Turuz söZLÜGÜ 15-01-2017 1395- III 18 400 Başlıq Bey Hadi

iqiləv -sayılar { birləv. ikiləv. üçtay. dörtav. beşləy. altav. yediv. səkiziv. dokuzuv}.

iqinci -qonaq birinci gün qızıldır, ikinci gün gümüşdür, üçüncü gün sürüşdür.
-açıq duran baş barmaqla ikinci barmağın arasında olan aralıq: sərə. (< sərmək. sərəmək)
-bəzək, qoruq üçün olaraq geyimə, salıya (pərdəyə) artırılan ikinci qat, tor, qıymalıq:sayvan. qayvan. saçvan. (bir yerdən, bir yerə aşırmaqla, artırmaqa, qayırmaqla əklənən tikə, parça). sarıç. saraç. saçağ.
-ikinci əl: silik. nimdaş. köhnə.

iqincisin -yetimə bir tikə ver, ikincisin özü götər. (götər: götürər).

iqisin -başı çəkməyən bilməz, tulalı arvad nədir, hər ikisin doyursan, sonu deyər bu nədir.
-ikisin yel aldı, üçün yolda saldı. (salmaq: itirmək).

iqit iğid. saltal. sattal. saytal. sağtal. güclü. qoçağ. qorxmaz. - saltal kişilər.
-qucaq açar ər yerdən , görsə qonaq qıraq yerdən uzaqdan, bir qapını qırx qapar, qaykişilər uzaq olsun qonaqdan. (qaykişilər: (qay: pis). namədlər)
-(saldıran) iyid: şüca'. salar. sallar. salğar.
-sapasağlam, qıyıq qıvraq bağadur, iyid: salvadur. sarvatur. sarbatur. sağbatur. sağqurat.

iqiüzlü ikiüzlü. 1. sərcən. səricən. səriyən. sırıcı. munafiq. 1. saysov.

iqiyə -ikiyə bölmək: şəqqələmək. < satğalamaq_. çatğalamaq.
-ikiyə bölünmüş nərsənin bir tikəsi: şəqqə. < satğa_. çatğa.
-haçar bulmaz qapıya, girə evrən içinə, bölünmüşdür ikiyə, iyilikdir kötüyə.

iqqişmək iygişmək. iğgişmək. sasımaq. sasıqmaq. sasrıqmaq. sarsıqmaq. sesikmək. qoxuşmaq.

ıqlamaq ığlamaq. ağlamaq. (gözsıxıtmaq) sıxıtmaq. sıxlamaq. göz yaşın sıxmaq. - ağlabsıxlab: ığlabsıxlab: acı acı ağlayaraq.

iqnə -iğnə kimi iticə, sivri dışa doğru çıxıq biçim:soka. soxa. soba.
-iğnə sancaq sancmaq üçün topcuq: saput. sapıt. saçut. saçıt.
-uzun, yoğun iğnə. sıyıq. qıyıq. çuvaldız.

iqnəli - iğnəli qonuşmaq: söz toxundurmaq, ilişdirmək.

iqnəsaplamaq -hər nəyi yorqan döşək kimi, içi yünlü, parça qatlı olan qalın nərsələri, sırım sırım, rədif rədif hər yanın iğnəsaplamaq, tikmək:sırımaq. sırınan nərsənin incə qalınlığına görə tikişləri işgə, iri olur.

iqrənən -hər nədən siyrilən, sıyrılan, iğrənən: sirgəv. sırqav. sırqov. iğrəngən.

iqrənqən iğrəngən. 1. sirgəv. sırqav. sırqov. hər nədən siyrilən, sıyrılan, iğrənən. 1. sırğov. çimçavat. - sırğov yaşamaq çox güc.

iqrəntirici -saçdırıcı, iğrəndirici, kötü davranmaq: azarlayan, incitici sözlər, işlər yapmaq. sasıqmaq. sarsıqmaq.

iqtə iğdə. iğ. sarqac. masurə.

iqtin iğdin. dərdin. mərizliyin. naxoşluğun. - sökəl iğdin savradı: xəsdə ağrın (naxoşluğun) sovdu.

il - il sapın: hər il. (sapın: sayın. hər. tamam. həpsi).

ilan sırman. sıyman.

ilantan -adama oxşar yamandan, yaxşıya oxşar ilandan qorx.

ilçə sektör (< sekarri (sək <> kəs) kəsmək) bölgə. bəxş. iqlim. yörə. məhəllə. elçə. nahiyə. hovzə. dayirə. belt. bölək. bilok. bağral. orçın toyran (toğran) özəl yer, durum. band. zon. rejyon.

iləqləmək iləkləmək. ilikləmək. qapdırmaq. girələmək. girgələmək. ilgəkləmək. düğməni, toqqanı, hoqqanı ilgəyinə keçirmək.

ilən - sənətiz ilən öğünün: ərdəm bilən öğlənin.

iləniş 1. çiləniş. 1. çiləyiş. şikayət. şikayətnamə.

ilənmək çilənmək. şikayətlənmək.

iləri -iləri sürmək: səritmək. sarıtmaq. qurmaq. salığlamaq. hazırlamaq. sunmaq. tutuzmaq.

iləritə iləridə. sonra. -satılan malın parasın girət (nəğdən) alıbda, malı sonra (iləridə) vermək: satsürmək. pişfiruş edmək.

ilərləyiş - heç bir ilərləyiş göstərmədən durmaq:salındığı yerdə otlamaq.

iləti götəriş. götrüş. açığlayış. bildiri. bildirim. anlatı. sorağış. sorğayış. (xəbər vermə) tutanaq. yazanaq. bültən. rapor. quzariş.

ılıq ılığ. 1. isti. ısnığ. sınğıl. sınıl. səmimi. sincir. sinsir. tutşı. tutşu. tuştu. tuşca. dosca. yardağ. yartay. sıcağ. (lətif) mehriban. sevrək. söyrək. sövrək. söyəl. sövəl. süyəl. süvəl. (xudumani. mə'luf. utufətli) . 1. ılıman. dəngin. mö'tədil. -ılıman, ılıq, dəngin, mö'tədil bölgə: ılıman quşaq. (quşaq: bölgə. məntəqə. zon). 1. silik. yarı pişmiş yumurta.

iliqləmək ilikləmək. iləkləmək. qapdırmaq. girələmək. girgələmək. ilgəkləmək. düğməni, toqqanı, hoqqanı ilgəyinə keçirmək.

ılıman ılıq. dəngin. mö'tədil. -ılıman quşaq: ılıman, ılıq, dəngin, mö'tədil bölgə. (quşaq: bölgə. məntəqə. zon).

ilin -günün xoş keçirmiyən, ilin xoş keçirdənmməz.

ilintiq ilindik. girifdar olduq. -yağmırdan dinilib, damcıya ilindik. (dinilib: qutlduq).

ilisin insinik. inənc. yarsıy. yastağ. (qavışsın. yumuşaq. yola verən) səlim. tutşı. tutşu. tuştu. gəlişgin. yoğursaq. yoğsaq. yaxın. isrik. isti qanlı (xungərm) çin sıtqılıy, çıtqılıy. sındıq. sinsir. sinbat. içdən. candan. canciyər. doğus dürüst. doğru dürüst. içli dışlı. muxlis. sadiq. səmimi.

ilişəli -dişli, pürüzlü, ilişəli tirişəli nərsənin işlənməkdən, sürtülməkdən aşınmış durumu: süvgən. züvgən. zırvan. sıvanağ. sırnax. sıvax. sırvax. - sırnax təkər yol tutmaz. - bu çivinin başı sırvax, asılan nərsə düşür. - dırnaqlarım işləməkdən sıvax olmuş, artığ sapıda tutmur. - sırtığa belə ən iğnəli söz sıvax gəlir.

ilişəni -əlin, çəngəli nərsiyə salıb ilişəni yerindən qoparmaq: sıvarmaq. sıyırmaq. - ağacın yapraqların, dalların sıyırıb qoydu ora.

ilişib -ayağı nərsiyə ilişib səndələmək, düşə yazmaq: satıcmaq. səkicmək.
-ir əngələ ilişib bulunduğu durumdan, tutduğu yoldan yazmaq, sapmaq, burulmaq, yanğırmaq, münhərif olmaq: səkmək. səğmək. səğirmək. səğrimək. səpmək. çarpmaq. çalımaq. - ox səkdi. - ayağım daşa taxılıb səkdi.

ilişiq -(suğarmaq üçün) kərdilərin aralasında açılan ilişik arxlar: güdür. mürtəbit araxlar. kəriz. kəhriz. - güdürün dəngərin yarçıq aç. - güdür açmaq: kərdilər, quylar, neçə su qaynağı arasında su yolu açmaq.

ilişqi ilişgi. 1. salduvağ. salduv. saltuğ. saldığ. (> sandığ). irtibat. 1. satış. dərgəniş.
- ilişgi qurmaq: ara salmaq.

ilişmək satğaşmaq. icəşmək. - birbirinə satğaşmaqdan yorulmadılar. - bu savaşmaq değil satğaşmaqdır, heç nəyi düşünmə.
-nərsiyə ilişmək, dəğmək: satıcmaq. səkicmək.

iliştirib -bir əngələ ilişdirib bulunduğu durumdan, tutduğu yoldan azdırtmaq, sapdırtmaq, burutmaq, münhərif edmək: səktirmək. səğdirmək. səğirtmək. səğritmək. səpdirmək. çarpıtmaq. çarpdırmaq. - qabağdaki daş oxu səkdirdi. - bilməm nəyidi məni yolumdan səkdirdi.

iliştirmək ilişdirmək. 1. sırıtmaq. bətləmək. 1. sapışdırmaq. calaşdırmaq. 1. saplamaq. sapıtmaq. çaplamaq. çapıtmaq. sapdırtmaq. çapdırtmaq. sancmaq. saşmaq. taxmaq. çaqmaq. tikmək. keçirmək. tutdurmaq. yerləşdirmək. salmaq.
- söz toxundurmaq, ilişdirmək: iğnəli qonuşmaq.
-nərsəni birinə soxmaq, ilişdirmək: sırıtlamaq. sığıtdamaq. sığdırmaq. - bu ona dibiniəcan sırıtmış.

ilq -kişilərin ilk dediklərinə yox, son etdiklərinə bax. (kişilərin: adamların)
-ilk öncə saçda (tavada) tovlatılmış (tov verilmiş, biraz pişirilmiş), sonra təndirdə (ferdə) pişirilən əkmək: saçaltı.
-ilk çıxan göy gövərənti: saçva. saçav. sağav. sağva.

ilqə -canlandırıcı ilkə: sins.

ilqəl ilkəl. sığ. sıy. sıyğın. törək. yörək. bəsit. qolay. yalın. saf. düz. süssüz. açıq. incə. yalxı. yalxoy. nazik. əsil. təməl.

ilqən ilkən. yelkən. sapıq. savıq. iti. yeyin. tünd. səri'. - savıqçapar: aşğınçı. it çapar: yelkən. foriyyətli, səriüsseyr peyk, qasid.

ilqəritən ilgəridən. ilgəri həm. qabaqcalar. - ilgəri həm burda olmuşam.

ilqəyinə -düğməni, toqqanı, hoqqanı ilgəyinə keçirmək: qapdırmaq. girələmək. girgələmək. ilgəkləmək. iləkləmək. ilikləmək.

ilqi əlaqə. -birbirinə ilgi, əlaqə, nəzər, diqqət, təvəccüh göstərmək: sağınışmaq. səğinişmək. umursuşmaq. sarınışmaq.
-ilgi oyandırmayan: silik. özən, umur, diqqət çəkməyən.

ilqilənmək ilgilənmək. quşu qonmaq. ürəyinə yatmaq. ürək bağlamaq. əlaqəmənd olmaq.
-bıqtıracaq biçimdə ilgilənmək, girişmək: sarlaşmaq. sarışmaq.

ilqilənməmək ilgilənməmək. sərmək. sərimək. salına bıraxmaq. asmaq. oluruna, axışına vermək, ötürmək. saymamaq. boş vermək. boşlamaq. taxmamaq. önəmsəməmək. uğraşmamaq. aldırmamaq. başısoyuğluq, qəflət edmək. boş tutmaq. ötürmək. qısrınmaq. qırsınmaq. ehmal edmək. - işin gücün sərib, gündən günə dalı düşdü. - ev eşiyin sərib, oynaş dalıca gəzir.

ilqilənməyib ilgilənməyib. maraxlanmayıb - o sayda ilgilənməyib, bilgilənmədim: maraxlanmayıb tanışmadım. (o sayda: o barədə).

ilqili ilgili. sağdıc. sağılı. saydıc. sayılı. sarılı. mərbut. ayid. mənsub. mütəəlliq.
- sola, sol yanla ilgili: sola özgü, məxsus. solız. (çəpgira. çəpgera)
-sağılmaqla ilgili, bağlı: sağıl. sağılmağa özgü, məxsus.
-sağla, sağ yanla ilgili: sağız. sağa özgü, məxsus. (rastgira. rastgera. rasgira) .

ılqımlanır ılqımlanırsağrulur. sanğulur. xiyala gəlir. -keçən günlər sağrulur, ov düsəndə ova. (ova: ağa. təliyə).

ılqımlanır sanğulur. sağrulur. xiyala gəlir. -keçən günlər sağrulur, ov düsəndə ova. (ova: ağa. təliyə).

ilqin -ilkin qulaq sonra sıra ağızda.
-bir işi ilkin kərə görmək: bir nəyə başlamağın ilkin atdımın götürmək. saçınmaq. saçdamaq. süfdə edmək.
-bir nəyə başlamağın ilkin atdımın götürmək: bir işi ilkin kərə görmək. saçınmaq. saçdamaq. süfdə edmək.
-cocuqların ilkin çıxarıb, altı yeddi yaşında tökən dişləri: quzudişi.

ılqın -ılqın yalqına düşmək: sakırmaq. gözü yol çəkmək. sәrab görmək. xəyala qapılmaq, tutsuğmaq.

ilqisi -yad yaddi mənə yoxdu belə ilgisi mənlə, hər nə gələ başım əzilə dosduma bağlı.

ilqisin -ilgisin kəsmək: quyruğn düğünləmək. işinə son vermək.

ilqisiz ilgisiz. silik. əlaqəsiz.

illər - dalqınlıq qaçırır uykularımı, kimsələr biləmir acılarımı, bir yadın oluram gecə olunca, illər ötür ata dan ışıq doğunca. (yadın: kəndinə yabancı)
-hər an, hər gün yaşırız, aylar, illər ötür bir an yalnız ölürüz.
-keçirdisən illər boyu öyrəşisən bir işi, unutmağa yoxdu gərək öyrəşəsən heç işi.

illətsiz ucuvsuz. -ucuz yoxdur ucuvsuz, untay yoxdur sağışsız. (untay: bahalı). (sağışsız: hikmətsiz) .

illiqtə -min illikdə öğrənmiş, bir anlıqda itinmiş.

ilməqli -iri ilməkli, baca baca toxunmuş qab, torba: ağac səğələrindən, dallarından hörülmüş qab. savat. savıt. səbət. savdıc. səğdic. səğədic.

iltiq -ildik vermək: sapalamaq.

im -im, iz, nişan olaraq tikilən, qoyulan, taxılan parça: seçil. seçlə. bələdçik. - yol üzəri seçil ağacları yel yıxmış. - yeni sinlər (qəbirlər) seçilsiz bıraxılsa itər.
-geyimdən asılan, geyimə sapılan im, nişan: sırma. yaraq. paqon.
-nərsəni im olaraq göstərmək, təprətmək: saldamaq. satlamaq. imləmək. işarə edmək. - barmağıyla saldadı.
-im, iz olaraq yığılan daş koması: quşqa.

iməciliq iməcilik. yartış. əməkdaşlıq. barış. -səpəndə dartış, biçində yartış. (əkəndə gəngəş olsa, dartış biçinə qalmaz). (gəngəş: danışıq. açıqlayış).

iməq imək. -gizli simgə, siqnal, sinyal, imək, işarə, haçar: sinqıl. sınqıl. rəmz.

imi -imi, hədəfi şaşmaq: qəymək. qaymaq. kırıxmaq. yozmaq. sapmaq. yön dəğişmək.

imiləri -qar, topraq kimiləri sıyırayaq atmaq: kürüşmək. kütümək. kürüləmək. kürələmək. kürümək. kürəmək.

imqələmək imgələmək. saçılamaq. gözünə gətirmək. sağınmaq. səğinmək. təsəvvür edmək. - yuxuda belə bu günləri saçılayamazdım.

imləmək saldamaq. satlamaq. nərsəni im olaraq göstərmək, təprətmək. işarə edmək. - barmağıyla saldadı.

imlər işarələr. -yol yasaların göstərən imlər, işarələr, tablular, ışıqlar: sapan. savan.

imləşmək saldaşmaq. satlaşmaq. birbirinə işarə edmək.

inaq andaq. inanmış. - - inaq igid könlündə, yəhərlənmiş at yatar.

inam -mənki yaşamadım, səni yaşatdım, götürə bilmədim bu çatmazlığı, mən səndə özümə inam yaratdım, sən məndə özünə inamsızlığı.

inamlı sağday. sayaq. sıyaq. imanlı. mö'mün.

inamsızlıqı -mənki yaşamadım, səni yaşatdım, götürə bilmədim bu çatmazlığı, mən səndə özümə inam yaratdım, sən məndə özünə inamsızlığı.

inan -satın alsan qulağdan, satın satsan ağızdan. (alanda qulağıva inanma, gözüvə inan, satanda gördüyün önəmli deyir, danışdın iş alır).

inanan -yaşayıb sevən, sevib sevinən, düşünən duyan, işənib inanan yalnız olmaz. (işənib: inanıb) .

inanc -boş inanc: salanaq.

inancıyla -sancılanan yılığın (heyvanın) qarnına iyiləşdirmək inancıyla vurulan çubuğ: sancı çubuğu. sancı kötəyi. sancı kötüyü.

inanclar -inanclar yapmaz iyi kişini, yapdıqları vurar dışa işini (içini).

inanıb işənib. -yaşayıb sevən, sevib sevinən, düşünən duyan, işənib inanan yalnız olmaz.

inanılan sağın. sağınıl. sınalğan. bağdallı. e'tibarlı. mö'təbər. mö'təməd.
-sancılanan kəsəlin üstündən atıldığında iyiləşdiyinə inanılan əriş (atçılıq, həllac) çubuğu: sancı oxu.

inanılmaz sağınılmaz. - sağınılmaz gözəllik.

inanma -satın alsan qulağdan, satın satsan ağızdan. (alanda qulağıva inanma, gözüvə inan, satanda gördüyün önəmli deyir, danışdın iş alır).

inanmaq sanmaq. ağırlamaq. anlamaq. arıtmaq. bağışmaq. bağşamaq. bəkləmək. dözmək. duruzmaq. düşünmək. gərəkləmək. götürmək. gözləmək. sarqırmaq. onarmaq. önləmək. saltamaq. sayğımaq. saymaq. sıylamaq. yoğlamaq. yoğurlamaq. ummaq. güvənmək. güdmək. qaldırmaq. qıldıqmaq. qılmaq. - qabağdan onanmış ölüm güc gəlir. - eşitmək, onamaq deyil. - sorunu eşitmək, o demək deyir ki onadın.

inanmış inaq. andaq. - - inaq igid könlündə, yəhərlənmiş at yatar.
-doldum boşaldım gahdan, hammı köçdü yanımdan, doymaq yaşam dadından, boş sözlərdən sayılmış, çox azlığın bu boşluğa inanmış.

inc -inc dallardan hörülmüş qab: səvəl. səbət. sələ. (< savmaq). sağıc. savdıc.

incə 1. . sığ. sıy. sıyğın. törək. yörək. bəsit. qolay. yalın. saf. düz. süssüz. açıq. yalxı. yalxoy. nazik. ilkəl. əsil. təməl. 1. . sıpda. çıpda. işgə. nazik. - çıpda boylu. 1. seçik. nəzif. - seçik söz.
-hovlu, qalıda olan incə tüklər: saçaq.
-incə gecim: təkəlti. təkaltı. həsir.
-(darax dibində qalan) incə, qıssa qıllar: toxuma araclarından tökülən qırıntılar. kürküt. körküt. çürçüt. çörçüt. tiftih.
-incə təxdə: saçaq.
-incə mıncıq kimilərdən sapa düzülüb, boyundan sallanan boyun bağ: sallama. sinəriz.
-baxca kimi yerlərin çevrəsinə salınan, taxılan incə, uzun, düz dirək, sırıq: saldal.
-iki dəmirin, nərsənin birbirinə sürtülməyindən çıxan incə, cığıq səs: sıyrığ. sığrığ.
-incə göz ələk: sil.
-aralıqsız, incə tikişlə tikmək: sırıtmaq. sırımaq. sığımaq. sığıtmaq. sığınlamaq. çitələmək. kitələmək. kökləmək.
-incə gəz, xətt: damar. sınar. şiyar. - sınarıq: gəzik. xətli.
-incə gilli, sırlı şirli saxsıdan yasalan nərsə:sırağıl. siramik.
-incə incə yağmaq: sivələmək. səpələmək.
-incə işgə çuxur, iv, yolağ: . sınğırığ. - yağış dağları sınğırığlara bəzədi.
-pənir qurdu kimilər, çox incə qurd: sırçığ. sıçığ.
-incə tıraşa: soxa. sox. tiriş. dilic.
- incə çubuğ, mil, milə: tingə. təngə. singə. qınqa.
-hər nəyin ən incə, əl tutan yeri: sapaldağ. boyun. - yazığın sapaldağına birdənə endirdi.
-incə qamışlardan toxunmuş tutu, pərdə: saratuq. alaçığ. alaçiğ. sərapərdə.
-incə şüvlərdən, zuğlardan hörülərək toxunan qab: səbət. çəpət. sələ. çələ.
-incə, yaş çubuqlardan toxunan, çubuğ araları açıq, səpik səpik, aralıqlı qalan qab: səbət. səpət. (səpsəp) (< sapmaq. səpmək. (< sap: tel. çubuğ) savın. sağın. - kiçik səbət: sələ. səlpə
-incə yağan yağmır, qar: səpgən. sərgən. sərili nərsə.
-incə, yumşaq, yüngül olan: sapıq. savıq. (> səbok (fars)}.
-çox incə, iti, kəsici arac: tiğə. jilet.
-çox incə, yazıq (nazik) olan: sırğı. sirgi. sızğı. sizgi. - əriyib sızğıya dönmüş bir gənc.
-incə ün, səs çıxartmaq: sığırmaq. sıyğırmaq. ısğırmaq. çığırmaq. (sutlamaq. səfir çəkmək)
-incə, az axan nərsə: sızacığ. cırcır. - sızacığ qırnayla yuğunmağ güc olur.
-lobyə səğəsi kimi çox üzük, incə, düz səğə, çubuğ: sırçığ.
-oğuq, oğulmuş, döğülmüş nərsənin irisin narınından ayıran, incə tellərdən toxunub, qasnağa çəkilmiş ayqıt: sıvalağ. sıvalqaq. (sıvdıran, süzdürən asac). ələk.
-seyrək, incə, yumşaq yapılmış (səpilmiş, sərilmiş, tikinmiş, işlənmiş) nərsə: sırğım. - sırğım qar: qırov. - sırğım tikiş: sırıma. sırma. - sırğım boyalı: açıq boyalı. - sırğım al boya: ət rəngi.
-uzun, incə, əsnək çubuğ: sırıb. sırıq.
-yonulmuş, incə, uzun, düz olan nərsə: sıy. sıyıq. sırıq.

incə -incə gecim: təkəlti. təkaltı. həsir.

incə -hər nəyin uzun, incə olanı: tingə. təngə. singə. qınqa.

incələb sinciləp. incədən incəyə. özənlə. umursuk. diqqətlə.

incələmək 1. sökmək. 1. saçılamaq. saçlamaq. araşdırmaq. 1. sinciləmək. gözədən, süzgəcdən keçirmək. incədən incəyə, özənlə, umurla, araq araq, diqqətlə araşdırmaq. tədqiq edmək.
-əllə incələmək: yoxlamaq. saylamaq. kovlamaq. kovalamaq. - heç bir nəyin yoxlamadan alıb getdi.

incələyib -dalın tutub incələyib araştırmaq: sırıtmaq. irdələmək.
-incələyib çözələmək, gözələmək: sınğılamaq. sınqalamaq. sınalamaq. sınıtmaq. sınlamaq. sınamaq. diqqət yetirib düşünmək. - işin ilkin sonun sınğıla.

incəliqləri -təməldə olan incəlikləri qoruyub işləmək: sap sağlamaq.

incəliqlərin -işin sonuncu incəliklərin işləyib bitirmək: sabanvemə. suvermə. suvarma.

incəlmək -uzanıb, incəlmək, işgəlmək: sapımaq. salpımaq.

incət incət!. seyrət!. sızğat!. süzgət!. yencət!. yengət!. yüngət!. (# yünüt: yüklət) seyrəşdir. yüngüllət. naziklət. - işlərivi seyrət.

incətən -incədən incəyə, iti iti gözdən keçirmək, baxmaq, gözləmək: sezinmək. seyinmək. (> sinmək. sinləmək) sınaclamaq. sınacımaq. nəzər edmək. - əsgi pitiklər ara sezinmək.
-incədən incəyə, özənlə, umurla, araq araq, diqqətlə araşdırmaq: sinciləmək. incələmək. gözədən, süzgəcdən keçirmək. tədqiq edmək.
-incədən incəyə: sinciləp. incələb. özənlə. umursuk. diqqətlə.
- incədən incəyə, araq araq qaramaq: sap salıb baxmaq.

incətib -nərsəni incətib uzatmaq: sırbamaq. sürbəmək.

incətmək -gedgedə ititmək, incətmək: şişləmək. şişlətmək.

incəyə -incədən incəyə, iti iti gözdən keçirmək, baxmaq, gözləmək: sezinmək. seyinmək. (> sinmək. sinləmək) sınaclamaq. sınacımaq. nəzər edmək. - əsgi pitiklər ara sezinmək.
-incədən incəyə, özənlə, umurla, araq araq, diqqətlə araşdırmaq: sinciləmək. incələmək. gözədən, süzgəcdən keçirmək. tədqiq edmək.
- incədən incəyə, araq araq qaramaq: sap salıb baxmaq.
-incədən incəyə: sinciləp. incələb. özənlə. umursuk. diqqətlə.

inciqli incikli. saysökər. narahat.

inciqliq inciklik. küslük. küsüklük.

incimək 1. incinmək. gizinmək. gizginmək. keşinmək. keşginmək. çəkinmək. çəkginmək. gücənmək. qırcıqmaq. gücünmək. yançılmaq. qıncımaq. darılmaq. qıncınmaq. qırcımaq. qırcınmaq. qırılmaq. qırınmaq. kürmək. kürümək. kürünmək. küzmək. küsümək. küsünmək. çözünmək. çözgünmək. büzünmək. büzgünmək. üzünmək. üzgünmək. küsmək {(1. < qıs. kis. {1. < qız. köz. qoz. qos. qoş. 1. < qaz. qas)}. (# qoşunmaq. qorunmaq. qurunmaq) . 1. soğutqamaq. sorutqamaq. (üz gözün büzmək) qırılmaq. - soğutqamadan qarşıvı dinlə.

incitici -azarlayan, incitici sözlər, işlər yapmaq: saçdırıcı, iğrəndirici, kötü davranmaq. sasıqmaq. sarsıqmaq.

incitmək 1. sındırmaq. qırmaq. üzmək. mə'yus edmək. - ürəyin sındırmaq. 1. sökmək. sökürmək. işkəncə, əziyyət edmək. - canın sökürüb aldı. 1. sallaşmaq. salraşmaq. salrışmaq. sarlışmaq. sarsıtmaq. sataşmaq. icəşmək. söz atmaq. əl itişmək, ataşmaq. 1. sımsıtmaq. sinsitmək. 1. sinsitmək. sırsıtmaq. sıysıtmaq.
-dirənib, qurdalayıb incitmək, daraltmaq, yormaq: sırtınmaq.

inəq inək. sığır. (sağır: sağmal. bol sütlü, sağılı olan <sağmaq).
- inək dərisi: sığır sağrısı
-süt verən inək: sağın.

inənc ilisin. insinik. yarsıy. yastağ. (qavışsın. yumuşaq. yola verən) səlim. tutşı. tutşu. tuştu. gəlişgin. yoğursaq. yoğsaq. yaxın. isrik. isti qanlı (xungərm) çin sıtqılıy, çıtqılıy. sındıq. sinsir. sinbat. içdən. candan. canciyər. doğus dürüst. doğru dürüst. içli dışlı. muxlis. sadiq. səmimi.