Turuz söZLÜGÜ El Yazma Bey Hadi Tebriz-Turuz

qəsəqciq . kəsəkcik. azcıq. azıcıq azıqcıq.

qəsəqən . kəsəgən. 1. gəzgən. gəzəgən. gəzən. 1. domuz.

qəsəqən . kəsəgən. kəsgən. kəsərgən. kəsirgən. kəsəyən. kəsiyən. 1. siçan. sıçan. 1. danaburnu. bitgi köklərin yeyən böcək. 1. qaban. ərkək domuz.

qəsəqəs . dartışılmaz. tutuşulmaz.

qəsəqəs. . kəsəkəs. 1. kəsənkəs. 1. kəsin olmayaraq. qurqulu. quşqulu. keşgilli. çəkgilli. çəkilli. şəkilli. peşgilli. deşgilli. kilkəli. kitkəli. birəli. quyuqlu. vəhimli. bulalı. bulanı. asılı. şübhəli. - onun nə olduğu bilinməz, nə sünni, nə qızılbaş kəsəkəsdir.

qəsəqlə . kəsəklə. kəsəkəl. soğuqdəğmə. soğuqalma. salqılama. salqınma. zükam. nəzlə.

qəsəqləmək . kəsəqləmək. 1. nərsəni ayırd edmədən, şəqqələyib, parçalamaq. qıyıqlamaq. qıtıqlamaq. - faşislər tutduqlarını kəsəklədilər. 1. toprağı üzərindəki ot çayırla birlikdə parça parça qazmaq, belləmək.

qəsəqlənmək . kəsəklənmək. 1. parça parça olmaq. 1. topraq quruyub, bölük bölük parçalanması.

qəsəl . kəsəl. kəslə. qısır. əngəl. arakəs. arakes. arakis. taxul. qıncı.

qəsələ . kəsələ. qırıq. çorman. korman. soyu pozuq. pozuqsoylu. köpöyoğlu. köpəkoğlu.

qəsələq . kəsələk. kəsilək. kösələk. kosalaq. qocalaq. 1. qırıq tökük. 1. qırıq quruq çör çöp, ağac dal. 1. korlu. kəsəl. kəsil. kəsalətli. sovrıl. sovrı. sayıl. sayrı. xəstdə. düşgün. çökəl. sayrı. sırğav. sızğav. sizgəv. məriz. məriz əhval. salıvər. səlivər. - iki il salıvar yatdı, sözü yatdı, özü batdı.((azağ. azağlıq. korluluq. çökəllik. sayrılıq. kəsəllik. xəstəlik. çökəzlik. çökətlik. çalığlıq. sırğavlıq. sızğavlıq. sizgəvlik. naxoşluq. mərizlik.
((tüşgün . düşgün. kəsil. çökəl. sayrı. məriz.
qırçal. qırçan. qırçıl. qırçav. qırça. qırçava. qırçov. qırço. qırqın. qırıl. qırqın. qırşır. qırşar. qırşın. qırşan. qırkəsəl qıncan. xəsdə. xəstə. sağsız. çalığ. azağ. düşgün. çökəl. sayrı. sağlamsız. korlu. çökəl. sayrı. kəsəl. naxoş. məriz. çorlu. korlu. kəsəlli. çökəl. sayrı. alaz. alız. məriz. naxoş.
((qırnıq. qırşan. qırsan. qırnac. qırnaz. qırşanlıq. qırsanlıq. qırnalıq. qırnaclıq. qırnazlıq. kəsəllik. çökəllik. sayrılıq. sağsızlıq. xəsdəlik. korluluq. düşgünlük. naxoşluq. mərizlik. - eşq çalığı.
alqınlığ. kirəçlik. kəsəllik. xəsdəlik. korluluq. çökəllik. sayrılıq. alazlıq. alızlıq. mərizlik. naxoşluq.((alqınlamaq: kirəçləmək. kəsəlləmək. xəsdələmək. çökəlmək. sayrımaq. sayrılmaq. alızlamaq. alızlımaq. alazlamaq. alazımaq. sırğavlamaq. sızğavlamaq. sizgəvləmək. yamanlamaq. yamanlanmaq. mərizləmək. naxoşlamaq.
((qırçalmaq: qırçalamaq. qırçanmaq. qırçanlamaq. qırçılmaq. qırçılanmaq. qırçavmaq. qırçavlamaq. qırçavamaq. qırçavalmaq. qırçovmaq. qırçovlamaq. qırqınmaq. qırqınlamaq. qırılmaq. qırınmaq. qırqınmaq. 1. kəsəlləmək. kəsəllənmək. sağsızlamaq. xəsdələmək xəsdələnmək. salqınmaq. solqunmaq. düşgünmək. qıncalmaq. qıncanmaq. qırşırmaq. qırşarmaq. qırşınmaq. qırşanmaq. azağmaq. azağlamaq. azığmaq. azığlamaq. düşgünmək. çökəlmək. sayrımaq. sayrılmaq. naxoşlamaq. mərizləmək. sağlamsızlanmaq.
((qırnıqmaq: qırşanmaq. qırsanmaq. qırnacmaq. qırnazmaq. qırnıqlamaq. qırşanlamaq. qırsanlamaq. qırnaclamaq. qırnazlamaq. 1. sırqalmaq. sızqalmaq. kəsəlləmək. kəsəllənmək. xəsdələmək. xəsdələnmək. düşgünmək. qıncalmaq. qıncanmaq. qırşırmaq. qırşarmaq. qırşınmaq. qırşanmaq. düşgünmək. düşgünləmək. çökəlmək. sayrımaq. sayrılmaq. naxoşlamaq. mərizləmək. 1. sürnükmək. bitginmək. behallanmaq. halsızlanmaq.
(yatalaq: sırğal. sızğal. sizgəl. yarılığ. bimaristan. mərizxana. şəfaxanə.
əmnəlik: kilinik.

qəsəlqə . kəsəlgə. kesəlgə. keçəlgə. geçəlgə. geçərgə. keçirgə. geçirgə. keçit. geçit. bərə. çapa. - kəsəlgə qurd, qoruqda tülkü yatır,

qəsəmət . kəsəmət. anlaşma. yarğaşma. yarğaş. söz kəsmə. qərarlaşma. qararlaşma.

qəsən . 1. vətər. 1. qutr.

qəsən . kəsən. kərən. ayıran. ikiyə bölən. kəsən. qate'. sakant.

qəsən . kəsən. kəsəm. palçıqlı yollardan keçən nərsənin, araba təkərinin, ayaq basılan yerlərin quru izləri.

qəsən . kəsən. kəsici. 1. qate'. borrəndə. 1. xətti qa'te'.

qəsənə . kəsənə. 1. kəsinti. 1. vergi. qopçur. xirac. xərac. 1. qəti qəti'.

qəsənə . kəsənə. kəsənək. kəsnək. kəsərin. kəsərim. kəsəri. kəsiri. kəsəryən. kəsəryək. kəsimiş. kəsmət. 1. inanc. inanca. qıldıq. qıldın. qıldım. güvəncə. güvəngə. bavər. e'tiqad. 1. ödək. ödlək. diyə. qisaslıq. 1. vergi. qopçur. bağda. bağdat. oran. orantı. maliyat. xirac. 1. anlaşma. yarğaşma. yarğaş. sözləmə. qət'namə. 1. abunə. abonə. 1. ortaq bir gedərdən, sərpidən, sərfdən, xərcdən hər bir ortaqçıya düşən pay. 1. kürək. saçıt. lovhə. kətibə. neveştə. 1. borc. 1. damqa. mör. 1. qol. imza. 1. mark. 1. sərqufl. sərqıfl. - kəsənəyə almaq. 1. bir iş yerinin gəlirin satın alma. iltizam. - kəsənəyə almaq. 1. işçilərin hər ay aylıqlarından çıxılıb, toplu güvənlik qurumu kimi yerlərdə yatırılan para. savurta (> siqorta), bimə parası. 1. siqorta, bimə. 1. ormasda odunluk kəsilən bölüm. 1. ələnti. tutu. ködiyə. götiyə. götüyə. götürə. kira. 1. kəsayaq. kəsənəli. kəsməli. topdan. dibdən. qapba. qapqa. yerlidibli. qapanlı. qapanlu. - kəsayaq bazar: ümdə bazar. 1. götrü, götürü, topru, topuru, topdan iş. muqatiə. - yapını kəsəməyə versən, çoxada çıxsa, tez başa gəlir. - kəsəməyə vermək: götürüyə, muqatiə, pemaniyə vermək.
- kəsənəkli: 1. biməli. 1.
- kəsənə kəsmək: bəllətmək. qaralatmaq. qərarlaşmaq. anlaşmaq. yarğaşmaq. sözləmək. qət'namə vermək. - yarın işlərin kəsənəsi kəsiləcək.
((qəsənəli . kəsənəli. kəsənəkli. kəsnəkli. kəsərinli. kəsərimli. kəsərili. kəsirili. kəsəryənli. kəsəryəkli. kəsmişli. kəsmətli.

qəsənəq . kəsənək. kəsərək. qapsan. qapsa. qasbanaq. qapsanaq. qaslaq. qapslaq. özəlliklə. biçənək. biçərək. biləcək. bilərək. bilə bilə. biçə biçə. kəsə kəsə. istiyərək. qısıqına. görünə. qanaraq. qana qana. edəyləb. məxsusən. qəsdən. qısnaşına. qıtnaşına. girtişinə. kitrişinə. inadına. - qapsa söylədim. - ora gedmək nəyimə gərəyidi, ona acıq vermək üçün qapsana geddim. - qapsanaq yapmaq: bir işi inadına yapmaq. - hər nə edib, kəsənəkdir. - mən inanmıram o belə işi (dolabı. kələyi. namərdliyi. ), bu yoxsula qıyıb, kəsənək yapıb. 1. qaçınılmaz. olacaq. müqəddər. muqəddər.
- kəsənəkçi: kəsimçi. mültəzim.

qəsənəli . kəsənəli. kəsin bəlgələrlə, sənədlərlə ağlanmış, yükümlülüğü üstələnmiş olan.

qəsənqəs . kəsənkəs. kəsinkəs. kərənkəs. kərinkəs. kərənkər. kərinkər. kəsəkəs. kəsikəs. kərəkəs. kərikəs. kərəkər. kərikər. kəsinəkəs. kəsinikəs. kəsənə. kəsinə. biçənbiç. biçəbiç. 1. kəsinliklə. kəsin, qəti' olaraq. qətiyyətlə. - bunu kim dib, kəsənkəs deyəməm. - eşittinsə birnə yox, görməlisin kəsənkəs. - bazara kəsənkəs geddin ya almalıyam, ya satmalı. 1. qıldıq. qıldıç. qıldım. qıldın. qılağıc. könd. çönd. dönd. istək. kös. köğs. köğüs. köks. güctax. güstax. qoçtax. qurtax. gürtax. qoştax. qopca. iradə. - çox kərənkəsin biridir.

qəsər . kəsər. kəsir. 1. ən iti. çox iti. ən qılıc, qılınc. çox qılıc, qılınc. - kəsər sözlər eşitdik, dinmədik, danmadıq eşindik. - kəsər ilişti: iti intiqad. - kəsər soğuq. - kəsər hava: çox soğuq hava - kəsər piçaq. 1. teşə. kəskuc çəkuç. kəsik kəçiş. bir yanı kəsgin ağızlı, ötəri yanı (çivi, mıx, nərsə). küt (küp). olub, çaqmağa, çalmağa yarar, qısa saplı, çəlik arac.

qəsərcik . kəsərcik. qarçiçəyi. çiğdəm.

qəsəri . kəsəri sal pənirə, kəməsə malımdı mənim, çıxan olsa malı yox, gövdədə canımdı mənim. (kəsər: piçaq).
- kəsəri (teşə). ayağına vurmaq: öz ayağıyla gora girmək. öz kökün baltalamaq.
- kəsərin qalxsın: gəbərəsin. öləsin.

qəsəri:

qəsərləmək . kəsələmək.

qəsərləmək . kəsərləmək. kəsirləmək. 1. belləmək. çapalamaq. çəpinləmək. 1. uyarlamaq. oranlamaq. ornalamaq. biçimləmək. tətabüq vermək. tətbiq edmək. 1. kəsirləmək. əsgitmək. əksitmək. qısrıtmaq. qırsıtmaq. naqislətmək. 1. çarələmək. çaralamaq. təpirləmək. otalamaq. otamaq. otaçılamaq. otaçlamaq. otaşlamaq. döhdürlük edmək. sağdınlaşdırmaq. iyiləşdirmək. çatırtmaq. dərman, əlac, tədavi edmək. 1. kəsitləmək. kəsətləmək. kəsgətmək. kəsmənətmək. kəsmətmək. kəsditmək. qısaltmaq. 1. qısalatmaq. özətləmək. xülasə edmək. 1. qaradamlara, daxmalara, külbələrə, evləklərə, bölmələrə ayırmaq. 1. geri bıraxmaq. daltıqlamaq. qaltıqlamaq. artıqlamaq. artıq bıraxmaq. 1. qırıqlamaq. qıtıqlamaq. sındırmaq. 1. kəsitləmək. qısqıtlamaq. kəmitləmək. naqis, nəqsli bıraxmaq.

qəsərləmək . kəsərləmək. kəstərləmək. kəstərələmək. kəsərə, kəsürə tutmaq. biləmək.

qəsərliq . kəsərlik. (kəsər gücü). 1.müəssirlik. tə'sirlik. 1.qate'lik. 1. nifuzluq. nafizlik.

qəsəs . kəsəs. 1. kəpək. kova. koğa. 1.

qəsəsiylə . kəsəsiylə. qıyrat qıyrat. qıyratıya. qıyratla. ölçüylə. ölçülü olaraq. oranla. oranlayaraq. sayışla. hesabla. - atam söz verirsə, kəsəsiylə verir.

qəsət . kəsət. kəsit. kasat. kəsətik. kəsitik. kasatıq. 1. qasat. qısat. qasıt. qıt. qıs. azıq. 1. sürümsüz. durqun. yayatsız. yayaqsız. yürkəsiz. yürəksiz. rivacsız. ravat olmayan. - kitab bazarı çox kəsətdi. - bazarın bu kasatlığında pul hardaydı. - işlər kasat: durum pozuq. 1. kəsilmiş. qopuq. yox. 1. çöknüt. çökək. çöktün. biçgit. ast. astuş. müflis. vərşikəstə. 1. rəzil.
-((qəsətlik . kəsətlik. kəsitlik. 1. qasatlıq. qısatlıq. qasıtlıq. qıtlıq. qızlıq. qıntıma. qıntama. qıranlıq. qıyamlıq. qıyatlıq. qıyamlıq. qıyatlıq. qıyaçlıq. azıqlıq. azqılıq. azlıq. nüdrət. nadirlik. kəmyablıq. 1. kəsilmiş. qopuq. yox.

qəsətlik . kəsətlik. kəsitlik. kasadlıq. kasatlıq. durqunluq. yaytasızlıq. yayqasızlıq. ravatsızlıq. narevaci.

qəsəv . kəssəv. kəssov. kərsəv. kərsov. 1. ərsin. təndirdən nərsə çıxarmaq, təndirdirin odun qarıştırmaq üçün başı qaymaqlı uzun dəmir. 1. kərpiç. 1. parça. qıymıq. qırmıq. giliz. giləz. - bir kəssək çörək yoxsunu.

qəsəvət . kəsəvət. kəsəfət. kəsəfət. kəsfət. qızqı. qısqı. girtuk. sıxıntı. qızlac. qıslac. qıylac. qısıl çınqı. üzüntü. göyüntü. qoyuntu. küyüntü. göynək. gövnək. gövüntü. sıxıntı. can, iç sıxıntısı, üzüntüsü, göyüntüsü. - bu kəsəvətdən haçan qurtaracağıq.

qəsəy . kəsəy. < geysə. geysək. qaprı. başörtüsü.

qəsəy . kəsəy. kesəy. geysər. böşörtüsü. sarquç.

qəsəyan . ləbeye borrəndə.

qəsəyən . kəsəyən. sıçan.

qəsi taşı . kəsidaşı. geysi daşı.

qəsi . kəsi. 1. qəysi. gaysı. kovuq. koğuq. ucu əğri sırıq, çubuq. 1. ortaqlıq. yarçılıq. yarıçılıq. - tarlanı bu il kəsiyə verdim. 1. bir atımlıq barut. 1. geysi. biçət. biçit. piçet. piçət. pısat. paltar.

qəsi . kəsi. 1. yarıç. cərrahlıq.

qəsib atmaq . - kəsib atmaq: kəstirib atmaq: artıq düşünmədən, daşınmadan söz, qərar vermək. - kəsik dırnağda olmamaq: tütarı, dəğəri çox düşük olmaq.

qəsic . kəsic. kəsəc. kəssəc. kəssic. pıçaq. piçaq. çaqqı. - cibində kəssəc dolandırma.

qəsici . kəsici. kəsən. biçən. 1. qəssab. salaq. sallaq. 1. kəssək. kəssəc. biççik. biçək, kəsək, kəsmə aracı.
- kəsici dişlər: kəsgin, yassı, qoparan ön dişlər.

qəsici . kəsici. qıyvatçı. qıybatçı. qıynatçı. qoşucu. qoğucu. qovucu. kovucu. koğucu. qoğuşcu. qovuşcu. kovuşcu. koğuşcu. koğuc. qoğuncu. qovuncu. kovuncu. koğuncu. kovan. koğcu. dediqurducu. deyiqurducu. dediqoducu. qeybətçi. ğeybətçi. qeybət edən. 1. yeriçi. yerən. kötüçü. pisiçi. alçaldan.
- kəsicilik: 1. qıyvatçılıq. qıybatçılıq. qıynatçılıq. yozunçuluq. dediqoduculuq. qoğuculuq. qovuculuq. kovuculuq. koğuculuq. qoğuşculuq. qovuşculuq. kovuşculuq. koğuşculuq. qoğunculuq. qovunculuq. kovunculuq. koğunculuq. 1. yeriçilik. kötüçülük. pisiçilik.
- kəsicilik yapmaq: yermək. çəkiştirmək.
qıyvatçı. qıybatçı. qıynatçı. dediqurducu. deyiqurducu. dediqoducu. yozuçu. yozuyan. qoşucu. qoğucu. qovucu. kovucu. koğucu. qoğuşcu. qovuşcu. kovuşcu. koğuşcu. koğuc. qoğuncu. qovuncu. kovuncu. koğuncu. kovan. koğcu. söz apararıb gətirən. söz gətirib götürən.
qılquyruq. qıyvatçı. qıybatçı. qıynatçı. qoşucu. qoğucu. qovucu. kovucu. koğucu. qoğuşcu. qovuşcu. kovuşcu. koğuşcu. koğuc. qoğuncu. qovuncu. kovuncu. koğuncu. kovan. koğcu. qodoc. qoduc. quyruqçu. çatı quyruq. dediqoduçu.
- köşə qoğucu: gecə kirpisi: quyruqçu. dediqoduçu. qulağdan qulağ. ağızdan ağız. dediqodu. sov. çov. kov. qırqov. şayiə.
gələçiləmək. qıyvatmaq. qıybatmaq. qıynatmaq. qıyvatmaq. qıybatlamaq. qıynatlamaq. qıyvat, qıybat, qıynat qırmaq. qoğulamaq. qovulamaq. kovulamaq. koğulamaq. qoğuşlamaq. qovuşlamaq. kovuşlamaq. koğuşlamaq. qoğuclamaq. qovuclamaq. kovuclamaq. koğuclamaq. qoğunclamaq. qovunclamaq. kovunclamaq. koğunclamaq. qoğlamaq. qoğlaşmaq. qovlamaq. qovlaşmaq. qoşlamaq. qoşulamaq. qoşlaşmaq. qoğulamaq. çəkiştirmək. kovlamaq. dediqodulamaq.((qavşaqlamaq: kavşaqlamaq. kağşaqlamaq. kovşaqlamaq. koğşaqlamaq. gəvşəkləmək. kovlamaq. söz götürmək. çəkiştirmək. qıyvat, qıybat, qıynat, qoğu, qovu, kovu, dediqodu edmək, qırmaq. yozunlamaq.
əstirmək. əslətmək 1. qoğlamaq. qoğlaşmaq. qovlamaq. qovlaşmaq. qoşlamaq. qoşulamaq. qoşlaşmaq. qoğulamaq. qırqov. şayiə, dediqodu, yozun, yayqı, hayqı, küygü salmaq. yaymaq.

qəsiq kəsmək . kəs. yarıq, qazanaq, kənğdək, kəndək (xəndək). açmaq.

qəsiq otu . kəsik otu. axan qanı durduran ot. qan kəsici ot.

qəsiq . kəsik. 1. yarıq. qazanaq. köçü. xəndəq. arx. 1. bir yerə yaxın yer. yaxınlıq. - kəsikdə tükan yoxdur. 1. çökələk.

qəsiq . kəsik. biçik. qıtıq. enik. enic. enməli. qurut. qurqut. qurtuq. qurçut. çöktə. çökət. götrük. tutuq. qaxsaq. korut. çökək. çöktün. quruq. biçit. bəçit. fələc. məfluc. şikəs. həndikap.

qəsiq . kəsik. kəsit. kərit. 1. fəna. çorman. korman. pozuq. - kəsik evrən (dünya). kimə qaldı, nəverdisə, nələr aldı. çox iti qaçan qaldı, yatan qaldı?. - kəsik evrən (dünya). verdiyi bir ovuc, aldığı min ovuc. - bir kəsik can verir, min bütün can alır. - o kəsiklər kəsiyidir, alverə girmə. 1. düşgün. vurqun. - gəncliyimdə bir qıza kəsik, əldən düşdüm, əlimdəki çəlikdə əsik. 1. qırıq. pis. çök. çöküc. düşüc. alçaq. koruz. korus. koruc. korunc. koruq. koruqlu. koruqlu. çoruqlu. korasa. çorasa. 1. yarıq. qazanaq. kəndək. qoğuc. qocuğ. xəndək. 1. kəsilmiş, kəsilimsi (kəsik görünən). olan yer. - əl dərisində, gözə çarpan kəsiklər. 1. nərsədən kəsilmiş olan. - qazet kəsiyi. 1. qısıq. qısa. qıssa. qınıq. qınıt. qısal. qıtal. 1. dalıq. ev, iş yerlərində ambarlıq kimi işlədilən yan, örtülü yer. 1. sıra. qur. gizir. gəzir. keşik. çəkik. girvə. girəv. novbət. - öz kəsiyin qaçırdı, mənimkin tutmaq istəyir. - 1. tərlik. yanları, dalısı açıq olan ayağaltı başmağı. 1. susuzluqdan, soyuqdan, dondan, çoraqdan (afətdən). sararmış əkin. çəyil. çətil. çitil. çit. çəpər. arğac. arğaş. ərğəş. 1. duvar. hörü. örü. 1. bir yerə yaxın, qonşu, tutsı olan yer. - yeməkevi yola kəsikdir. 1. kərdi. evlək. 1. tpələrdə, zirvələrdə dünəgahlıq. 1. bataqlıq. 1. yarıq. qazanaq. köçü. xəndəq. arx. 1. çökələk. çiğ sütdən yapılan yağsız pənir. 1. qırıq. sınıq. cansız. qansız. arığ. qazıl. qazul. köfəki. kövəki. quranqaz. zayıf. 1. qohum. oyma. qata. famil. xiş. xişavənd. əqvam. - özüdə bizim kəsikdir: qohumdur. 1. eşik. (# deşik: yad. yaban). elik. ilik. qohum. əqrəba. - heç demirsin bizim də burda bir kəsiyimiz var. 1. kəsir. naqis.
- kəsiksiz: 1. kəsilmədən. ara vermədən sürüb gedən. 1. kəsilmədən sürən. sürəkli, sürəli olan. mütəmadi.
- kəsik:
- kəsik kəsik: kəsit kəsit: kərik kərik: kərit kərit: qırıq qırıq. qıtıq qıtıq. qısa aralıqlarla.
- kəsik qoyni, qoynu, soruq, sorut: başı kəsik qoğız, qoğzı, qoyni, qoynu, məxrut. məxruti naqis.
- kəsik hava: yanıq əzgili deyiş. - kəsik söz: qısatılmış kəlmə. - kəsik kərəm: aşıq kərəmin əzgilərində (mahnılarında). görülən yanıq türkü dalı.

qəsiqçi . kəsikçi. qısa, öz (içli. anlamlı). danışaraq, dartışmağa son verən.

qəsiqə . kəsigə. qaplumbağa.

qəsiqi . kəsiki. kərpiç. kərpiş. tuğla. kiremit.

qəsiqləşmək . kəsikləşmək. 1. ortaqlaşmaq.

qəsiqli . kəsikli. çökələkli (qurutlu. ), pənirli böyrək çeşiti.

qəsiqli . kəsikli. kəsəkli. kəsik kəsik. kəsək kəsək. boridə boridə. aralıqlarla sürən, duraqlar yapan, sürəkli, dəvamlı nərsə. münqəte'. - kəsikli ışığımız var. - kəsikli axım.

qəsiqliq . kəsiklik. kəsəklik. kəsillik. kəsəllik. korluluq. 1. birdən duyulan yorqunluq. darqınlıq. qırıqlıq. qıtıqlıq. gücsüzlük. arqınlıq. yarqınlıq. sığasızlıq. taqətsizlik. 1. xəstəlik. çökəzlik. çökətlik. sürnüklük. bitginlik. halsızlıq. kefsizlik.

qəsiqmə . kəsikmə. biçikmə. qıtıqma. enikmə. enicmə. enməlik. qurutma. qurqutma. qurtuqluq. qurçutluq. çöktəlik. çökətmə. götrükmə. tutuqma. tutuqluq. qaxsaqlıq. korutluq. quruqluq. çoturluq. çökütlük. biçitlik. beçətlik. iflac. fələclik. məflucluq. şikəslik. həndikaplıq.

qəsilət . kəsilət. kəslət. kəsit. kəsət. xəsarət. - kəsilətmək: xəsarət almaq

qəsili . kəsili. 1. söz verilmiş. qəti'. - kəsili sözüzüz nədir sonu. - o qayanın (oportünistin). biridir, ondan bir söz gözlənilməz. - kəsili sürə: ötəl. bəlli, məhdud, möhlət, zaman.1. bitmiş. tamlanmış. tamamlanmış. sonlanmış. - bu iş kəsili sayılır. -

qəsilim . kəsilim. geysilim. qaysılım. qayınsı. biçilim. gözəl. yoğlaz. güllü. görəgən. gözəgən. iyi. göyçək. - o kəsilim parçanı korladı.

qəsilmək . kəsilmək. 1. kəsmək. sütün, ayranın pozulması, əkşiməsi. 1. çox bəğənmək, bəyənmək, xoşlanmaq. bayılmaq. heç sözü olmamaq. - sizə bu axşam bir kəsilən içgi sunacam. 1. sonuclanmaq. oraclanmaq. orcalanmaq. duraclanmaq. durcanmaq. törəklənmək. tökənlənmək. sığınlanmaq. nəticələnmək. 1. qırqalmaq. qırtaqmaq. qırtıqmaq. qırtlanmaq. qırtlazmaq. qırtılmaq. qıraclanmaq. qıyrınmaq. qısrınmaq. qıylanmaq. kütənmək. kütlənmək. kosıtlaşmaq. kosatlaşmaq. kasatlaşmaq. kəsitləşmaq. verimsizinmək. qısranmaq. doğurmazınmaq. - döldən kəsilmişin biri. 1. ayrılmaq. uzaqlaşmaq. dalqınmaq. 1. boğazlanmaq. öldürülmək. 1. hər nəyi, çox nəyi alınmaq. ağır utuzmaq, itirmək. 1. qurumaq. axmazınmaq. 1. basılmaq. çapınmaq. çap olunmaq. - hər devrimin öz yeni parası kəsilir. 1. biçilmək. - gəlin geyimi kəsilmə törəni. 1. pul alınmaq. - bilməm nə aldım ki, bunca para kəsildim. 1. bənzəmək. kimi olmaq. dönmək. - sınaqlar keçirdi, bir bilgin kəsildi. 1. özünü hərhanki bir nəmənə kimi göstərmək. özünü bənzətmək, oxşatmaq. kimi olmaq. - itin biri hürməyin unudub, bizə gələndə qurd kəsilir. - buda bizim başımıza qoşçu (şair). kəsildi. 1. sürməkdən düşmək. yapamaz duruma gəlinmək. - xəstələnib yeməkdən kəsildi. - yeyişdən, iştahdan kəsildi. 1. yoxsunmaq. yoxsun qalmaq. bitginmək. qıyıqlamaq. qıtıqlamaq. çox yorulmaq. koruqsumaq. koraqsumaq. qağrazlamaq. qağrızlamaq. qaqarızlamaq. koğuzlamaq. koğruzlamaq. koğarızlamaq. kovuzlamaq. kovruzlamaq. kovarızlamaq. - gücdən kəsildim. çökəzmək. 1. pozulmaq. içindəki öğələr birbirindən ayrılmaq. çürümək. dalqınmaq. dağqınmaq. xərab olmaq. - süt kəsildi. 1. son vermək, ya bir ara durmaq. - gəliri kəsildi. 1. dinmək. bitmək. sona ərmək. durmaq. - çarpışmalar kəsildi. - çığırmağa səs verməsən, kəsilir. 1. tutulmaq. qapanmaq. - yollar kəsildi.

qəsilmək . kəsilmək. 1. qalmamaq. qırılmaq. - qəsilib gəlib gedən, kimdən soram səni. 1. bulanıq nərsə çökənmək, durulmaq. - yağ kəsildi. - su kəsildi. - yağ, şirə qaynamasa kəsilməz.

qəsim qəsmək . kəsim qəsmək: söz kəsmək. nərsənin çağın bəlirtmək.

qəsim . kəsim. 1. anlaşma. yarğaşma. yarğaş. bazarlıq. 1. edər. tutar. qırad. qırat. qırıt. qırıdat. qıradat. qırado. qıradu. qıyıt. qıyım. qıyat. qıyam. dəğər. götrü. götürü. 1. çap. boybos. gövdə, göpdə yapısı. bitim. əndam. - kəsimi iri bir uşaq.
- kəsim kəsmək: kəbin kəsmək: adağlanmağa, evlənməyə anlaşmaq. yarğaşmaq.

qəsim . kəsim. 1. bazarlıq. danışma. anlaşma. yarğaşma. yarğaş. 1. son söz. - sözüvün kəsimi nəysə onu söylə. 1. baxıcı. bağşı. baxşı. 1. kəsim çalım. darağ. biçim. oran. qırama. qıranda. yardış. yarpış. boy bos. - iri kəsimli. 1. dək. dərcə. qədər. - bir barmaqlıq cocuq bu kəsim döğülürmü. 1. qısım. bölüm. 1. sel yarıntıları, xəsarətləri. 1. yarıntı. qazıntı. 1. dörd dönümlük topraq alan. 1. başlıq. kürəkə gildən qız evinə verilən şabaş. 1. qata. qohum. famil. 1. biçin. biçin. ürün, hasıl qaldırma çağı. 1. hərrac. - kəsimə vermək: kəsimə qoymaq: hərraca qoymaq. götürü bazarlığa qoymaq.

qəsim . kəsim. 1. işarə olunmuş yer. - su kəsimi. - 1. im. lim. limit. qır. sınır. işarə. ölçəm. ox. hədd. əndazə. - kəsim qaçırmayın. - tavır kəsimi: əxlaq ölçəmi. - kəsimi itirdik. - kəsimdən ötə özüz bilirsiz. - bu kəsimdə ağrıya dözmək yoxki olmaz, qalıb kimə düşə. - kəsimsiz: sınırsız. 1. kəsiş. kəsmə yolü, biçimi, işi. 1. bəlli bir bölüm. 1. bölgə. bölüm. məntəqə. 1. mod. moda. fəson. - türk, fıransa kəsimi. - yeni kəsimdə geyinən bir qızgəlin. 1. boy bos. şəkil. şəkl. bitim. betim. əndam. 1. bazarlıq. anlaşma. yarğaşma. yarğaş. 1. qırma, tə'til çağı. - dərs kəsimi. 1. götrü, götürü, topru, topuru, topdan iş. muqatiə. 1. götürü, kəsilmiş, məqtu' tutar, qana, qiymət, dəğər. 1. qıyrat. qıyrac. qıyran. qırat. qərar. - kəsim verilmədən qalxışdılar. 1. qısım. bölüm. bölük. parça. baluq. qıymıq. qırmıq. - bu bazarın bu kəsimi işlək deyil. 1. durma. duraqlama. ara vermə. 1. ödəvin (borcun). yerinə, bəlli bir çalış (bədəl). verilməsi. muqəttə'. 1.
-((qəsimçi . kəsimçi. 1. götürümçü. götürümçi. götürükçü. götürükçi. götrüçü. götürüçü. topruçu. topuruçu. kəsənikçi. kəsənəkçi. konturatçı. muqatiəçi. muqatiəkar. mültəzim. iltizamçı.
-((qəsimində: kəsimində. movzei. lokal.