Toshkent moliya instituti "iqtisodiyot" kafedrasi "iqtisodiyot nazaryasi"



Yüklə 0,8 Mb.
Pdf görüntüsü
səhifə7/11
tarix16.04.2023
ölçüsü0,8 Mb.
#98742
1   2   3   4   5   6   7   8   9   10   11
RASULOV SHOXRUX KURS ISHI 11

 -ichki -tashqi xarajatlarga 
bo’linadi (2-chizma).
Tashqi xarajatlar korxona tomonidan uchun zarur resurs va xizmatlarni 
tashharidan to’lov asosida jalb etishi natijasida vujudga keladigan xarajatlardir. 
Bunday xarajatlarga yollanma ishchilar ish haqi, xom-ashyo va materiallar uchun 
to’lovlar, kredit uchun foiz to’lovlari, ijaraga olingan yer uchun renta, transport 
xizmati va boshqa har xil xizmatlar uchun to’lovlar kiradi. Tashqi xarajatlar 
to’lov hujjatlari bilan rasmiylashtiriladi, shu sababli buxgalteriya xarajatlari deb 
ham ataladi.
Korxonaning o’ziga tegishli bo’lgan resurslardan foydalanishi bilan 
bog’liq xarajatlar ichki xarajatlar deyiladi.
Bunday xarajatlar pul to’lovlari shaklida chiqmaydi. Shu sababli ichki   
xarajatlar darajasini baholash o’z resurslari qiymatini shunga o’xshash 
resurslarning bozordagi narxlariga taqqoslash orqali amalga oshiriladi. 
Shu bilan birga tadbirkorlik faoliyatini ishlab turish uchun zarur bo’lgan to’lov - 
normal (me'yordagi) foyda ham renta va ish haqi bilan birga xarajatlarning 
tarkibiy qismi hisoblanadi.
Normal foyda iqtisodiy foydadan farq qiladi. Normal foyda - bu iqtisodiy 
resurs sifatidagi tadbirkorlik qobiliyatini raqbatlantirib turish uchun to’lanadigan 


14 
haq hisoblanadi. Agar biron-bir faoliyat turi normal foyda keltirmasa, tadbirkor 
bu faoliyat turi bilan shug’ullanishdan to’xtaydi va o’zining kuch-quvvatini 
boshqa faoliyatga sarflaydi.Sarf-xarajatlarni ichki va tashqi xarajatlarga ajratish, 
korxona iqtisodiy faoliyati samaradorligini oshirish yo’llarini qiyosiy tahlil qilish 
imkoniyatini beradi.
Xarajatlarni doimiy ravishda pasaytirib borish korxona foydasini oshirishning 
asosiy vositasi bo`lib xizmat qiladi. Zero mahsulot bahosi tarkibining asosiy
elementlari bu xarajat va foydadir. Binobarin, xarajatlar qanchalik qisqarib borsa 
shunga mos foyda miqdori oshib boradi.
Ishlab chiqarish xarajatlarini pasaytirishning asosiy yo`nalishlaridan biri bu 
fan-texnika taraqqiyotining (FTT) yutuqlaridan oqilona foydalanishga erishishdir. 
FTT yutuqlaridan foydalanish mavjud ishlab chiqarish quvvatlaridan, xom ashyo 
materiallaridan yoqilg`i resurslaridan yanada to`laroq foydalanishga imkon beradi. 
Shuningdek, yangi unumdorligi yuqori bo`lgan, samarador mashina, dastgoh va 
yangi texnologik jarayonlar yaratilishi, uni ishlab chiqarishga joriy etish pirovard 
natijada korxonada ishlab chiqarish samaradorligini oshirishga sharoit yaratadi. Fan-
texnika taraqqiyotining XX asr ikkinchi yarmidagi o`ziga xos jihati prensipial yangi 
texnologik ishlab chiqarish usuliga o`tishi bilan xarakterlanadi. Uning mavjud 
texnologik ishlab chiqarish usullaridan ustunligi faqat nisbatan yuqori iqtisodiy 
samaradorligida emas, balki sifat nuqtai nazaridan yangi moddiy nematlar va 
xizmatlarni ishlab chiqarish imkoniyatlaridadir. Xarajatlarni pasaytirishning asosiy 
yo`nalishlaridan biri bu ishlab chiqarish va mehnatni tashkil etishning 
takomillashtirishdir. Ushbu yo`nalish ishlab chiqarishda yo`qotishlarni kamaytirish 
yo`li bilan xarajatlarni pasaytirish bu esa o`z navbatida jonli mehnatni iqtisod 
qilishga ya’ni ishlab chiqarish unumdorligini oshirishga olib keladi. 
Iqtisodiyotning har qanday subyekti xarajat qilmay turib o’z faoliyatini 
yurgiza olmaydi. Lekin bu xarajatlar turlicha. Xonadon xarajatini oladigan 
bo’lsak, u iste’molga ketganidan keyin qaytarilib olinmaydi. Xuddi 
shuningdek, davlat xarajatlari xam qaytib kelmaydi, chunki u davlat 
iste’molini qondiradi. Ammo bundan davlat korxonalari, firmalarning 
xarjati bundan mustasnodir. Firmaning xarajatining o’ziga hosligi shundan 
iboratki bu o’rni qoplanadiga, ya’ni Tovar va xizmatlar sotilgach unga 
qaytib pul shaklida keladigan xarajatlardir. Firma qilgan bir yo’la xarajat 
uning o’z ishiga qo’ygan kapitalidir. Bu ishlab chiqarish jarayonida joriy 
xarajatlarga aylanadi. Demak, firma xarajati, bu uning kapitalining 
sarflanishi hisoblanadi. Xarajatsiz daromad topib bo’lmasligi bu 
iqtisodiyotning aksiomasidir. Daromad olish uchun firma, alohida bir shaxs, 
barcha subyektlar xarajat qilishi muharrar., chunki bu ishlab chiqarish 
resurslarini talab qiladi. Resurslar esa albatta ehson yoki suvtekin emas, 
ularni faqat bozor narxida sotib olish mumkin. Shu bois xarajat qilish bu 


15 
firma uchun foyda olishning asosiy sharti, bo’g’iniga aylanadi. Firmaga 
qo’yilgan kapital ishlab chiqarish jarayonida joriy, kundalik, oylik va 
privovardida yillik xarajatlariga aylanadi. 
Qisqacha qilib aytganda Firmaning xarajati- bu tovar va xizmatlar yaratish 
va ularni sotish bilan bog’liq bo’lgan sarflardirFirmaning xarajatlari safiga 
biz firmaning ishlab chiqarish xarajatlarini kiritishimiz mumkin. 
Ishlab chiqarish xarajatlari deganda tovar va xizmatlarni ishlab chiqarish va 
iste'molchilarga yetkazib berishga qilinadigan barcha sarflar tushuniladi. 
Ishlab chiqarish sarf-xarajatlari tarkibiga xom ashyo, asosiy va yordamchi 
materiallar, yonilg’i va energiya uchun qilingan xarajatlar, asosiy kapital 
amortizasiyasi, ish haqi va ijtimoiy sug’urtaga ajratmalari, foiz to’lovlari va 
boshqa 
xarajatlar 
kiradi. 
Ishlab 
chiqarishga 
qilingan 
barcha 
sarfxarajatlarning puldagi ifodasi mahsulot tannarxini tashkil qiladi. Ishlab 
chiqarish xarajatlarini ikkiga bo’lib o’rganish mumkin: 
-bevosita ishlab chiqarish xarajatlari
-muomala xarajatlari
(1-chizma). Tovar birligining qiymatida ishlab chiqarish xarajatlari faqat 
uning bir qismini tashkil qiladi. Ishlab chiqarish xarajatlari tovar qiymatidan 
foyda miqdoriga kam bo’ladi. Muomala xarajatlari tushunchasi tovarlarni 
sotish jarayoni bilan bog’liq bo’lib, shu tovarlarni ishlab chiharuvchidan 
olib, iste'molchiga yetkazilguncha ketadigan sarflarga aytiladi.
Ular ikki guruxga bo’linadi: -
qo’shimcha muomala xarajatlari -
sof muomala xarajatlari.
Tovarlarni o’rash, qadoqlash, saralash, transportga ortish, tashish va saqlash 
xarajatlari qo’shimcha muomala xarajatlari hisoblanadi. Muomala xarajatlarining 
bu
turlari
ishlab
chiqarish xarajatlarining
davomi 
hisoblanib, tovar qiymatiga kiradi va uning qiymatini oshiradi. Xarajatlar tovarlar 
sotilgandan keyin olingan pul tushumi summasidan qoplanadi.
Sof muomala xarajatlari sotuvchi maoshi, marketing (iste'molchilar talabini 
o’rganish), reklama va shu kabi xarajatlardan iborat bo’ladi. Sof muomala 
xarajatlari tovar qiymatini oshirmaydi va ishlab chiqarish jarayonida yaratilgan 
tovarni sotgandan keyin olingan foyda hisobidan qoplanadi.
Ishlab chiqarish xarajatlarining ikkinchi yo’nalishdagi konsepsiyalari 
marjinalistlar va neoklassiklar tomonidan ishlab chiqilgan bo’lib, ular bu 
boradagi klassik nazariyalarni ham ma'lum darajada hisobga oladilar. Biroq, bu 
konsepsiyalarning o’ziga xos tomoni shundaki, ular ishlab chiqarish xarajatlarini 
tushuntirishda resurslarning cheklanganligi va ulardan muqobil foydalanish 
imkoniyatlaridan kelib chiqadilar.


16 
Ma'lumki, muayyan bir resursni ishlab chiqarishning biron-bir yo’nalishi 
bo’yicha sarflanishi endilikda bu resursdan boshqa yo’nalishlarda foydalanish 
imkoniyatini cheklab qo’yadi. Shunga ko’ra, tadbirkor (yoki resurs egasi) mazkur 
resursni eng yuqori darajada naf keltiruvchi yo’nalishga sarflashga harakat qiladi.
Iqtisodiy resurslarni eng yuqori naf olish maqsadida boshqa muqobil 
yo’nalishlarda ishlatilishiga yo’l qo’ymay o’ziga jalb etish uchun to’lov iqtisodiy 
yoki zimmasiga tushuvchi xarajat deb ataladi.
Iqtisodiy xarajatlar mikrodarajadagi iqtisodiy ko’rsatkichlardan biri bo’lib, 
korxona (firma) miqyosida muayyan turdagi maqsulot ishlab chiqarish yoki 
xizmat ko’rsatishning samaradorlik darajasini ifodalashda muhim ahamiyat kasb 
etadi.
Marjinalistik sarf-xarajatlar nazariyasi bo’yicha korxona ishlab chiqarish 
jarayonida foydalaniladigan resurslar o’z resurslari yoki jalb qilingan resurslar 
bo’lishi mumkin. Shunga ko’ra xarajatlar:
-ichki -tashqi xarajatlarga 
bo’linadi (2-chizma).
Tashqi xarajatlar korxona tomonidan uchun zarur resurs va xizmatlarni 
tashharidan to’lov asosida jalb etishi natijasida vujudga keladigan xarajatlardir. 
Bunday xarajatlarga yollanma ishchilar ish haqi, xom-ashyo va materiallar uchun 
to’lovlar, kredit uchun foiz to’lovlari, ijaraga olingan yer uchun renta, transport 
xizmati va boshqa har xil xizmatlar uchun to’lovlar kiradi. Tashqi xarajatlar 
to’lov hujjatlari bilan rasmiylashtiriladi, shu sababli buxgalteriya xarajatlari deb 
ham ataladi.
Korxonaning o’ziga tegishli bo’lgan resurslardan foydalanishi bilan 
bog’liq xarajatlar ichki xarajatlar deyiladi.
Bunday xarajatlar pul to’lovlari shaklida chiqmaydi. Shu sababli ichki   
xarajatlar darajasini baholash o’z resurslari qiymatini shunga o’xshash 
resurslarning bozordagi narxlariga taqqoslash orqali amalga oshiriladi.  
Shu bilan birga tadbirkorlik faoliyatini ishlab turish uchun zarur bo’lgan to’lov - 
normal (me'yordagi) foyda ham renta va ish haqi bilan birga xarajatlarning 
tarkibiy qismi hisoblanadi.
Normal foyda iqtisodiy foydadan farq qiladi. Normal foyda - bu iqtisodiy 
resurs sifatidagi tadbirkorlik qobiliyatini raqbatlantirib turish uchun to’lanadigan 
haq hisoblanadi. Agar biron-bir faoliyat turi normal foyda keltirmasa, tadbirkor 
bu faoliyat turi bilan shug’ullanishdan to’xtaydi va o’zining kuch-quvvatini 
boshqa faoliyatga sarflaydi.Sarf-xarajatlarni ichki va tashqi xarajatlarga ajratish, 
korxona iqtisodiy faoliyati samaradorligini oshirish yo’llarini qiyosiy tahlil qilish 
imkoniyatini beradi.


17 
Xarajatlarni doimiy ravishda pasaytirib borish korxona foydasini 
oshirishning asosiy vositasi bo`lib xizmat qiladi. Zero mahsulot bahosi tarkibining 
asosiy elementlari bu xarajat va foydadir. Binobarin, xarajatlar qanchalik qisqarib 
borsa shunga mos foyda miqdori oshib boradi.
Ishlab chiqarish xarajatlarini pasaytirishning asosiy yo`nalishlaridan biri bu 
fan-texnika taraqqiyotining (FTT) yutuqlaridan oqilona foydalanishga erishishdir. 
FTT yutuqlaridan foydalanish mavjud ishlab chiqarish quvvatlaridan, xom ashyo 
materiallaridan yoqilg`i resurslaridan yanada to`laroq foydalanishga imkon beradi. 
Shuningdek, yangi unumdorligi yuqori bo`lgan, samarador mashina, dastgoh va 
yangi texnologik jarayonlar yaratilishi, uni ishlab chiqarishga joriy etish pirovard 
natijada korxonada ishlab chiqarish samaradorligini oshirishga sharoit yaratadi. Fan-
texnika taraqqiyotining XX asr ikkinchi yarmidagi o`ziga xos jihati prensipial yangi 
texnologik ishlab chiqarish usuliga o`tishi bilan xarakterlanadi. Uning mavjud 
texnologik ishlab chiqarish usullaridan ustunligi faqat nisbatan yuqori iqtisodiy 
samaradorligida emas, balki sifat nuqtai nazaridan yangi moddiy nematlar va 
xizmatlarni ishlab chiqarish imkoniyatlaridadir. Xarajatlarni pasaytirishning asosiy 
yo`nalishlaridan biri bu ishlab chiqarish va mehnatni tashkil etishning 
takomillashtirishdir. Ushbu yo`nalish ishlab chiqarishda yo`qotishlarni kamaytirish 
yo`li bilan xarajatlarni pasaytirish bu esa o`z navbatida jonli mehnatni iqtisod 
qilishga ya’ni ishlab chiqarish unumdorligini oshirishga olib keladi.
Iqtisodiy xarajatlarni kamaytirish chuqur tanglikni chetlab o’tishga 
intilishga, fan va texnikaning ilg’or texnologiyaning eng yangi yutuqlarini izlash 
va joriy etishga undaydi.
Bularning barchasi pirovard natijada keskin raqobatchilik ssharoitida 
ishlab chiqarishning barqarorligiga erishishga inqirozning oldini olishga 
yo’naltirilgan. Bu xolat kengroq qurilganda, bozorda talab bilan taklif o’rtasida 
qulay muvozanatning ta’minlanishiga olib keladi. Bizga kapitalistik ishlab 
chiqarish usulining eng katta nuqsoni illati sifatida targ’ib qilib iqtisodiy 
munosabatlarni takomillashtirishning qudratli omiliga aylanmoqda.
Bugungi kunda ishlab chiqarish xarajatlarini kamaytirib borish va unga 
ta’sir etuvchi omillarni taxlil qilib berish juda muxim hisoblanmoqda. Chunki 
ishlab chiqarishning rivojlanib borishi va yuksalishi xarajatlarni qisqartirib 
borish, unga ta’sir etuvchi omillari taxlil qilish, aniqlash kabi xususiyatlarga ega
xisoblanadi. Bu soxada dunyoning barcha rivojlangan mamlakatlari o’zlarining 
taraqqiyot darajasiga erishgandir. Ma’lumki, sobiq totalitar tuzim davrida barcha 
ishlab chiqarish markazlashgan, rejalashtirilgan tartibda edi. Shuning uchun xam
isrofgarchilik juda ko’p miqdorda edi. Ishlab chiqarish xarajatlarining ortib 
ketishi maxsulot sifatining buzilishiga, shuningdek uning “o’tmay” qolishiga 
sabab bo’ldi. Natijada o’sha davrda mamlakat ishlab chiqarishi inqirozga uchradi. 


18 
Bu mamlakat uchun fojiali xol edi. Chunki egasiz mulkning qadri bo’lmaydi, 
tekin narsani esa samarasi bo’lmaydi. Bu barchamizga ma’lumdir.
Shuning 
uchun 
xam 
mustaqillikga 
erishganimizdan 
keyin, 
prezidentimizning oqilona fikrlari, ularning tashabbuslari bilan eng asosiy e’tibor 
shu soxaga qaratiladi.

Yüklə 0,8 Mb.

Dostları ilə paylaş:
1   2   3   4   5   6   7   8   9   10   11




Verilənlər bazası müəlliflik hüququ ilə müdafiə olunur ©azkurs.org 2024
rəhbərliyinə müraciət

gir | qeydiyyatdan keç
    Ana səhifə


yükləyin