Turuz söZLÜGÜ 15-01-2017 1395- III 18 400 Başlıq Bey Hadi

harayına -bura dustaq içi bir quş qalıb bağlı qanat bağırır, bilməzləri harayına çağırır.

hasıllılıq salmığ. saltığ. salbat. yüklülük. barlılıq.

hava şakır. şağır. şarkı. çağır. çaxır. melodi.
-yelintili hava: sarqın. əsməkli. öçək. ötək.
-yumşaq sərin, səngin, dəngin hava: sayrın. (mö'tədil)
-abi hava: abu hava: sölənğ. sulanğ.
-ayaz, sərin, əsməkli, yelintili olan yer, hava: sarqan. sarqın.
- sırt hava. ( sırt:sərt. sıt. sət. tərs. pis). - sırt kişi. - sıt oldu hava çıxma dışarı.
-dışarı verilən hava, nəfəs, dəm: salış (# soluş). (soluş: soluğ < soruq. içəri alınan hava, nəfəs, dəm).
-içəri alınan hava, nəfəs, dəm: soluğ < soruq. soluş. soluş. (# salış: dışarı verilən hava, nəfəs, dəm)
-qafası kava, ağızdan hava. (kava: boş. çürük)
-soyuq, hava, səs gəlməsin diyə, qapı pəncərə arasına qoyulan tikə, parça: güpür. küpür. kipir. dalqıc. ayrıq. yayqı. yolluq.

havanı -içərdəki havanı basıncla dışarı sərpən iş: sərpə. (> sorfə (fars)}. asqıraq.
-söyəkə (çarpayaya) asılan qazanın od üsdə havarlı, aralı saxlama üçün qurulan dayağ: söykə. saçayağ. sapay. səpəy. savba. savğa. savayaq.

havası -oyun (rəqs) havası: sallama.

havata havada. sallağ. - olum sallağ, durum sallağ, boğum (ölüm) sallağ.
-havada olan nərsəni göstərmək: salğaş.

havayı -boş, havayı atış, çalış: sapa. sopa. sava. sova. amaca dəğməyən, isabət edməyən atış. - sova düşmək: boşa gedma.
-savayı, sovayı, boşayı, havayı, boşuna iş görmək: qurut əzmək.

havayi qoşdurum. quru. boş. kofı. kovı. yararsız. yaraşsız. təksiz. bihudə. - quru söz: boş, anlamsız, tutarsız, yarasız söz. qozağ. kovaz. loğaz. ( > gəzafə).

havayla -havayla qalxan uca uclara, düşəndə düşər dərin quyuya. (uclara: zirvələrə).

havuz hovuz. hovz. sarnıc. sarnaç. sarnaq. sarnıq. sarqaq. gölbə.

havza çuxur. sınğar. sinək. bataqlıq.

hay -çox hay küylü, çalçanağ, değingən olan: sığqarqaşa. sığarqaşa
-hay küysüz: sillik_. silgik. silli. silik. sayaq. dik(üzbək) < dinc. diş. aram. - toy törəni sillik_. keçdi. - tək dur. (diklik (üzbək):< dinclik. dişlik).
-hay küy:tinğ cinğ. qovğa.
- hay küylə ağlamaq: çığır salıb ağlamaq.
-hay küy, hay bıdırıq salmaq: küğrüşmək. küyğüşmək. küyrüşmək. - öz evində küğrüşən, uyuz (quduz) qalır: kəndi yurdunda çığır bağır salan, özünə qudurar (na şükürlük edər) .

hayqırıb -qızqınlıqla, öfgəylə hayqırıb bağırmaq: kükrəmək. kükürtmək. gügürtmək. gürgəmək. küprəmək. köprəmək.

hayqırtmaq -qızdırıb, öfgədib hayqırtmaq, bağırtmaq: kükrətmək. kükdürtmək. gügdürtmək.

hayqüylü hayküylü. həyahuylu. sayrağ. sayrağı. sayruc. sağraş. sağrac. sağruc. səsli. sürsar.

haylamaq 1. küyləmək. kühləmək. hoylamaq. huylamaq. 1. huylamaq. hoylamaq. küvləmək. qağlamaq. qağırmaq. bağırmaq. nə'rə çəkmək.

heç -heçbir yalan doğrucana doğrulmaz, yalan doğar quyruqlanar qırılmaz. (doğrulmaz: tovcih olmaz)
-dəğişə bilməyirəm mən səni bil heç nəyilə, gedisən ged qalısan qal bu açıq yol sən üçün.
-ötün ötür heç baxmayır geriyə. (ötün: zaman).
-satamazdın məni sən heç yabana, küymüş olsaydiana, alca dilin. {(anadilin danan danalara (analara)}. (alca: qırmız). (yanar olseydi ana alca dilin: ay anam yanmış olseydi ağzındaki qırmız dilin)
- heç bir ilərləyiş göstərmədən durmaq:salındığı yerdə otlamaq.

heççaqun heççağun. heçin. sən sən ol. sən olsan (> sən öləsən) kəsinliklə. dibindən. heç bir çağın.

heçə sava. boşa. hədərə. saça. - tam qazancım sava geddi. - suyu sava vermə.
-boşa, heçə çıxartmaq: silgəmək. silgələmək. silgətmək. siləmək. silmək. - bütün əməyim silindi.

heçin heççağun. sən sən ol. sən olsan (> sən öləsən) kəsinliklə. dibindən. heç bir çağın.
- sən öl. sən öləsən. kəsinliklə. əslən. heç vax.

herə -dam qırağlarında düzülən herə, hörə: sıyırma. siyirmə. sıyırqı. sıyma. sırqı. (< sıyırmaq: ayırmaq).

hey -hey döşən döyüb mən mənəm demə, ölüm çatsa qırqınından qurtulam demə, hər işin var qıl ayaqdasan, köç çağı qaçar gücün qılaram demə.

heyqəlli heykəlli. salmıqlı. salmığlı. saltığlı. salbatlı. boylu. boyqalı.

heyqəllilik heykəllilik. salmığ. saltığ. salbat. boyluluq. boyqallıq.

hələ -hələ onu tanımamısız: sabınına kir yumamısınız.

həlim 1. küvlə. kövəl. suda xaşlanmış, açılmış nərsə. 1. salaq. çox pişməkdən, əzilməkdən tıncıqmış nərsə. 1. salma. dişlik. lahana.
-dəmlənmiş, həlim, açıla pişmiş ət: sökələmə. sökləmə. söğləmə. söküş. saçlama. xaşlama. xaş. yəxni.
-həlim salmaq: sınmaq. sınımaq. xaşlanmaq.
- uysal, baş aşağı, həlim göstərişli: quzu kimi. quzu quzu.

həlqə quşat. quşatı. girdəl. mahasirə.
-nərsə bağlamaq üçün bir yerə çalınan həlqə: salasun.
-saplığı yerində bərkitmək üçün üzərindən keçrilən dəmir həlqə: salğunc.
-qaval kimi nərsələrə taxılan həlqə:sınc. sinc. çınğ. zınqırv.

həlqərəcə salacıq.

həlqəyə -həlqəyə salmaq: sınclamaq. sincləmək. qurşamaq. dövrələmək.

həllac 1. əriş. atçılıq. -sancılanan kəsəlin üstündən atıldığında iyiləşdiyinə inanılan əriş (atçılıq, həllac) çubuğu: sancı oxu. 1. hallac. sapağçı. sapığçı. atıçı. atçı. atan. ərşic. ərşəc.

həllaclıq həllaclıq edmək. hallaclamaq. sapağmaq. sapığlamaq. atdırmaq. ərşitmək. ərşətmək.

həmməşə sıytal. tez tez. ir ir. sağır durna. dəvamlı.
-həmməşə bahar: göyçağay. göycəğay. həmməşə göy, canlı, olduğun, yeniliyin itirmədən qalan, duran. solmaz. solsamaz. sönməz. sönsəməz. cavidan.
-həmməşə göy, canlı, olduğun, yeniliyin itirmədən qalan, duran: həmməşə bahar. göyçağay. göycəğay. solmaz. solsamaz. sönməz. sönsəməz. cavidan.

həmməşəliq həmməşəlik. durağ. duraqlı. dəvamlı. -qay qadası uzaq olsun, gülüş diriş durağ olsun. (diriş: yaşam. oluş. həyat). (qız oğlan köçürəndə, birisin yola salanda iyi diləkdə bulunma sözü).
-yaxmasın için özüvü, gülər saxla həmməşəlik üzüvü, yaxsa dışın özgələrin gözünü, sayma kimin yumar saxla gözünü.

həmmişə sıytal. tez tez. ir ir. sağır durna. dəvamlı.

həpsi sapın. sayın. hər. tamam. hammısı. - il sapın: hər il. - kəsin sapın: hər kəs. hammı. - kişi sapın: hər kişi. tamam kişilər. - ay sapın: hər ay.

hər -hər yuxunun bir sonu , min ağrının bir donu.

hər 1. sapın. sayın. tamam. həpsi. hammısı. - il sapın: hər il. - kəsin sapın: hər kəs. hammı. - kişi sapın: hər kişi. tamam kişilər. - ay sapın: hər ay. 1. sayın. - yer sayın: hər yer. - metirsayın : hər metirdə. - atdımsayın. atdım başı. - yol sayın - yatan sayın bir dənə bu davadan atın: hər vax yatanda. - neçə sayın : neçə dəfə. - bu sayın : bu dəfə. - on sayın demədimmi.
-hər nəyin uzun, incə olanı: tingə. təngə. singə. qınqa.

hərbiri hərkəs. sayı. sayu.

hərqəs hərkəs. hərbiri. sayı. sayu.

hərraclamaq satılamaq.

həşərilənmək şıllaqlamaq. şıltaqlanmaq. saçıvmaq. savıcmaq.

hətərə -çox şişirib, hədərə vədərə söyləmək:satılamaq. qozalamaq. (gəzaf. bihudə) .

həvəh həvəng. güdül. dibək. dibəh. dibcək.
- həvəh dəsdə: həvəng dəsdə. soxan soxa. qol dibək. dibək dəsdə.

həvənq həvəng. həvəh. güdül. dibək. dibəh. dibcək.

həvərələmək sansıraşmaq. sanğıraşmaq. çançınaşmaq. çançanaşmaq. (çənə çalmaq) ağzına gələni söyləmək.

həyahuylu hayküylü. sayrağ. sayrağı. sayruc. sağraş. sağrac. sağruc. səsli. sürsar.

hicum saldırqanlıq. təpiş. qotay. qotaş. təcavüz.

hıçqırıq sıncqıravıq. sıncıravığ. sıncırağ. sincirək. hıncqırıq. qışqırıq. - sıncırağı tutmaq.

hıçqırmaq hıncqırıqmaq. sıncqırmaq. sıncırağımaq. sıncırağmaq. sincirəmək. qışqırıq tutmaq.

him - him basılmış gəlmiş üstündən yapı, qaldırırsan bir duvar, üsdən qapı. (üsdən: sondan)
-him, daban, binövrə daşı: küt.

himi himya. kimi. kimya. şimi. simi. simya. -əl şimi:əl simi. şimya. (ş <> s <> k <> h) kimya. əl himya.

himya himi. kimi. kimya. şimi. simi. simya. -əl şimi:əl simi. şimya. (ş <> s <> k <> h) kimya. əl himya.

hin -enəndən 'hoş' minəndən 'hin' eşitdim.

hıncqırıq sıncqıravıq. sıncıravığ. sıncırağ. sincirək. hıçqırıq. qışqırıq. - sıncırağı tutmaq.

hıncqırıqmaq hıçqırmaq. sıncqırmaq. sıncırağımaq. sıncırağmaq. sincirəmək. qışqırıq tutmaq.

hıncqırışmaq sığıdaşmaq. sağdaşmaq. sağutaşmaq. ağlaşmaq.

hıncqırmaq 1. sığıtmaq. sağıtmaq. sağutmaq. için çəkib ağlamaq. 1. sınğılmaq. sınğırmaq. için çəkmək.

hint -hind qadın geyimlənə tay, bir ucu belə sarıb, öbür ucu döş üzərindən keçib, çiğindən aşan don: sarı. (< sarmaq) .

hirslənmək üz sallamaq. üz turşatmaq. utanıb yerə baxmaq. - ayağ sallayıb gedmək: boşuna, yarasız gedmək. - baş sallamaq: başı tovlamaq.

hirsləntirən hirsləndirən. sınğıran. sınıran. sınğdıran. sındıran. sinğirən. sinirən. sindirən. (sındırıvcan. sındırıvğan. sindirivcən. sindirivcən). əsəbani edən.

hirsli dəli. gür. gur. qudruq. quduruq.

hirsliliq hirslilik. gürlük. gurluq. atraşlıq. inadçılıq
-bir kəsgiyə, zərərə üzləşmədən doğan qızqınlıq, hirslilik: quyruq acısı.

hıstım sıtma. ısıtma. isitmə. istim. histim. isinmə. isiniş. qızım. qızınış. acılıq. öfgə. hərarət.
(aestus (latin) estus (latin) .

histim sıtma. ısıtma. isitmə. istim. hıstım. isinmə. isiniş. qızım. qızınış. acılıq. öfgə. hərarət.
(aestus (latin) estus (latin) .

hobban saxda < çaxat. çaxtan. soxda. atılqan. şişirən.

hobbanıb - hobbanıb düşmək: səkmək. çalxalanmaq. çalbalanmaq.

hobbanmaq səkdirmək > sikdirmək. atılmaq. atlanmaq. - buda səkdirib gedsydi nə olardı. - sikdirə sikdirə nə qaçıb gəlib yığışmısız başıma. - uşağ ağac atın minib sikdirə sikdirə çıxıb geddi.

hobbatmaq səkdirtmək > sikdirtmək. atlatmaq. atlandırmaq. - atı cola üzərindən səkdirtdi.

hoqqanı -düğməni, toqqanı, hoqqanı ilgəyinə keçirmək: qapdırmaq. girələmək. girgələmək. ilgəkləmək. iləkləmək. ilikləmək.

hoqqası - çubuğ başı, hoqqası: soxu baş.

hol hal. sal. salon. salğon. böyük qanalqa.

hollamaq saltmaq. itmək. itələmək. qoğlamaq.

hopmaq -içinə hopmaq, keçmək: sınmaq. sınımaq. içmək. - suyu səp sinər yerə, sözüvü qıl sığar yerə.

horat hörmə. hörənd. hörət. səhnə. sen.

hoş -enəndən 'hoş' minəndən 'hin' eşitdim.

hovlanmaq 1. sovlanmaq. tovlanmaq. tovalanmaq. qızışmaq. qızqınmaq. odaluqmaq. odalucmaq. odalıcmaq. odalışmaq. döğlənmək. qovlanmaq. qovulanmaq. qoğlanmaq. qoğulanmaq. qorlanmaq. gürdükmək. gürcükmək. gürdümək. gürcümək. gürdəğə, gurtuğa gəlmək. gurcuqmaq. gurcuqmaq. gurcumaq. 1. sovlanmaq. tovlanmaq. tovalanmaq. sıxlışmaq. qızlaşmaq. qıslaşmaq. qıylaşmaq. qızlacmaq. qıslacmaq. qıylacmaq. qəviləşmək. güclənmək. bərkişmək. qızqınmaq. qızqanmaq. qızışınmaq. qızılmaq. qızışmaq. döğlənmək. qovlanmaq. qovulanmaq. qoğlanmaq. qoğulanmaq. qorlanmaq. şiddətlənmək. hiddətlənmək. qıstınmaq. gürəclənmək. qolaclanmaq. çapdanmaq. zorlanmaq.

hovlantırmaq hovlandırmaq. sovlandırmaq. tovlandırmaq. tovalandırmaq. sarsdırmaq. salsdırtmaq. sarsıtmaq. salsıtmaq. qayqıtmaq. döğləndirmək. qovlandırmaq. qoğlandırmaq. qorlandırmaq. həyəcandırmaq. coşdurtmaq. alqıtmaq. mütəhəyyir, heyran bıraxmaq.

hovlə silgi. sülgü (quylanma) hamam taxımı.

hovlı 1. sovlı. tovalı. tovlı. sarsaq. salsaq. titrek. qayqın. döğlü. qovlı. qoğlı. qorlı. həyəcanlı. coşqun. alqın. mütəhəyyir. heyran. 1. sovlı. tovalı. tovlı. sıxı. qızlac. qıslac. qıylac. qəvi. qızıl. kötəl. kötəlli. canlı. sağlam. oyuşlu. oyluşlu. oluşlu. qurt. gürt. qapla. qaplu. güclü. güctük. güjtük. güjlü. onatlı. kökcək. köksək. köksük. qopar. qopat. qubat. qopur. bərk. qusqa. qozqa. qoyac. qoytac. quyac. quytac. qızıq. qızqın. qızışıq. gürdürümlü. gurdurumlu. güpdürümlü. gupdurumlu. acar. çağal. çağqal. sağlı. sağal. sağqal. laçın. yalçın. sürən. sırın. soxun. şiddətli. döğlü. qovlı. qoğlı. qorlı. zorlu.

hovlu qab dəsmalı. qırma. qırmac. qırpa. qolluq. əllik. qırım. qurutma. biçətə. peçətə. qırpa. qırba. qırım. dəsmal. silbiç. saçıq. çapıt. bulaşıq. salcığ. silcik. silgi. silək. seşlik. saçlığ. (silcə: siləc. siləci (dəsmalı) silinti. dəsmal. - qırmanı ver əllərimi quylayım.
-hovlu, qalıda olan incə tüklər: saçaq.

hovu sovu. tova. atığ. atış. coşu. şovq. sürür. surur. xoşluq. xoşlanma. döğü. qovu. qoğu. qor. qoğ. sulum. kef. sevinc. seviş. sevit. sevik. sevgi. sövünc. sövüş. sövüt. sövgü. söyünc. söyüş. söygü. söyüt. səfa. inbisat. həyəcan. həzz. ləzzət. fərəh. nişat .

hovuz hovz. sarnıc. sarnaç. sarnaq. sarnıq. sarqaq. gölbə.

hovz hovuz. sarnıc. sarnaç. sarnaq. sarnıq. sarqaq. gölbə.

hovzə 1. sıx. sığ. qısım. 1. havza. çuxur. sınğar. sinək. bataqlıq. 1. sektör (< sekarri (sək <> kəs) kəsmək) bölgə. bəxş. iqlim. yörə. məhəllə. ilçə. elçə. nahiyə. dayirə. belt. bölək. bilok. bağral. orçın toyran (toğran) özəl yer, durum. band. zon. rejyon.

hoylamaq 1. haylamaq. huylamaq. küyləmək. kühləmək. 1. huylamaq. haylamaq. küvləmək. qağlamaq. qağırmaq. bağırmaq. nə'rə çəkmək.

hörə -dam qırağlarında düzülən herə, hörə: sıyırma. siyirmə. sıyırqı. sıyma. sırqı. (< sıyırmaq: ayırmaq).

hörələmək otarmaq. hörütləmək. kisələmək. sıylamaq. sığlamaq. saylamaq. yalatmaq. yalamatmaq. sortutmaq. əmitmək. rüşvət, para vermək, düşmək.

hörəlmək burulmaq. sarılmaq. (yüvgəlmək. devgəlmək. çevgəlmək) .

hörən sarmal. yükən. sarıl. - şaxda basar tüm varlığı sarmalar. - birdə görəydim sizi, qollar boyun sarmalı.

hörənt hörənd. hörmə. hörət. horat. səhnə. sen.

hörət hörmə. hörənd. horat. səhnə. sen.

hörqü hörgü. sarman (> sərmən). (> saman) təşgilat.
-kiçik, incə hörgü: sırmaq. sarmal.

hörqüc hörgüc. örgüc. güvən. küvən. güpən. güpər. (> kuhan (fars)}. - iki güvənli dəvə.

hörqütül hörgütül. qurumsal. qurnuqsal. qoynıqsal. qurqasal. qurqatal. qurqusal. qurquncul. qurqucul. qurquşul. qurqutul. qurul. qursal. qursul. ocağıl. orqanik. sazimani. təşgilati.

hörmə hörənd. hörət. horat. səhnə. sen.

hörmək örmək. sarmaq. sarımaq. salımaq. bükmək. dürmək. dürgəmək.

hörüq hörük. 1. örük. qurum. bağda. bafda. quru. 1. saç bölüyü.

hörüqlü -hörüklü sini, tabağ: səbət. çəpət.

hörülərəq -incə şüvlərdən, zuğlardan hörülərək toxunan qab: səbət. çəpət. sələ. çələ.

hörülmək örülmək. qurulmaq.

hörülmü -küləşdən, samandan, taxıl sapından hörülmü papağ: saput. sapıt. saçut. saçıt. savut. savıt.

hörülmüş -ağac səğələrindən, dallarından hörülmüş qab: iri ilməkli, baca baca toxunmuş qab, torbasavat. savıt. səbət. savdıc. səğdic. səğədic.
-inc dallardan hörülmüş qab: səvəl. səbət. sələ. (< savmaq). sağıc. savdıc.

hörümcək hörümcək. sart. toratan.

hörünc hörüş. örüş. örünc. otarı. sıy. sığ. yalam. yalama. rüşvət.

hörüş hörünc. örüş. örünc. otarı. sıy. sığ. yalam. yalama. rüşvət.

hörütləmək otarmaq. hörələmək. kisələmək. sıylamaq. sığlamaq. saylamaq. yalatmaq. yalamatmaq. sortutmaq. əmitmək. rüşvət, para vermək, düşmək.

hörütmək örütmək. savqurmaq. savqurlamaq. sarpqırlamaq. sarpqırmaq. sipərləmək. sapıllamaq. (bəkləmək) qorumaq. qalxanlamaq. qaplamaq. sığındırmaq. saxındırmaq. bağındırmaq. hifz edmək. səngər, barikad qurmaq.

hörüyə -sapdan hörüyə: sapdan örə dək: ''a'' dan ''z'' eyə dək.

hövülqən -hövülgən, tələsik çeğnəyib udmaq: güvələmək. gəvələmək.

huş us. tingə. tınqa. tınağ. mingə. beyin (brain (ingilis). tumağ. tüməğ (kəllə içində yumulu qalan yuvar bölüm) damağ. dəmağ. kəllə. qavrayış. mox. məğz. fəhm. fəhim. zəka'. zəkavət. ağıl. dərrakə.
-can tənində, huş başında, güc əlində varkən, çalış yapın diləgin, çağ ötürsə, son yetirsə, heç bir əldən iş gəlməz.

huşlu 1. sağ. sayığ. huşyar. zirək. - çox sağ bir cocuq. 1. sivrək. sivrəgər. qurnaz. qura. zirək. başlı. 1. seçgin. seçin. tanğın. tanığın. anlağlı. qanacağlı. 1. sırvağ. oyanıq. umursuk. umursaq. tetiz. diqqətli olan. - sırvağ ol.
-huşlu başlı: sağın. sağlam. ağla yatqın. ağıllı. ağıllıca. mə'qul. insaflı. normal. fərsatlı. idraklı. əqli səlimli. mötədil. məntiqli. anlamlı. mə'nalı.

huştar huşdar. savır. savrı. çavır. çavrı. çağır. çağrı. (sorağ. sorğa. xəbər). bildiri. tandırı. tanırı. oyqurluq. oyquru. ixtar. təzəkkür. aqahlıq. {tanğalıq. tanığlıq. tanğallıq. tanallıq. tansalıq. tanşalıq > aşnalıq (> aşinayi (fars)}. sanğallıq. sanallıq. sınğallıq. sınallıq. sınaclıq. sınaşlıq.

huşu -oyu (fikri) dağınıq olan, huşu başında olmayan kimsə: saçğın. saçığın.

huşyar 1. sağ. sayığ. huşlu. zirək. - çox sağ bir cocuq. 1. sakınqan. sak. çapçağ. ayğaq. aqil. həkim. saxlaşlı. sağlaşlı. yetili. tapdağlı. tədbirli. ehtiyatlı. həzərli. mütəbəssir. 1. usqar. sıyğaq. sırğaq. sərgək. zirək. ayğaq. ayın. aylın.

huşyarlıq usqarlıq. zirəklik. huşyarlıq. sıyqaqlıq. sıyğaqlıq. sırğaqlıq. sərgəklik. ayğaqlıq. ayınlıq.

huylamaq 1. hoylamaq. haylamaq. küvləmək. qağlamaq. qağırmaq. bağırmaq. nə'rə çəkmək. 1. haylamaq. hoylamaq. küyləmək. kühləmək.

hüqrəmək hükrəmək. kükrəmək. küykürəmək. bağırmaq. qurramaq. gurramaq. ('hürmək' də bu edişin bir biçimidi) .

hünər < önür
-sansız yaman tuşlayacaq yaşamın, hünər odur dolayıbən keçəsən, bəs bəllidir yaman basar eyini, sinə gərib döğüşünə girəsən. (sansız :saysız). (dolayıbən: dönük verərək. dövr vuraraq)
-el içində gəzib bir törk, hünər göstərərək para toplayan: salman. sağman. səpmən.

hünərli < önürlü.

hünərmətlik hünərmətlik redmək < önürmək.

hünərsiz < önürsüz.

hüntür hündür. uluğ. -adı uluğ, səprəsi quruq. (səprəsi quruq: süfrəsi qıs, dar). ( adı hündür, əli qıs). (səprə:səpər. saçağ. süfrə).
-uzun, hündür olan nərsə: savraş. savruz. sovraş. sovruz. sorvaş. sorvuz.
-çox uca, hündür: sırıc. sıroc. sıruc. sığuc.
-çox uca, hündür: salım. səlim. salba. asalım. atalım. - səlim dağlar sırası.

hürər -it hürər çörəyin kəsər.
-ürək dolsa dil deyər, it istəyisə hürər.

hürqüş hürgüş. hürmə. (''quc. qoc. qoş'': ək olaraq ''ma. mə'' anlamın verir).

hürmə hürgüş. (''quc. qoc. qoş'': ək olaraq ''ma. mə'' anlamın verir).

hürmək kürünmək. - kürünsə it yuvasında, itirər ovun çöl bərəsində.

hürrəmək hürrəmək. kürrəmək. qışqırmaq. - bəsdi hürrədin.

hürtürtmək hürdürtmək. kürütmək. hürütmək. - iti kürüt, karvanı yürüt.

hürür -nə it hürür, karavan yürür, gələn yoxdu hər nə çürür, yoxluq olur sonumuz, ağ çuxadur donumuz.

hürütmək kürütmək. hürdürtmək. - iti kürüt, karvanı yürüt.

xaqan salxan. böyük xan.

xal saçıtıq. saçıtqı. saçratıq. saçratqı. sıçıtıq. sıçıtqı. sıçratıq. sıçratıq. bənək. dük. bük.

xan -böyük xan: salxan. xaqan.

xanların -vəkillər, kəşişlər, xanların geydikləri gənə bol üslük geyimləri: gürdə. kürdə.

xaraba qaravsız. - qaravsız qalan yurdum. - qaravsız topraq: əkilməmiş yer.

xasa -xasa əkmək: saçısıcağı.

xaş sallama. kəllə paça yeməyi.

xaşlamaq sökləmək. azarlamaq. sarsıtmaq.

xaşlanmış -xaşlanmış, pişib açılmış yemək: sallama.

xəncər < səncər. sancar. qıssa qəmə.

xərmən -xərmən savuran arac: sakı. səki < saçu. yaba.

xəşləmək savlamaq. açıqlamaq. faşlamaq. (# saxlamaq: gizləmək. örtələmək) .

xəvəh xəvəh (moğol) kəvəl. kəpək. kəvək (moğol) səbus < savus. savrulduqan arda qalan aval, axal, oğal, oğuntu.

xəzan sarğan (< sarı). saran.

xəzər -xəzər dənizi: quzqun dənizi.

xırta xırda. 1. riz. rizə. səbus < çapus. kəpək (< çəpək). - kəpək mıncıq. 1. xırdağ. nərsənin oğuntusu, xırdası. rizə. sızağ. sızağ. sızı. sızığ. saça. saçağ. səpə. səpək. sivə. sivək (< sava. savağ). - çörək rizəsi. - dəmir rizəsi. - rizəyi uşaq. - rizəyi kişi: sısqan. sısyan. sıza, kiçik, cılız qalmış, cüssəsiz cocuq, adam.