Turuz söZLÜGÜ 15-01-2017 1395- III 18 400 Başlıq Bey Hadi

çözüşlüq çözüşlük. həll yolu. -eşik işə tapa bilən çözüşlük. (eşik: buruşuq. çətin).

çözzəq çözzək. köşşək. kütün. köçəl. qıca. götür. qarqıdalı kötüyü.

çubuq çubuğ. sop. sovub. soğub. soba. kötək. batın. batım. güvənlik güclərinin işlətdiyi dəğənək.
-lobyə səğəsi kimi çox üzük, incə, düz səğə, çubuğ: sırçığ.
-sancılanan yılığın (heyvanın) qarnına iyiləşdirmək inancıyla vurulan çubuğ: sancı çubuğu. sancı kötəyi. sancı kötüyü.
-uzun, incə, əsnək çubuğ: sırıb. sırıq.
- çubuğ başı, hoqqası: soxu baş.
- ucu iti çubuğ: ox. oxlav. axlov. ərkəklik yaraqı. sik. (1. < saçmaq. 1. soxmaq. suxmaq. 1. < sökmək)
-incə, yaş çubuqlardan toxunan, çubuğ araları açıq, səpik səpik, aralıqlı qalan qab: səbət. səpət. (səpsəp) (< sapmaq. səpmək. (< sap: tel. çubuğ) savın. sağın. - kiçik səbət: sələ. səlpə
-nərsə çırpmağ üçün çubuğ, ayqıt:sıpqın. < çıpqın.

çubuq - incə çubuğ, mil, milə: tingə. təngə. singə. qınqa.

çubuqla -çubuğla satma: salıntı. çalıntı. sıyıntı. muzayidə .

çubuqlamaq çubuğlamaq. 1. sırımaq. sırıblamaq. sırıqlamaq. sobalamaq. 1. soplamaq. sovbalamaq. soğbalamaq. sobalamaq. kötəkləmək. batınlamaq. batımlamaq. batumlamaq. dəğnəkləmək.

çubuqlartan -incə, yaş çubuqlardan toxunan, çubuğ araları açıq, səpik səpik, aralıqlı qalan qab: səbət. səpət. (səpsəp) (< sapmaq. səpmək. (< sap: tel. çubuğ) savın. sağın. - kiçik səbət: sələ. səlpə.

çubuqlaşmaq çubuğlaşmaq. soplaşmaq. sovbalaşmaq. soğbalaşmaq. sobalaşmaq. kötəkləşmək. batınlaşmaq. batımlaşmaq. batumlaşmaq. dəğnəkləşmək.

çubuqtan -çubuqdan toxunmuş yekə səbət, sələ: küvə. küfə.

çubuqu -sancı çubuğu: sancı kötəyi: sancı kötüyü: 1. sancılanan heyvanın qarnına iyiləşdirmək inancıyla vurulan çubuğ. 1. zəncəfil.
-sancılanan kəsəlin üstündən atıldığında iyiləşdiyinə inanılan əriş (atçılıq, həllac) çubuğu: sancı oxu.
-əl dəğənəyi, çubuğu: salça.
-toxuma dəzgahında parçanın sarılan çubuğu: sarman (> sərmən).

çuqatur -nə it hürür, karavan yürür, gələn yoxdu hər nə çürür, yoxluq olur sonumuz, ağ çuxadur donumuz.

çuqulçuluq çuğulçuluq. şeytançılıq. şeytanlıq. casutluq. dönüklük. sırtınçılıq. sırtınlıq. sıtançılıq. sıtanlıq. xəyanət. (şeytənət) .

çuqullamaq çuğullamaq. sırtınlamaq. sıtanlamaq. şeytanlamaq. casutlamaq. dönüçütmək. xəyanət edmək.

çuqur çuxur. 1. quytaq. qoytaq. qoltaq. qoltuq. kortlan. kortıq. kort. kortmıq. quynıq. quyaq. quysaq. quyey. quzey. quzay. kovzay. kovzey. kövrəz. kövərəz. 1. havza. sınğar. sinək. bataqlıq. 1. sıpa. çıpa. xəndəq.
-ölük (ölgən. meyt) qoyulan çuxur: sapba < çapba. sinin (qəbrin) içi.
-çuxur, oyumlu qab: singir. sınğır. sinğıc.
-incə işgə çuxur, iv, yolağ: . sınğırığ. - yağış dağları sınğırığlara bəzədi.
-yağış suyu yığışan çuxur: güv. -fırlanır tərsəsinə bax devranımız, su götürmək yerinə suv tökülür güv quyuya.

çuqurlara -ovruqlara, ovurlara, çuxurlara quynıqlara, toplanan qar: . güvtük. gürdüc. - güvtüklər daha əriməmiş.

çuqurlaşmaq çuxurlaşmaq. sınğmaq.

çuquru -pislik çuxuru: sini. kasa. lavabo. bataq. çalasər.

çul güvtün. palan. yəhər. səmər. köpən. qapan.

çulqa 1. çuxa. çoxa. kürtük. kürlük. kütcə. kərtik. qısa üslük. yelək. xırqa. xirqə. 1. rəxt < arxal. arxalıq.

çusqa sısqa. çısqa. tısqa. pısqa. çuşqa. püsgə. 1. cürcə. cücə. cürə. 1. əlsiz ayaqsız.

çuşqa sısqa. çısqa. tısqa. pısqa. çusqa. püsgə. 1. cürcə. cücə. cürə. 1. əlsiz ayaqsız.

çuvaltız çuvaldız. sıyıq. qıyıq. uzun, yoğun iğnə.

çüqüq çükük. küçük. güdük. kütük. çökən. it balası.

çüllü -çox çin çüllü: sıraçın. sıxaçın. (sıxıq açıq) sırburma. sığburma. çox əzik büzük. çox əğri büğrü.

çünq - çünğ dolu göl: tambalab (ləm bə ləb) dolu olan, dom dolu göl. {tınğ. dınğ. (çınğ. çinğ. çin. sınğ. sın. sinğ. sin. çıl. çil) başına artırıldığı sözə teyxalıq, doluluq anlamı artırır}.

çüntüq çüntük. cib.

çüntüyənə cibinə. - götürüb çüntüyənə saldı: cibinə qoydu. (salmaq: içinə qoymaq) .

çüntüyüvə cibivə. - biriynən qonuşanda əllərivi çüntüyüvə salma: cibivə qoyma. (salmaq: içinə qoymaq) .

çürçüt çörçüt. kürküt. körküt. tiftih. (darax dibində qalan) incə, qıssa qıllar. toxuma araclarından tökülən qırıntılar.

çürqəvəz çürgəvəz. gürgəvəz. gəmsiz. qabırsız. abırsız. rüsvay. - el içində gürgəvəz qaldıq.

çürqüş çürgüş. çürümə. (''quc. qoc. qoş'': ək olaraq ''ma. mə'' anlamın verir).

çürüq çürük. 1. sıyıq. içi boş. - sıyıq qoz.
kava. boş. -qafası kava, ağızdan hava.
sarsağ. sarsığ. sasığ. çorsağ. qoxumuş. (fəna)
savarıq. pozuq. içi boş. kof. - savaıq yemiş. - savaıq ağac.
savın. savıq. savuq. qoxumuş. küflü. sasıq. sasımış. pozuq.
soğuq. sovuğ. pozuq. yeyik. yenik. - sovuğ çiğid: çürük dənə.
- çürük ağac özündən, çürük kişi sözündən (bəlqürür).

çürüqü -əğri çürükü olmayıb bütün, teyxa olan kimsə, nərsə: sağ akçə.

çürümə çürgüş. (''quc. qoc. qoş'': ək olaraq ''ma. mə'' anlamın verir).

çürümsümək savınsımaq. savısımaq. bayatsımaq. bayısımaq. ötümsümək. ötrümsümək. qoxusımaq. küfsümək. sasısımaq. sasıqsımaq. pozığsımaq.

çürür -nə it hürür, karavan yürür, gələn yoxdu hər nə çürür, yoxluq olur sonumuz, ağ çuxadur donumuz.

çürüt - çürüt çürüt: kürüt kürüt: yazıq yazıq. - hammı keçdi karvanına işinə, kürüt kürüt baxa qaldıq dünyanın kişinə.

çürütər -ölüm gəlsə yox edər, ayrılıqlar çürüdər.

çüt 1. çütül. kütül. küt. küsül. küs. hər nəyin kiçik tikəsi, parçası, bölümü. - bir kütül çörək əsiri, ayaqda qalıb əsiri. 1. çütül. kütül. küt. küsül. küs. kiçik kağaz. kağaz tikəsi. - oy kütülü: səs vermədə işlənən kağaz tikəsi. 1. çütül. kütül. küt. küsül. küs. andağıq. sudarıq (< tutarıq) oylaq, not, yaddaş kağazı. fiş. - cibində küsül əlindən təprəşmək olmur. 1. küs. qıt. götürüm. saqat. çotur. çolaq. çalaq. nərsənin bir yeri, bir qolu işləməz, kəsik, naqis olmalıq. 1. küt. küs. qıt. sivri, kəsgin, uzun, iti, biz olmayan.

çütcə kütcə. küscə. qıtca. kütəc. küsəc. çütəc. qıtac. güdəcə. qısaca. qıssaca.

çütəc kütəc. küsəc. qıtac. 1. güdə. (> kutah (fars)}. qısa. qıssa. 1. kütcə. küscə. çütcə. qıtca. güdəcə. qısaca. qıssaca.

çütül çütül. çüt. kütül. küt. küsül. küs. 1. hər nəyin kiçik tikəsi, parçası, bölümü. - bir kütül çörək əsiri, ayaqda qalıb əsiri. 1. kiçik kağaz. kağaz tikəsi. - oy kütülü: səs vermədə işlənən kağaz tikəsi. 1. andağıq. sudarıq (< tutarıq) oylaq, not, yaddaş kağazı. fiş. - cibində küsül əlindən təprəşmək olmur.

eqitimsiz eğitimsiz. sitil. şitil. (< sütül). sütal. yoğursuz. mədəniyyətsiz. tərbiyəsiz. təməddünsüz.

eqiz -olum ağ boya, ölüm qarası, bir evrəndir ekiz arası.

el -birquşam bir qəfəs içrə dururam, qırasan tellərini bu qəfəsin el bağırar sən kişisən.
- dilin dolan başına, el qadasın al vədəsində!
-eldə düzər, el pozar, qulaq duyar göz görməz. (tapmaca). (söz)
-iç geçirsə, güc gedər, dil ölürsə , el ölər.
-kim vermiş yetimə malın, el yığıla alanmaz.
-qırx ağızlıq el pozar, ara sözü ev pozar.
-qırx el qıran gəlsə, ölümü çatan köçmüş
-söz var el içində, söz var ev içində.
-el içində, tanış tunuş arasında, sırayla savılan, verilən qonağlıq: gəzəgən, dolambac qonağlıq. soğduc. sovduc.
-el şənliklərində yığılıb, əğlənən sayıl, açıq, böyük alan: saylağ. saylanğ. səyləğ. səylənğ. seylək. seyləğ. (sayılqa. saylanqa. səyləngə. seyingə. seyləngə. salyanğa).
-hər elin vardı başı, bizdədə el daşdı başı.
-yaxşılıqla elə özün tanıdan, alqış alıb el içində yüksələr.
-el başçı: yolata. rəhbər. -eli düzən, eli pozan el başçı.
- saçalı el: çox qollu, tayfalı millət. (saça: qol. budaq. şö'bə. inşiab. firqə).
-ükəl yatsa el yatar, kahıl yatsa qal yatar. (ükəl: uka. dahi. zəki. ağil). (kahıl: gic. səfeh)
-el içində gəzib bir törk, hünər göstərərək para toplayan: salman. sağman. səpmən.
-el içində seçgin, güclü, bilgin kişi: saltan. başdağ. padşah. sultan.

elçi savçı.

elçiliq elçilik. 1. səycilik. sıycılıq. (issəmək: isləmək. istəkmək. səmək. səymək. sələmək. sımaq. sılamaq. sıylamaq. sevmək). 1. salçılıq. savçılıq. tutsuluq. tuşçuluq. (xastqari) .

elə fəqət. -elə sən gəl.
-yaxşılıqla elə özün tanıdan, alqış alıb el içində yüksələr.

eləmək edəmək. - əl edəmək, eləmək: qol saltamaq, sallamaq.
-başdan eləmək, atmaq: savanlamaq. savlamaq. savsaqlamaq. savqarlanmaq.
-bir işi bir kərədə, yerli dibli eləmək: sıpqırmaq. çıpqırmaq.

eli -eli düzən, eli pozan el başçı. (el başçı: yolata. rəhbər).

elin -elin güdən eldən önə keçənməz, könlün gəzən vurmuş aşmış dağları. (könlün gəzən: dilək gəzən).
-elin güdən eldən önə keçənməz, könlün gəzən vurmuş aşmış dağları. (könlün gəzən: dilək gəzən).
-hər elin vardı başı, bizdədə el daşdı başı.
-öz elin, öz dilin ( -sayrac olsan öz bağında sayra sən). (sayrac: sayırğac. bülbül) .

elinlə -elinlə ol, eldən olma.

elintə -düşünmədən - vaz keçsən, qalmaz yaşamda qayğın, özgələri saymasan, qalmaz elində sayğın.

elivə -qayğılı qal elivə , sayqılı ol dilivə .

ellər -dilsiz ellər yurtsuz qalır, yurtlu ellər dilin tapır. (tapır: tapınır. övür. sevir)
-ellərin tini dilində yatır, ellər ölür dilləri qalır. (tini: ruhu) .

elsayın el kimi. (sayın: kimi) .

elsevər sınışlı. sınğışlı. sınğışımlı. sınşımlı. sinişli. sinşimli. cana yatan. qanı isti. isti qanlı. söy söhbətli, otur durumlu kişi. yovşan. xoşagəlim. sığışlı. sıyışlı. çəkici. duyarlı. sıyaz. siyəz. sıysağ. siysək. əris. sosyal. ictimai. maaşirətli. ünsiyyətli. simpatik. cəzzab. atifəli. rəhim. şəfiq. həssas. ləziz. mulayimül məzac. dilsuz. qəmxar .

eltə -eldə düzər, el pozar, qulaq duyar göz görməz. (tapmaca). (söz).

eltən -elin güdən eldən önə keçənməz, könlün gəzən vurmuş aşmış dağları. (könlün gəzən: dilək gəzən).
-elin güdən eldən önə keçənməz, könlün gəzən vurmuş aşmış dağları. (könlün gəzən: dilək gəzən).
-elinlə ol, eldən olma.

enən -iti iti, iplik iplik uzanan, şıdırğı düşən, enən, yağan yağmur, nərsə: sağanaq. sağnaq.

enəntən -enəndən 'hoş' minəndən 'hin' eşitdim.

eni - yol tamam buruq burğanıyla, eni toquyla yoxlanıldı:yol sızrıldı.

eniq enik. inik. sinsi. 1. içdən, altdan işləyən. 1. pisik. qoşluq. qoşğur. ruhi. 1. ruhani. ispiritüel. espiritüel. 1. gizli. saxlı. - burda sinsi heçnə yoxdur.

enimli -enimli, əğimli, meyilli olmaq: sinmək.

enin -ha uzsada yaşam boydan qısadır, enin tutsan geninə, qıssanıda uzadır.

eninə -eninə sərik, gen olan: sərbər. ənli. enli. - sərbər gəzləmə: enli parça.
-çalış yaşa bu yaşamı eninə, uzun gələr yaylnırsan geninə.
-yol üsdə odlu aracların irtin, sürətin almaq üçün (azaltmaq üçün) qoyulan eninə uzanan, sarğan şırıq çıxıntılar: köstək. küstək. güvən. küvən. güpən. güpər. irtıq. sürətgir.

eninmək sinmək. (sink (ingilis). batmaq. basınmaq. gömülmək. saplanmaq. qafasına girmək. çökünmək. dalınmaq. içinmək. düşünmək. sağınmaq. sağanmaq. azalmaq. unutulmaq. yerləştirmək. örtbas edmək. yatınmaq.

eniş sallaq. üz aşağı. - arabanı sallağa salmaq.
-eniş çıxış: sallantı.

enqəymək engəymək. yengəymək. savılmaq. batmaq. yoxumaq. sönğmək. - keçdi günü, savıldı günü.

enqin engin. salqın. geniş. enli. açıq. - salqın yer: genişlik. açıq yer. yasdanaq. düzəngah.

enqinlərin -enginlərin dərinligin sevənlər, dənizlərin dalqınlığın öyərlər. (engin: uqyanus).

enqizə engizə. əngizə. (fars) < yanğız. yenğiş.

enli ənli. 1. sərbər. eninə sərik, gen olan. - sərbər gəzləmə: enli parça. 1. salqın. geniş. engin. açıq. - salqın yer: genişlik. açıq yer. yasdanaq. düzəngah.
- enli parça: sərbər gəzləmə. (sərbər: eninə sərik, gen olan. ənli. enli)
-atları edişə, törgəşə, törgüşə, idmana, yarışa öğrətmək üçün, ara ara düzülən enli taxdaların hər biri: sək. səkə. səxsə.
-bir yerin çevrəsinə sınır kimi çəkilən enli taxda: sək. səkə.
-enli iti piçaq çeşiti: saltur. çapqır. satur.
-enli, güclü, iti, dayaqlı piçaq çeşiti: satur. çapur.
-təkərli aracları arxasına vurulub, su, palçıq sıçramağı önləyən enli tikə: sapqal. çapqal. gilgir
-yekə, enli yapraq: saya. - bu asmanın sayaların qır balacaları cücərsin.
-saxsı, enli ağızlı qab: sağan. saxan. sağana. sehin. süt sağmağa, qurud əzəməyə yarar qab. tağar. mətirət.
-az geniş, enli: salcan.

enmək inmək. sınmaq. azalmaq. düşmək.
-ağır ağır enmek, girmek, etgiləmək, tə'sir edmək, içine işləyib girmək: sınğmaq.
-aşağı düşmək, enmək, əğilmək: sallanmaq. yatmaq. çökmək.
-yuxardan aşağı yağmaq, enmək: sağalmaq. sağılmaq.

ensəsintən -boşanmış arvad alma tulalıdan uzaq dur, boşanmış alsa biri, ensəsindən birin vur.

entəq endək. endik. salpal. səlpəl. çox az. bir az. - salpal yağmır çilədi. - düşün (naharı) çox yedim, axşam səlpəldə yeyəmmədim.
-lap endək:lap az, çox az. silik. bir cıbbış. - silik qalmışdıki düşsün.

entər endər. endik. seyrək. səğrək. səkrək. seydəm. saldan. sayğan. kəm kəm. aralıqlı. arada bir. az tapılan, bulunan, görünən. nadir. azaraq. araraq. ayaraq. çox az. tənik. (# tünük) dar. qıt. qırtaq. nüdrətən. nadir halda. nadirən. ziyq. kovarğan (moğol) (# tovarğan: toğarğan: doğarğan: bolarğan. bol bol. sıx sıx. sulumlu. bərəkətli. saysız) (sınırlı. qısıtlı).

entiq endik. 1. endək. salpal. səlpəl. çox az. bir az. - salpal yağmır çilədi. - düşün (naharı) çox yedim, axşam səlpəldə yeyəmmədim. 1. endər. seyrək. səğrək. səkrək. seydəm. saldan. sayğan. kəm kəm. aralıqlı. arada bir. az tapılan, bulunan, görünən. nadir. azaraq. araraq. ayaraq. çox az. tənik. (# tünük) dar. qıt. qırtaq. nüdrətən. nadir halda. nadirən. ziyq. kovarğan (moğol) (# tovarğan: toğarğan: doğarğan: bolarğan. bol bol. sıx sıx. sulumlu. bərəkətli. saysız) (sınırlı. qısıtlı).
- endik duyulan, hiss olunan: hiss olunur olunmaz.

entirilmətən -alçaq görməz ucalmaz, endirilmədən ər olmaz, duzlu sudan buz olmaz.

entirmək endirmək. sallamaq. düşürmək. düşlətmək.

eriq -erkən erkən, erik erik, dan ertə, sabah sabah əsən oxşac (oxşayıcı), sıvayan, yumşaq yel: saba. sıba. sıva. sıya. (< sıyamaq: sığamaq: oğub, sürərək yağlamaq, oxşamaq). - sıya əssə açar qunçə könül.

erqəq -erkək üçün mutlu seviş birinci, qadın üçün mutlu seviş sonuncu
-keşgə qadın çığırmasın, erkək əli çırpmasın
-( ey başı yerində olan, işə erkən başla). -sağat baş, ertən bas. (sağat:sağlam. sağan. sağlıqlı).
-erkən erkən, erik erik, dan ertə, sabah sabah əsən oxşac (oxşayıcı), sıvayan, yumşaq yel: saba. sıba. sıva. sıya. (< sıyamaq: sığamaq: oğub, sürərək yağlamaq, oxşamaq). - sıya əssə açar qunçə könül.
-çox erkən: sabah korunda. çağan koru. alatoranda.

ermək - sıpışqulu ermək: aradan çıxmaq.

ertə -erkən erkən, erik erik, dan ertə, sabah sabah əsən oxşac (oxşayıcı), sıvayan, yumşaq yel: saba. sıba. sıva. sıya. (< sıyamaq: sığamaq: oğub, sürərək yağlamaq, oxşamaq). - sıya əssə açar qunçə könül.

ertəqi ertəki. macəra. nəğil. - sal ertəki: uzun macəra, nəğil. (sal:uzun).
- sal ertəki: uzun macəra, nəğil. - sal oyun: uzun oyun. - sal yol.

ertən -sağat baş, ertən bas. (sağat:sağlam. sağan. sağlıqlı). ( ey başı yerində olan, işə erkən başla).

erti - erti yox geci yox: tezi yox geci yox.

ertinqin səhər çağı. - ertingin çis çis yağış yağırdı.

ertinlə -dünü günə bağlamar!, günü tünə, tün ertinlə yarınar!. (bağlamar!: bağlama!. bağlac qılma!).

ertinlə sabahla -tün ertinlə yarınar. (tün: gecə). (yarınar: ışıqlar). (gecə sabahla ışıqlar).

esqi -esgi küyzə, dövük qulpu man deyil. (çalışqanın yanılması man deyil)
-eski aldışı qayuq çoğunun, oğrunu qoysun, doğrunu tuşsun. (tuşsun: tutsun). (qayuq çoğunun: qəhbə, namət fələyin).

eşələtiyivi eşələdiyivi. düşündüyüvü -sən eşələdiyivi mən eşmişəm. sən gedirkən mən gəlirdim.

eşəyiş çalşıq. alışıq. yeriyiş. tutuş. gediş. rəfdar.

eşiq eşik. 1. buruşuq. çətin . -eşik işə tapa bilən çözüşlük. (eşik: buruşuq. çətin). (çözüşlük: həll yolu). 1. bəzək. qirim. - eşik altda gizlənmişlər. - tiyatr eşikləri.
-nərsənin eşik bölümüdə işlənən nərsə: sırtqı. (çırtqı). - sırtqı darı: gövdənin eşik bölümünə özəl dava.

eşiqten -qonaq gələr eşikden, zumar çıxar deşikdən. (qonaqçıllığa çağrılar söz) .

eşiqtə -çöldə bayırda, eşikdə dolanmaq, gəzişmək, yolğarmaq: salyanmaq. bayralmaq. sayrılmaq. saylınmaq. səyrilmək. səylənmək. seyrilmək. seylənmək.

eşilib -suvağ. eşilib, dəlinərək açılan su yolu: sokak. soxaq. sovaq. savağ. (1. < soxmaq. suxmaq. 1. < sökmək. 1. < sovmaq. savmaq). güdük.

eşit -bir iyidən min eşit, min kötüdən birin yox.

eşitən -eşidən qulaq başın dardan qurtarmış. (eşitdiyin doğruca açıqlamış, qavramış kişi, başın dara verməz).

eşitmək - çor eşitmək: söz eşitmək: paylanmaq. danlanmaq.
- söz eşitmək: çor eşitmək: paylanmaq. danlanmaq.

eşittim -enəndən 'hoş' minəndən 'hin' eşitdim.

eşiyə -özündəkini eşiyə verməməzlik, dışdakın özünə almamazlıq: savallıq. sovallıq. ayıqlıq. ayiqlik.

eşq aşq. 1. . sevinc. seviş. sevit. sevik. sevgi. sövünc. sövüş. sövüt. sövgü. söyünc. söyüş. söygü. söyüt. 1. sevgi. sevda. arzu. istək. 1. seviş. süyüş. söyünc. səviş. sevinc. - sevişsiz üz sevilməz. - baxmaz ellər sevişsiz, yumuq üzlü sarınğa (tutuq, burşuq, sallaq üzlü), qazan duzluq (həlimlik), eldə dözünlük (bord barlıq), qalsın çavın yarınqa. 1. sevik. sevi. 1. səriş. sürüş. kef. mutluluq. sürün. atığ. atış. coşu. şovq. xoşluq. xoşallıq. çatlıq. şadlıq. şənlik. yarğaşlıq. sevinc. sevginc. seviş. sevgiş. sevginiş. sövünc. sövgünc. sövüş. sövgüş. sövünüş. söyünc. söygünc. söyüş. söyüş. söygüş. söyünüş. sevələ. səvələ. ( - oynuyub gülüb, sevələnğni dartıb geddi) xursəndlik. sərxoşluq. behcət. neşə. mehr. məhbbət. ibtihac. məsərrət. zovq. eyş. səadət. xoşnudluğ. həzz. fərəh. nişat. bəşşaşlıq. 1. sevüm. sevim. sövüm. soyğa. söygə. sevgə. səvgə. məhəbbət. mehr. 1. sıylıq. sıyı. sıyqı. sıtıq. sıyım. sevərlik. söygü. sevgi. sevüm. sevim. sövüm. söyəm. mehr. sıyıq. sıyıt. sıyın. məhəbbət.

eşqli sevincli. sevişli. sövüncülü. sövüşlü. söyüncülü. söyüşlü. söğüncülü. söğüşlü.

eşmə sarma. siqar.

eşmişəm düşünmüşəm. -sən eşələdiyivi mən eşmişəm. (eşələdiyivi: düşündüyüvü). sən gedirkən mən gəlirdim .

eşşəq -eşşək ayar başım olsa , dənizdən su içərəm. (ayar: aytar. deyər). (yekə arzular üçün, uzun yaşam istəyən) .

etəmək edəmək. eləmək. - əl edəmək, eləmək: qol saltamaq, sallamaq.

etərmiş -aç gözünü kor olma, yoxsulluqdan xor olma, ölüm ovçu ov olma, çağı varan gedərmiş, başı varsa yaşarikən istəklərin edərmiş. (başı: ağlı).

etəsən -dünya malı yoxunsa çalış əldə edəsən, pulsuz dilək boşuna, ağız yeməz qarın qalar boşuna, diləklərin gələr olsa düşünə, para yoxsa qoyulmamış yoluna.

etici edici. itici .

etiqul ediqul. edqul. idqul. eyqul. eyiqul. iyqul. iyiqul. qıyımsız. əsrikli. əsikli. yaslı. yasıq. yufa, yuvaş ürəkli. quturlu. gövətli. yaxımlı. yaxışlı. verəsili. saçılı. sərpili. qutqul. qutavul. ehsanlı. mərhəmətli. kəramətli. kərim. lütflü. iltaflı. iltifatlı.

etinmək edinmək. soğmaq. soğumaq. sağumaq. düzəltmək. əldə edmək.

etisən -yaxşılığı edisən yum gözünü ona sən, qarşı güdmə heç nədən, geri dönməz ır gedən. (ır: ıraq). (ır gedən: ölən).