3.5 İnteqrativ funksiya
Televiziya kütləvi informasiya vasitəsi kimi əhatə etdiyi cə miy
yətin normal yaşam tərzinə təsir edərək, onun təmin olunması
na qadirdir. “…Televiziya təbiətinə görə öz təsirinin əhatə etdiyi
cəmiyyətin normal fəaliyyətini tənzimləmək iqtidarındadır” fik
ri (237, səh. 118) televiziyanın əhatə dairəsinin genişliyi və təsir
imkanlarının böyüklüyünü əks etdirməklə, onun cəmiyyətin
fəaliyyətində mühüm yerini bir daha təsdiq etmiş olur. Haq
lı olaraq bununla bağlı Aydın Dadaşov “Televiziyanın görmək
və göstərmək imkanı sayəsində gerçəklik dolayı yolla drama
turji strukturun əsasında dayanaraq, müasir insan yaddaşı
nı informasiyalarla zənginləşdirir. Hər kəs öz mədəniyyətini
və dünyagörüşünü təhsil aldığı illərdəki köklü biliklərin inki
şafı yolu ilə deyil, ümumi mədəniyyət prosesindəki ayrıayrı
mədəniyyət elementlərinin tədrici təsiri hesabına artırır” (20,
səh.114) söyləyərək televiziyanın çağdaş insan dünyagörüşünün
prinsiplərinin müəyyənləşməsində rolunu göstərmiş olur. Tele
vizor qarşısında fərqli insanların əyləşərək ona tamaşa etmələri,
milli, dini, təhsil, sosial, cinsi fərqlərinə baxmayaraq maraqları
nın birləşməsi televiziyanın birləşdirici gücünü əks etdirən amil
dir. Televiziyanın cəmiyyətdə tutduğu mövqe və onun qarşısında
qoyulan başlıca ictimai vəzifələr onun birləşdirici rol oynamasını
əsas tələb kimi qarşıya qoyur. İctimai şüura təsir gücünə görə tele
viziyanın imkanları ölçüyəgəlməzdir. Biz bu barədə yuxarıda qeyd
edərək belə nəticəyə gəlmişdik ki, televiziya kütləvi idarəçilik im
kanlarına malikdir. Kütləviliyi əldə etmək üçün sə o, tamaşaçıları
213
onun dünyagörüşü, sosial qrupu və digər fərqli cəhətlərindən asılı
olmayaraq ekran qarşısında birləşdirmək gücünə malik olmalıdır.
Əks halda televiziyanın kütləvi marağa səbəb olaraq telebiznesdə
duruş gətirməsi, sadəcə, mümkün deyil.
Televiziyanın fəaliyyətində ayrıseçkilikdən tamlıqla qaçaraq
birləşdirici funksiyanı daşıması təkcə kommersiya və ya te le
sənaye baxımından deyil, həm də bizim üçün daha önəmli olan
sosialictimai, siyasi və mədəni baxımdan olduqca vacib, taleyük
lü məsələdir. İrqi, siyasi, mənəvi, dini fikir ayrılıqlarının mövcud
olduğu cəmiyyətdə qüvvələrin balansını saxlamaqla onların toq
quşmasına yol verməmək, müəyyən fərqlərinə görə tamaşaçıları
ayıraraq sosialsiyasi narazılığa səbəb olmamaq televiziyanın da
şıdığı başlıca məsuliyyətdir. Televiziya özünün kütləviliyinə görə
cəmiyyətdə qrupların, siyasi partiyaların və ya digər qarşıduran
şəxslərin arasında toqquşmanı qızışdıra, insanlar arasında sosial,
mədəni ayrıseçkiliyi dərinləşdirə bilər ki, bu da nəticədə ciddi si
yasi fəsadlar törədə bilər.
SSRİ dövlətinin müttəfiq respublikalarına qarşı o zamankı Mər
kəzi Televiziyanın tutduğu mövqe yuxarıda deyilən məsələyə
aid ən bariz nümunə kimi göstərilə bilər. 1988–1991ci illərdə
Azərbaycanda, həmçinin Ukrayna, Gürcüstan və Baltikyanı res
publikalarda milli azadlıq hərəkatına qarşı birtərəfli, qərəzli möv
qe, xalqlara qarşı yönəlmiş ittihamlar bu ölkələrdə dərin nifrət və
qəzəblə qarşılanırdı. Ermənistanın Azərbaycana ərazi iddiaları,
minlərlə azərbaycanlının zorla öz torpaqlarından didərgin salın
ması faktının Mərkəzi televiziyada təhrif olunması, Ermənistana
açıq dəstək birləşdirici mövqedən daha çox, ziddiyyətin artması
na, münaqişənin dərinləşməsinə, o zamankı Moskva hakimiyyəti
nə qarşı çıxışların güclənməsinə səbəb oldu. Bu ziyanlı ten
densiya nəticədə SSRİnin dağılmasını sürətləndirən, müstəqillik
mübarizəsinə stimul verən əsas səbəblərdən oldu. Mərkəzin xalqla
ra qarşı həqarətli münasibəti ziddiyyəti dərinləşdirməklə bərabər,
onlar arasında illər ərzində biçimlənmiş mədəni, siyasi əlaqələrin
pozulmasına gətirib çıxardı ki, hazırda artıq müstəqillik yolu ilə
gedən respublikalar pozulmuş əlaqələrin bərpası üçün xeyli səy
göstərirlər. Tanınmış telejurnalist və tənqidçi Q. Kuznetsovun
1990cı illərin əvvəlində televiziyaların mövqeyinə və “Vremya”,
“Vesti”, “600 saniyə” kimi informasiya proqramlarının düzgün
olmayan təhlillərinin zərərli cəhətlərinə toxunaraq söylədiyi “…
xalqların yaxınlaşdırılması əvəzinə, bacarıqsız və yersiz təbliğat
çıxışları ilə uzaqlaşma dərinləşdirilirdi. Yeni müstəqil dövlətlərin
214
xalq tərəfindən seçilmiş yeni rəhbərləri ilə dialoqlar vaxtı Mərkəzi
televiziyanın jurnalistlərinin hörmətsiz, qeyrietik davranma
ları təkcə rəhbərlərin deyil, həm də onların seçicilərinin xətrinə
dəyirdi” (237, səh. 149) fikir bu siyasətin təhlükəli məqamlarını
açıqlayır.
Həmçinin Mərkəzi televiziya, RTRin ilk illərdə pravoslav
kilsəsini birmənalı şəkildə təbliğ etməsinin çoxmilyonlu digər
inanclara etiqad edən Rusiya və bütün İttifaq vətəndaşlarının
qəzəbinə səbəb olması faktını önə çəkən Q. Kuznetsov dini eti
qad ayrıseçkiliyinin də cəmiyyət və dövlət üçün ciddi təhlükə
yaradan amil olduğunu qeyd edir. Bununla da “televiziya siyasi
əhəmiyyətini nəzərə alaraq, cəmiyyətdə ziddiyyəti dərinləşdirəcək
məqamlara imkan verməməklə, balanslaşdırılmış yaradıcı siyasəti
həyata keçirməyi özünə fəaliyyət istiqaməti seçməlidir” qənaəti
mühüm məsələ kimi önə çıxır.
Ekran qarşısında hansısa verilişə və ya proqrama tamaşaçıların
baxması müxtəlif maraqların, düşüncə tərzlərinin birləşməsini
göstərirsə, o zaman televiziya bu maraqların toqquşmaması üçün
kifayət qədər balanslaşmış mövqe tutmalıdır. Televiziya bütün fərqli
düşünən tamaşaçıları öz ətrafına toplamaqla, əslində ziddiyyətin
aradan qaldırılmasına nail olmağı düşünməlidir. İnkişaf etmiş
dövlətlərdə televiziyanın məhz bu rolu oynaması ilə vətəndaşların
siyasi fəallığı və aqressiyasının azalması faktı bu cəhətin lazımlı
olması ətrafında düşünməyə imkan verir. Cəmiyyətdə iqtisadi və
siyasi problemlər üzündən yaranan aqressiyanı özünün əyləncə
funksiyası ilə azaltmağa çalışan televiziya, həmçinin balanslaşdı
rılmış mövqeyi ilə ziddiyyətin dərinləşməməsi, münasibətlərin
televiziya kanallarına çıxmaması üçün ciddi çalışmalı, özünün
veriliş, proqramlarına insanların düşüncə, təfəkkür və inanclarına
alçaldıcı təsir effekti yarada biləcək mövzuların, ifadələrin çıxma
masına çalışmalıdır.
Televiziya öz fəaliyyətini ayrıseçkilikdən sığortalamalı, ümum
milli, ümumregional dəyərlərin müəyyənləşməsində özünün müs
təsna fəaliyyətini göstərməlidir. Cəmiyyətin aparıcı qüv və lə rinin
maraqlarının birləşmə nöqtəsini tapmaqla onu qlobal, ümummilli
əhəmiyyət daşıyan problemlərin həllinə yönəltmək, yəni təşkilati
funksiyanın icrasına nail olmaqla televiziya özünün real təsir im
kanlarını artıra və onu cəmiyyətin rifahı naminə istifadə edə bilər.
“Bu, çoxdan məlum olan bir həqiqətdir ki, kütləvi informasiya
vasitələri ictimai kommunikasiyanı nəinki yaradan, həm də onu
yönəldən bir qüvvə kimi ictimaiyyəti öz ətrafında qruplaşdıra bi
215
lir” (197, səh. 25) fikri televiziyanın təkcə cəmiyyətdəki vacib yeri
ni göstərmir, həm də onun kütləviliyi, çevikliyi və hər yerdə əldə
olunmasına görə öz ətrafına maraqların birləşdirilməsində mənəvi
haqqı olduğunu göstərir. Televiziya hər fərdin marağını tam əhatə
edə bilməz, lakin onun maraqlarına hörmətlə yanaşaraq onu az da
olsa, bu və ya digər tərzdə əks etdirsə, deməli, tamaşaçını konkret
halda kanala, ümumi götürüldükdə televiziyaya bağlayacaq. Te
leviziya ictimai əhəmiyyət daşımaqla bərabər, hər bir fərd üçün
də hesablanan mürəkkəb bir sistemdir. Onun informasiya vermək,
öyrətmək və əyləndirmək imkanı fərd üçün lazımlı, həyatının
tərkib hissəsi olan məsələdir. Bununla bərabər, hər fərdin ictimai
sistemə, siyasətə, dinə və mədəniyyətə özünün spesifik baxış
lar toplusu var ki, bunun hansısa tərzdə alçaldılması ikrah hissi
yaradaraq televiziyadan uzqlaşdıra, əksinə hörmətlə yanaşılma
sı isə televiziyaya bağlaya bilər. Yuxarıda biz təşkilati funksiya
nı çözərkən onun gücünün televiziyanın öz ətrafında insanları
toplamasında olduğunu göstərdik. Tamaşaçıların maraqlarının
birləşməsində televiziyanın özünün yaratdığı zövqlər, maraqlar
sistemi və həyat tərzi düşüncəsi inteqrativ rolu artıq oynayır. Bu
raya, ünvanlanmış auditoriya hadisəsi istisna olmaqla, əsas maraq
ların ortaq məxrəcinin tapılmasında sosioloq, kulturoloq, politoloq
və psixoloqun köməyi ilə yaradılmış vahid fəaliyyət konsepsiyası
daxil olduqda birləşdirmə cəhdi bütünlüklə özünün həllini tap
mış olar. Rusiyanın tanınmış kinoşünası S. Freylix inteqrasiya
probleminə toxunaraq yazır: “İnsanın televiziya ilə münasibəti
insanın cəmiyyətlə münasibəti demək dir. Cəmiyyət insanı inteq
rasiya etdirmək istəyir, insan özünün “mən”ini saxlamağa çalışır,
həm də digər insanlarla ünsiyyətə eh ti yac duyur. Sanki, televiziya
bu ziddiyyəti həll edirdi: elliklə qav ranılma, eyni zamanda, insan
bu sehrli qutu ilə təkbətək qalır. Lakin insana elə gəlir ki, seçimi o
edir, əslində, o özü seçilib, o teleşəbəkəyə qoşulub. Televiziya – ic
timai rəyin formalaşdırılmasında alətdir. Te leviziya maarifləndirə
də bilər, cahilləşdirə də” (427, səh. 59). Deməli, televiziyanın
əhəmiyyətli gücü fərdi inteqrasiya etdirməyə yönəlib. Bunu inki
şaf etmiş demokratik ölkələrin çoxillik televiziya təcrübəsi və to
talitar rejimdə partiyanın ideoloji ruporu olan teleyayım işi əyani
göstərmiş olur. Teleşəbəkə hər bir fərdi özünün “toruna” salmağa
çalışır. Bu təkcə tamaşaçı auditoriyası toplamaqla kommersiya ma
raqlarını həyata keçirmək deyil, həmçinin onun istənilən – amma
dövlətçilik, humanizm ideyalarına zidd olmaması barəsində götür
düyü öhdəlik çərçivəsində – ideya ilə yükləməkdir. Bunun üçün
216
televiziyanın, xüsusiləşmiş halda kanalın birləşdirmə gücü istər
özünün sosial, mənəvi aspektləri, istərsə də sənətkarlıq tərəfləri ilə
seçilməli, cəlbedici olmalıdır.
Televiziyanın bütün digər informasiya daşıyıcılarından fərqli
olaraq, birləşdirmə imkanları daha genişdir. “Biz digər inancı qə
bul etmişik, müqəddəs xaçlar əvəzinə evlərimizin üzərinə antena
lar dikəltmişik” (450, səh. 14) – 30 il əvvəl deyilən bu fikir televi
ziyanın kütləviliyini, əhəmiyyətliliyini və insanın evin küncündə,
iş yerində quraşdıraraq böyük maraqla bəzən saatlarla qarşısında
oturduğu sehrli qutunun vacibliyini göstərməklə bərabər, müasir
insanın ona olan pərəstişli münasibətini əks etdirir. Əgər müasir
insan televiziyaya bu qədər pərəstişlə yanaşırsa, onun diktəsi ilə
yaşayırsa, deməli, o artıq ekran qarşısında birləşib. O zaman hər
bir kanal bu vəhdəti öz ətrafında yaratmaq uğrunda mübarizəyə
girişir ki, bununla da qrup maraqlarından uzaq ümumi maraq
ları önə gətirən verilişlərin ekrana çıxmasına rəvac verilmiş olur.
Televiziyanın kommersiya konsepsiyasında bu amil olduqca
əhəmiyyətlidir: heç bir siyasi cəbhənin, dini, milli, irqi ayrıseçkili
yin tərəfində durmayaraq, “ümumi ev” anlayışını ortaya atmaqla
tamaşaçı toplamaq...
Telekanalın yayım dairəsi geniş olduqca, onun verilişlərinin
tam lıqla tamaşaçı kütləsinin maraqlarına cavab verən, onlar ara
sında heç bir qrupu təcrid etməyən prinsiplər üzərində qurulması
tələb olunur. Kanal yayım formasından – ümummilli, kabel, peyk
– asılı olmayaraq, özünün əhatə etdiyi tamaşaçı kütləsinin ma
raqlarını, onların xarakterik cəhətlərini nəzərə alıb, humanist və
bəşəri dəyərlərə söykənən, birləşdirici siyasət üzərində qurulmuş
verilişlərlə tamaşaçı marağına səbəb ola bilər. Müəyyən bölgə və
ya kabel televiziyasının üzərinə bu mənada düşən məsuliyyət və
vəzifə ümummilli kanalın üzərinə düşən vəzifədən az olsa da, eyni
dərəcədə əhəmiyyətli və başlıcadır. Çünki ən xırda bölgədə belə
dini, milli, irqi, sosial, siyasi, mənəvi, mədəni ayrıseçkilik ciddi so
sialsiyasi fəsadlar verə, insanlar arasında ziddiyyəti genişləndirə
bilər. Bu baxımdan ümummilli və peyk kanallarının üzərinə daha
böyük məsuliyyət düşür. Hər bir proqramın bölücü olmamasının
izlənməsi ilə bərabər, birləşdirici funksiyanın daşıyıcısı olan proq
ramlara da yer verilməsi vacibdir.
Televiziya yaranış dövründə geniş tamaşaçı auditoriyasının ha
mısını tam əhatə edəcəyinə iddialı oldu. Lakin tədricən sosiolo
ji sorğular və reytinqlər belə bir nəticəni açıqladı ki, insanlar
cinslərinə, yaşlarına, mədəni, intellektual səviyyələrinə görə qey
217
rirəsmi birləşərək, öz istəklərinə uyğun verilişləri izləməklə di
gərlərindən imtina edirlər. Məhz bu məqsədlə peyk, ümummilli
və kabel televiziyalarının ixtisaslaşmış kanalları – idman, musiqi,
kino, serial, uşaq, tədris, moda və s. açıldı, konkret tamaşaçı au
ditoriyasına ünvanlandı. Bu tendensiya ilə bərabər yaş və sosial
qrupların maraqlarına cavab verəcək, onları maraqlandıraraq öz
ətrafında birləşdirəcək verilişlərin yaradılması zərurəti meydana
gəldi. Burada məqsəd həm müxtəlif insanları ekran qarşısına top
layaraq ümumiləşmiş reytinq yeri tutmaqla bütün reklamvericiləri
cəlb etmək, həm də bütün sosial qrupları, fərqləri müəyyən nöq
tədə birləşdirməklə kanala daha sıx bağlamaq oldu. Bu baxımdan
mozaik dramaturji materiala malik və qarışıq mövzulu proqram
lar kanallarda daha çox görünməyə başladı.
Televiziyanın inteqrativ funksiyasının yayımın bütün bölmə
lərində, onun istər əyləncəli, istərsə də informasiya və maarifçi
proqramlarda özünə yer alması mühüm şərt kimi meydana çıxır,
bu da funksiyanın icrasını iki hissəyə bölmək imkanı verir: birinci,
kanalda yayımlanan xarakterindən, janrından və formasından asılı
olmayaraq bütün veriliş, proqram, şoularda bölücülük meyillərinə
imkan verməmək; ikinci, ümummilli, yaş və cins fərqindən, maraq
çeşidindən asılı olmayaraq, hamını əhatə edə biləcək birləşdirici
proqramlara yer vermək. Biz Azərbaycan teleməkanında inteqra
tiv funksiyanın icrası mənzərəsini, məhz bu iki istiqamətdə araş
dırmaya cəhd edəcəyik.
Təşkilati funksiya öz xarakterinə görə digər funksiyalarla bağ
lıdır və bilavasitə onların icrasında yer alır. “O, qismən informa
siya, mədənimaarif, təşkilati, tədris və s. funksiyalarla üstüstə
düşməklə, sanki, digər funksiyaların üzərinə geyindirilir. Televi
ziyanın inteqrativ funksiyasını şüurlu şəkildə yerinə yetirən jur
nalist üçün əsas keyfiyyət kimi materiala yanaşmada cəmiyyətin
tələbləri ilə televizor qarşısında olan bir insanın qayğılarını
birləşdirmək bacarığını göstərmək olar” (237, səh. 209). Məhz bu
bacarıq jurnalistin, televiziya işçisinin vətəndaşlıq mövqeyindən,
onun peşəkarlığından xəbər verməklə tamaşaçılar arasında böyük
sevgi və rəğbət hissi ilə qarşılanmasına, populyarlıq qazanmasına,
həmçinin kanalın bu mühüm ictimai vəzifəni icrasında keyfiyyətli
proqramın meydana gəlməsinə imkan verir. İnteqrativ funksi
yanın digər ictimai vəzifələrlə yaxınlığı və onların işində birbaşa
iştirakı olduqca vacib, əhəmiyyətli olduğu kimi ayrıca, birbaşa
birləşdirici məqsədlə çıxış edən proqramlarla təcəssüm olunması
da əhəmiyyətlidir.
218
Azərbaycan teleməkanında inteqrativ funksiya dövlət televizi
yasının tək yayımlandığı dövrlərdə mərkəzləşmiş ideoloji təbliğat
müstəvisində ardıcıl şəkildə yerinə yetirilirdi. Ümumi dövlət
və Vətən anlayışı bütünlüklə televiziyanın yaradıcı siyasətinin
əsasını təşkil etməklə, birləşdirmək ideyasına söykənən proqram
lar, əslində, dövrün ideoloji tələblərinə cavab vermək məqsədi
güdürdü. Proqramlar təkcə paytaxt həyatı ilə qapanmır, ölkənin
müxtəlif yerlərində əmək qabaqcıllarını, plan doldurulmasını ətraflı
şəkildə təbliğ edirdilər. Televiziyanın təbliğatın ruporuna çevrilərək
bütünlüklə bölgələri və paytaxtı, kəndlini və fəhləni, şəhər və kənd
ziyalısını bir ideya ətrafında birləşdirərək, proqramların hamının
zövqünə uyğun olduğunu iddia etməsi, istənilən nəticəni vermədi və
verə də bilməzdi. İnsanlar mənsub olduqları sosial qruplardan, yaş
və hətta cinsi fərqlərindən irəli gələn maraq dairələrinə malikdilər
ki, bunu da tamlıqla əhatə etmək qeyrimümkündür. Yalnız moza
ik dramaturji modelə malik və informasiya, əyləncə, maariflənməni
özündə cəmləşdirib beyin qavramasına yüngül informasiya ötürən
proqramlar bu maraqları birləşdirə bilərdi.
Bu baxımdan səhər proqramları dünya təcrübəsində inteqrativ
veriliş kimi geniş tətbiq olunurdu. Belə proqramlar müxtəlif zövq
və istəklər kontekstində ümumi tamaşaçı marağını gündəlik təzə
xəbərlər, musiqi nömrələri, müxtəlif maraq doğuracaq informasi
yalar, məsləhətlər almaqla birləşdirərək, səhər işə gedən tamaşaçı
nın ona lazım olan məlumatlarla – həmin saata olan xəbərlər, hava
məlumatı, idman xəbərləri, valyuta, qiyməti kağızlar barədə ən
son nəticələr və s., ovqatını kökləyəcək musiqi, yumorla, həm çinin
tibbi, hüquqi və digər sahələrdə olan məsələlərlə bağlı ən lazımlı
bilgilərlə – silahlanması baxımından əhəmiyyətli, vacibdir. Bunu
aparılan sosial tədqiqatlar, psixoloqların rəyi də sübut edir ki, məhz
müasir televiziya ilə köklənən insanın səhər aldığı lazımi “enerji” –
xəbər, əyləncə, bilgi onu bütün günə müsbət yöndə hazırlayır. Belə
proqramların, məhz səhər vaxtı yayımlanması, adətən, saat 8.00
dan 10.00a qədər insanların evdə olduqları və işə, dərsə hazırlıq
periodunda televizoru izləmələri ilə bağlıdır. Bu da bir reallıqdır
ki, səhər işə və dərsə tələsən insan bütün diqqətini ekrana yönəldib
ona bağlana və onları başdanayağa izləyə bilməz. “Proqramlar elə
tərtib edilməlidir ki, evdən çıxmağa hazırlaşan tamaşaçıları “tutub
saxlamasın.” Proqramın süjetləri çox yığcam olmalıdır” (51, səh.
203). Ona görə də ən qısa xəbər və informasiyaların verilməsi, heç
bir təhlil və analiz olmadan yalnız məlumatlandırma, bu xəbər
bloklarının bir neçə dəfə təkrarı (həmin saatda heç də hamı eyni
219
vaxtda durub televizora baxmır, ona görə də proqram təkrar bura
xılışlara yer verir), gündəlik qəzetlərin baş xəbərlərinin təqdimatı,
bilgilərin belə qısa və kütləvi istehlaka yaxın vəziyyətdə verilməsi
səhər proqramlarının spesifik cəhətləridir. Proqram ərzində ol
duqca müxtəlif sahələri əhatə edən xəbərlərin ardıcıl verilməsi,
cizgi filminə, musiqi nömrəsinə, səhər aerobikasına yer ayrılması
məhz müxtəlif təbəqədən, yaş həddindən və cinsdən olan insanları
ekran başına toplamaq, birləşdirmək, onları inteqrasiya etdirmək
məqsədi güdür. Bu baxımdan səhər proqramlarının effekti və
təsir gücü danılmazdır. Belə verilişlərdə musiqi nömrələrinin
özünəməxsus yeri və əhəmiyyəti var. “Səhər verilişlərinin ilk ya
radıcılarının özləri tez başa düşmüşdülər ki, gözəl musiqi bu işdə
həlledici rol oynaya bilər. Axı tamaşaçılar səhərsəhər ekrana bax
maqdan daha çox, ona qulaq asırlar” (51, səh. 203). Musiqi tama
şaçıda xoş əhval yaratmaqla bərabər, ona müsbət enerji axını bəxş
etməklə yeni günə daha gümrah hazırlayır. Bunu hiss edən tama
şaçı hər zaman səhər verilişinin axtarışına çıxacaq.
Səhər yayımının təcrübəsi NBC Amerika kanalında ilk dəfə XX
əsrin 50ci illərində tətbiq olunmağa başlayanda sosioloqlar və
teletənqidçilər buna “uğursuz vaxt seçimi” şübhəsi ilə yanaşma
ğa başladılar. Tez bir zamanda Amerika ənənəsi Qərbi Avropa
ölkələrinə yayılmağa başlasa da, yenə münasibət birmənalı deyil
di. Televiziya tənqidçisi Elşad Quliyevin araşdırmasına görə ABŞ
da əhalinin yalnız 13%i, Fransada 10%dən bir qədər az, İtaliya
da ondan da az tamaşaçı səhər proqramlarına baxır. Tədqiqatçı
“Televiziya iki əsrin ayırıcında” kitabında bunu həmin ölkələrdə
yuxudan gec oyanma və ya səhər yeməyinə vaxtın ayrılması ilə
əlaqələndirsə də, bunun əsas səbəbinin tamaşaçı auditoriyasını
toplamaq gücünün zəifliyində axtarmaq gərəkdir. Elə onun özü
nün gətirdiyi misalda tamaşaçı auditoriyasını nəzərə alan proq
ramın populyarlıq qazandığının şahidi oluruq. BBSnin “Nahar
vaxtıdır” verilişi ilə TiVieYeM (AyTiVi) kanalının “İngiltərə,
sabahın xeyir!” (tərcümədə yanlışlıq var, əslində belədir: “Saba
hın xeyir, Britaniya!”) proqramını müqayisə edən müəllif birinciyə
daha çox 35 yaşlı ciddi adamların baxdığını, ikincinin isə tamaşaçı
auditoriyasının azsavadlı və daha gənc olduğunu deyir. Ardınca
bildirir ki, TVAnın tamaşaçı sayı BBSdən çoxdur. Hesab edirik ki,
burada müəllif kateqoriyalara bölməkdə qeyridəqiqliyə yol verib.
Əslində BBS Böyük Britaniyada elitar kanal olmağa iddialıdır və
yalnız səviyyəli verilişlərə yer verməklə, klassik qaydalara riayət
etməklə tamaşaçıların yalnız dörddə birinə ünvanlanır (27). AyTi
220
Vi isə orta təbəqənin maraqlarına cavab verən əyləncəli şou proq
ramlarla daha çox şöhrət qazandığından, ona tamaşaçıların 75%i
baxır. Bunu Elşad Quliyev özü təsdiq etsə də, kanalın məhz əsas
televiziya izləyicisi olan orta təbəqinin marağını nəzərə almasını
və uğurunun təməlində bu prinsipin durmasını qeyd etmir. Geniş
tamaşaçı auditoriyasını tez bir zamanda ətrafına yığan kanal inteq
rativ gücünü əks etdirmiş olur. Onun orta təbəqəyə hesablanması,
əslində, düzgün seçim kimi dəyərləndirilməlidir. Məhz bu təbəqə
televiziyaya daha yaxın, ondan daha çox istifadə edəndir.
Bir çox sosioloqlar və kulturoloqlar XX əsrin əvvəlindən küt
ləvi mədəniyyətin yeni ictimai təbəqəni biçimləndirdiyi fikrini
söyləyirlər. Orta təbəqə təkcə siyasi, iqtisadi, mədəni əhəmiyyət
daşımır, o, cəmiyyətin başlıca hərəkətverici qüvvəsinə çevrilməklə,
onun dayaq sistemi rolunu onyamaqdadır. XX əsrin sosialsiyasi in
kişaf mənzərəsi bu fikri təsdiq etməklə yeni insan qrupunun – orta
təbəqənin kifayət qədər əhəmiyyətli, vacib olduğunu göstərmiş
olur. Heç bir normal cəmiyyəti, dövləti onun əsas bazası olan orta
təbəqəsiz təsəvvür belə etmək mümkün deyil. Fransız filosofu
və sosioloqu E. More “Zamanın ruhu” kitabında orta təbəqənin
mədəniyyət sistemində, onun yeni biçimdə üzə çıxmasında rolunu
əks etdirərək, bunun başlıca amil olduğunu söyləyir. Yəni televizi
yanın və əslində, bütün kütləvi mədəniyyətin əsasında duran sosial
sifariş anlayışı, məhz bu təbəqənin istəyi əsasında formalaşır. “Orta
təbəqə” anlayışı Qərb fəlsəfəsində və sosiologiyasında mühüm
yer tutmaqla onun əhəmiyyətinin, yerinin müəyyənləşməsində
ardıcıl araşdırmalar mövzusu olur. “Tamaşaçı rəğbəti”, “geniş ta
maşaçı kütləsinin marağı” anlayışları məhz bu təbəqənin sevdiyi,
“bütləşdirdiyi” ulduzlara münasibətində formalaşdı. Telekanalla
rın reytinq cədvəllərində daha çox tamaşaçı toplaması televiziyaya
çox yaxın olan, özünün zövq və istəklərini onun əsasında formalaş
dıran orta təbəqənin iştirakının faizi əsasında müəyyənləşir. Maddi
gəlirləri, dünyagörüşləri və savadları baxımından birbirinə yaxın
olan bu insanlar hansı peşə sahibi olmalarından asılı olmayaraq,
demək olar ki, eyni zövqə malik olur, dəb anlayışı ilə ayaqlaşır və
bütün xəbərləri, bilgiləri televiziya vasitəsilə alırlar. “Orta təbəqə”
anlayışı cəmiyyətdə çoxluğu, xüsusən də inkişaf etmiş ölkələrdə
əhalinin 90%ni əks etdirir. Məhz bu faiz göstəricisini öz ətrafında
toplamaq kanallar üçün başlıca məqsədi, fəaliyyət prinsipini for
malaşdırır. Kanallar arasında bazara yiyələnmək və daha çox ta
maşaç – istehlakçı yığmaq naminə rəqabət yaranır ki, bu da kanal
ların inkişafını, texnikiyaradıcı yüksəlişini, yenilikçilik meyillərini
221
stimullaşdırır. Azərbaycan müstəqillik əldə etdikdən sonra bazar
iqtisadiyyatı kursu seçərək, dünya iqtisadi quruluşuna inteqrasi
yaya can atdı. Məhz iqtisadi yüksəliş, bazar münasibətləri hazırda
istənilən cəmiyyət üçün vacib olan “orta təbəqənin” formalaşması
prosesini canlandırır. Eyni dərəcədə təminatı olan insanların ma
raqları, zövqləri də yaxınlaşır. Onlar tele, radio, qəzet reklamında
təbliğ olunan büdcələrinə uyğun malların istehlakçısı, televizorda
əyləncəli proqramların, serialların seyrçisi, kütləvi mədəniyyətin
diktə etdiyi yaşam tərzinin, zövqün daşıyıcılarıdır. Deməli, onla
rın zövq və istəklərini özündə ehtiva edən proqramlar inteqrasi
ya prosesinə xidmət edə bilər. Səhər proqramları özünün vaxtı və
mövzu çeşidi ilə məhz bu tamaşaçı auditoriyasına ünvanlanaraq,
onların birliyinə nail ola bilər.
Səhər proqramı AzTVdə ilk dəfə 1973cü ildə Leyla Bədirbəyli
və Lütfi Məmmədbəyovun aparıcılığı ilə “Səhər görüşləri” proqra
mında özünü əks etdirdi. Geniş tamaşaçı marağına səbəb olan və
bir neçə aparıcının dəyişməsi ilə 10 il ömür sürərək özünün yeni
forması ilə diqqəti çəkən proqramın yaradıcı səviyyəsi olduqca
aşağı idi. Elşad Quliyevin “Səhər görüşləri” barədə yazdığından
bəlli olur ki, hələ 0 dövrdə də proram ciddi tənqidə məruz qalıb,
lakin tamaşaçı marağı onu bağlamağa imkan verməyib: “… “Səhər
görüşləri”nin mötəbər bir çap orqanında “səhər sayıqlaması” ad
landırılması proqramın aşağı yaradıcı səviyyəsinə uyğun idi” (51,
səh. 253).
Dünya televiziya kanallarında tətbiq olunan səhər proqram
ları modeli Azərbaycan televiziyasında da görünməyə başladı.
Həftənin istirahət günləri səhər efirində tamaşaçı əyləncə, infor
masiya və maarifləndirmə ilə zəngin, maraqlı bir proqramı – “Dal
ğa”nı gördü. Özünün cəsarətli fikirləri, mövcud standartlar dan
fərqli, canlı, dinamik aparıcıları ilə müxtəlif sahələrə nüfuz edərək
problemləri qabardan, illərlə haqqında danışılmayanlardan cə
sarətlə danışan proqram tamaşaçıda böyük maraq oyada bildi.
Veriliş tez bir zamanda populyarlıq qazanmaqla, öz ətrafında ol
duqca müxtəlif düşüncəli, zövqlü insanları toplaya bildi. İstirahət
günləri ekranda olan “Dalğa” bu tələblərə cavab verməsə də,
demokratikləşmə axınında 1980ci illərin sonunda özünün yeni
forma və təqdimatı ilə tamaşaçı marağına səbəb ola bildi. Bu ba
xımdan “Dalğa” özünün publisist gücünə və cəsarətli mövqeyinə
görə köklü şəkildə fərqlənirdi.
Müstəqillik dönəmində gündəlik səhər proqramının ekranda
görünməsinə böyük zərurət meydana çıxdı. 1992ci ildə “Sabahı
222
nız xeyir” səhər proqramı dövlət televiziyasında yayımlanmağa
başladı. Özünün yenilikçi forma axtarışları ilə seçilməyən proqram
tamaşaçılar arasında böyük rəğbət qazana bilmədi və ölkədəki si
yasi durum nəticəsində cəmi bir il fəaliyyət göstərdikdən sonra
işini dayandırdı. Ölkə teleməkanında özünün peşəkar səhər veri
lişi qaydalarına uyğun gələn, bu prinsiplər üzərində qurulan ilk
uğurlu layihə telejurnalist Qulu Məhərrəmlinin rəhbərliyi ilə 1995
ci ilin 14 avqustunda efirə çıxan “Səhər” musiqiinformasiya proq
ramı oldu. “Mübahisəsizdir ki, bizim telekanallar şəbəkəsində
səhər proqramlarının ən ciddi şərhində, AzTVnin gündəlik yayı
mı axarında kəskin formada bu proqramın baxımlılığına və yayım
keyfiyyətinə görə seçildiyini qeyd etmək olar” (51, səh. 253). Elşad
Quliyevin bu barədə dedikləri böyük həqiqətdir. Həftənin bazar
günündən başqa hər gün saat 7.00dan 10.00a qədər yayımlanan
“Səhər” proqramı teleməkanda göründüyü dövrdən başlayaraq
özünün peşəkar yaradıcı fəaliyyəti, yenilikçiliyi ilə nəinki AzTV
nin bütün verilişlərindən seçilirdi, həmçinin ondan sonra ekrana
vəsiqə qazanan kommersiya kanallarının səhər proqramlarından
özünün gücü, yaradıcı səviyyəsi ilə üstün yer tutur.
Özünün mozaik dramaturji strukturu ilə seçilən “Səhər” musi
qiinformasiya proqramında əhatə dairəsinə görə müxtəlif sahələri
əks etdirən süjetlərin, xəbərlərin, rubrikaların maraqlı ekran həlli
tamaşaçının diqqətini cəlb etməkdədir. Proqramın içərisində “24
saat” informasiya bülleteni, “Servis”, “Hüquq məsləhəti”, “Həkim
məsləhəti”, “Aerobika”, “Səhər zəngi”, “Replika”, “Şənbə qonağı”
rubrikaları, həmçinin gündəlik buraxılışlarda müxtəlif sahələrin
mütəxəssisləri kimi dəvət olunan qonaqların problemlərdən, mə
dəni, siyasi, iqtisadi, idman nailiyyətlərindən söhbət açması səhər
tamaşaçısı üçün zəngin informasiya qaynağı, istiqamətverici və
yönəldici rolu oynayır. Musiqi nömrələrinə, kliplərə geniş yer
verən proqram səhər tamaşaçısının əhvalının köklənməsində,
onda müsbət emosiyaların yaranmasında fəal iştirak edir. Müxtəlif
yaş nümayəndələri, işə və dərsə gedən şəxslər, evdar qadınlar bu
proqram vasitəsilə istər ən son xəbərləri almaq, maraqlı informasi
yalarla silahlanmaq, istərsə də səhəri xoş əhvalla kökləmək imkanı
qazanır. Verilişin konsepsiyasında özünə yer alan bu ideya uğur
lu ekran həlli vasitəsilə effektiv təsir edə bilir. Müasir televiziya
yaradıcılığı prinsiplərinə söykənən proqram özünün yenilikçiliyi,
bu günlə səsləşən tərzi, tempi ilə tamaşaçını ekran qarşısına topla
maq gücünə malik olur. Aparıcıların rəvan, aydın nitqi, qaldırılan
223
məsələlərin dərinliyi, əhatəliliyi proqramın yaradıcı səviyyəsini
yüksəldən əsas amil kimi göstərilməlidir.
“Səhər” proqramının rəngarəngliyi, mövzu əlvanlığı və əhatə et
diyi məsələlərin miqyaslılığı tamaşaçıya hansı sahədən olursaol
sun ən qısa, yeni xəbəri almaq imkanı qazandırır. Bunu “Səhər”in
mühüm uğuru kimi dəyərləndirərək, onun “24 saat” xəbər bül
leteninin AzTVnin digər xəbər proqramlarından daha əhatəli,
dinamik, maraqlı qurulmasını xüsusi qeyd etməliyik. Bu barədə
“İnformasiya funksiyası bölməsində” danışdığımızdan yalnız “24
saatın” dinamik təqdimatı televiziyanın inteqrativ funksiyasının
icrasını həyata keçirtməkdə özünün fəal iştirakını göstərmiş olur
– fikrini əlavə etmək istərdik. “Səhər”in mövzu əlvanlığı inteqra
tiv funksiyanın icrasına tamlıqla imkan verə bilir. Burada müxtəlif
insanların bir araya gəlməsinə imkan verən cəhətlər təqdirəlayiq
hadisə kimi dəyərləndirilməlidir. “Səhər” proqramının mövzu
əlvanlığına toxunan tanınmış teletənqidçi Elşad Quliyev “…o,
iş günü başlamazdan əvvəl efirə çıxır və bunu nəzərə alaraq
bütünlüklə cəmiyyətin siyasi, iqtisadi və sosial sahələrini əhatə
edən informasiya bloku məhz buna uyğun qurulub”, – deyir (51,
səh. 253). Bu cəhət “Səhər”i digər kanalların analoji proqramların
dan fərqləndirir və onun daha çox tamaşaçı marağını özünə cəlb
etməsinə səbəb olur.
Aparıcılar Esmira Çərkəzqızı, Məxfurə Musayevanın canlı, di
namik, özünəməxsus tərzdə davranışları proqramın təsir gücü
nü çoxaldırdı. Məhz onların davranışında duyulan bu cəhətlər,
ölçülübiçili nitq tamaşaçıda inam hissini, onun etibarını artırır.
Elşad Quliyev bu aparıcıların digər proqramlarda görünməsini
yolverilməz sayır. Həqiqətən də aparıcı müəyyən verilişin sima
sına, onun əsas fiquruna çevrilməklə tamaşaçı üçün auranın ya
ranmasında böyük rol oynayır. Bir aparıcının bir neçə proqramda
görünməsi auranın yaranmasına, özünəməxsusluğun formalaşma
sına imkan vermədiyindən, tamaşaçıda aparıcıya inamlı, məhrəm
münasibətin qurulmasına imkan vermir. Hesab edirik ki, kanal
bu məsələyə diqqətlə yanaşaraq, yeni aparıcıların cəlbi hesabına
efirdə yaranan təkrarçılığın qarşısını almış olar.
“Səhər” proqramının aparıcılarında mövzuyla bağlı əhatəli
məlumatın olması, bu ətrafda şəxsi qənaətlərinin üzə çıxması,
səhər qonaqlarının söhbətini maraqlı, dinamik edir. Tamaşaçı
aparıcının bu sahədə informasiyalı olması qənaətinə gəlir ki, bu
da onun ekranda danışılana qulaq asmasına və özünə lazım olan
məlumatı almasına kömək edir. AzTVnin səhər efirinin ən böyük
224
uğuru aparıcıların hazırlığı, televiziya ifadə vasitələrindən uğur
la istifadə edərək tamaşaçı ilə ünsiyyət yaratmaq qabiliyyəti və
peşəkarlığıdır.
“Səhər” proqramının rejissor işinə toxunarkən işin canlı efir re
jissurasının imkanları və real məhdudiyyətlərini qeyd etməklə bu
müstəvidə dəyərləndirilməsinə ehtiyac görürük. Televiziyanın
birbaşa yayım imkanı böyük yaradıcı üfüqlər açmaqla bərabər,
yazılı materialda montaj vasitəsilə aradan qaldırılan qüsurların
efirdə görünməsinin qarşısını ala bilməmək, istənilən qeyriadi
situasiyalarla üzləşmək riski rejissor üzərinə yaradıcı və ictimai
məsuliyyət qoyur. Studiyada qurulmuş bir neçə kameranın gö
rüntü rakurslarının mövqe seçimini müəyyən edən rejissor həm
uğurlu görüntülərin efirdə olmasına, həm də sıralanma qaydala
rının pozulmamasına nəzarət etməlidir. Plan dəyişkənliyi – yəni
ümumidənümumiyə, ortadanortaya və ya iridəniriyə keçidli
yaradıcı qüsur olduğundan burada rejissor məntiqi uzlaşmanı,
növbələşməni qurma; efirdə baş verən hadisəni duyaraq onun
görünməsini təmin etməli, lazımsız, görüntünü çirkləndirən
ətrafların, operator tərəfindən olan qüsurların – görüntünün
əsməsi, kadrı qurarkən boşluqların proporsiyasının düzgün
müəyyənləşməməsi, fokusun qeyridəqiq olması və s. – efirdə
olmamasına çalışmaqla yaradıcı şərtləri qorumalı; canlı efir vax
tı siyasi, ictimai cəhətdən cəmiyyətə ziyanlı, qanunsuz çıxışların,
təhqirlərin, əxlaqsız hərəkətlərin yayımlanmaması üçün vətəndaş,
ziyalı mövqeyindən çıxış edərək bu prinsiplərə sadiq qalmalı; gö
rüntünün verilişin ümumi temporitminə uyğun dinamikasını,
danışılan mövzuya uyğun plastikasını, mizankadr bölgüsünün
düzgün, savadlı, yaradıcı, bədii cəhətdən əsaslandırılmış tərzdə
həyata keçməsini təmin etməlidir. “Səhər” musiqiinformasiya
proqramının canlı yayımında rejissor üzərinə bütün bu deyilən
məsuliyyətlərlə bərabər, mozaik strukturlu, müxtəlif bloklardan,
rubrikalardan ibarət verilişin ümumi işini təşkil etmək, keçidləri,
ardıcıllığı müəyyən etmək və görüntü ifadəliliyini qorumaq işi
də düşür. Proqramın çoxillik təcrübəsi və yaradıcı uğurları bunu
deməyə əsas verir ki, burada rejissor işi düzgün, yaradıcı və uğur
ludur. Müəyyən hallarda görüntüyə lazımsız şeylərin gəlməsi qü
sur kimi təzahür etsə belə, bunun özü də canlı efir aurası yarat
maqla, görüntüyə müəyyən dinamika və tamaşaçı marağını cəlb
edəcək xüsusiyyət verir. Ümumilikdə birbaşa efirin uğurluluğu
nu qeyd etməklə, “Səhər” proqramının rejissor həllini qənaətbəxş
dəyərləndirə bilərik.
225
Proqramın estetik həllində də nəzərə çarpacaq cəhətlər duyulur.
Bütünlüklə məzmunla uzlaşan, onunla üzvi vəhdətdə olan forma
xüsusiyyətləri baxımlı, olduqca ifadəlidir. Bəzi hallarda qrafika
işində primitivlik özünü göstərsə də, ümumilikdə maraqlı forma
seçimi tərifəlayiqdir. “Bir sualbir cavab”, “valyuta məzənnələri“
rubrikalarında təqdimat forması, görüntünün estetik quruluşu
yo rucu, dinamikadan uzaq, zövqsüz olduğundan bunu qüsurlu
cə hət kimi qeyd etməliyik. Amma arakəsmə rolunu oynayan və
rubrikadanrubrikaya keçidi dolduran təqvimin hər fəslə və aya
uy ğun tərzdə tərtib olunması xüsusilə gözəl və zövqlüdür. Proq
ramın başlığında, keçidlərdə, ad təqdimatında və sonda seçilən
qrafik həlldə elementlər, onların rəng quruluşu ovqatı qaldıracaq
isti, xoşagəlimli rəng çalarları ilə qurulduğundan göz qavramasına
müsbət təsir edir. Bu qrafik həll mürəkkəb deyil, xüsusi dinami
kaya da malik deyil, lakin zövqlü və ruhlandırıcıdır. Nə olduqca
templi musiqi, nə də görüntünün çevik dəyişimi səhər proqramla
rı üçün arzuolunan deyil. Bir çox hallarda əlavə dinamika, sürətli
ritm aqressivlik xüsusiyyəti yarada bilir ki, bu da səhər özünü
müsbət enerji ilə kökləməli olan tamaşaçı üçün yolverilməzdir.
Həmçinin görüntü həllinin və keçidləri həyata keçirən qrafik işin
ləngliyi də əhvala mənfi təsir edə bilər. Ona görə də burada dina
mika səhər işə gedən adamın əhvalını kökləyəcək tərzdə olmalıdır.
“Səhər”in qrafik həlli, eləcə də leytmotiv musiqi parçaları olduqca
uğurlu və düzgün tapılıb.
Studiya tərtibatı işi səhər proqramları üçün, adətən, ev mühi
ti yaratmaq məqsədi daşıdığından burada genişlik, açıqlıq, rəng
neytra llığı başlıca əhəmiyyət daşıyır. Tamaşaçının evinə səhər
obaşdan qo naq düşən proqram mənzilin davamı kimi görünməli,
göz oxşa malı və lazımsız əşyalarla yüklənməməlidir. “Səhər”in
studiya tər tiba tında rəng harmoniyasının xoşagəlimli olması, otu
racaqların geniş və rahat təəssürat yaratması, arxa fonda şəhər pla
nının verilməsi, studiyada estrada səhnəsinin qurulması maraqlı
forma kimi dəyərləndirilməlidir. Tərtibat halının sadə və zövqlü
həlli görüntüyə yoruculuq gətirməyib, lazımsız qarmaqarışıqlıq
yaratmayaraq səhər əhvalına yaxın tərzdə qurulmuşdur. Burada
istedadlı rəssam işinin uğurunu qeyd etmək gərəkdir.
Bütün bu uğurlu tərtibat elementlərinə baxmayaraq, “Səhər”
proq ramında bir sıra rubrikaların görüntü həlli uzun müddət
efirdə olan forma, yoruculuq gətirməklə bərabər, tamaşaçı mara
ğını azaltmış olur. Xüsusən də bunu “Səhərin təqvimi” rubrikasına
aid etmək olar. Burada seçilən formanın dinamikasızlığı, zövqsüz
226
qrafika həlli artıq neçə illərdir ki, dəyişməz qalır. Bu isə rubrikanın
baxımlılığına xələl yetirir. Ümumiyyətlə, proqramın formasında,
tərtibatında müəyyən dövrdən sonra dəyişiklik edilməsi zəruridir.
Əks halda tamaşaçının göz yorğunluğu proqramın reytinqinə təsir
edə bilər.
AzTVnin “Səhər” musiqiinformasiya proqramının təhlilinə
yekun vuraraq, onun bədii cəhətdən kamilliyini, mövzu seçimi
ba xımından aktuallığını, əhatəliliyini, hərtərəfli informasiyalarla
zənginliyini, mu siqi nömrələrinin rəngarəngliyini, çoxçeşidliliyi
ni, tamaşaçıda maraq və baxmaq həvəsi yaratdığını qeyd etmək
olar. Bununla dövlət kanalının efirində səhər proqramı öz ətrafına
tamaşaçı yığmaqla, televiziyanın ictimai vəzifəsini – inteqrasi
yanı həyata keçirmə işində böyük addım atmış olur və bu işin
öhdəsindən uğurla gəlir. İnteqrativ funksiyanın bütün insanları
əhatə etmək və onların arasında ayrıseçkilik yaratmağa imkan
verməmək xüsusiyyəti “Səhər” proqramında özünə yer almaqla,
kanalın bu işdə siyasətinin həyata keçirilməsində əhəmiyyətli yeri
tuta bilir.
ANSin efirində tamaşaçıları səhər ekran başına toplayacaq
proqramın hazırlanma ənənəsi “Salam” proqramı ilə qoyuldu.
Müxtəlif vaxtlarda özünün forma, məzmun biçimini dəyişən proq
ramın əhatəliliyi maraq yaratsa da, aparıcılar, əvvəl Arzu, sonralar
Doktor Ziya, Nigar Şıxlinskaya və digərlərinin uğursuzluğu verili
şin tezliklə kanal tərəfindən başqa layihə ilə əvəzlənməsinə səbəb
olmuşdur. 2002ci ilin sentyabrından isə ANSin səhəri saat 7.00
dan 10.00a qədər “Şirin çay” əyləncəli informasiya verlişilə açılır.
Həftənin iş günləri efirdə olan proqram şənbə günü “Şirin çay+”
adı ilə tamaşaçılarla görüşə gəlir.
AzTVnin “Səhər” əyləncəli informasiya proqramından fərq li
olaraq, “Şirin çay” səhər işgüzarlığı prinsipi üzərində qurulmaq la
informasiyaya daha geniş yer verir və özünün mürəkkəb struktu ru
ilə seçilir. Proqram təyinatına görə özündə həm əyləncə, həm də in
formasiya funksiyasını birləşdirməklə, buna uyğun olan müxtə lif
buraxılışlar, musiqi nömrələri ilə zənginliyini göstərməyə çalışır.
Miqyasca daha geniş mövzu əhatəliliyini götürən “Şirin çay”ın
müxtəlif sahələri əhatə edən xəbərləri ardıcıl verməsi, gündəmdə
olan məsələlərin, problemlərin, hadisələrin peşəkarların, mə mur
ların iştirakı ilə çözülməsini təqdim etməsi maraqlı, dinamik və
günün tempinə uyğundur. Siyasi, mədəni, iqtisadi, idman xə bər
lərinə yer verən “Şirin çay” əyləncə və musiqi elementləri ilə səhər
saatını maraqlı və baxımlı edir. Mövzu çoxşaxəliliyi, müxtəlif pe şə
227
və nəslin nümayəndəsi olan şəxslərin qısa, ən başlıcası isə lazımi
informasiyaları almağa imkan verməsi televiziyanın inteqrativ
funksiyasının icrasını layiqincə yeinə yetirməsini təmin etmiş olur.
“Şirin çay”ın ANS kanalının xəbər verilişləri üçün nəzərdə tu
tulmuş məkanda seçilməsi, əslində, informasiya abhavası yaradır.
Bu forma “Səhər”in “evin davamı” prinsipinin tam əksi olan iş
güzar əhvalı yaratmağa çalışır. Dünya praktikasında belə tərtibat
mövzunun informasiya üzərində qurulmasından irəli gəldiyindən,
dolğun və əsaslanmış hesab edildiyindən özünü geniş təzahür et
dirir. İnformasiya funksiyasından bəhs edərkən “Xəbərçi” proqra
mının studiya tərtibatının müsbət cəhətlərini qeyd etdiyimizdən,
bu məsələyə təkrar toxunmadan “Şirin çay” üçün müstəqil infor
masiya və əyləncə verilişi olduğundan fərqli, amma eyni estetika
üzərində qurulmuş studiyanın olmasını məqsədəuyğun hesab
edirik. Eyni bir məkan formasından bir neçə verilişin hazırlanma
sında istifadə olunaraq yayımlanması göz yorğunluğu gətirməklə
bərabər, verilişin bədii yükünü, estetik özünəməxsusluğunu azalt
mış olur.
“Şirin çay”ın rejissor işinə toxunan Elşad Quliyev “Axşamın
şərindən “Səhər”in xeyri yaxşıdır” məqaləsində “yetərincə infor
masiya çeşidliliyində, bolluca musiqi sırasında və orijinal aparı
cılıq manerası axarında proqramda bir süjetdən digərinə rəvan
olmayan keçidlər və montaj dayanmaları ilk növbədə görüntü
cərgəsini pozmaqla, rejissor işinin olmamasını əyani sübut edir”
(246) söyləməklə zəif və yaradıcı olmayan, texniki qüsurlarla mü
şayiət olunan işi tənqid etmiş olur. Biz yuxarıda informasiya və
təşkilati funksiyadan danışarkən ANS kanalının proqramlarında
rejissor işinin kamil olmadığını və yetərincə qüsurlarla özünü əks
etdirdiyini göstərmişdik. “Şirin çay”ın bədii və yaradıcı gücünü
zəiflədən tamaşaçını maraqlandıracaq forma, görüntü plastikası
nın, rəvan keçidlərin, yenilikçi axtarışların olmaması, kifayət qədər
kobud texniki və bədii səhvlərin özünü təzahür etdirməsidir. İde
ya kimi kifayət qədər maraqlı, baxımlı və tamaşaçı üçün lazımlı
olan, həmçinin ANS kanalının səhər proqramını zənginləşdirən,
ona tamaşaçı diqqətini yönəldən və inteqrativ funksiyanı icra
edən “Şirin çay” informasiya əyləncə verilişinin bu yaradıcı nöq
sanlarını aradan qaldırmaqla, daha uğurlu efir yayımına nail ol
maq olar. Bu məsələ kanal və eləcə də, səhərini işgüzar əhvalda
kökləyənlər üçün lazımlıdır. Səhər verilişlərinin bolluğunda özü
nün yaradıcı, görüntü üstünlükləri ilə marağı cəlb etməli olan “Şi
rin çay”, həmçinin öz efirində uzunuzadı söhbətlərin miqdarını
228
azaltmağa doğru addım atmalıdır. Bir çox hallarda dəvət olunmuş
peşəkarların və ya məmurların yorucu, terminologiyalarla zəngin,
kütləvi tamaşaçı qavramasına yönəlməmiş söhbəti seyrçinin mara
ğını azaltmaqla, onun kanal dəyişiminə rəvac verir. Bu cəhətlərin
aradan qaldırılması yoluyla, daha dinamik, birbirinə üzvi qayda
da bağlanan blokların mənaca və formaca baxımlı qurulması ilə
tamaşaçı marağına səbəb olmaq olar. Məhz proqramın kütləviliyi
və dinamikası inteqrativ funksiyanın icrasını uğurla həyata
keçirməyə imkan verə bilər.
“Space” kanalında həftənin iş günləri “Sabah”, şənbə və bazar
günləri “Günaydın” bədiipublisistik proqramları saat 9.00dan
11.00a qədər tamaşaçılarla görüşə gəlir. Efirə çıxma saatının ar
tıq səhər proqramına uyğunsuzluğunu qeyd etməklə, onun jan
rında özünə yer almış bədiipublisistik formanın doğru olmadı
ğını söyləməliyik. Yuxarıda səhər proqramlarına aid tamaşaçı
tələblərinin mahiyyətini çözərkən, onun səhər informasiya almaq
və qismən də günü xoş əhvalla kökləmək üçün musiqi nömrələrini
dinləmək istəyində olduğunu qeyd etmişdik. Bu baxımdan bədii
publisistika burada yersiz və lazımsızdır. Səhər efiri publisistik
araşdırmalara və ya bədii yük daşıyan proqramlara uyğun deyil.
Bu barədə EyBiSi kanalının “Bu gün” proqramının sabiq prodü
serinin fikirlərini öz kitabında əsas gətirən Elşad Quliyev yazır “…
Stiv Fridmen üç əsas fikir irəli sürür: proqram tamaşaçı hələ yu
xuda olarkən baş verən bütün hadisələrdən bəhs etməlidir, danı
şıq formasında aparılmalıdır, nikbin süjetləri və gündəlik həyatda
tamaşaçılara fayda verə biləcək zəngin informasiyası olmalıdır”
(51, səh. 253). Mövzunu davam etdirən teletənqidçi səhər proq
ramlarında italyanların və ispanların faydalı məsləhətlərə, fran
sızların cizgi filmlərinə, Britaniya və ABŞ tamaşaçılarının isə hava
durumu, yollarda hərəkət, idman və digər yerli xəbərlərə üstün
lük verdiklərini deyir. Lakin proqramlarda özünü bu cür adlan
dıran “Sabah”ın yaradıcı heyəti informasiyalara, mövzu ətrafında
qonaqların dəvət olunmasına və musiqiyə yer verməklə, əslində,
deyilən standartlarla işləyir. Deməli, proqramlarda təyinatı
bildirən “bədii publisistik proqram” ifadəsi “Sabah”a uyğun deyil
və qeyridəqiqdir.
Proqramın yaradıcı cəhətlərini şərh edərkən onun bitkin kon
sepsiyadan çıxış etmədiyini və xaotizmin özünə yer aldığını
qeyd etməliyik. Proqramda “Ordanburdan” rubrikası dünya
da baş verən maraqlı hadisələrin təqdimatına həsr olunsa da,
əslində təkrar kadrlardan və filmlərdən ibarət yorucu görüntü
229
nün üzərində qurulan uzunuzadı mətn tamaşaçını üzməkdən
başqa heç bir funksiya daşımır. “Xəbər var” rubrikasında ölkənin
mədəni həyatını əks etdirən informasiyalar maraqlı olsa da, bura
da jurnalist peşəkarlığının olmaması sözçülükdən uzağa getməyən
süjetlərin efirə çıxmasına gətirib çıxarır.
“Sabah” proqramında iki saat ərzində həddən çox qonaqların
gəlməsi və onlarla gündəmlə uzlaşmayan söhbətlərin aparılma
sı tempi öldürməklə, səhər efirinə lazımsız yoruculuq gətirir. Bu
yoruculuq səhər işə və dərsə gedən tamaşaçı üçün olduqca pis
təsir edən amildir və tezliklə uzaqlaşdırılmalıdır. Elşad Quliyev
“Sabah”ın qonaqla çox yüklənməsinə diqqət yetirərək, onu belə
qiymətləndirir: “Biz belə qonaqpərvərliyin əleyhinə deyilik, lakin
unutmaq olmaz ki, səhər tezdən hər qonaq tamaşaçıya xoş olmaya
bilər, həm də bizdə efir üçün maraqlı olan adamlar bir o qədər də
çox deyil” (252, səh. 31). Qonaqların efirdə yaratdığı sözçülük ta
maşaçıda mənfi emosiyanın yaranmasına imkan verməklə bərabər,
aparıcıların qeyripeşəkar söhbət maneraları onda ekrandan uzaq
laşmaq və ya kanalı dəyişmək vərdişini biçimləndirir. “Sabah”ın
rejissor işində olan qüsurlar, həmçinin görüntü həllinin bədii
elementlərlə, yenilikçiliklə zəngin olmaması və yuxarıda deyilən
səbəblər onun inteqrativ funksiyasını azaldır, kanalın işinə xələl
gətirir.
İstirahət günlərində efirə çıxan “Günaydın” proqramı da yuxa
rıda deyilən qüsurlarla zəngindir. Burada da düzgün tapılmayan
dramaturji model, aparıcı qüsurları, səhər ovqatını yüksəldəcək
elementlərdən fərqli yorucu süjetlər istirahət gününün səhərində
tamaşaçıya verilməli olan müsbət təsiri azaldırdı. Proqramın yara
dıcı işində, bədii həllində olan böyük qüsurlar onun efir məkanında
yerini zəiflətmiş olurdu. “Space”in inteqrativ funksiyasının icrası
nı öz üzərinə götürən səhər proqramlarının təkmilləşməsinə cid
di ehtiyac var idi, tədricən buna doğru addımlar atıldı. Bu, istər
ictimai sahədə, istərsə də kanalın yaradıcı siyasətində böyük yer
tutan amil olduğundan, bu işə daha diqqətlə yanaşılması kanalın
üzərinə düşən başlıca vəzifədir.
“Lider” TVnin səhər efiri saat 8.00dan 11.00a qədər davam
edən, 2001ci ilin sentyabrından efirə gedən və 2003cü ilin sent
yabrından efiri tərk edən “Tezdən oyan” və onun varisi “Sabahın
xeyir, Vətən!” proqramlarıdır.
“Tezdən oyan” proqramının dramaturji strukturunun qeyrika
milliyi, konsepsiyasının bəlli olmaması və üç aparıcının özünü
doğrultmayan format kimi efirə artıqlıq gətirməsi, onların lazım
230
sız sərbəstliklə müşayiət olunan davranışları, qonaqla məntiqsiz
söhbətləri kimi ciddi qüsurları üzə çıxartdı. “Sabahın xeyir, Vətən”
proqramı isə daha peşəkarlıqla, zövqlə qurulan proqram idi. Bu
rada aparıcı obrazı xoş, məhrəm söhbət quran, ünsiyyət yarat
maq istəyən şəxs kimi tamaşaçıda müsbət emosiyanın yaranma
sına imkan verirdi. Zövqlə bəzədilmiş studiyada rəng çalarının
gözəgəlimliliyi, canlı musiqinin iştirakı, müğənnilərin canlı ifasına
imkan verən səhnə və bütövlükdə estetik cəhətdən özünü doğ
ruldan forma təqdirəlayiqdir. Doğrudur, bir çox hallarda qonaq
ların çoxluğu və rubrikaların azlığı yoruculuq gətirsə də, hesab
edirik ki, yenicə efirə vəsiqə alan proqramda yeniliklər özünə yer
ala bildi. Lider kanalının bu sahədə uğurunu qeyd edərək, onun
efirində inteqrativ funksiyanın yaradıcı cəhətdən kamil, mövzu və
əhatəliliyinə görə geniş proqramla icrası işinin təkmilləşməsini va
cib sayırıq. Bu, respublikanın hər yerində yayımlanan kanal üçün
vacib və zəruri addımdır.
ATV kanalında səhər efirində özünə yer alan “Saboun xe
yir” verilişi musiqili verilişlərə aid olduğundan, onun inteqrativ
funksiya daşıdığını söyləmək olmaz. Bu verilişi efirdə əvəzləyən
“Bizim səhər”də müxtəlif mövzulu süjetlər özünə yer alsa da,
forma və məzmun etibarı ilə sələfinə bənzədiyindən və kliplərə
keçidlər, telefon zənglərinə cavab, məktubların oxunması ilə
kifayətləndiyindən, onu da inteqrativ funksiyanın standartları
na aid etmək mümkün deyildi. Ona görə də bu funksiyanın ATV
kanalında ümumiyyətlə mövcud olmadığını önə çəkərək, ciddi
addımların atılmasını zəruri idi. Tezliklə kanal özünün yaradı
cı istiqamətində dəyişiklik etdi və inteqrativ proqramların sayı
nı artırdı. Əyləncəyə böyük yer verən kanal bu cəhəti diqqətdən
uzaq tutmayıb, ictimaisiyasi əhəmiyyət daşıyan, bütün təbəqələri,
maraqları özündə birləşdirən mərkəzçi bir verilişin ekranda
görünməsinə çalışaraq verilişin məzmununda keyfiyyət sıçrayışı
na nail ola bilmişdir. Kanalın ictimai vəzifəsi vacib və mütləq amil
kimi ortaya çıxan məsələ olaraq, tamaşaçıların mənəvpsixoloji
baryerləri aşaraq, ən azı, bir ailə çərçivəsində ekran qarşısına top
laşmasına imkan vermək üçün “Bizim səhər”də müxtəlif səpkili
mövzular ətrafında müzakirələr təşkil etməklə yeniləşməni təmin
edən yaradıcı heyət, yeni rubrikalarla seyrçinin marağına səbəb
ola bilmişdir. Zaur Baxşəliyev və Nanə Ağamalıyevanın aparıcı
lığı ilə veriliş dolğunluğu ilə seçilirdi. Zaur Baxşəliyev daxili plas
tikası, çevikliyi, münasibəti və reaksiyası ilə seçilib, səhərsəhər
əhvalı kökləyərək seyrçidə xoş təəssüratın yaranmasına can atırdı.
231
Onun fərqli tərzdə çıxış etmək üçün hər gün tapıntılarla ekrana
gəlməsi və aparıcı obrazını dəqiq müəyyən etməsi seyrçilər ara
sında rəğbətlə qarşılanması ilə nəticələnirdi. Mövzu seçimində
təzadlı məqamların tapılması və yanaşmada fərqli məqamların
üzə çıxmasına nail olunması, telefonla tamaşaçı ilə özünəməxsus
tərzdə ünsiyyətə girmək qabiliyyəti verilişə dinamika gətirirdi.
Müxtəlif mövzularla bağlı qonaqların dəvət olunması, onlarla
kəskin söhbət qurmaq məharəti və gerçəyin üzə çıxmasına çalı
şılması diq qətdən kənarda qala bilməzdi. Operativliyi, gündəmlə
bağlı müzakirələrin açılması və bayramlarda fərqli tərzdə qurul
ması “Bizim səhər” proqramının çə kisini artıran səbəblərdən idi.
Televiziyanın inteqrativ funksiyasının icrası təkcə səhər proq
ramları ilə məhdudlaşmamalı, günün müxtəlif saatlarında yayım
lanması mümkün olan birləşdirici verilişlər də olmalıdır. Sadəcə,
hamının evdə olduğu vaxtlar – səhər 7.00dan 10.00 qədər və ax
şam saatları – 19.00dan 23.00a qədər olan zaman arası bu iş üçün
daha yararlıdır. Ona görə də kanalların birləşdirici əhəmiyyət da
şıyan verilişləri məhz bu saatlara təsadüf edir. “Lider” kanalının
“Axşama doğru” proqramı müxtəlif insanların maraqlarını özündə
birləşdirən mövzulara toxunan sosialmədəni proqram kimi inteq
rativ funksiyanı icra etmiş oldu. Bazar günləri axşam efirində olan
proqramın yaradıcı və mövzu seçimində bir sıra nöqsanlar üzə
çıxdığından özünün bədii gücü ilə tam əks oluna bilmirdi. Hesab
edirik ki, proqramın təkmilləşdirilməsi yolu ilə tamaşaçıları ek
ran ətrafına toplayan uğurlu efir saatından daha səmərəli istifadə
olunması kanalın nüfuzunu yüksəltməklə, onun ictimai həyatda
fəal iştirakını təmin etmiş olardı.
Televiziyanın inteqrativ funksiyası həm də mərkəzdən yayım
lanan kanalların bütün ölkəni əhatə etməklə bölgələrin sosial
mədəni həyatına yer verən verilişlərin, süjetlərin efirdə olmasını
nəzərdə tutur. ANS kanalının “Əyalət”, AzTVnin “Torpaq” və
s. kimi proqramları, informasiya buraxılışlarında – AzTV, ANS
və “Lider”in bölgə bürolarının hazırladığı operativ və ya ümumi
məsələlərə həsr olunmuş süjetlərin yer alması bu istiqamətdə atı
lan məqsədyönlü fəaliyyətin nümunəsi kimi göstərilə bilər. Lakin
hesab edirik ki, bu işlər daha böyük vüsət almalı və ölkədə yayım
lanan kanallar təkcə paytaxt tamaşaçılarının maraqlarının işıqlan
dırılması ilə işini bitmiş hesab etməyərək, bölgələrin də həyatını
çatdırmağı özünün ictimai vəzifəsi kimi layiqincə icra edəcəklər.
Bu, televiziyanın ictimai həyatda yerini möhkəmlətməklə bərabər,
onun respublikanın hər yerində olan tamaşaçıların izlədiyi kanala
çevrilməsinə imkan verə bilər.
232
Televiziyanın inteqrativ funksiyasını təhlil edərək bu qənaətə
gəlirik ki, özünün ictimai həyatda böyük yerini alan birləşdirici
əhəmiyyət daşıyan bu funksiyanın icrası ölkə teleməkanında
uğurla aparılır. Bu cəhət daha çox birbaşa tamaşaçı inteqrasiya
sına xidmət edən səhər proqramlarında qabarıq görünsə də, bir
sıra digər ekran nümunələrində televiziya rəhbərliyinin diqqət
mərkəzində olmaqla özünü əks etdirir. Həmçinin səhər proqram
larını təhlil edib onların yaradıcı səviyyəsini, gündəmlə ayaqlaş
masını çözərkən bir neçə kanalda bu işin uğurla aparılmadığını
qeyd etməklə, bunun həmin kanalların inteqrasiya işində ciddi
əngələ çevrildiyinə toxunduq. Bir sıra proqramların yaradıcı və
mövzuideya baxımından kamil olması ilə geniş tamaşaçı mara
ğına səbəb olduğunu önə çəkərək, bu işin daha effektiv qurulması
üçün yenilikçiliyə, təkmilləşməyə yer verilməsinin əhəmiyyətini
qeyd etdik. Bütövlükdə götürdükdə, Azərbaycan teleməkanında
inteqrativ funksiyanın yerinə yetirilməsi istiqamətində ciddi ad
dımlar atılsa da, bu işin hələ quruculuq dövrünü yaşadığını və
axtarışların getdiyini qeyd edərək, daha da səmərələşdirilməsinə
zə rurət olduğunu söyləməliyik.
Dostları ilə paylaş: |