732
Abdurahmon Jomiyning uchinchi kitobi bo‘lmish “Yusuf va Zulayho’’1483-
yilda yozilgan.Sharqda bu dostonning juda ko‘p variantlari mavjud bo‘lib,uni
qalamga olgan har bir ijodkor asarga biror o‘zgarish va yangilik ko‘rsatishga
harakat qilgan.Jomiyning bu asari adabiyotshunoslar talqinicha,taqdirga tan
berishga chaqiruvchi asar bo‘lmay ,aksincha insonni yuksak tuyg‘ular yo‘lida har
qanday kuchlarga qarshi bosib o‘tgan musaffo muhabbat g‘alabasini madh etuvchi
jo‘shqin asrdir. Ogahiy tarjimasi uchun asos qilib olingan Jomiyning “Yusuf va
Zulayho’’ dostoni fors-tojik va turkiy tillarda bu mavzuda yozilgan asarlarning
eng mukammali,ayni zamonda ,badiiy jihatdan eng kuchlisi hisoblanadi.Shuning
uchun ham bu doston yaqin va o‘rta sharq xalqlari orasida keng tarqalgan va katta
shuhrat qozongan.Dostondagi aksariyat talqinlar majoziy mohiyatga ega. Yusuf va
Ya’qub payg‘ambarning nafsi-jonning m oddiy tomonidir.Yusufning birodarlari
sa’yi-harakatlari insondagi badaniy quvvatlar –ichki sezgilarning ramzidir.
Zulayhoning Yusufga intilishi va unga sevgi-muhabbat izhor qilishi insonda istak-
xohishnng ma’naviy tomonidir. Yusufning xotindan o‘zining olib qochishi va
uning xohish irodasiga ko‘nmasligi aqlning o‘z olamiga ustuvor turishi ,hissiyot
quli bo‘lmasligining ramzidir.
Yusufdagi insonga xos bo‘lgan ijobiy fazilatlar uning donoligid
a,xalqparvarligida,xushmuomilaligida,vatanparvarligida hamda otasiga bo‘lgan
farzandlik muhabbatida yaqqol seziladi.
Dostonda baxtsizlikdan qutilish uchun chidash,sabr –toqat qilish kerakligi
aytiladi.Ayni mana shu sabr Yusufni poklikka,nafsni yengib,butun bir mamlakatni
boshqarib,xalqni qahatchilikdan,ochlikdan omon olib chiqadi. Yusuf ocharchilik
yillarida to‘yib ovqat yemas edi.Undan:”Qo‘lingda dunyoning noz-u ne’matlari
bor ekan, nima sababdan och yuribdan?”-deb so‘raganlarida:” Agar to‘q
bo‘lsam,ochlarni unutaman deb qo‘rqaman”,-der edi. Shu sababli Yusufda insoniy
fazilatlarning yorqin namunasi aks ettirib turadi[3.B.437].
Xulosa o‘rnida shuni aytish joizki,shaxsni barkamol qilib yetishishiga,eng
muhimi,uning ma’naviy dunyosi boyishiga sabab bo‘luvchi omillardan biri deb
biz bemalol badiiy adabiyotni ko‘rsatishimiz mumkin bo‘adi.
Ta’kidlashimiz mumkinki,asrlar davomida payg‘ambarlar sarguzashti faqat
ilohiy kitoblar doirasida qolib ketgan emas.Bunday ibratli lavhalar axloqiy-
ta’limiy
olamning
ko‘rkam
namunasi
sifatida
insonlar
qalbiga,
shuningdek,og‘zaki hamda yozma badiiy adabiyotga teranroq kirib borgan.
Demak,mazkur doston yosh avlodning ma’naviy shakillanishida katta hissa
qo‘shadi.Masalan,asardagi Yusufning sabr-toqatligi,vatanparvarligi,ota-onaga
hurmati va boshqa jamiki fazilatlari yoshlar uchun o‘rnak bo‘la oladi.
Dostları ilə paylaş: