Turuz söZLÜGÜ 15-01-2017 1395- III 18 400 Başlıq Bey Hadi

qoymatı -unutqanlıq tapanmadı əl dosluğu poza, atdı tulladı yad olanları qoymadı yoza. (tapanmadı əl : bacaranmadı). (yoza: sapıta. münhərif edə). (kişi dünyasında qutsal qalan, ölünməz dönülməz olan nəsnə dosluq olub).

qoymayıb -birbiri üsdə qoymayıb, aralıqlı, seyrək bıraxmaq, sürmək, dağıtmaq, döşəmək, açmaq, yaymaq: sərmək. - tuxumu toprağda sərmək gərək.

qoymaz -ölüm çapar kölgəlik qoymaz, ayrılıq düşsə kölgəsiz qoymaz
-üzən balıq iz qoymaz, ağzı açıq giz qoymaz. (ağzı açıq: çox danışan). (giz : sır). (giz qoymaz: sir saxlamaz)
-üzən balıq iz qoymaz, ağzı açıq giz qoymaz. (ağzı açıq: çox danışan). (giz : sır). (giz qoymaz: sir saxlamaz)
-iyi gəlsin pay alsın, kötü gedsə pay qoymaz.

qoymur - düşman çoxdan başlayıbdı tor qura, türkü qoymur öz dilində oxuya.

qoynıqsal qurumsal. qurnuqsal. qurqasal. qurqatal. qurqusal. qurquncul. qurqucul. qurquşul. qurqutul. qurul. qursal. qursul. hörgütül. ocağıl. orqanik. sazimani. təşgilati.

qoyruq istəmədən oluşan . -yaşam yarısı buyruq, yaşam yarısı qoyruq. (buyruq: istək. həvəs).

qoysar quysar. peysər. ənsə. yensə.

qoysun -eski aldışı qayuq çoğunun, oğrunu qoysun, doğrunu tuşsun. (tuşsun: tutsun). (qayuq çoğunun: qəhbə, namət fələyin).

qoyşamaq qayşamaq. savılmaq. səvilmək. sevilmək. axmaq. burulmaq. meyillənmək. - iyi qaldı bir yana, ellər yavğa (kötüyə) savıldı. - nədən könlün ona savılar. - aydım ona savılma.

qoytac qusqa. qozqa. qoyac. quyac. quytac. qatı. ağır. salğar. sıxı. qızlac. qıslac. qıylac. qəvi. qıyınqır. qınqır. qıvraq. dayanıqlı. qurt. gürt. sağlam. möhkəm. mətin.

qoytacışmaq qoyacışmaq. quyacışmaq. quytacışmaq. sıxlışmaq. qızlaşmaq. qıslaşmaq. qıylaşmaq. qızlacmaq. qıslacmaq. qıylacmaq. qəviləşmək. dayanıqlanmaq. sağlamlaşmaq. qoratmaq. qoratdırmaq. gücləndirmək. quvvətləndirmək. sağdınlaşdırmaq. möhkəmləşmək. ağırlaşmaq. mətinləşmək.

qoytaclıq qoyaclıq. quyaclıq. quytaclıq. qurumluluq. mətanət. salğarlıq. mətinlik.

qoytaq quytaq. qoltaq. qoltuq. kortlan. kortıq. kort. kortmıq. çuxur. quynıq. quyaq. quysaq. quyey. quzey. quzay. kovzay. kovzey. kövrəz. kövərəz.

qoytuq - nə pox geridə qoyduq, yoxumuş kimi yox olduq.

qoytunsa - saldınsa bul, qoydunsa götür, qaçırdınsa tut.

qoyu quyu. tuman. duman. tutqunluq. qaranlıq. - quyu gecə. - tuman gecə. - quyuya daş atmaq: qaranlığı oxlamaq. güman, fərziyyə ilə davranmaq.
-qoyu, tünd qara: quzqunuq.

qoyub -birbiri üsdə qoyub tikmək, qaldırmaq: sırıtmaq.
- qoyub gedmək: salıb gedmək.
-körpə beşiyin içinə qoyub yırqalanan qutuq, qoyuq: sallancaq. salıncağ. - salıncağ çevirmək, yırqalamaq.

qoyuc 1. oyuc. oruc. qoruc. yasaq. keşik < çəkik. çəkit. çəkiniş. kürcək. kürnəc. kürənc. kürəş. kürəc. kürən. kürnəş. künəş. künəc. pərhiz. ictinab. 1. sonuc. sərəncam.

qoyuca tıx. tıxı. sıx. qalınca. sıxıt > sift. qəliz. külüft. zəxim. (# seyrək) .

qoyuclatmaq qoyculatmaq. sonuclatmaq. sonculatmaq. sərəncam çəkmək.

qoyuq 1. quyruq. 1. kimsəni izləyən görəvçi. 1. görəvli. tutuğlu. mə'mur. 1. qoğuq. qovuq. qopuq. koz. kovuz. qırıq. köfük. kövük. yararsız. yaraşsız. bihudə. qoşdurum. - bu iş qırığa çıxdı. - qırığ işlərindən əl çək, varın yoxuva olsun dəh. - başdan qırığ, dibdən cırığ. - qırığa çıxmamış inanmır yaqığın.
-körpə beşiyin içinə qoyub yırqalanan qutuq, qoyuq: sallancaq. salıncağ. - salıncağ çevirmək, yırqalamaq.

qoyul soyurqal. sevirqal. sür. ərməğan. bağış. bəxşiş. verəsi. saç. saçı. ehsan. tiyül.

qoyulaca -qoyulaca yer: salaca. salbıca. qonağ.

qoyulacaq -səggi biçimində qurulub, üstünə nərsə qoyulacaq yer: salı. təxd. kürsü. satul. miz. masa. büro. büfə. səhnə. pilətform. minbər.

qoyulan -xəsdələrin yanında qoyulan işəklik: kaşuv. sıs. sız. sığsıq. qarurə.
-evdə, yapılarda artığ nərsələrin qoyulan yeri, damı: sındırı. sındırma. sindiri. sindirmə.
-çatı ortasında boş qoyulan qat: sərə qət. (sərəqət). sala qat. (salaqat). sərəqət. - salaqatda quş yuva qurub.
-im, iz, nişan olaraq tikilən, qoyulan, taxılan parça: seçil. seçlə. bələdçik. - yol üzəri seçil ağacları yel yıxmış. - yeni sinlər (qəbirlər) seçilsiz bıraxılsa itər.
-quyu, qazan ağzına qoyulan sərik, düz qapağ: sardığ. sarduvağ.
-ölük (ölgən. meyt) qoyulan çuxur: sapba < çapba. sinin (qəbrin) içi.
-saçıya (süfrəyə) qoyulan duz, ədviyə, sos taxımı: silkilik. səpilik. duzluğ.
-sağaltmaq, düzənlətmək, quruqlatmaq üçün qoyulan, götürülən, yapılan düzən: sağun. saun. yasa. qanun.
-su axımın çevirmə üçün qoyulan, qurulan bəd, səd, nərsə: savacağ. savac. savağ. savağbaşı.
-bir gərçəyin, olağın, vaqeiyyətin tərsinə tanıqlıq üçün qoyulan para, nərsə: dilbasan. boğazbasan. rüşvət.
-sınırda qoyulan iz, əngəl, nərsə: sınar. sınırlıq.
-dirək, dayaq üzərə yatayına (üfüqi) qoyulan uzun ağaclar: quşqonmaz.
-iki qat arasında qoyulan aralıq: . salğat. - dam salğatında qular yuva qurub.
-pişirilən nərsə ilə od, alovun arasına qoyulan əngəl, ayrıq, yayıq, yaypaq, dalıc, vərəq: saç. saçqa < savaç. savca. saçağ.
-yəhərin altına qoyulan keçə, parça: saçım. atqı. gecim (< 1. keçə. 1. < saçım).
-bir nərsə üçün qoyulan, bəllətilən sürə, dövrə: kür. qor. çillə. çiğlə.
-çatı ortasında boş qoyulan qat: salaqat (sala qat). sərə qət. - salaqatda quş yuva qurub.
-çatıda işlənən, yük altına qoyulan, iri, yoğun, dayamlı dirək: salma.
-piçlə piçlənən nərsənin ortasına qoyulan, piçin kəlləsindən kiçik deşikli bölüm:quşgözü. qayıq. qaycıq. kiçik möhrə.
-qazan asma üçün ocağın üstünə qoyulan daş: quruşdaşı.
-qorxulu yerlərdə, nərsədən çəkinmək, qorunmaq üçün qoyulan, çəkilən sınır, qorxuluq: sakınduruq. saxlac.
-soyuq, hava, səs gəlməsin diyə, qapı pəncərə arasına qoyulan tikə, parça: güpür. küpür. kipir. dalqıc. ayrıq. yayqı. yolluq.

qoyulmaq qoyalmaq. quyruğu tava sapına dönmək. uslanmaq. durulmaq. başa düşmək. ağıllanmaq.

qoyulmamış -dünya malı yoxunsa çalış əldə edəsən, pulsuz dilək boşuna, ağız yeməz qarın qalar boşuna, diləklərin gələr olsa düşünə, para yoxsa qoyulmamış yoluna.

qoyulmayan -adam yerinə qoyulmayan: sanısız. saylaqsız.

qoyulmuş -gətirilmiş, göndərilmiş, qurulmuş, qoyulmuş olan nərsə: salıntı (atıntı).

qoyultuqu -nərsənin salındığı, töküldüyü, qoyulduğu, taxıldığı qab: . salğış. - qab salğış. - qaşığ salğış. - ox salğış. qələm salğış.

qoyulub -ağac, odun yarmada çatıq arasına sığdırılıb, qoyulub güpsənən dilim: siy. siğ. - dəmir siğ. - ağac siğ.
-qırılan sümüyün qaynaşması üçün yanına qoyulub bağlanan yassı təxdə:seyik. söyük. söyək.

qoyum qurum. qurun. qurumsı. quyum. düd, dud qarası.

qoyumlanmaq qurumlanmaq. qurunlanmaq. qurumsılanmaq. quyumlanmaq. düd, dud qarası tutmaq.

qoyumlu quyumlu. qurumlu. qurunlu. qurumsı. düdlü. dudlu. - qurumlu gözlük: günəş gözlüyü. tüstülü, tozlu gözlük.

qoyun -yana qoyun: qırağa qoyun. boşa qoyun: boş verin.
- qoyun sağrısı: qoyun dərisi.
- qoyun dərisi: qoyun sağrısı
-yüklü, göpdəli, göpülü, göplü, boylu qoyun, keçi: quzlacı.
-boylu qoyun:quzulaq.

qoyunmaq 1. qonmaq. qonuqmaq. sığınmaq. örtünmək. bağınmaq. yerlənmək. qucaqlanmaq. sıxlınmaq. soxulmaq. - hammı bir otağa sığıb yatdılar. 1. tutmaq. - bu ikisi birbirinə sığır. 1. salınmaq. alınmaq. uyqulanmaq. bərqərar olunmaq. - sırqa salındı: asıldı. sancıldı. (# bıraxılmaq. atılmaq. - sırqa salındı: açıldı. çıxarıldı).

qoyur -iyibaşlı bir yol bulur hər bir yolun daşına, kötübaşlı bir daş qoyur hər bir yolunbaşına. (iyibaşlı : iyimçil. pozitivisit). (kötübaşlı : kötümçül. neqətivisit).
-çoxdan durub düşman toxur torunu, bağlı qoyur türkcə açan okulu.

qoyuşmaq salışmaq. başlamaq.

qoyuşturmaq qoyuşdurmaq. quruşdurmaq. oyaqlatmaq. salışdırtmaq. darağlatmaq. daraşdırmaq. dərşitmək. dərişlətmək. pılanlaşdırmaq. qərar vermək. -bu gün axşama dək çalışmamı qurmuşdum.

qoyuşut quruşut. qonuşut. saxtıman. imarət. bina.

qoyuv -su qoyuv: su qoymaq: su tökmək. su töküv. sulamaq. suvarmaq. suvarışmaq. (abyari) .

qoz -quzuqoz : kiçik qoz.

qoz koz. kovuz. qırıq. köfük. kövük. qoğuq. qovuq. qoyuq. qopuq. yararsız. yaraşsız. bihudə. qoşdurum. - bu iş qırığa çıxdı. - qırığ işlərindən əl çək, varın yoxuva olsun dəh. - başdan qırığ, dibdən cırığ. - qırığa çıxmamış inanmır yaqığın.

qozaq qozağ. kovaz. loğaz. ( > gəzafə). boş, anlamsız, tutarsız, yarasız söz. quru söz. (quru: boş. kofı. kovı. yararsız. yaraşsız. təksiz. bihudə. qoşdurum. havayi).

qozan qozğan. tanq. tank. çanğ. kanğ. banğ. vanğ. sarınc. sarğov. sarov. (< sarmaq) depo. məxzən. sillul. dusdağ. həpisxana.

qozidə {qozidə(fars)} < quzidə. təkin. seçgin. -təkin kişi sözün tutdu, döğüş keçdi savaş utdu. (təkin kişi: təkcə kişiki).

qozitə . təkin. seçgin. -təkin kişi sözün tutdu, döğüş keçdi savaş utdu. (təkin kişi: təkcə kişiki).

qozqa 1. qusqa. qoyac. qoytac. quyac. quytac. qatı. ağır. salğar. sıxı. qızlac. qıslac. qıylac. qəvi. qıyınqır. qınqır. qıvraq. dayanıqlı. qurt. gürt. sağlam. möhkəm. mətin. 1. qusqa. qoyac. qoytac. quyac. quytac. sıxı. qızlac. qıslac. qıylac. qəvi. qızıl. kötəl. kötəlli. canlı. sağlam. oyuşlu. oyluşlu. oluşlu. qurt. gürt. qapla. qaplu. güclü. güctük. güjtük. güjlü. onatlı. kökcək. köksək. köksük. qopar. qopat. qubat. qopur. bərk. qızıq. qızqın. qızışıq. gürdürümlü. gurdurumlu. güpdürümlü. gupdurumlu. acar. çağal. çağqal. sağlı. sağal. sağqal. laçın. yalçın. sürən. sırın. soxun. şiddətli. sovlı. hovlı. tovalı. tovlı. döğlü. qovlı. qoğlı. qorlı. zorlu.

qozqan qozğan. qozan. tanq. tank. çanğ. kanğ. banğ. vanğ. sarınc. sarğov. sarov. (< sarmaq) depo. məxzən. sillul. dusdağ. həpisxana.

qozlamaq quzulamaq. doğmaq. balalamaq.

qöbəq - göbək salmaq: qarın salmaq.

qöbəqli -bir göbəkli, bir mərkəzli, çox qollu satış tükanları: qatamal, qatanal, zəncirli tükanlar. gürdək. gurdak.

qöbələq -sulaq yerdə çıxıb, yeyilir göbələk çeşiti: quzugöbəyi.

qöbəyi -quzugöbəyi: sulaq yerdə çıxıb, yeyilir göbələk çeşiti.

qöç -hey döşən döyüb mən mənəm demə, ölüm çatsa qırqınından qurtulam demə, hər işin var qıl ayaqdasan, köç çağı qaçar gücün qılaram demə.

qöçəq köçək. köçük. kövçək. kövçük. kiçik. quzu. xırda.

qöçəl köçəl. kütün. köşşək. çözzək. qıca. götür. qarqıdalı kötüyü.

qöçər -köçər oba keçər kərvan, atlu olda azu yayvan, mal davardan nə vardan, sözdən başqa heç bir neden iz qalmaz. (azu : yaxud). (yayvan: yaya. piyada).

qöçqün -qonaq oldun üç gün, üç gün sonra köçgün.

qöçlətmək köçlətmək. köçüləmək. köçülətmək. küsüləmək. küsülətmək. küslətmək. nərsəni tıxaraq, basaraq doldurmaq.

qöçmüş -qırx el qıran gəlsə, ölümü çatan köçmüş.

qöçtə köçdə. söçdə. süçdə. səcdə (< çökmək) namazda yerə köçmə durumu.

qöçtü -doldum boşaldım gahdan, hammı köçdü yanımdan, doymaq yaşam dadından, boş sözlərdən sayılmış, çox azlığın bu boşluğa inanmış.

qöçü - quşköçü: topluluqda uzaq ölkələrə gedən quşlar.

qöçüb -çox yemə qəmdə könül ötüb küçüb keçənlərin, ki sənə qalmayacaqdur nəyisə çox yediyin qəmdən ötür.

qöçüq köçük. köçək. kövçək. kövçük. kiçik. quzu. xırda.

qöçüləmək köçüləmək. köçülətmək. köçlətmək. küsüləmək. küsülətmək. küslətmək. nərsəni tıxaraq, basaraq doldurmaq.

qöçülətmək köçülətmək. köçüləmək. köçlətmək. küsüləmək. küsülətmək. küslətmək. nərsəni tıxaraq, basaraq doldurmaq.

qöçünmək -bir yerdən bir yerə, bir üzdən başqa üzə dəğişmək, köçünmək: sırpınmaq. sırpanmaq. sıyranmaq. sıyrınmaq. sıypınmaq. sirpənmək. sürpünmək. yerindən oynamaq.

qöçürəntə -qay qadası uzaq olsun, gülüş diriş durağ olsun. (diriş: yaşam. oluş. həyat). (durağ: duraqlı. dəvamlı. həmməşəlik). (qız oğlan köçürəndə, birisin yola salanda iyi diləkdə bulunma sözü).

qöçürsünmək köçürsünmək. köçüşə enimli, əğimli, meyilli olmaq. {sınmaq. sıyınmaq. sıyanmaq. sınınmaq. sıyınmaq. sıyanmaq. oxşanmaq. nərsənin sayağın, sıyağın tutunan kimi görünmək, meyillənmək}.

qöçüsən -niyə bəs tez köçüsən sənki gəlirdin yaşıyaq, bu deyil qayda sayaq gej gəlibən tez gedəsən.

qöftəçi köfdəçi. küfdəçi. küvdəçi. gəvikçi. gəvinçi. gəvicçi. gəvişçi. qırvıtçı. qırtıqçı. kirtikçi. rüşvəçi. rüşvətçi. rüşvəçi. rüşvətxor.

qöfüq köfük. kövük. koz. kovuz. qırıq. qoğuq. qovuq. qoyuq. qopuq. yararsız. yaraşsız. bihudə. qoşdurum. - bu iş qırığa çıxdı. - qırığ işlərindən əl çək, varın yoxuva olsun dəh. - başdan qırığ, dibdən cırığ. - qırığa çıxmamış inanmır yaqığın.

qöhnə köhnə. 1. sapur. sapır. əsgi. mündəris. 1. silik. ikinci əl. nimdaş.

qöhnəlməz -ata ana yenilməz, qızıl gümüş köhnəlməz. (yenilməz: yenilənməz. təzələnməz).

qöhnəsi -hər nəyin əsgisi, köhnəsi: sava.

qöq 1. kök. sapağ. - sapağdələn: kökqıran. danaburnu. 1. kök. ətinə dolqun. səmiz. şişman. tox.
-kök tikişi: sırıç. sırç (< saç. saçı) iri tikiş. atlı qarışqa tikişi.
- içiboş kök: toy səmiz. küp səmiz
- kefi kök: kefi dirik.
-kök salmaq: kökləşmək. sığınmaq.
-sən bir eyi, min kötü, qaç önündən, qor kökü, bir sarmaşıq güllükdə, qurutmuşdur min kökü. (qor: qoru). (sarmaşıq: asalaq. əngəl).

qöqcəq kökcək. köksək. köksük. sıxı. qızlac. qıslac. qıylac. qəvi. qızıl. kötəl. kötəlli. canlı. sağlam. oyuşlu. oyluşlu. oluşlu. qurt. gürt. qapla. qaplu. güclü. güctük. güjtük. güjlü. onatlı. qopar. qopat. qubat. qopur. bərk. qusqa. qozqa. qoyac. qoytac. quyac. quytac. qızıq. qızqın. qızışıq. gürdürümlü. gurdurumlu. güpdürümlü. gupdurumlu. acar. çağal. çağqal. sağlı. sağal. sağqal. laçın. yalçın. sürən. sırın. soxun. şiddətli. sovlı. hovlı. tovalı. tovlı. döğlü. qovlı. qoğlı. qorlı. zorlu.

qöqələn -yalnız oturub yeyib içib bəslənən, kökələn, yan bəsləyən (göt bəsləyən): səmirgin.

qöqəlmək kökəlmək. köklənmək. şişmanlamaq. səmrəmək. səbrəmək. bəsrəmək. bəcrəmək. becrəmək. səmrənmək. səbrənmək. bəsrənmək. bəcrənmək. səmizlənmək. bəsizlənmək. - çox yeyən səmrəb başlar.

qöqəltmək kökəltmək. kükrətmək. kükdürtmək. gügdürtmək. coşdurub daşıtmaq, qabartmaq.

qöqən kökən. sarnıc. sarnaç. sarnaq. sarnıq. sarqaq. mənbeh. mənbə'.

qöqər gögər. gövərər. cücərər . -yağış yağar yer gögər, alqış alar ər gögər.
- tuxum alda yerə var, hər nə səpsən ol gögər.

qöqərbən -dəli könlüm talvasma, dincək yerim yurdumda, oxu öğrən çin içdən, adım sanım yurdumda, qış qutarıb gögərbən, coşub yazın, yazlanıban yurdumda.

qöqərən göğərən. gövəri. göğəri. göyərən. gövərən. gürtək. gurtax. göytək. göylağ. göylük. gögrü. yaşıllıq. səbzə.

qöqəri göğəri. gövəri. göyərən. göğərən. gövərən. gürtək. gurtax. göytək. göylağ. göylük. gögrü. yaşıllıq. səbzə.

qöqətmək kökətmək. 1. kökləmək. köklətmək. sağlamaq. saxlamaq. bəsləmək. becərtmək. yedirtmək. baxmaq. - kim kimi saxlır. - quş saxlamaq. 1. söyəmək. söyətmək. sökətmək. tükətmək. yükətmək. butatmaq. dayamaq. dayatmaq. yaslamaq. yaslatmaq. isnad edmək. - uzun bağdatı altına dirək yükətilir. - öz sözlərin nəyə sökətir. - arxavı duvara tükət.
-istənən bir durumu kökətmək, sağaltmaq, bərkitmək, doyrutmaq, təqviyət edmək istəmək, arzulamaq, diləmək, səna dua, edmək: sağınmaq. - oğlun yolun salıb, ona sağlıq, iyilik sağındı.

qöqqıran kökqıran. sapağdələn (sapağ: kök) danaburnu.

qöqləmək kökləmək. 1. köklətmək. kökətmək. sağlamaq. saxlamaq. bəsləmək. becərtmək. yedirtmək. baxmaq. - quş saxlamaq. - kim kimi saxlır. 1. sırıtmaq. sırımaq. sığımaq. sığıtmaq. sığınlamaq. çitələmək. kitələmək. aralıqsız, incə tikişlə tikmək. 1. sırıtmaq. sırımaq. sırınlamaq. sızırmaq. sızırlamaq. aralıqlı, iri tikişlə tikmək.

qöqlənmək köklənmək. kökəlmək. şişmanlamaq. səmrəmək. səbrəmək. bəsrəmək. bəcrəmək. becrəmək. səmrənmək. səbrənmək. bəsrənmək. bəcrənmək. səmizlənmək. bəsizlənmək. - çox yeyən səmrəb başlar.

qöqləşmək kökləşmək. kök salmaq. sığınmaq.

qöqlətmək köklətmək. kökləmək. kökətmək. sağlamaq. saxlamaq. bəsləmək. becərtmək. yedirtmək. baxmaq. - quş saxlamaq. - kim kimi saxlır.

qöqlü -soğan köklü bitgilər: soğanaq.

qöqlüq köklük. ətinə dolqunluq. səmizlik. toxluq. şişmanlıq.

qöqrü gögrü. gürtək. gurtax. göytək. göylağ. göylük. yaşıllıq. gövəri. göğəri. göyərən. göğərən. gövərən. səbzə.

qöqsəq köksək. kökcək. köksük. sıxı. qızlac. qıslac. qıylac. qəvi. qızıl. kötəl. kötəlli. canlı. sağlam. oyuşlu. oyluşlu. oluşlu. qurt. gürt. qapla. qaplu. güclü. güctük. güjtük. güjlü. onatlı. qopar. qopat. qubat. qopur. bərk. qusqa. qozqa. qoyac. qoytac. quyac. quytac. qızıq. qızqın. qızışıq. gürdürümlü. gurdurumlu. güpdürümlü. gupdurumlu. acar. çağal. çağqal. sağlı. sağal. sağqal. laçın. yalçın. sürən. sırın. soxun. şiddətli. sovlı. hovlı. tovalı. tovlı. döğlü. qovlı. qoğlı. qorlı. zorlu.

qöqsüq köksük. kökcək. köksək. sıxı. qızlac. qıslac. qıylac. qəvi. qızıl. kötəl. kötəlli. canlı. sağlam. oyuşlu. oyluşlu. oluşlu. qurt. gürt. qapla. qaplu. güclü. güctük. güjtük. güjlü. onatlı. qopar. qopat. qubat. qopur. bərk. qusqa. qozqa. qoyac. qoytac. quyac. quytac. qızıq. qızqın. qızışıq. gürdürümlü. gurdurumlu. güpdürümlü. gupdurumlu. acar. çağal. çağqal. sağlı. sağal. sağqal. laçın. yalçın. sürən. sırın. soxun. şiddətli. sovlı. hovlı. tovalı. tovlı. döğlü. qovlı. qoğlı. qorlı. zorlu.

qöqtən -kökdən asılan qolcıqlar, pülcüklər: səçər. səçəl. saçağ.

qöqü -sən bir eyi, min kötü, qaç önündən, qor kökü, bir sarmaşıq güllükdə, qurutmuşdur min kökü. (qor: qoru). (sarmaşıq: asalaq. əngəl) .

qöqüllüq köküllük. kötüllük. kotulluq. şişmanlıq. şişginlik. qıcırlıq. tıqırlıq. tıxırlıq. qocurluq. doluluq. kirtillik. kitrillik. kopanlıq. qopanlıq. gursuqluq. gürüşlük. gürüşlülük. guruş. topluluq. topuçluq. gömbəlik.

qöqün -ağac dibi kağlamaqa, bitgi kökün qazıb çıxartmaqda yarar arac: küsgü. kösgü. çökgü. küsgüc. kösgüc. çökgüc. köşgüc. kağlac.
-kökün qolları: saçağ <> sağac. rişə.

qöqüs -göğüs gəmiyi: sapırqa. səpirgə. qabırqanın sinə bölümündə aralıqlı sümükləri.

qöl göl. salqam. istəxr.
- tambalab (ləm bə ləb) dolu olan, dom dolu göl: çünğ dolu göl. {tınğ. dınğ. (çınğ. çinğ. çin. sınğ. sın. sinğ. sin. çıl. çil) başına artırıldığı sözə teyxalıq, doluluq anlamı artırır}.
- çünğ dolu göl: tambalab (ləm bə ləb) dolu olan, dom dolu göl. {tınğ. dınğ. (çınğ. çinğ. çin. sınğ. sın. sinğ. sin. çıl. çil) başına artırıldığı sözə teyxalıq, doluluq anlamı artırır}.

qölbə gölbə. sarnıc. sarnaç. sarnaq. sarnıq. sarqaq. hovz. hovuz.

qölə -kölə olduğun qanamayan, ərklik nədir qanmaz.

qölqə kölgə. 1. silət (xiyal) silvət. uyuq. yanğ. yan. çalağur. çalaqor. çalığ. salığ. şəbəh1. şadov (ingilis) (<> sayov)
-doğru kişi versə sözü ötürməz, heç bir kölgə artıq boya götürməz.
- qocalıqdı kölgə salmış üstümə, odum sönüb kimsə durmaz tüstümə
-kölgəni görməyə ışıq gərəkir, ışıqı görməyə kölgə gərəkməz.
-tün günü, gün tünü, kölgə günü, gün kölgəni tanımaz.
-kölgə salsın ağac kəndi dibinə, qaykişini odun yığma ipinə. (qay: pis).

qölqələnmək kölgələnmək. saçağlanmaq.

qölqələr -düşər axşam qaranlıq, güdə gedər kölgələr, qaraldıqca qalanmaz, yoxa çıxar kölgələr.

qölqəli kölgəli. quşutlu. : köşütlü. keşikli. örtülü. (açıq olmayan)
-kölgəli sərin: saya salqın. sala salqın.

qölqəliq kölgəlik. 1. küsük. küsküf. qısqıf. savran. sayvan. ışıq, lampa sayavanı, savranı, sipəri. abajur. 1. sayvan. qayvan. saçvan. (bir yerdən, bir yerə aşırmaqla, artırmaqa, qayırmaqla əklənən tikə, parça). gün, yağış, qardan qorunma üçün bir yeri önünə qayrılan, yapılan sərgə. saçağlıq.
-ölüm çapar kölgəlik qoymaz, ayrılıq düşsə kölgəsiz qoymaz
-açıqlıqda kölgəlik yer: korqay. günlük. sığvan. sayvan. seyvan. sayban. barnaq. kürnəc. kürənc. kürəş. kürəc. kürən. kürnəş. künəş. künəc.

qölqəni -kölgəni görməyə ışıq gərəkir, ışıqı görməyə kölgə gərəkməz.
-tün günü, gün tünü, kölgə günü, gün kölgəni tanımaz.

qölqəsin -kölgəsin tanımaz kişi, özün tanımaz.

qölqəsiz -ölüm çapar kölgəlik qoymaz, ayrılıq düşsə kölgəsiz qoymaz.