Turuz söZLÜGÜ 15-01-2017 1395- III 18 400 Başlıq Bey Hadi

ərqinləşmək ərginləşmək. sincirmək. sincirəmək. sinsaramaq. salmanmaq. salmanaşmaq. sırvallaşmaq. sırvalaşmaq. ciddiləşmək.

ərqinliq ərkinlik. özgürlük. azadlıq. sabah. sapağ. savağ. (< sapmaq: çıxmaq) yarın. (< yarınmaq: açılmaq) .

ərqinmək ərginmək. ərinmək. sınışmaq. sinişmək. sınğışmaq. sınşınmaq. sinişmək. sinşinmək. yumşanmaq. mulayimül məzac olmaq. şəfiqləşmək.

ərqinmiş ərginmiş. ərinmiş. yoxut. yoxalmış. savıt. (saqit. səqt olmuş, olunmuş) (nabud, məhv, nist olmuş) .

ərqirmək ərğirmək. arığlamaq. sınığmaq. arığmaq. lağırmaq. (arığ > lağır > lağər (fars)} .

ərqiş ərgiş. əritiş. silgit. həzf. məhv.

ərqitmək ərgitmək. əritmək. silgəmək. silgələmək. silgətmək. siləmək. silmək. pozmaq. qazmaq. qazımaq. batil, məhv, həzf, fəsx, kənsil, ləğv edmək.

ərqliq -kölə olduğun qanamayan, ərklik nədir qanmaz.

ərməqan ərməğan. 1. verəsi. saç. saçı. bağış. bəxşiş. soyurqal. sevirqal. qoyul. sür. ehsan. tiyül. 1. sıla. sılağ. sıyla. sıylağ. hidyə. 1. sıy. 1. sıylıq. sürğat. yağlıq. yağırlıq (rəhmət)
-tam könüllə sunulan veri, yarmağ (ərməğan) : sınğıt. sınğut. sığnıt.

ərməz -ərib ərməz: ərib armaz: ərinib, təmbəlləşib yorulmaz. -azıqlı kişi ərib ərməz. (yeməyi olan arınıb yorulmaz).

ərmiş ərmiz. > ramiz. ərən. arif.

ərmiz ərmiş > ramiz. ərən. arif.

ərniş əriş. sırqaş. sürgüş. sürüş. istikak.

ərsayın ərqına. cəvanmərdanə. ( -sayın. -yana. -qına. -vəranə).

ərsayın ər kimi. (sayın: kimi) .

ərşəc ərşic. sapağçı. sapığçı. atıçı. atçı. atan. hallac. həllac.

ərşətmək ərşitmək. sapağmaq. sapığlamaq. atdırmaq. həllaclıq edmək. hallaclamaq.

ərşic ərşəc. sapağçı. sapığçı. atıçı. atçı. atan. hallac. həllac.

ərşit ərciş. ərtiş. sıylav. sılav. e'zaz. ehtiram. iclal.

ərşitmək 1. ərşətmək. sapağmaq. sapığlamaq. atdırmaq. həllaclıq edmək. hallaclamaq. 1. ərcitmək. ərçitmək. sindirmək. yumuşatmaq. könlün almaq.

ərtə -atda güclə yeriş, ərdə başla iş(sayılır, hesaba gəlir).
-əl tapılar, ərdə belə qadında, az tapılan ürək, könül sevgidir.

ərtəm - ərdəm bilən öğlənin: sənətiz ilən öğünün.

ərtəmsiztən - ərdəmsizdən qut çərtilir. (qut: şans). (çərtilir: cayır. qaçır).

ərtimi -kim biliri könül çəkən dərdimi, hər bir sevən istədiyin dərdimi, sonu yox yoxdur çəkmək çilə, boşuna, hər bir ərən istəyinə ərdimi.

ərtiş ərciş. ərşit. sıylav. sılav. e'zaz. ehtiram. iclal.

ərzən quşdarısı.

ərzişli salmıqlı. salmığlı. saltığlı. salbatlı. dəğərli.

ərzişliliq ərzişlilik. salmığ. saltığ. salbat. dəğərlilik.

əsə -əsə əsə, yalpalanıb yeriyən, duran: səlpik. salpığ.

əsəli -bel soğuqluğu kəsəli: sərpi.

əsən -əsən sərin: sərin sağın. sər sağ: sağ dinc. sağ diş. tutuğ duruq. sakin sağın. sağ səlamət.
-iti əsən tez ötər, iti yanan tez sönər.
-qatı əsən, tez yatar, asda gələn, zor batar
-dan çağı quzeydən yavaş yavaş əsən külək: kürdək.
-gecə əsən yellərdən biri: kürək. kürük.
-erkən erkən, erik erik, dan ertə, sabah sabah əsən oxşac (oxşayıcı), sıvayan, yumşaq yel: saba. sıba. sıva. sıya. (< sıyamaq: sığamaq: oğub, sürərək yağlamaq, oxşamaq). - sıya əssə açar qunçə könül.
-yumşaq, sərin əsən yel: sağac. sarac. (səhər yeli)
-quzey doğudan əsən yel: qurumyeli.
-başı titrəyən, əsən: salbaş.
-sağ əsən: sağaman. sağasan. sağurun. sağ. sağlı. sağ salamat. sağ sağan. sağ çağan. sağ sağat (sağlam) .

əsənliq əsənlik. sağ. sağlıq. səlamətlik.
-sağ əsənlik: sağamanlıq. sağasanlıq. sağurunluq. sağlıq. sağlıqlıq. sağ salamatlıq.

əsəri -etgisiğ, əsəri az olan: silik. yüngül. xəfif.

əsiq əsik. 1. əsrük. kefli . - ötən yaşdan, axan yaşdan, əsik başdan, kar çıxmaz. 1. silik. yumşaq başlı. uysal. alçaqkönül. sıypa. sıypac. firutən. mütəvaze'. (sıypalığ: sıypaçlığ: firutənlik).

əsiqli əsikli. əsrikli. qıyımsız. yaslı. yasıq. yufa, yuvaş ürəkli. quturlu. gövətli. yaxımlı. yaxışlı. verəsili. saçılı. sərpili. eyqul. eyiqul. iyqul. iyiqul. edqul. ediqul. idqul. qutqul. qutavul. ehsanlı. mərhəmətli. kəramətli. kərim. lütflü. iltaflı. iltifatlı.

əsilətmək əslətmək. satılamaq. uçlutmaq. çox tə'rifləmək.

əsili sarqınlı. yelli. - sarqınlı gün.

əsilmək -soluğu, nəfəsi kəsilmək: soluğlamaq. ölüşgəmək.

əsim 1. ( < əsmək) (nəsim (fars) 1. nəsim. yumuşaq yel, əsinti. səp. səpik. səba yeli. şumal yeli.

əsinmək sapırılmaq. savırılmaq. sovurulmaq. yellənmək. yelcənmək.

əsinti -yumuşaq yel, əsinti: əsim. səp. səpik. nəsim. səba yeli. şumal yeli.

əsir -əsir edər: bulnar. -bulnar məni solas göz, qara bəniz, qızıl üz. ( xumar gözlər əsir edər məni). (solas: (< solmaq: axmaq) məst. xumar. məxmur)
-əsir edmək: bulnamaq.

əsirqəlmək əsirgəlmək. əsirgənmək. asırqanmaq. yasırqanmaq. acırqanmaq. saxlanmaq.

əsirqəmək əsirgəmək. 1. saxılqamaq (saxlamaq). saxıylamaq. qorumaq. qayırmaq. muhafizə eləmək. 1. asırqamaq. yasırqamaq. acırqamaq. saxlamaq.

əsirqənmək əsirgənmək. əsirgəlmək. asırqanmaq. yasırqanmaq. acırqanmaq. saxlanmaq.

əsirliqinə əsirliginə. tutaqlığına. acizliginə. -çalış qayıd uşaqlığıva, son verməyə yaşlığıvın tutaqlığına. (yaşlandıqca yaşın itər daduda , uşaqlığun versə verib dadını).

əsirtən əsirdən. əsridən. əsğirdən. səğirdən. süzgüdürən. süzdürtücü. süzdürütcü. kefləndirən. xumarladan.

əsişmək -sağa sola əsişmək, silkəşmək: salışmaq. çalğaşmaq. tovlaşmaq. - qolların salışa salışa çıxıb geddi. - bükülüb, başıvı belə salışma, dünyanın sonu değil ki. - iki gürəşçi tutuşub salışdılar.

əsqi əsgi. 1. savın. savıq. savuq. bayat. ötmüş, ötə çağdan, qalmış. ötüş. qədim. 1. küvül. küfül. əsgimiş, yırtıq geyim. 1. sapur. sapır. köhnə. mündəris.

əsqimiş -əsgimiş, yırtıq geyim: küvül. küfül. əsgi.

əsqimsimək əsgimsimək. savınsımaq. savısımaq. bayatsımaq. bayısımaq. qədimliyə, əntiqəliyə üz tutuşmaq.

əsqirmək əsğirmək. səğirmək. səğrimək. bir balaca əsrimək, keflənmək, xoşlanmaq. - içqi başa çıxıb səğirir.

əsqirtən əsğirdən. əsirdən. əsridən. səğirdən. süzgüdürən. süzdürtücü. süzdürütcü. kefləndirən. xumarladan.

əsqisi -hər nəyin əsgisi, köhnəsi: sava.

əslətmək əsilətmək. satılamaq. uçlutmaq. çox tə'rifləmək.

əsmək 1. sərkəmək. 1. sınğsimək. sinsimək. sınsımaq. üşümək. titrəmək. (qorxmaq). 1. salmaq. - yel iticə salır. 1. sarqınmaq.

əsməqli əsməkli. sarqın. yelintili hava. öçək. ötək.
-ayaz, sərin, əsməkli, yelintili olan yer, hava: sarqan. sarqın.

əsnəq əsnək. sarsaq. salsaq. titrek. sallanan. lərzan.
-su qırağlarında yetişən, səbət toxumada işlənən, əsnək, əğilgən, yumşaq dallı ağac: söğüt. söyüt. dal.
-uzun, incə, əsnək çubuğ: sırıb. sırıq.
-sıvışqan, yapışqan, əsnək öznə, maddə: yağız. sarğız. sağız. sağaz.
-davamlı durumlu, sərt yumşaq, əsnək ağac çeşiti: kürt. (yay, çubuq düzəlinir).

əsnətmək sərmək. sərimək. gərmək. çəkmək. keşətmək. - bu ip sərdikcə sərilir.

əsnişmək sevişmək. səvişmək. sövüşmək. söyüşmək. süyüşmək. sevişmək. birbirin sevmək, istəmək. birbirinə istəklə çəkilmək, dartılmaq. (soxuşmaq: birbirinə güclə, basaraq girmək, taxılmaq).

əsrənti sağlantı. saxlantı. qoyma. oğulluq. qızlıq. özgəsi uşağın götürüb saxlamaq, becərmək.

əsriq əsrik. 1. əsrgək. kefli. sərgək. (əsrilmək. sərilmək. səkilmək. sallanmaq. salğanmaq). 1. səğrik. səğrək. səğrə. səyrə. kefli. neşəli. sərxoş.
- əsrik, kefilyə tay davranan: dəngəsiz, olçüsüz, dalğaq, dağınağ kimsə. sərsəm < sərpəm. sərləm. sərcəm. sərgəm. sərgək. sərpik. salsağ. sarsağ. sərək. sərsərəm. sərəsərpə. avara.
-aşırı əsrik, kefli: köskötük. küskütük.

əsriqli əsrikli. əsikli. qıyımsız. yaslı. yasıq. yufa, yuvaş ürəkli. quturlu. gövətli. yaxımlı. yaxışlı. verəsili. saçılı. sərpili. eyqul. eyiqul. iyqul. iyiqul. edqul. ediqul. idqul. qutqul. qutavul. ehsanlı. mərhəmətli. kəramətli. kərim. lütflü. iltaflı. iltifatlı.

əsrilmək ( sərilmək. səkilmək. sallanmaq. salğanmaq). sərgək. 1. sərgərdan. avara. 1. sağa sola sallanan. 1. əsrgək. əsrik. kefli.

əsrimək sərtimək. neşələnmək.
-bir balaca əsrimək, keflənmək, xoşlanmaq: . səğirmək. səğrimək. əsğirmək. - içqi başa çıxıb səğirir.

əsritən əsridən. əsirdən. əsğirdən. səğirdən. süzgüdürən. süzdürtücü. süzdürütcü. kefləndirən. xumarladan.

əsrqəq əsrgək. əsrik. kefli. sərgək. (əsrilmək. sərilmək. səkilmək. sallanmaq. salğanmaq).

əsrüq əsrük. əsik. kefli . - ötən yaşdan, axan yaşdan, əsik başdan, kar çıxmaz.
-içib sızmış, əsrük kimsə: küskütük. küskötük. korkütük. korkötük. köskütük. köskötük. zırkefli. dadlanmış.

əstirməyə -bir bayrağı əsdirməyə güc gərək.

əş əş. ərarvad . -söz var əş içində, söz var ər içində.
-əş dediyin dərdə sevincə ortaq, yaman günündə yartaq.

əşit -əşit dəğər: musavi səhm.

əşsi cinsi. - aşırı dərəcədə əşsi, cinsi istəkli olmaq. qontuqmaq. qoncuqmaq. qansıqmaq. qansuqmaq. qorsunmaq. qorusınmaq. qorsanmaq. qızaqsınmaq. qızaqulsamaq. yancasınmaq. oğurqulluq. oğurçulluq. oğraçıllıq. oxqulluq. oxçulluq. şəhvətqulluq. şəhvətranlıq, şəhvətpərəstlik edmə.

ət - ət rəngi: sırğım al boya: {sırğım. seyrək, incə, yumşaq yapılmış (səpilmiş, sərilmiş, tikinmiş, işlənmiş) nərsə}.
-üstündə ət, odun baltalama, doğrama kütəsi, kütüyü, kötüyü: sapanğ. (< sapmaq: çıpmaq).
-ət toprağı: sırnax. sıvax. sırvax. özlü, yapışqan, yağlı topraq.
-qadınlar yanağlarına sürtən ət rəngində (ət toprağısı) özlü toz, pudr: sırnax. sıvax. sırvax. (> sırxab (fars) surxab (fars)}. ənlik.
-sixə, şişə soxulmalı, çəkilməli gəvrək, yumşaq, körpə ət, nərsə: soğuş. soxluq. ox qabı. (siklik. sixlik) şişlik. kabablıq olan.
- ət palçığı: sağız topraq. (sağız: sağızan. axız. axızan. şirə kimi yapışqan, suvaşıb asılan hər nə).
-ət taxdası: kütə. kitə. külə. kündə.
-saçda (tavada) tov verilmiş, öldürülmüş ət, soğan, nərsə: saçaltı.
-dəmlənmiş, həlim, açıla pişmiş ət: sökələmə. sökləmə. söğləmə. söküş. saçlama. xaşlama. xaş. yəxni.

ətacı 1. səkit. səkti. zəhlətökən. 1. səltə. şəltə. < salta. {> səlitə (fars)}. saldırat. acğıl. bədxasiyyət. - bu səltədən kimdi ki çəkinməsin.

ətəq ətək. çitil. sitil. hər nəyin qutarmağına, sonuna yaxın bölümü. önson. (# sonöt: sonötə: nərsənin qutarmasından son sürə) .

ətəq ətək. sapığ. astığ. çapığ. ən aşağda, altda olan. damənə. (# satığ. üstük. ən öndə, yuxarda olan) .

ətəq ətək. 1. quyruq. 1. salma. 1. saluğ. təbən (> damən (fars)
-uzun, sallaq ətək: salça. şəltə. yalbıc. yalbiçək.
-dünya varından, bağışlarından əl ətək sovmuş, üzmüş kimsə: sofi < sovu.

ətəqtən - əğindən çiğindən, ətəkdən asılıb sallanan qırmalar: sarvan.

ətər - xəbər ətər: sələn çələn. səs sov. sorğa sorağ.

ətəyi -güzlük yörəngəli (abıhavalı) dağ ətəyi: quzey yamac.

ətəyinə - başın ətəyinə salmaq: bağış, ötüş istəmək.

əti -əti acı daş yesə, gedməz üzdən üzü çox, uzaq durqıl olardan, asdarı yox üzü yox.
-əti yağdan, sümükdən siyirmək: savtamaq. sovtamaq.

ətinə -ətinə dolqun: səmiz. şişman. tox. kök.
-ətinə dolqunluq: səmizlik. toxluq. köklük. şişmanlıq.

ətli -ətli canlı, boylu boslu olan: salvadur. sarvatur. sarbatur.

ətsiz -yağsız, ətsiz: sincoy. sicov. sıncoy. sınco. sıncav. sıcav. sıcoy. sıco. - sıncav ət.

əyimli əğimli. meyilli. tərcih edir . -başlı kişi öğrənməyə əğimli, başqaları öğrətməyə eyimli. (başlı: ağıllı).

əyri -əyri üyrü olan: sappa. sapba. - sapba yollar.

əz -düğün salan düğünləri çözənməz, yaman olan yaxşılığı seçənməz, əz başını yaman görsən hər yerdə, yaman olan yaxşıları görənməz.

əzbər özgər. özbər. sına. tutun. - adın dilimdə sına elədim. - dillər sınası.

əzbərləmək sinmək. sınğımaq. sınımaq. sinğmək.

əzbərlənən -qolay alınan, tutunan (qəbul olunan), çəkilən, dartılan, öğrənən, əzbərlənən, həzm olunan, aşınan: sınğış.

əzələr - yıxılırsa biri əldən tutasan sən kişisən, düşənə vurmuyasan taqqa təkə sən kişisən, varasan malla davara yoluvu azmıyasan sən kişisən, əzilib ya əzələr olsana topraq təki bərk sən kişisən, istəyin salmaya əldən ələ, ovsarlıyasan sən kişisən, kar koru kəl keçəli manlamasan sən kişisən (istəyin: həvəsin. nəfsin). (manlamasan: ayıblamayasan).

əzəməyə -süt sağmağa, qurud əzəməyə yarar qab: sağan. saxan. sağana. sehin. saxsı, enli ağızlı qab. tağar. mətirət.

əzərəq -qol qanadın sındırıb qırıb, əzərək, zəcr verərək öldürmək:sıncıratmaq.

əzib -əzib yerə sərmək: sıvatmaq. çırpıp əzmək. tapdatmaq. çeğnəmək.

əziq əzik. sıxıq. oğuq. öğük. qırıq. balcıq. parcıq.
-çox əzik büzük: sıraçın. sıxaçın. (sıxıq açıq) sırburma. sığburma. çox çin çüllü. çox əğri büğrü.

əzilə -yad yaddi mənə yoxdu belə ilgisi mənlə, hər nə gələ başım əzilə dosduma bağlı.

əzilib - yıxılırsa biri əldən tutasan sən kişisən, düşənə vurmuyasan taqqa təkə sən kişisən, varasan malla davara yoluvu azmıyasan sən kişisən, əzilib ya əzələr olsana topraq təki bərk sən kişisən, istəyin salmaya əldən ələ, ovsarlıyasan sən kişisən, kar koru kəl keçəli manlamasan sən kişisən (istəyin: həvəsin. nəfsin). (manlamasan: ayıblamayasan).

əzilməqtən -çox pişməkdən, əzilməkdən tıncıqmış nərsə: salaq. həlim.

əzilməmiş -un umacında, əzilməmiş un, nişasta toparları: gürküt. kütgür.

əziştirmək əzişdirmək. dövüb əzmək. sabaşdırmaq. sapaşdırmaq. çapaşdırmaq.

əziz 1. cici. can. ciyər. fəttan. aşiq. süygən. süvgən. söygən. sövgən. sevgən. sevgili. sövgülü. söygülü. süygülü. sevər. söygülü. məhbub. həbib. 1. sevgili. sevinc. seviş. sevit. sevik. sevgi. sövünc. sövüş. sövüt. sövgü. söyünc. söyüş. söygü. söyüt. 1. sıyıl. sıylı. sıyca. sıycığ. sevil. söyülü. dürdənə. məhbubə. mə'şuqə. canan.
-çox sevimli, əziz olan: siləmə. - iki birbirinə siləmə qoğuşdular.

əzizləmə -pişikin əizləmə sözlərindən: arslancıgım! qaplacigim!.

əzizləmək sıylamaq. girami, ərcmənd, e'zaz edmək.

əzizlətmək sıyıtmaq. sevdirmək. istətmək.

əzizliq əzizlik . sıylıq.

əzqi əzgi. şakır. şağır. şarkı. çağır. çaxır. oxuma. türkü (xalq mahnısı) yır. nəğmə.

əzqiçi əzgiçi. şakırçı. şağırçı. şağıçı. şarkıçı. çağırçı. çağıçı. çaxırçı. ötücü. ötəçi. oxucu. mahnıçı. türküçü. yırçı. nəğməçi. müğənni.

əzqiniq əzginik. sağraq. sayraq. səyrək. səğrik. sərik. soğraq. soyğaq. söylək. ötrək. oxraq. xoş oxuşlu, səsli, nəğməli, ahəngli. - sayraq şarkıçı.

əzmək sıxmaq. sıxqamaq. acı vermək. çimrilik edmək. basqılamaq. bunaltmaq. üzmək. qısmaq. qısıtmaq. qısqıtmaq. pısmıtmaq. darıtmaq. (əfsürdə, diltəng edmək) darıxdırmaq. basmaq. bezdirmək. gücləmək. dürtmək. dürtdəmək. zorlamaq. büzmək.
-çırpıp əzmək: sıvatmaq. tapdatmaq. çeğnəmək. əzib yerə sərmək.
-dövüb əzmək. əzişdirmək. sabaşdırmaq. sapaşdırmaq. çapaşdırmaq.
-qurut əzmək: savayı, sovayı, boşayı, havayı, boşuna iş görmək.

fars 1. tat soxuq. saxaq (divan). - bu soxaq nə deyir. 1. pars. dilənçi.

fas fars. tat soxuq. saxaq (divan). - bu soxaq nə deyir.

faşlamaq savlamaq. açıqlamaq. xəşləmək. (# saxlamaq: gizləmək. örtələmək) .

fənn -törətim (tovlid) sağlama, düzətmə, yasatma, fənn işləri: sağın. bu işləri uyutma (uytama), başarı, icra yolları.

fincan -qulplı, dəmir fincan: quruşqa. kovuşqa.

fırqac sarqac. tuğqac. topara. qərqərə. mağara. bobin. məkik.

fırlanar çönər. -dönər çoğun: fırlanar fələk. devir çönər . -nə işlər var gəlməzki başa, dönər çoğun yoxsulda paşa.

fırlanar -dəğirmanlar fırlanar, evrən çönər sırlanar, sıra düşər bizədə, tələsmə sən görərsən. (sırlanar: sır, boya, don dəğişər).

fırlanır -fırlanır tərsəsinə bax devranımız, su götürmək yerinə suv tökülür güv quyuya. (güv: yağış suyu yığışan çuxur) .

fırlanmaq -uçur kimi cummaq, fırlanmaq: saldırmaq.

fırlatıb -nərsəni uçurur kimi uzağa fırlatıb atmaq: saldırmaq.

fırlatmaq -nərsəni bir yönə doğrultmaq, fırlatmaq, atmaq, qoymaq:salmaq. - suya daş salmaq. - işə salmaq. yada salmaq.
-tutub fırlatmaq: kürələmək. kötələmək. kütələmək. kündələmək. kürdələmək. yuvalamaq. yuvalatmaq.

fırtıq fırtığ. sarı su. sümük. zükam. nəzlə.

fırtına - sayılı fırtına: sayılı qaramat: adlım, məşhur qıyıq, bəla. (sayılı: yayılı: bir topluğda adı yayılmış, saysanlı olan).

fisqə fisgə < püsgə. su götürüş. su qabarcığı. su köpürcüyü.

fişəhliq fişəhlik. fişənglik. kütüklük. kötüklük. çökütlük.

fişənqliq fişənglik. fişəhlik. kütüklük. kötüklük. çökütlük.

fışqa (ağızla çalınan). sivsi (> sipsi). siv.

fışqa sığılıq. ısqırıq. ıslığ.

fışqalamaq sığırmaq. ısqırmaq. ıslığ çalmaq.

fışqıraqlı -fışqıraqlı səs: sığırtıq.

fışqışmaq sığrışmaq. ısğırışmaq. ısğılışmaq. ıslığışmaq.

fitanı -ağac qələməsi, fidanı: salma. salmıq. tikmə. tikmik.

haçar -haçar bulmaz qapıya, girə evrən içinə, bölünmüşdür ikiyə, iyilikdir kötüyə
-gizli simgə, siqnal, sinyal, imək, işarə, haçar: sinqıl. sınqıl. rəmz.

haçatan -rezin, ip, bir haçadan düzəlinən, uşağların daş atma oyuncağı:sallama sapan.

hal hol. sal. salon. salğon. böyük qanalqa.

hallac həllac. sapağçı. sapığçı. atıçı. atçı. atan. ərşic. ərşəc.

hallaclamaq -həllaclıq edmək: sapağmaq. sapığlamaq. atdırmaq. ərşitmək. ərşətmək.

hallaclamaq həllaclıq edmək. sapağmaq. sapığlamaq. atdırmaq. ərşitmək. ərşətmək.

hallaclamaq həllaclıq edmək. sapağmaq. sapığlamaq. atdırmaq. ərşitmək. ərşətmək.

hamar 1. sillik_. silgik. silli. silik. saf. yapır. yapın. yasır. müsəttəh. 1. sayıl. sıyıl. saylam. sıylım. yapır. yapın. yasır. yayvan. 1. yalay. yalat. yapır. yapın. yasır. təxt. təx. pəx. 1. yapır. yapın. yasır. düz yer. sələsov. sərəsov. sırnax. sıvax. sırvax. sıvanağ. - bir sırvax yer tap oturalım.
-sıymal, şumal, yapır, yapın, hamar, saf olan üz, yer: silət.

hamarlamaq 1. sıvazlamaq. sıvatlamaq. sıyazlamaq. sıyatlamaq. sığazlamaq. sığatlamaq. sığəçləmək. sıvazlamaq. sivəzləmək. sivətləmək. siğəzləmək. siğətləmək. düzənləmək. yapırlamaq. yasırlamaq. 1. yapırlamaq. yasırlamaq. savramaq. (səvrəmək) savlamaq. saplamaq. saflamaq. sapatmaq. safatmaq. - bu oyun yeri savranmalıdır. - bu ağacın pürüzlərin savla.

hamarlaşmaq silikləşmək. siləkləşmək. yapırlaşmaq. yasırlaşmaq. saflaşmaq. safaşmaq.

hamarlatan hamarladan. 1. sapadan. safadan. safaldan. düzəldən. yapırladan. yapınladan. sırvac. sırıc. sızıc. sıvşıc. sıvac. suvac. süvəc. süvüc. sayıc. sıyıc. sayac. sıyac. sığəc. sivəc. siğəc. 1. yapırladan. siliğləyən. siləvçi. silici. safladan. safadan.

hamarlatmaq yapırlatmaq. silikləşdirmək. siləkləşdirmək. saflatmaq. safatmaq.

hamarlayıb - yanlış sorqu düz yolları qapıyar, əğri yollar hamarlayıb yapıyar.

hammı salasal. salsal. tamam. bütün. - salasal el ora toplanmışdı. - birin bıraxmadan, kitanların salsalın yığıb götürdülər.
-doldum boşaldım gahdan, hammı köçdü yanımdan, doymaq yaşam dadından, boş sözlərdən sayılmış, çox azlığın bu boşluğa inanmış.

hammısı 1. soxa. vur tut. - soxa yalnız: yapa yalnız. - soxa bir uşağım var. - soxa bircə çörəyim qalıb. 1. kürəni. kürəmi. bütünü. ocağlama. topdan. tümü. tamamı. - onlar ocağlama belədirlər. - dünya işləri ocağlama quruluşdan tərsdir. - ocaxlama alışveriş: ümdə ticarət. - tarlanın ortası ocağlama daşlıqdır, kotan batmır. 1. salası. - salası gəlib çıxdılar. 1. sapın. sayın. hər. tamam. həpsi. - il sapın: hər il. - kəsin sapın: hər kəs. hammı. - kişi sapın: hər kişi. tamam kişilər. - ay sapın: hər ay.

hanqar sarpın. sarpun. salğar. böyük, yüksək çatılı ambar.

hanqı -hər hankı bir nəyin qarışığı, biləşiyi: saltav. salçav. toxçal. qapçal. çitçal. qarmaşıq. kompilikə. kompileks. biləşik. muğləq. mö'zəl. (zıplatın) mürəkkəb. - alçağlığ, üstünlük salçavı: aşağılığ, süperyorluğ duyqusu.

harataysa haradaysa. nərədəysə. çox ehtimalla.