Turuz söZLÜGÜ 15-01-2017 1395- III 18 400 Başlıq Bey Hadi

qapal qurra. ifadəli.

qapalı səm. təm. tim. sum. tum. susqun. səssiz. - tim ol: sus. qapan. - tim ed: susdur.
-sarılı, bükülü, qapalı nərsəni açmaq, yaymaq, dağrıtmaq: sərmək. - ip sərmək: ip açmaq, uzatmaq. (# sarmaq:nərsəni nərsənin çevrəsinə sərimək, devirmək, çevirmək. - ip sarmaq: ip çevirmək)
-üstü çatılı, qapalı yer: sayavan. böyük çardağ. qoruluq. sıyırma. siyirmə. sıyırqı. sıyma. sırqı. (< sıyırmaq: ayırmaq). - qışın arabaları sırqıya soxur. - sırqı parking.
-çevrəsi, üstü qapalı yer, dam: salma.
-ev, yapılar önündəki üsdü qapalı girişlik: sağanlıq. saxanlıq. sahanlıq. sayanlıq. daşlıq. dışlıq. səhn.
-qapalı qulaq: kar. sağır. saxır. sağur. saxur. (< sağlamaq. saxlamaq).
-qaranlıq, qapalı yer: qurun. - qurun qonağlardan (salon) keçdik.
- qaytış yolu qapalı, irdə gələn birdə geri dönəməz, olum budur başqa yolda olamaz. (irdə gələn: qabaqda olan. qarışıya çıxan).

qapallıq qurralıq. ifadəlilik.

qapama -açıb qapama: açıb bağlama. qapa çapa. yapa çapa. rətq o fətq.

qapan 1. sus. tim ol. 1. tutan (# sapan: savan > süpəh. qavan. qovan. qoğan. atan. daş atma ayqıtı) 1. köpən. güvtün. palan. yəhər. səmər. çul.

qapana - quyruğu qapana qısılmaq, sıxışmaq: quyruğu qapı arasında qalmaq. gərgin, dar düğünə düşmək.

qapanıb -qapağı üstündə qətlənərək qapanıb açılan qutu çeşiti: sındığ. sandığ.

qapanmaq dolmaq. tıxılmaq. basılmaq. (# solmaq: açılmaq. boşalmaq).

qapanmaz -ay, örtüklə qapanmaz, qurçamasan bulaq suyu bulanmaz.

qapar -qucaq açar ər igidlər, görsə qonaq qıraq yerdən uzaqdan, bir qapını qırx qapar, qaykişilər uzaq olsun qonaqdan. (qaykişilər: (qay: pis). namədlər)
-siçan tələsər , suçağu qapar. (suçağu: tələ) .

qaparuz çay pulu. salıvar. səlivər. rüşvət. yasaq qazanc, yaran, yaranc, yarac. - yedirmədən kəviş bu iş yerin tapmayacaq. - bu ölkədə qısdırmasız iş keçməz.

qapatmaq sərmək. - hamı yollar qaravullarla sərilmişlər.

qapatsansa -qapatsansa keçmişin, açıq durar yarınlara yolların, açıq keçmiş ıraq qoğar yarının. (keçmişindən qırmadan, yarına yol tapılma).

qapayan çatan. çatran. örtən. gizlədən. buran. bürügən. sater. (# satan. açan. ifşa edən) .

qapcaq bucaq. qurun. qopcaq. künci. qoncı. qoncıq. qoncuq. küncik. küncük. kovtan. quyaq. quysaq. quyey. quzey. quzay. kovzay. kovzey. kövrəz. kövərəz.

qapçal saltav. salçav. toxçal. çitçal. 1. qatar biçimində, toplum durumda birbirinə bağlanmış, bir yerə yığılmış nərsələr. məcmuə. müctəme'. totalitə. toplam. 1. kompozisyon. 1. sırvıc. uğdə. təəssüb. 1. koleksiyon. 1. toplanmış ea'nə, ianə. 1. qarmaşıq. hər hankı bir nəyin qarışığı, biləşiyi. kompilikə. kompileks. biləşik. muğləq. mö'zəl. (zıplatın) mürəkkəb. - alçağlığ, üstünlük salçavı: aşağılığ, süperyorluğ duyqusu. 1. bılok. sitə. -salçav sayı: kompileks sana.
- kompilekslik: salçavlıq. güclük. soxsuluğ. müşgülat.

qapı -sevəcəklərim qorxutmaz məni, açarları içimdə durur, qırırsa bağın sevgili məndən, bir qapı bağlanır, başqasın açır. (bağın: bağa. bəfa)
-bayrama əlli gün qalan qapı qapı qoşquları oxuyan kimsə: sayaçı. savaçı.
- sırıtma qapı: sürmə qapı. (sırıtma: sürütmə. sürmə).
- quyruğu qapı arasında qalmaq: quyruğu qapana qısılmaq, sıxışmaq. gərgin, dar düğünə düşmək.
-böyük qapı içində olan kiçik qapı: quzuqapı. quzuqapısı. qapıquzusu.
-quzuqapı: quzuqapısı. qapıquzusu. böyük qapı içində olan kiçik qapı.
-böyük qapı içində olan kiçik qapı: quzuqapı. quzuqapısı. qapıquzusu.
-qapı arxasına vurulan, nərsənin bərk dayanmasın sağlamaq vurulan dayaq, dəsdək: quşaq. qoşaq.
-soyuq, hava, səs gəlməsin diyə, qapı pəncərə arasına qoyulan tikə, parça: güpür. küpür. kipir. dalqıc. ayrıq. yayqı. yolluq.
- him basılmış gəlmiş üstündən yapı, qaldırırsan bir duvar, üsdən qapı. (üsdən: sondan)
-alışmağa min qapı , bıraxmağa bir qapı.

qapıc qapınc. qabırqa. salınc. salış. sarınc. sarış. tapınc. tapış. dayanc. dayaş. duranc. duraş. qayınc. qayış. (qatlanma) dözünc. dözüş. cıdam. təhəmmül. səbr. səbir. qərar.

qapıcla qapıncla. salışla. sarışla. tapışla. dayaşla. duraşla. qayışla. qatlanma dözüşlə. cıdamla. sıydırığla. sığdırığla. sığrıtla. sığırtla. sırığla. təhəmmüllə. səbirlə. səbrlə. qərarla.

qapıclı qapıçlı. qabırqalı. salışlı. sarışlı. tapışlı. dayaşlı. duraşlı. qayışlı. (qatlanma) dözüşlü. cıdamlı. təhəmmüllü. səbrli. səbirli. qərarlı.

qapıcsız qapırsız. qabırqasız. salışsız. sarışsız. tapışsız. dayaşsız. duraşsız. qayışsız. (qatlanma) dözüşsüz. cıdamsız. sıydırığsız. sığrıtsız. sığırsız. sırığsız. səbrsiz. səbirsiz. qərarsız. təhəmmülsüz.

qapıcsızlıq qapırsızlıq. salışsızlıq. sarışsızlıq. tapışsızlıq. dayaşsızlıq. duraşsızlıq. qayışsızlıq. (qatlanma) dözüşsüzlük. cıdamsızlıq. sıydırığsızlıq. sığrıtsızlıq. sığırsızlıq. sırığsızlıq. səbrsizlik. səbirsizlik. qərarsızlıq. təhəmmülsüzlük.

qapıçlı qapıclı. qabırqalı. salışlı. sarışlı. tapışlı. dayaşlı. duraşlı. qayışlı. (qatlanma) dözüşlü. cıdamlı. təhəmmüllü. səbrli. səbirli. qərarlı.

qapıq -yad varında gözün var, ürək qısıq, gözün qapıq, əlin dar. (əli dar: qıtmır).

qapıquzusu quzuqapı. quzuqapısı. böyük qapı içində olan kiçik qapı.

qapıların -qapıların üzərinə sanalı (şumarəli) bölük: salqat. salsat > sat. (sal: tək) (tək, yalın, qabartılmış, gözə çarpan, çevrə ayırdılmış durumda qoyulmuş nərsə) pilak. kaşı.

qapım -çalma qapım, çalır qapın.

qapın - baryan qapın min bolası, yatyan qapın bir bolsın. (baryan: gedən. keçən). (bolası: olası. olmuşsa)
- baryan qapın min bolası, yatyan qapın bir bolsın. (baryan: gedən. keçən). (bolası: olası. olmuşsa)
-çalma qapım, çalır qapın.

qapınc qapıc. qabırqa. salınc. salış. sarınc. sarış. tapınc. tapış. dayanc. dayaş. duranc. duraş. qayınc. qayış. (qatlanma) dözünc. dözüş. cıdam. təhəmmül. səbr. səbir. qərar.

qapıncla qapıcla. salışla. sarışla. tapışla. dayaşla. duraşla. qayışla. qatlanma dözüşlə. cıdamla. sıydırığla. sığdırığla. sığrıtla. sığırtla. sırığla. təhəmmüllə. səbirlə. səbrlə. qərarla.

qapını -qucaq açar ər igidlər, görsə qonaq qıraq yerdən uzaqdan, bir qapını qırx qapar, qaykişilər uzaq olsun qonaqdan. (qaykişilər: (qay: pis). namədlər).

qapırsız qapıcsız. qabırqasız. salışsız. sarışsız. tapışsız. dayaşsız. duraşsız. qayışsız. (qatlanma) dözüşsüz. cıdamsız. sıydırığsız. sığrıtsız. sığırsız. sırığsız. səbrsiz. səbirsiz. qərarsız. təhəmmülsüz.

qapırsızlıq qapıcsızlıq. salışsızlıq. sarışsızlıq. tapışsızlıq. dayaşsızlıq. duraşsızlıq. qayışsızlıq. (qatlanma) dözüşsüzlük. cıdamsızlıq. sıydırığsızlıq. sığrıtsızlıq. sığırsızlıq. sırığsızlıq. səbrsizlik. səbirsizlik. qərarsızlıq. təhəmmülsüzlük.

qapısı -quzuqapısı: quzuqapı. qapıquzusu. böyük qapı içində olan kiçik qapı.

qapıtan qapıdan. sırtıq. cıvık. sıvıq. sürbet. sırbit. qırnac. qırcanıq. qırnaşıq. sırnaşıq. sürnaşıq. çırnaşıq. qıynaşıq. yılışıq. bayıq. qaşqa. güctax. güstax. qoçtax. qurtax. gürtax. üzə girən. dürtük. sulu, boş, yüngül şakalar yapan kimsə. üzü bərk. qıycıva. qıcıva. çındırqayış. sürtük. qoycan. quycan. tərs. qatuvaz. qatavuz. qatvaz. qısıq. qısıqçı. qısqaç. qısnaş. qıtnaş. girtiş. kitriş. inad. simic. < sinic. sinicən. sinitən. simitən. əl çəkməyən. əl üzməyən. - qırnacın biridir yenilməz, qarşındakın caydırır.
-cicik girsə qapıdan, sevgi uçar bacadan.

qapıya -haçar bulmaz qapıya, girə evrən içinə, bölünmüşdür ikiyə, iyilikdir kötüyə
-gecə keçmiş yarıya, çapıl (əcəl) gəlmiş qapıya, güman qalmış qaçıya, indi ev davarın saçqılan. (saçmaq: atmaq. əl çəkmək. əldən qoymaq. tərk edmək. bıraxmaq).

qapıyar - yanlış sorqu düz yolları qapıyar, əğri yollar hamarlayıb yapıyar.

qapqa - qapqa salbamaq: düzaq qurmaq.

qapqmaq çalmaq. oğurlamaq. ribudən < urbamaq. vurmaq.

qapla qaplu. sıxı. qızlac. qıslac. qıylac. qəvi. qızıl. kötəl. kötəlli. canlı. sağlam. oyuşlu. oyluşlu. oluşlu. qurt. gürt. güclü. güctük. güjtük. güjlü. onatlı. kökcək. köksək. köksük. qopar. qopat. qubat. qopur. bərk. qusqa. qozqa. qoyac. qoytac. quyac. quytac. qızıq. qızqın. qızışıq. gürdürümlü. gurdurumlu. güpdürümlü. gupdurumlu. acar. çağal. çağqal. sağlı. sağal. sağqal. laçın. yalçın. sürən. sırın. soxun. şiddətli. sovlı. hovlı. tovalı. tovlı. döğlü. qovlı. qoğlı. qorlı. zorlu.

qaplaciqim qaplacigim! arslancıgım!. (pişikin əzizləmə sözlərindən).

qaplaq qaplağ. qapağ. sıva. sarığ. sarqı. üslük. üzlük. nərsənin dış qaplaması, örtüyü. yayıq. yayqı. duvağ (> doğab (fars)}. sürək. sürük. yalca. yalcı. yaxı. boya. üz (üs) qat, təbəqə. geyim. geyiz. taxım. paltar. kisvət. libas. bürgək. duruğ. durğ. üzüş. üsbaş. üzgöz. qiyafə. rukeş. puşeş. sətr.

qaplama -(boya, parça, taxda, daş, qır kimilər) bir nərsəninin üzərinə vurulan, yaxılan, yapılan üzlük, örtük, qaplama: sarqıt. (salqıt: (bir yerin altına, üstünə, yuxarısına salınan, qouylan, döşənən nərsə) .

qaplamaq savqurmaq. savqurlamaq. sarpqırlamaq. sarpqırmaq. sipərləmək. sapıllamaq. (bəkləmək) qorumaq. qalxanlamaq. hörütmək. örütmək. sığındırmaq. saxındırmaq. bağındırmaq. hifz edmək. səngər, barikad qurmaq.
-(boya, lay, incə qatla) nərsə üzərin örtüksəmək, qaplamaq: sıvamaq. sıvlamaq. sılamaq. (sıv!. sıva!. sıla!) saypalamaq (özəlliklə duvarı, nərsənin üzərin kağazla qapalamaq) (kirəcləmək: ağartmaq. gəcləmək) laymanlamaq. boyamaq. -təməldən dağıq yapın sıvayıb, sırıtladılar bizə.

qaplaması -nərsənin dış qaplaması, örtüyü:sıva. sarığ. sarqı. üslük. üzlük. qaplağ. qapağ. yayıq. yayqı. duvağ (> doğab (fars)}. sürək. sürük. yalca. yalcı. yaxı. boya. üz (üs) qat, təbəqə. geyim. geyiz. taxım. paltar. kisvət. libas. bürgək. duruğ. durğ. üzüş. üsbaş. üzgöz. qiyafə. rukeş. puşeş. sətr.

qaplanmaq sarmaq. sarınmaq. sarılmaq. etgilənmək. hiss edmək. müəssir olmaq.

qaplu qapla. sıxı. qızlac. qıslac. qıylac. qəvi. qızıl. kötəl. kötəlli. canlı. sağlam. oyuşlu. oyluşlu. oluşlu. qurt. gürt. güclü. güctük. güjtük. güjlü. onatlı. kökcək. köksək. köksük. qopar. qopat. qubat. qopur. bərk. qusqa. qozqa. qoyac. qoytac. quyac. quytac. qızıq. qızqın. qızışıq. gürdürümlü. gurdurumlu. güpdürümlü. gupdurumlu. acar. çağal. çağqal. sağlı. sağal. sağqal. laçın. yalçın. sürən. sırın. soxun. şiddətli. sovlı. hovlı. tovalı. tovlı. döğlü. qovlı. qoğlı. qorlı. zorlu.

qapma - qapma, çay pulu: yasaq qazanc. rüşvət.

qapmaq sinmək. sınğımaq. sınımaq. sinğmək. tutmaq. - qara boya hər çeşit ışığı sınar: qapar.

qapmaması -köpəyin, bir yılxının (heyvanın) qapmaması üçün vurulan ağızlığ: saçqı. ağızduruq. ağızlıq.

qapmasın -atın qapmasın savlamaq, əngəlləmək üçün, ağzına vurulan dəmir: savlıq. sovluğ. suvluğ. gəmlik. dəhənə.

qaptırmaq qapdırmaq. 1. girələmək. girgələmək. ilgəkləmək. iləkləmək. ilikləmək. düğməni, toqqanı, hoqqanı ilgəyinə keçirmək. 1. tor, qarmaq (qullab), kəmənd kimi nərsə ilə tutmaq.

qar kar. 1. kağır. sağır. (soğur: koğur. kor) 1. qapalı qulaq. sağır. saxır. sağur. saxur. (< sağlamaq. saxlamaq). 1. səmər. səbər. səpər. bəsər. bəcər. becər. səmrə. səbrə. səprə. bəsrə. bəcrə. becrə. bəhər. bərə. bar. barqa. berim. berəm. verim. verəm. sonuc. bitəl. çarpım. yemiş. yemər. ürün. hasıl. nəticə. məhsul. fayda. mənfəət.
-kar kor: sağır soğur.
-küləklə sürüklənən qar yığını: gürs. gürüs. gurs. gurus.
-qar, topraq kimiləri sıyırayaq atmaq: kürüşmək. kütümək. kürüləmək. kürələmək. kürümək. kürəmək.
-ovruqlara, ovurlara, çuxurlara quynıqlara, toplanan qar: . güvtük. gürdüc. - güvtüklər daha əriməmiş.
-lal kar: salsum. samsum. səlsüm. qaradinməz. səssiz küysüz. - salsum qadınla qalmağ olar, dosla yox.
- ötən yaşdan, axan yaşdan, əsik başdan, kar çıxmaz. (əsik: əsrük. kefli)
- yıxılırsa biri əldən tutasan sən kişisən, düşənə vurmuyasan taqqa təkə sən kişisən, varasan malla davara yoluvu azmıyasan sən kişisən, əzilib ya əzələr olsana topraq təki bərk sən kişisən, istəyin salmaya əldən ələ, ovsarlıyasan sən kişisən, kar koru kəl keçəli manlamasan sən kişisən (istəyin: həvəsin. nəfsin). (manlamasan: ayıblamayasan)
-kor tutduğun buraxmaz, kar duyduğun unutmaz.
-incə yağan yağmır, qar: səpgən. sərgən. sərili nərsə.
-kar kor: söngür > suğur. soğur.
- sırğım qar: qırov. {sırğım. seyrək, incə, yumşaq yapılmış (səpilmiş, sərilmiş, tikinmiş, işlənmiş) nərsə}.
-qar, saman, ot alağ kimi nərsələri yığmaq, toplamaqa işlənən, kürək, şənə, bel biçimli arac: sıyırqa.

qara 1. boş. kofı. kovı. qoğuq. qovuq. qoyuq. yararsız. yaraşsız. olmaz. uymaz. saçma. əbəs. bihudə. qoşdurum. möhməl. namə’qul. namərbut. - qarayol: körüz. koruz. koruq. koryol. - qarayola: boşuna. havıya. 1. çəp. (#ağ: rast)
-iti, qara yel: sal. güney yeli. bozyel.
- qara pulu, gizli qazanılan paranı yasalı dona soxmalıq: pul savınçılıq.
-qaraoyuq: (qara+oyuq). qaraqu. qaraqu. qaraquyu. (qu: quy: quyu). siyahçal.
-qoyu, tünd qara: quzqunuq.
- qara salmaq: bir yerə gəlmək. bir yerdə görünmək.
-bulnar məni solas göz, qara bəniz, qızıl üz. (bulnar: əsir edər). ( xumar gözlər əsir edər məni). (solas: (< solmaq: axmaq) məst. xumar. məxmur)
- savır qara : teyxa qara. (savır: net. xalis).
-qara yaxa: qərə yəxə: sərgil. sivil. (sarqıl: burkan. ruhani. malla).
-qara yaxmaq: sarığ sarmaq.
- qara yel: sırtın yeli. şeytan yeli. buran. boran. (sırtın: sıtan. şeytan).
-qara, iftira, töhmət çaldırtmaq: sapqatışdırtmaq.
-mal qara:sığır bizov. -mal qaranı qat içəri.
-qara nərsə: silik. bayağı. kortol. kortul. olunmasına, görünməsinə qolayca alınmış, öğrənilmiş nərsə. doğma. adi. mə'muli. - silik kişi. - silik öğrətmən.
-qara pul: dəmir pul. tingə. dəngə. (< damqa) izli, nişanlı dəmirsi tikə.

qaraçı qarayaxan. qarasalan. qurumadan. külləyən. kül yaxan. böhtançı. sapqaçı. sapaqçı. iftiraçı.
-qaraçı, zərgəri dili: quşdili.

qaraçılıqa -qaraçılığa, əğriliyə, yalana, kötüyə istəkli, susaq:qurumsaq.

qaraqabaqlı ağırqılıqlı. ağırxəsiyətli. qaşqabaqlı. küsənət. küsnət. gücənət. gücnət.

qaraqat qaraqat. quşüzümü. qırına.

qaraqu qaraquy. qaraquyu. (qu: quy: quyu) qaraoyuq. siyahçal.

qaraquy qaraqu. qaraquyu. (qu: quy: quyu). qaraoyuq. siyahçal.

qaraquyu qaraqu. qaraquy. (qu: quy: quyu). qaraoyuq. siyahçal.

qaraqünlü -qaragünlü varlılar, mal üstünə mal qalar, altmış yetmiş yaşasa, qoduq gəlib mal qalar.

qaralanmaq qayısmaq. # sayıqmaq .

qaraltı salğım. yanğım. yalğım. yanğım. sərab. yanıltıcı görüntü. xiyal. vəhm. - salğım olub görünmək: gözə qaraltı kimi gəlmək, bəlirmək. xəyal miyal görünmək - salğım atmaq: qaraltı, xəyal görülmək. - salğıma çarpmaq: salğıma qovalaşmaq: boş yerə düşünmək. boşuna xiyal qurmaq. salğımalamaq: yalğım, xəyal görünmək. - onun gülüşü tüm gecə salğımalandı.
-gözə qaraltı kimi gəlmək, bəlirmək:salğım olub görünmək. xəyal miyal görünmək .

qaraltıqca -düşər axşam qaranlıq, güdə gedər kölgələr, qaraldıqca qalanmaz, yoxa çıxar kölgələr.

qaramaq - incədən incəyə, araq araq qaramaq: sap salıb baxmaq.

qaramat - sayılı qaramat: sayılı fırtına: adlım, məşhur qıyıq, bəla. (sayılı: yayılı: bir topluğda adı yayılmış, saysanlı olan).

qaraney küəney.

qaranlıq quyu. qoyu. tuman. duman. tutqunluq. - quyu gecə. - tuman gecə. - quyuya daş atmaq: qaranlığı oxlamaq. güman, fərziyyə ilə davranmaq.
-qaranlıq, qapalı yer: qurun. - qurun qonağlardan (salon) keçdik.
-düşər axşam qaranlıq, güdə gedər kölgələr, qaraldıqca qalanmaz, yoxa çıxar kölgələr.
-sönmə, durqunluq, qaranlıq, geriləmə, dönüşmə: sönləm.
-gizli, qaranlıq, tünər işlər: sırqatnav. sıxqatnav. (sır. sıx. tıx).

qaranlıqı - qaranlığı oxlamaq: quyuya daş atmaq. (quyu:qoyu. tuman. duman. tutqunluq. qaranlıq). güman, fərziyyə ilə davranmaq.

qaraoyuq qaraoyuq. qaraqu. qaraqu. qaraquyu. (qu: quy: quyu). siyahçal.

qarasaban soxa. saban. xış. - iki dişli soxa. - soxa sürü: əkin çağı, vaxtı.

qarasalan qaraçı. qarayaxan. qurumadan. külləyən. kül yaxan. böhtançı. sapqaçı. sapaqçı. iftiraçı.

qarası -olum ağ boya, ölüm qarası, bir evrəndir ekiz arası.

qarası -düd, dud qarası tutmaq: qurumlanmaq. qurunlanmaq. qurumsılanmaq. quyumlanmaq. qoyumlanmaq.
-kötü yoldaşın qadası, ocax qazanın qarası. (kötüyə yanaş qarası, yoldaşın, qazana yanaş qadası).
-kötüyə yanaş qarası, qazana yanaş qadası. (kötü yoldaşın qadası, ocax qazanın qarası).
-düd, dud qarası: qurum. qurun. qurumsı. quyum. qoyum.

qaraş nəzər. - qaraş salmaq: gözərləmək. nəzər salmaq.

qaratam qaradam. gürvə. güvrə. daxma. qorab. qorav. külbə. kövlə. kövəl. gümə. gömə. goma. cümə. cuma.

qaratinməz qaradinməz. salsum. samsum. səlsüm. lal kar. səssiz küysüz. - salsum qadınla qalmağ olar, dosla yox.

qaravan -nə it hürür, karavan yürür, gələn yoxdu hər nə çürür, yoxluq olur sonumuz, ağ çuxadur donumuz.

qaravsız 1. başına. güdüsüz. baxımsız. bəksiz. - qaravsız ev. - qaravsız xəsdə. 1. xaraba. - qaravsız qalan yurdum. - qaravsız topraq: əkilməmiş yer. 1. baxımsız. - gəpik, qaravsız qala: bahalı, baxımsız şəhər. - qaravsız qalanlar: baxımsız qalanlar.

qaravul 1. sakçı. - kordan sakçı, laldan carçı. 1. sağçı. bəkçi. keşik . -kordan sağçı, laldan carçı olmaz. (sağçı: qaravul. bəkçi. keşik)
-pişqaravul< başqaravul: salçı. qoşunun önündə gedən qol. devriy. kəşf qolu. (# dalçı: qoşunun dalında (ardında) gedən qol).

qaravullamaq keşikləmək. sağdaymaq. nizarət, hidayət, rəhbərlik edmək. müvəccih edmək.

qaravulu - alaçıq, çadır qaravulu: alançıq saxcısı. ( saxçı: qorucu). - eşik saxcısı: eşik ağası: qapıçı. ( saxçı: qorucu).

qaray saray. sarac. çevrəli, saraylı sarılı böyük yer.

qarayaqan qarayaxan. qaraçı. qarasalan. qurumadan. külləyən. kül yaxan. böhtançı. sapqaçı. sapaqçı. iftiraçı.

qarayel qurumyeli.

qarayosun yozun. sarq bağa. sarqabağ. sulbağa. sulqabağ. > cülbək. mamır. xəzə.

qarı - soluğ qarı. (sönük: soluq: zayıf).

qarıqma karıxma. kırıxma. qırıxma. səhv. səhiv. < səkiv. səkrəmə. səkirmə. atlama. yanılma.

qarımpa sox. soxu. soxağ. soxuldan. - soxuldanlıq soxulqanlıq (fizulluq) .

qarımsınmaq qarımağa, qocalmağa üz qoymaq, azzu (yada) böylə göstərmək. {sınmaq. sıyınmaq. sıyanmaq. sınınmaq. sıyınmaq. sıyanmaq. oxşanmaq. nərsənin sayağın, sıyağın tutunan kimi görünmək, meyillənmək}.

qarın güdən. gödən. gövdən. göpdən. qursaq. kovsaq. korsaq. mə'də.
-qarın vermək: qarınlamaq. quzulamaq. qopaqlamaq. köpmək. - duvarın suvağı şehdən quzulayıb töküldü.
-dünya malı yoxunsa çalış əldə edəsən, pulsuz dilək boşuna, ağız yeməz qarın qalar boşuna, diləklərin gələr olsa düşünə, para yoxsa qoyulmamış yoluna.
-qarın turşamaq: sarın qaynamaq.
-diş kəsmə qarın açmaz tikə:çındır.
- qarın salmaq: göbək salmaq.

qarınca qırınca. qırışqa. qarışqa. sıyğaq. sığqaq.

qarınlamaq qarın vermək. quzulamaq. qopaqlamaq. köpmək. - duvarın suvağı şehdən quzulayıb töküldü.

qarınpalar - gedər yelə çox sürməz, qarınpalar qarından, çox danışan sözündən.

qarıntan - gedər yelə çox sürməz, qarınpalar qarından, çox danışan sözündən.

qarıntıq sarıntıq. yarıntıq. quşağ. belt. kəmər.

qarısı -it ölsə yiyəsi gömər, ər ölsə qarısı.

qarışıq 1. salat. salğat. salaş. qarma. alaşım. mürəkkəb. 1. salva. daluq. dalıq. məxlut. (# sayva: teyxa. xalis) 1. sımırtığ. çımırtıq. çığmırıtq. (çığmırtıq < çığ. çiğ) burşuq. pırtlaşıq. - bu sımırtığ işdən qurtul.
-bir nədənlə yuxusu qarışıb, yuxudan olmaq, oyanmaq: ötdəklənmək. quşqulanmaq. quşq olmaq.
-bir ürək var min dilək, bir sevinci min çilək, çilək sevinc qarışıq, qoşalıqda birligində yaşırıq. (çilək: çilə. dərd).

qarışıqı -hər hankı bir nəyin qarışığı, biləşiyi: saltav. salçav. toxçal. qapçal. çitçal. qarmaşıq. kompilikə. kompileks. biləşik. muğləq. mö'zəl. (zıplatın) mürəkkəb. - alçağlığ, üstünlük salçavı: aşağılığ, süperyorluğ duyqusu.

qarışıqıntan -təzəklə saman sığmasından, qarışığından yapılan yanacağ: sığıma. yabba. kərmə.
- pehinlə saman qarışığından oluşan yanacaq, yaxılacq: seşmə < saçma. saçqı (< saçmaq). yabba
-göygövərənti ilə yumurta qarışığından qızardılıb yapılan yemək: kükü. göygü. göykü.

qarışqa qırınca. qırışqa. qarınca. sıyğaq. sığqaq.
-atlı qarışqa tikişi: sırıç. sırç (< saç. saçı) iri tikiş. kök tikişi.