid Qaytabaşı, Məmməd bəy Sulkeviç, polkovnik 

Rüstəm bəy Şıxlinski də güllələndilər. 

70 illik sovet rejimi dövründə əvvəllər Ümumrusiya Fövqəladə Komissiyasının (ÇK), sonralar isə 

Dövlət Təhlükəsizlik Komitəsinin (DTK) filialı olan Azərbaycan SSR DTK-sı SSRİ-nin siyasi, iqtisadi və 

sosial mənafelərinin qorunmasına xidmət etmişdi. Bu orqana başçılıq etmiş özgə millətlərin 

nümayəndələri - əsasən ermənilər və ruslar xalqımızın  ən layiqli övladlarını, düşünən beyinlərini məhv 

etməkdə xüsusi rol oynamışlar. Yalnız xalqımızın böyük oğlu Heydər Əliyevin bu orqanda rəhbərliyə gəl-

məsi (əvvəl müavin, sonra isə  sədr) nəticəsində yüzlərlə azad düşüncəli Azərbaycan övladı Sovet 

rejiminin repressiyalarından xilas olundu. 

Azərbaycan öz müstəqilliyini bərpa etdikdən az sonra, 1991-ci il noyabrın 1-də yaradılmış Milli 

Təhlükəsizlik Nazirliyi təkcə ad etibarilə deyil, məzmunca da dəyişdi. MTN Azərbaycanın milli 

mənafelərinin və dövlət təhlükəsizliyinin təminatçısına çevrildi. 

MTN-in  şəxsi heyətinin Azərbaycanın dövlət təhlükəsizliyinin möhkəmləndirilməsində  və 

qorunmasında xüsusi rolu vardır. Milli müstəqilliyə  və dövlətçiliyə qarşı yönəlmiş dövlət çevrilişlərinə 

cəhdlər zamanı silahlı qarşıdurmada nazirliyin çoxlu sayda əməkdaşları  həyatlarını qurban vermişlər. 

Onlardan 4 nəfəri "Azərbaycanın Milli Qəhrəmanı" adına layiq görülmüşdür. 

Azərbaycan Respublikasının Prezidenti H. Əliyevin 1997-ci il mart tarixli fərmanı ilə 28 mart - 

Milli Təhlükəsizlik Orqanları  İşçiləri  Günü  elan  olunmuşdur. Milli Təhlükəsizlik orqanları üçün xüsusi 

təhsil almış peşəkarların hazırlanması məqsədilə 1998-ci ilin dekabrında Milli Təhlükəsizlik Nazirliyinin 

Akademiyası təsis olunmuşdur. 


 

13 


28 MAY  

 

RESPUBLİKA GÜNÜ 



 

Tarix XX əsrin  əvvəllərində Azərbaycan xalqı üçün misilsiz bir hədiyyə  bəxş etdi. 1918-ci il 

mayın 28-də Tiflis şəhərində Azərbaycanda müstəqil dövlətin - Azərbaycan Xalq Cümhuriyyətinin 

yaradıldığı elan olundu. 

Azərbaycan Xalq Cümhuriyyəti 1918-ci il mayın 28-dən 1920-ci il aprelin 28-dək olan müddətdə 

- cəmi 23 ay mövcud olmuşdur. Lakin bu qısa müddətdə çox işlər həyata keçirildi. Hər şeydən  əvvəl öz 

milli dövlətçiliyinə qovuşmuş xalqımız istiqlalın nə demək olduğunu bir daha gördü, onun şirinliyini 

daddı. Bu dövlətin yaradıcıları olan M. Ə. Rəsulzadə,  F. X. Xoyski,  N. Yusifbəyli,  Ə. Topçubaşov, 

H. Ağayev və başqa vətənpərvər istiqlalçılar gecəni gündüzə qataraq milli dövlətçiliyimizin  əsaslarını 

möhkəmləndirdilər. 

Azərbaycan Milli Şurasının qəbul etdiyi "İstiqlal Bəyannaməsi" yeni yaranmış Azərbaycan Xalq 

Cümhuriyyətinin daxili və xarici siyasətinin başlıca prinsiplərini bütün dünyaya bildirdi. "Bəyannamə"də 

elan edilmiş prinsiplər - Azərbaycan xalqının öz müqəddəratını  təyin etmək, insanların hüquq 

bərabərliyinə hörmət, bütün xarici dövlətlərlə, habelə qonşu xalqlarla dinclik və əmin-amanlıq şəraitində 

yaşamaq, bir-birinin suverenliyinə hörmətlə yanaşmaq prinsipləri AXC-nin beynəlxalq nüfuzunu artırdı. 

"İstiqlal Bəyannaməsi" Azərbaycan demokratiyası və parlamentarizm ənənələri tarixinin ən parlaq hüquqi 

sənədi olaraq bu gün də öz tarixi və praktiki əhəmiyyətini saxlamaqdadır. 

"İstiqlal Bəyannaməsi" bütün türk-müsəlman dünyasında, ümumiyyətlə bütün Şərqdə, ilk dəfə 

olaraq Azərbaycanda demokratik idarə üsulunun - parlamentli respublikanın yaradıldığını  xəbər verirdi. 

Beləliklə, Birinci Dünya müharibəsinin gedişində və Romanovlar mütləqiyyətinin devrilməsi nəticəsində 

yaranmış çox mürəkkəb bir tarixi şəraitdə Azərbaycanın  şimal torpaqlarında dövlətçilik  ənənələrimiz 

yenidən, özü də bu dəfə parlamentli respublika formasında dirçəldi. 

Gənc Azərbaycan dövləti son dərəcə mürəkkəb daxili və beynəlxalq şəraitdə doğulmuşdu. Bakıda 

hakimiyyəti S. Şaumyanın başçılıq etdiyi daşnak-bolşevik güruhu ələ keçirmiş  və Azərbaycanın türk-

müsəlman  əhalisinə qarşı  dəhşətli soyqırımına başlamışdı. Rus generalları  tərəfindən silahlandırılmış 

erməni quldur dəstələri  Şərqi Anadolunun və  Qərbi Azərbaycanın türk-müsəlman  əhalisinə qarşı qanlı 

soyqırımını davam etdirirdilər. Azərbaycan xalqının cəlladları olan Şaumyan və Andronik əlbir fəaliyyət 

göstərirdilər. Azərbaycan xalqı fiziki cəhətdən məhv edilmək təhlükəsi qarşısında idi. Neft Bakısını  ələ 

keçirməyə çalışan xarici qüvvələr arasında rəqabət son həddinə çatmış, bütün Cənubi Qafqaz üçün yeni 

təhlükə - bolşevik Rusiyasının təcavüzü yaxınlaşmışdı. Azərbaycan xalqı öz tarixinin ağır yolayrıcında 

qalmışdı: ya milli qurtuluş, ya da ki, məhv edilərək Cənubi Qafqazın etnik-siyasi xəritəsindən tamamilə 

silinib götürülmək. Azərbaycanı müstəqil dövlət elan etmiş Cümhuriyyət xadimləri məhz belə bir tarixi 

şəraitdə çaşqın vəziyyətə düşmüş və çıxış yolu tapa bilməyən xalqın önünə keçdilər. 

Azərbaycan Xalq Cümhuriyyətinin fəaliyyət dövrünü üç mərhələyə bölmək olar: Tiflis dövrü 

(1918 28 may -16 iyun); Gəncə dövrü (1918 16 iyun - 16 sentyabr); Bakı dövrü (1918-ci il 17 sentyabr - 

1920-ci il 28 aprel). Bu müddət  ərzində dövlət quruculuğunun bütün sahələrində çox mühüm tədbirlər 

həyata keçirildi. AXC-nin mövcudluğu dövründə beş hökumət kabineti fəaliyyət göstərmişdir. Bunların 

üçünə F. X. Xoyski, ikisinə isə N. Yusifbəyli başçılıq etmişdir. Azərbaycanın üç rəngli, ay-ulduzlu dövlət 

bayrağı qəbul edildi. Azərbaycan-türk dili dövlət dili elan olundu. Məktəblər milliləşdirildi. Bakı Dövlət 

Universiteti fəaliyyətə başladı. İlk milli muzey - "İstiqlal" muzeyi təşkil olundu. Azərbaycan vətəndaşlığı 

haqqında qanun qəbul edildi. Yelizavetpol və Qaryaginin tarixi adları  bərpa olunaraq yenidən Gəncə  və 

Cəbrayıl adlandırıldı. Azərbaycan Milli ordusu və  hərbi dəniz donanması  təşkil olundu. Ölkəmizin  ərazi 

bütövlüyü qorunub saxlandı. 

Dövlət quruculuğu sahəsində  həyata keçirilmiş  tədbirlərdən  ən  əhəmiyyətlisi Azərbaycan 

parlamentinin fəaliyyətə başlaması oldu. 1918-ci il dekabrın 7-də saat 13-də  H. Z. Tağıyevin qızlar 

məktəbinin binasında (hazırda Füzuli adına  Əlyazmalar  İnstitutunun yerləşdiyi bina) Azərbaycan 

parlamentinin təntənəli açılışı oldu. Bu, bütün müsəlman  Şərqində o dövrün ən demokratik prinsipləri 

əsasında formalaşdırılmış ilk parlament idi. Bitərəf hüquqşünas  Ə. Topçubaşov parlamentin sədri, 

H. Ağayev isə onun müavini seçildi. Bu parlamentin demokratikliyi onda idi ki, Azərbaycanda yaşayan 

bütün millətlərin və xalqların nümayəndələri, hətta xəyanətkar  əməllərinə baxmayaraq ermənilərin 

nümayəndələri belə orada təmsil olunmuşdular. Mövcud olduğu dövrdə parlament özünün 145 iclasını 

keçirmişdir. Bütün iclaslarda parlament "İstiqlal Bəyannaməsi"nin müəyyən etdiyi prinsiplərə sadiq 

qalaraq çox mühüm qanunlar və  qərarlar qəbul etmişdi. Bu qanunlar konkret tarixi şəraiti nəzərə alaraq 

ölkənin  ərazi bütövlüyünü təmin etmək və müstəqilliyini qoruyub saxlamaq, insan haqları  və 

azadlıqlarının dolğun təmin olunduğu  ən müasir hüquqi-demokratik dövlət yaratmaq məqsədi daşıyırdı. 

Bunlar nəticə etibarilə hakimiyyətin üç qolunun - qanunvericilik, icra və  məhkəmə orqanlarının for-



 

14 


malaşdırılmasına yönəlmişdi. AXC özünün siyasi quruluşuna, həyata keçirdiyi demokratik dövlət 

quruculuğu tədbirlərinə, qarşısına qoyduğu məqsəd və vəzifələrə görə də Avropanın ənənəvi demokratik 

respublikalarından geridə qalmırdı. 

Sovet Rusiyasının beynəlxalq hüquq normalarını tapdalayan hərbi müdaxiləsi nəticəsində AXC 

süqut etdi. Çox az yaşamasına baxmayaraq AXC sübut etdi ki, ən qəddar müstəmləkə  və repressiya 

rejimləri belə Azərbaycan xalqının azadlıq ideallarını  və müstəqil dövlətçilik  ənənələrini məhv etməyə 

qadir deyildir. 

XX  əsrin 80-ci illərinin sonu - 90-cı illərin  əvvəlində Azərbaycanda başlanmış milli-azadlıq 

hərəkatı bolşevik rejiminin süqutunu yaxınlaşdırdı. Xalqın təkidli tələbi ilə 1991-ci il fevralın 5-də 

Azərbaycan SSR Ali Sovetinin sessiyası dövlətin adını  dəyişdirərək "Azərbaycan Respublikası" 

adlandırdı. AXC-nin üçrəngli, ay-ulduzlu bayrağı bu respublikanın da dövlət bayrağı kimi təsdiq olundu. 

Həmin ilin mayın 21-də verilmiş xüsusi fərmanla 28 may Respublika Günü elan edildi. 



 

15 


15 İYUN  

 

QURTULUŞ GÜNÜ 



 

1993-cü ilin may-iyun aylarında Azərbaycan öz tarixinin ən ağır günlərini yaşayırdı. Birinci 

Qarabağ müharibəsində böyük itkilər, hərbi uğursuzluqlar, iqtisadi tənəzzül, dövlət rəhbərliyindəki 

çəkişmələr xalqın səbir kasasını daşdırırdı. Azərbaycan hökuməti xalq arasındakı dayaqlarını itirirdi. 

İyunun 4-də Surət Hüseynovun rəhbərliyi altında Gəncə şəhərindəki ordu hissələri qiyam qaldırmışdı. O 

dövrkü hakimiyyətin səriştəsizliyi və iradəsizliyi ucbatından bu qiyam getdikcə daha geniş miqyasda 

yayılaraq vətəndaş müharibəsi xarakteri almışdı. 

Daşnakların "Böyük Ermənistan" yaratmaq niyyətləri, Azərbaycanı Qafqazın siyasi xəritəsindən 

silmək planları reallaşmaq üzrə idi. Azərbaycan torpağı etnik əlamətə görə parçalanıb yox olmaq 

təhlükəsi qarşısında qalmışdı. Gəncədə qardaş qanı tökülmüşdü. Bakı yaxınlığında - Navahı  kəndində 

vətəndaş müharibəsinin ilk güllələri atılmışdı. 

Özünün zəifliyini hiss edən Respublika rəhbərliyi xalqın təkidli tələbi ilə o vaxt Naxçıvan Muxtar 

Respublikasının Ali Məclisinə  rəhbərlik edən Heydər  Əliyevi Bakıya dəvət etməyə  məcbur oldu. 

Beləliklə, dünya miqyaslı böyük siyasi xadim Azərbaycanda hakimiyyət başına gəldi. Bununla da daxili 

və xarici düşmənlərimizin bütün planları iflasa uğradı. 1993-cü il iyun ayının 15-də Heydər Əliyev Azər-

baycan Respublikası Ali Sovetinin sədri vəzifəsinə seçildi. H. Əliyevin hakimiyyətə qayıdışı ilə 

hadisələrin gedişində  həlledici dönüş baş verdi. Müdrik dövlət xadimi bir neçə siyasi gedişdən sonra 

vətəndaş müharibəsi təhlükəsini aradan qaldırdı. Qurtuluş savaşında qələbəyə doğru dönüş başlandı. 

Nəyə görə 1993-cü il iyunun 15-ni Qurtuluş Günü adlandırırıq? 

Azadlıq, müstəqillik həm ayrıca bir vətəndaş üçün, həm də bütöv xalqlar, millətlər üçün ən 

müqəddəs,  ən  şirin nemətdir. Biz azadlığımızın, müstəqilliyimizin yolunu illərlə gözləmişik, mübarizə 

aparmışıq, bu yolda minlərlə  şəhid vermişik. Azadlığı, müstəqilliyi  əldə etmək nə  qədər çətindirsə, onu 

qoruyub saxlamaq bir o qədər mürəkkəb və ağır məsələdir. Qüdrətli və möhkəm dövlət olmadan azadlıq 

və müstəqillik də yoxdur. Dövləti olmayan xalq ölümə  məhkumdur. Dövlətçilik xalqın "ölüm, ya olum" 

məsələsidir. 

Heydər  Əliyevin xalqımız və tariximiz qarşısında  ən böyük xidməti kəskin geosiyasi 

ziddiyyətlərin mövcud olduğu bir şəraitdə Azərbaycan dövlətçiliyini xilas etməsində, Azərbaycan 

varlığını parçalanıb yox olmaq təhlükəsindən qurtarmaqda idi. Dövlətimizin qorunub saxlanması isə 

azadlığımızın, müstəqilliyimizin qorunub saxlanması deməkdir, qurtuluş deməkdir! 

Azərbaycan dövlətçiliyi ona qarşı yönəlmiş qəsdlərdən uğurla çıxdı. Ümummilli liderin qətiyyəti 

xalqa ruh yüksəkliyi gətirdi, inamımızı özümüzə qaytardı, sabitlik və əmin-amanlıq yaratdı. H. Əliyev öz 

gücünə, təcrübəsinə güvənən dahi siyasətçi kimi dəfələrlə söylədiyi məşhur kəlamına sadiq qaldığını 

sübut etdi ki, "Azərbaycanın dövlət müstəqilliyi əbədidir, sarsılmazdır, dönməzdir". 


 

16 


17 İYUN 

 

SƏHİYYƏ İŞÇİLƏRİ GÜNÜ 



 

İnsan üçün çox qiymətli olan, lakin çox vaxt qayğısına qalmadığı  ən böyük sərvət sağlamlıqdır. 

İnsan sağlamlığını qoruyan qədim peşə sahibləri isə  həkimlərdir. Hələ lap qədim zamanlardan insanın 

sağlamlıq problemləri elmli adamları çox maraqlandırırdı. Buradan da həkimlik peşəsi meydana gəlmişdi. 

Qədim Misir kahinləri həm də tibb elminə  bələd idilər. Onlar fironların və  əyanların meyitlərini 

mumiyalamaq üçün onların bədənini yarır və insan orqanizminin quruluşu ilə tanış olurdular. Arxeoloji 

qazıntılar zamanı tapılmış  cərrahiyyə alətləri də bunu sübut edir. Qədim  şumerlər, hindlilər, çinlilər və 

başqa xalqlara da tibbi biliklər məlum idi. Şərq müdriki, böyük türk alimi İbn Sinanın tibb kitabları uzun 

illər boyu Avropa alimlərinin stolüstü kitabı olmuşdur. 

XX-XXI  əsrin hüdudlarında insanın sağlamlığı daha çox diqqət mərkəzindədir. Ümumdünya 

Səhiyyə Təşkilatının (ÜST) Nizamnaməsində sağlamlıq insanın ən əsas hüquqlarından hesab edilir. 

Azərbaycanda tibbin inkişafı daha çox XX əsrlə bağlıdır. Azərbaycan Xalq Cümhuriyyəti 

yaradıldıqdan sonra onun həyata keçirdiyi sosial-mədəni tədbirlərdən biri də sağlamlığı mühafizə ilə bağlı 

idi. Bununla əlaqədar olaraq Nazirlər Şurasının 17 iyun 1918-ci il tarixli sərəncamı ilə Səhiyyə Nazirliyi 

təşkil olundu. İlk səhiyyə naziri Xudadat bəy Rəfibəyli oldu. Yeni təşkil olunmuş nazirliyin qarşısında o 

vaxtlar geniş yayılmış  vəba, taun, qızılca, vərəm, malyariya kimi keçici xəstəliklərin qarşısını almaq, 

xəstəxanalar və feldşer məntəqələri açmaq, ixtisaslı  həkimlər və tibb bacıları hazırlamaq kimi vəzifələr 

dururdu. Bu məqsədlə Azərbaycan hökumətinin xarici ölkələrə oxumaq üçün göndərdiyi 100 nəfər 

istedadlı gənc arasında həkimlik ixtisasına yiyələnənlər də var idi. 

İndi Azərbaycanda öz sənətinin sirlərinə  dərindən bələd olan, insanların sağlamlığı keşiyində 

duran minlərlə səhiyyə işçisi vardır. Azərbaycan Respublikası Prezidenti Heydər Əliyevin 4 iyun 2001-ci 

il tarixli sərəncamına əsasən 17 iyun Səhiyyə İşçiləri Günü kimi qeyd olunur. 



 

17 


26 İYUN 

 

AZƏRBAYCAN SİLAHLI QÜVVƏLƏRİ GÜNÜ 



 

Azərbaycan Xalq Cümhuriyyətinin uğurlu addımlarından biri Milli ordunun yaradılması oldu. 

Rusiya imperiyasının müsəlman xalqlarına həqarətli münasibəti, onların orduda xidmətdən "azad" 

edilməsi bu xalqların hərbi işləri yadırğamasına gətirib çıxartmışdı. 1917-1918-ci illərdə erməni 

təcavüzünün güclənməsi Azərbaycan türklərini fiziki cəhətdən məhv olmaq təhlükəsi ilə üz-üzə qoymuş-

du. Yaranmış  vəziyyət təcili olaraq ordu quruculuğuna başlamağı  tələb edirdi. 1918-ci il 26 iyun tarixli 

fərmanla Azərbaycan Milli Ordusunun yaradılmasına başlandı. Avqustun 1-də AXC-nin Hərbi Nazirliyi 

təsis edildi. İstedadlı general Səməd bəy Mehmandarov dekabrın 25-də  hərbi nazir, general-leytenant 

Əlağa Şıxlinski nazir müavini təyin edildilər. 

Qısa müddətdə Milli Ordu Osmanlı dövlətinin Qafqaz İslam Ordusu ilə birlikdə Bakını  və  ətraf 

qəzaları erməni-bolşevik işğalından xilas etdi. Bu hərbi birləşmələr Muğanda və  Əsgəranda milli 

hökumətə qarşı baş vermiş qiyamları yatırmaqda yüksək səriştəlilik göstərdi, Qazaxda Azərbaycan 

sərhədlini pozmuş erməni nizami ordu hissələrini darmadağın etdi. Azərbaycan ordusunun Hüseynxan 

Naxçıvanski,  İbrahim ağa Usubov, Həmid Qaytabaşı, Kazım Qacar, Cavad bəy  Şıxlinski, Həbibbəy 

Səlimov kimi istedadlı generalları var idi. 

AXC süqut etdikdən sonra bolşevik hökuməti Milli Ordunu ləğv etdi. Onun rəhbərlərinin 

əksəriyyəti Nargin adasına aparılıb güllələndi. 

Sovet hakimiyyəti dövründə  də Rusiya imperiyasının azərbaycanlılara qarşı  hərbi siyasəti 

dəyişməmişdi. Sovet dövründə çar dövründən fərqli olaraq azərbaycanlı  gənclər hərbi xidmətə 

çağırılırdılar. Lakin onlar döyüş üçün nəzərdə tutulmuş  hərbi hissələrdə yox, əsasən tikinti 

batalyonlarında xidmət edirdilər. Məqsəd aydın idi - azərbaycanlılar arasında hərb elminə  dərindən 

yiyələnən, müasir silahlarla rəftar etməyi bacaran hərbçilərin yetişdirilməsinə imkan verməmək. Bu siya-

sətin mahiyyətini yaxşı başa düşən Heydər Əliyev Azərbaycanda hakimiyyətə gəldikdən sonra, 1971-ci il 

iyunun 20-də C. Naxçıvanski adına ixtisaslaşdırılmış  hərbi məktəb təşkil etdi. Dövlət başçımız 

azərbaycanlı gənclərin Bakı Ali Birləşmiş Komandanlıq və Bakı Ali Hərbi Dənizçilik məktəblərinə, eləcə 

də SSRİ-nin digər hərbi məktəblərinə güzəştli  şərtlərlə  qəbul olunmasına nail olmuşdu. Bu gün 

C. Naxçıvanski adına Hərbi Liseyin milli zabit kadrlarımızın yetişdirilməsində  və o dövrdə ali hərbi 

məktəbləri bitirmiş  şəxslərin silahlı qüvvələrin formalaşmasında müstəsna rolu vardır. Bu məktəblərdə 

yetişən Azərbaycan hərbçiləri Birinci Qarabağ müharibəsində misilsiz igidliklər göstərmişlər. 

Azərbaycan öz dövlət müstəqilliyini bərpa etdikdən sonra milli ordunun yaradılması günün ən 

vacib məsələsinə çevrilmişdi. Lakin hələ 1991-ci il sentyabrın 5-də Müdafiə Nazirliyinin yaradılması 

barədə  qərarın və  həmin ilin oktyabrın 9-da Azərbaycan Respublikasının Ali Soveti tərəfindən silahlı 

qüvvələrin yaradılması haqqında qanunun qəbul edilməsinə baxmayaraq, o dövrün Respublika rəhbərliyi 

bu qərarların həyata keçirilməsi üçün heç bir səy göstərmirdi. 

Ermənistanın gündən-günə genişlənməkdə olan hərbi təcavüzü Milli Ordunun yaradılması  işini 

sürətləndirməyi tələb edirdi. Lakin ilk vaxtlar yaradılmış  hərbi hissələr müxtəlif siyasi qüvvələrin  əlində 

alətə çevrilmişdi. Ordu quruculuğuna yalnız 1993-cü ildən başlamaq mümkün oldu. Bu dövrdən etibarən 

ölkədəki silahlı qüvvələr dövlətin tam nəzarətinə keçdi. Görülmüş  tədbirlər nəticəsində  qısa zaman 

kəsiyində Füzuli və  Ağdam rayonlarının bir sıra yaşayış  məntəqələri işğaldan azad edildi, cəbhədə 

təşəbbüs Azərbaycan ordusunun əlinə keçdi. 

Bu uğurların müvəqqəti olduğunu güman edən düşmən öz havadarlarının köməyindən və silah 

sursatından istifadə edərək 1994-cü ilin ilk aylarında bütün cəbhə boyu irimiqyaslı hücum əməliyyatlarına 

başladı. Lakin Azərbaycan ordu hissələrinin Füzuli, Beyləqan, Ağdam və  Tərtər istiqamətlərindəki 

müqaviməti ilə rastlaşan və Azərbaycan  əsgərinin qəhrəmanlıq nümunələrinin  şahidi olan düşmən 

cəbhədə atəşkəsə razılıq verməli oldu. 

Azərbaycan Respublikasının Prezidenti Heydər  Əliyev hərbi təhsil sisteminin daha da inkişaf 

etdirilməsi məqsədi ilə 1999-cu il yanvarın 20-də  Hərbi Akademiyanın yaradılması haqqında fərman 

imzalamışdır. Prezidentin 20 avqust 2001-ci il tarixli fərmanı ilə Silahlı Qüvvələr üçün kadr hazırlığının 

təkmilləşdirilməsi məqsədilə Müdafiə Nazirliyi sistemində  fəaliyyət göstərən məktəblər Azərbaycan Ali 

Hərbi Məktəbi, Azərbaycan Hərbi Dənizçilik Məktəbi və Azərbaycan Ali Hərbi Təyyarəçilik Məktəbi 

adlandırılmışdır. 

Azərbaycan Silahlı Qüvvələrinin quruculuğu prosesi davam etdirilir və ordumuz inkişaf, 

təkmilləşmə dövrünü yaşayır. Bu ordu işğal olunmuş  ərazilərimizi düşməndən azad etməli, ölkəmizin 

ərazi bütövlüyünü qorumalıdır. 

Tarixi varislik ənənəsinə uyğun olaraq Prezidentin fərmanı ilə Azərbaycan Xalq Cümhuriyyəti 

dövründə Milli Ordunun yarandığı 26 iyun günü Azərbaycan Silahlı Qüvvələri Günü kimi bayram edilir. 



 

18 


2 İYUL 

 

AZƏRBAYCAN POLİSİ GÜNÜ 



Yüklə 0,71 Mb.

Dostları ilə paylaş:
1   2   3   4   5   6   7   8   9




Verilənlər bazası müəlliflik hüququ ilə müdafiə olunur ©azkurs.org 2024
rəhbərliyinə müraciət

gir | qeydiyyatdan keç
    Ana səhifə


yükləyin