Turuz söZLÜGÜ El Yazma Bey Hadi Tebriz-Turuz

qəsimçilik . kəsimçilik. götürümçülük. götürümçilik. götrüçülük. götürüçülük. topruçuluq. topuruçuluq. konturatçılıq. muqatiəçilik. muqatiəkarlıq.

qəsimiş . kəsimiş. götürü, konturat iş.

qəsimli . kəsimli. 1. qatalı. qohumlu. familli. 1. soyadlı. ad çaplı. şöhrətli. familyalı. fəmilyalı.

qəsimlik . kəsimlik. 1. cərrahlıq. 1. qohumluq. famillik. 1. soyad. ad çap. şöhrət. familya. fəmilya. 1. kəsilməyə əlverişli malqara. - kəsimlik toyuq. - kəsimlik qoyun. 1. paralı olub, alınmağa, qırxılmağa, soyulmağa yarar kimsə. - yolçular içrə kəsimlik birin tapsaydıq işə keçərdik.

qəsimsiz . kəsimsiz. 1. qatasız. qohumsuz. familsiz. 1. soyadsız. şöhrətsiz. familyasız. fəmilyasız.

qəsimsizlik . kəsimsizlik. qatasızlıq. qohumsuzluq. familsizlik.

qəsin . kəsin. kəsit. 1. əkid. mütləq. - kəsin qadağa: qəti' məmnui'yyət. - kəsin buyruq: əkid dəstur, dəsdur. - kəsin tutum sapıt, sapta: qəti' təsmim. 1. yəqin. qəti'. - kəsin bilim: ilumi yəqinə. - kəsin bilgi: gerçək, sağda, sağad, bilim. elmül yəqin. - kəsin sayış: qəti' hesab. - kəsin yarqıc: qəti' qoya, hökm.
- qəsinsiz: kəsinsiz. yəqinsiz.

qəsinətli . kəsinətli. 1. istəkli. qıldıqlı. qıldıçlı. qıldımlı. qıldınlı. qılağıclı. iradəli. 1. gərəkli. girəkli. gücünlü. zorunlu. - bu işin yapılması kəsinətlimi.

qəsinliq qazandırmaq . qətiyyət vermək.

qəsinliq . kəsinlik. 1. quşqusuluq. birəsizlik. quyuqsuzluq. vəhimsizlik. şəggsizlik. tərəddücsüzlük. şübhəsizlik. - kəsinlik, qırılmağa yol açar. 1. kəsginlik. aşutluğ. azıqlıq. acıqlıq. biçinlik. biçginlik. qıtqalıq. qatqılıq. qətilik. qətiyyət. qət'iyət. yəqinlik. kərintlik. kərintilik. kərdərlik. oraqlıq. uraqlıq. orqanlıq. urqanlıq. - onun kəsinliyinə söz ola bilməz. - bu kəsginlik qarşısında kim ağzın açabilir.
- kəsinləştirmək:

qəsinmək . kəsinmək. biçinmək. yarınmaq. özü üçün kəsmək, biçmək, kəstirmək, biçtirmək. - paltar kəsinmək.

qəsinmək . kəsinmək. biçinmək. yarınmaq. özü üçün kəsmək, biçmək, kəstirmək, biçtirmək. - paltar kəsinmək.

qəsinmək . kəsinmək. geyim kəstirmək, biçdirmək, tikdirmək, tikinmək. - iki ildir paltar kəsindiğim yox.

qəsinti . kəsinti. biçinti. yarıntı. 1. çıxıntı. azaltma. - aylığın heç bir kəsintisiz aldı. 1. inqita'. fasilə. çatığ. tənəffüs. - bir kəsinti verin, sonra sürək. - kəsintiyə uğramadan gəlir. 1. qırpıntı. kəsilən parça. 1. alay. qınıya. sərməlik. sarmalıq. məsqərəlik.
- kəsintiləmək: kəsintiyə almaq. alaylamaq. qınıyalamaq.

qəsinti . kəsinti. biçinti. yarıntı. 1. çıxıntı. azaltma. - aylığın heç bir kəsintisiz aldı. 1. inqita'. fasilə. çatığ. tənəffüs. - bir kəsinti verin, sonra sürək. - kəsintiyə uğramadan gəlir. 1. qırpıntı. kəsilən parça. 1. alay. qınıya. məsqərəlik.
- kəsintiləmək: kəsintiyə almaq. alaylamaq. qınıyalamaq. qınıyalamaq.

qəsinti .kəsinti. (kəsilib ayrılan). qıycıq. qırcıq. balcıq. parçıq. bölcük. (bala < bal < balmaq: bölmək. }. xırda. cüz.

qəsinti .kəsinti. (kəsilib ayrılan). qıycıq. qırcıq. balcıq. parçıq. bölcük. (bala < bal < balmaq: bölmək. }. xırda. cüz.

qəsintisiz . kəsintisiz. biçintisiz. yarıntısız. 1. aralıqsız. durmadan. sürəkli. bütün. qop. - kəsintisiz gülmək, danışmaqdan başım dəng oldu. 1. (paradan). heç bir nə, vergi kəsilmədən.
qəsintisizlik: kəsintisizlik.
qəsintisli: kəsintili. 1. sürəksiz. ara verilərək yapılan, olan. 1. kəsintisi olan. - kəsintili yağlıq, əməklik: qıt. müzd.

qəsintisiz . kəsintisiz. biçintisiz. yarıntısız. 1. aralıqsız. durmadan. sürəkli. bütün. qop. - kəsintisiz gülmək, danışmaqdan başım dəng oldu. 1. (paradan). heç bir nə, vergi kəsilmədən.
qəsintisizlik: kəsintisizlik.
qəsintisli: kəsintili. 1. sürəksiz. ara verilərək yapılan, olan. 1. kəsintisi olan. - kəsintili yağlıq, əməklik: qıt. müzd.

qəsir . kəsi.

qəsir . kəsir. 1. ə'şar. 1. ''/'' cızığın, '','' iminin, işarənin adı.
- kəsirli sana, ölçək: ''/''lı, '',''lı cızıqlı ədəd, əndazə.
- kəsirsiz: kəsitsiz: bütün. qop.

qəsir . kəsir. 1. ə'şar. 1. ''/'' cızığın, '','' iminin, işarənin adı.
- kəsirli sana, ölçək: ''/''lı, '',''lı cızıqlı ədəd, əndazə.
- kəsirsiz: kəsitsiz: bütün. qop.

qəsir . kəsir. biçit. yarıt. 1. az. qımıcıq. qımıq. qındıq. qıs. qıt. sığ. sıy. seyrək. dayaz. səyil. dəriz. dəris. - səyil adam olar ki bunu bilmiyə. - tükan səyilliyi deyil ki balan. - pul səyilliyindən dolayı qaldığ. 1. qırıq. paraçaq. balçaq.
- ondalıq kəsir: kəsri ə'şari.

qəsir . kəsir. biçit. yarıt. 1. az. qımıcıq. qımıq. qındıq. qıs. qıt. sığ. sıy. seyrək. dayaz. dəriz. dəris. 1. qırıq. paraçaq. balçaq.
- ondalıq kəsir: kəsri ə'şari.

qəsirindən gəlmək . bərsənin tərsinə, qarşıtına, qısnaşına, qıtnaşına. girtişinə. kitrişinə. inadına, ziddinə yapmaq. - mən nə edirsəm, o kəsirindən gəlirəm sanır.

qəsiş . kəsiş. biçiş. yarış. salış.

qəsişən . kəsişən. biçişən. yarışan. birbirin kəsib keçən. (cızıq. zolağ. sapağ. xətt. üzey. çatağ. düzləm. suva. sıva. səth). - kəsişən duvarlar. - kəsişən doğrular: müstəqim xətlər.

qəsişmə . kəsişmə. muqatiə.

qəsişmək . kəsişmək. (biçişmək. oğuşmaq. yoğuşmaq. yarışmaq). 1. alverəmək. alışveriş edmək. - onla kəsişmə, batarsın. 1. gözlə, imlə, işarə ilə anlaşmaq. 1. bir yerdə birləşmək. - bu düşüncədə mənlə kəsişirsizmi. 1. anlaşmaq. yarğaşmaq. uzlaşmaq. uylaşmaq. suylaşmaq. savlaşmaq. təfahüm (tətabüq, mutarikə) edmək. - bu işi neçiyə kəsişdiz. - döğüşdülər, savrışdılar, sonu bir yarğaşdılar.

qəsişmək . kəsişmək. (biçişmək. yarışmaq). 1. alverləmək. alışveriş edmək. - onla kəsişmə, batarsın. 1. gözlə, imlə, işarə ilə anlaşmaq. 1. bir yerdə birləşmək. - bu düşüncədə mənlə kəsişirsizmi. 1. anlaşmaq. uzlaşmaq. uylaşmaq. suylaşmaq. savlaşmaq. - bu işi neçiyə kəsişdiz.

qəsişmək . kəsişmək. bazarlıqda, danışmada anlaşmaq, uyuşmaq.

qəsit . kəsit. 1. daşıt. daşıq. kehrə. kəkrə. kalker. 1. kəssiz. kimsəsiz. öksüz.

qəsit . kəsit. 1. qişr. 1. təbəqə. 1. düz kəsilən nərsədən ortaya çıxan düzləm biçim. oran. məqtə'. 1. enləməsinə, boylamasına düz kəsildiyində ortaya çıxan üzəy. sutur (< tutur). yanay. pırofil. siluet.
- kəsitləmək:

qəsit . kəsit. dəfə.

qəsit . kəsit. kəsin. qırıq. 1. kovsuk. oğsuq. yoxana. yoxsuq. yoxsul. yoxuz. qopuq. qırtıl. qağraz. qağrız. qaqarız. koğuz. koğruz. koğarız. kovuz. kovruz. kovarız. quru. fəqir. nədar. təngdəst. 1. qurata. gücsüz. qıraba. arqın. yarqın. zorsuz. qazıl. qazul. köfəki. kövəki. quranqaz. zayıf. 1. öksüz. yetim.

qəsittaş . kəsitdaş. kəsətdaş. 1. ılıcaqa (hamamda. ), bulağ qıyısında qoyulan, paltarı çırparaq yumağa, oturmağa yarar yassı daş. 1. bənayin. kəsilib, yonulub səggi, yapının, dirəyin, sutunun altdıq təməl daşı.

qəsittaş . kəsitdaş. kəsətdaş. 1. ılıcaqa (yunaqda. hamamda. ), bulağ qıyısında qoyulan, paltarı çırparaq yumağa, oturmağa yarar yassı daş. 1. bənayin. kəsilib, yonulub səggi, yapının, dirəyin, sutunun altdıq təməl daşı.

qəsitteyə . kəsitdeyə. ya allah. yallah. - kəsitdeyə qalxdılar.

qəsiv . kəsiv. kisiv. qıyqı. qıyıl. qıyın. gücəm. güc. basqı. yazıq. zülm. - döşdöğüb malımı aparıb kəsiv, kisiv elədi.

qəsiyə . kəsiyə, kəsəbiçə vermək: tutuya, ələntiyə, kirayiyə, icariyə, götrüyə, topuna, kontırata vermək. - tükanı illik min tümənə (min tümən üzərindən). kəsiyə verdim.

qəsqə . kəsgə. kəsik, oğunaq, nərsələrdən, xırdavatdan yapılan yemək.

qəsqəl . kəsgəl. ucu kəsgin, sivri. - kəsgəl daş. - kəsgəl ağac.

qəsqəl . kəskəl. önü bütün olub, arxadan düğmələnən, giltələnən, ziplənən oyma, don, köynək, geyim.

qəsqələn . kəsgələn. qısadan. kəsdirmədən.

qəsqəllə . kəskəllə. birdirbir deyilən, sırayla birbirinin üstündən atılma oyunu.

qəsqən . kəsgən. kəsgin. aşut. azıq. acıq. ötü. ötük.

qəsqənəq . kəsgənək. kəsgəncəlik. 1. qırdıma. qırdırma. qıvcıv. qıvcıv. qırval. qırvac. qıvral. qıvrac. cəld. çalıt. qurnaz. qura. zirək. zirəng. iti. qılav. qılac. hız. 1. özən. güdər. güdü. sayı. umur. diqqət. - kəsgəncəyimi qaçırdın.
- kəsgənəkmək. kəsgənmək.
- kəsgənitmək. kəsgənətmək.
- kəsgənittirmək.

qəsqənmək . kəsgənmək. kəsmənmək. əl ilə, nərsə ilə çalacaq, vuracaqsı (vuracaq kimi). davranmaq. - kəsgənib durma, vuracaqsan vur.

qəsqəs . kəskəs. 1. çalçal. daldal. salsal. küvərə. gavara. kəvərə. həvərə. hevərə. avara. qopaq. arava. qalava. iki qarşı, muxalif axın, düşüngə, cərgə arasında qalan kimsə. ğeyri müsəmməm. ğeyri mütəqai'd.

qəsqəsi . kəskəsi. kərkəsi. kərkəri. kəsəki. kərəki. kovat. korat. çorat. işə yaramaz. qurata. qırtçala.

qəsqi . kəsgi. 1. kirik. kərik. kərinti. dəhrə.

qəsqi . kəsgi. 1. son cocuq. sonbeşik. sonbiçik. - o mənim kəsgimdir. 1. kərən. gəzən. ucu yassı başmaqçı piçağı. 1. dəmir ərəsi, əğəsi, kərəsi, kəğəsi. 1. nacaq. balta. çapacaq. çapcaq. 1. bulaşıq nərsəni, ayaqqabının, sabanın (xışın). çamurun, tağarın yoğurun (xəmirin. ), malat, gəc qabını arıtlamaq, silmək, salıqlamaq. təmizləmək pıçağı, kardı, aracı. 1. piçaq. qəmə.

qəsqi . kəsgi. biçgi. yarqı. 1. kəsgin, biçgin, yarqın çəlik arac. 1. kəsər. tirə. dırnaq. dəmir, bərk nərsə kəsməkdə işlənilən, qalın piçaq biçimli olub, arxasından çəkiclə vuraraq yeridilən iti arac. 1. kəsin. sabanın, xışın ucundaki, toprağı kəsib ayıran kəsici bölümü.

qəsqi . kəsgi. biçgi. yarqı. 1. kəsgin, biçgin, yarqın çəlik arac. 1. kəsər. tirə. dırnaq. dəmir, bərk nərsə kəsməkdə işlənilən, qalın piçaq biçimli olub, arxasından çəkiclə vuraraq yeridilən iti arac. 1. sabanın, xışın ucundaki, toprağı kəsib ayıran kəsici bölümü.

qəsqi . kəsgi. kərki. kərər. kərir. kəsər. kəsir. 1. dörtgən (mürəbbə'). üçgən (müsəlləs). biçimli yapılan təndir, sac əkməyi.
- kəsgi çəkici: paxırçı (misgər). aracı.

qəsqi . kəsgi. kəsəcək. bir ucu sivri, ötəkisi yassı, qaşığa oxşar, iki arşın uzunluğunda olub, arı kovanından bal almağa yarar arac.

qəsqi . kəski. keşki. sanki. tutki. qoyki. fərz edki. - kəski mən burda değilim.

qəsqic . kəsgic. kəsqıc. hər çeşit kəsici ayqıt.

qəsqılıc . kəsqılıc. bağlava.

qəsqin . kəsgin. 1. aşut. sürən. şiddətli. - aşut kəsəllər. 1. qırdıma. qırdırma. qıvcıv. qıvcıv. qırval. qırvac. qıvral. qıvrac. cəld. çalıt. qurnaz. qura. zirək. zirəng. iti. qılav. qılac. bilən. usda. mahir. çaçur. iti. sivir. bacarıqlı. güpərim. küpərimli. güpərimli. kipərimli. - kəsgin oxçu: doğru nişançı. 1. çox kəsici. iyi kəsən. 1. qoydraqlı. qoydraqıl. qoyduraqlı. qoyduraqıl. qoyaq. qoyuq. qoytan. qoyqul. qoyqun. etgili. yarac. sərt. ötüşlü. ötümlü. sınab. sinəb. müəssir. şədit. qızıl. kötəl. kötəlli. canlı. qurt. gürt. sağlam. qapla. qaplu. güclü. güctük. güjtük. güjtüc. kökcək. köksək. köksük. qopar. qopat. qubat. qopur. qusqa. qozqa. qoyac. qoytac. quyac. quytac. qızıq. qolbastı. acar. çağal. çağqal. sağlı. sağal. sağqal. quvvətli. - dağlar aşdıq, meşələr keçdik, kəsgin yellərə düşdük, dönmə yolun unutduq, gedmə yolun seçindik. - kəsgin ayaz, parlaq sabah. 1. işin, görəvin iyi yapan. - kəsgin göz. - kəsgin ataçı, oxçu, nişançı. 1. tiz. tız. sız. qırdıma. qırdırma. qıvcıv. qıvcıv. qırval. qırvac. qıvral. qıvrac. cəld. çalıt. qurnaz. qura. zirək. zirəng. iti. qılav. qılac. - incə, kəsgin qadın səsiylə çağırdı. 1. acı, üzüntü göyüntü, qoyuntu verən. - kəsgin bir dillə üzünə dedi. 1. aşırı. müfrit. ifrati. - kəsgin qılıqlı, qıyqımlı. - kəsgin deyingən. 1. çevik. qurnaz. qura. zirək. qımzıtlı. qımzatlı. hərəkətli. 1. tutamlı. müsəmməm. - eşitdiyi sözdə yox, inandığı işdə çox kəsgindir. 1.
kəsginlik:

qəsqin . kəsgin. azqın. qazqın. yazqın. yozqın. çaşqın. kirlit. kirtil. kirtit. kitrət. kitrit. kitril. kötül. kötlü. pisli. pisil. 1. qıslı. qıylı. qısıq. qınlı. qınalı. suçlu. çıpıtlı. qısrıt. qıtsığ. qısrıtlı. qıtsırlı. günahlı. günakar. 1. çıpıtlı. çıpıtıq. müttəhim.

qəsqinmək . kəsginmək. çəntmək. çəntəmək. çəntikləmək. kərtmək. diş yapmaq.

qəsləmə . kəsləmə. kəsdəmə. kərtəmə. iki üç barmaqdan qalın olan təxdə.

qəsləmək . kəsləmək. 1. yeməyi istəksizcə, sinəsizcə, yenisizcə, meylisizcə seçərək, qurddalayaraq yemək. 1. yeməyin incələrin, gəvrəklərin yeyib, bərkin, irisin artıqlamaq, arda qoymaq. 1. nərsəni bəğənməkdə çətinlik çəkmək. qutqutuçuluq edmək.

qəsləmək . kəsləmək. işi yarıda kəsmək, bıraxmaq, qoymaq. - oraq biçərkən kəslədi.

qəslən . kəslən. kəsik, çürük süt.

qəsliq . kəslik. xırım xırda, biçqırt, bıçqıt qoyulan yer. gürbə. gürəb. kürbə. kürəb. gurba. gurab. gürəmbə. guramba. qorba. qorab. qoşral. qoşqal. qucral. qucqal. ambar.

qəsmə daş . kəs. 1. yonulmuş daş. 1. döşəmə daşı. 1. kəsmə. kəsmi. kəsəm. bənayin.

qəsmə qaya . kəsmə. sıxqaq. basqı, qısqı, qısqıntı, fişar altında qalaraq sərtləşmiş topraq.

qəsmə topraq . kəsmə topraq. qumlu topraq.

qəsmə . - kəsmə imi: ('.,). imləri, işarələri.

qəsmə . kəsmə. 1. qalıblanmış. özəlliklə qalıblanmış şəkər. qənd. - kəsmə çay: dişləmə. çayla qənd. (salmaçay: şirinçay). 1. yonulmuş, biçilmiş kimi düzgün olan nərsə. - kəsmə daş. 1. kəsici arac. 1. tikələrdən oluşan nərsə. - kəsmə yazı. - kəsmə şəkil. - kəsmə parçalı geyim. 1. altı, qğdəsi düz çəkilmiş, kəsilmiş nərsə. - kəsmə saç. 1. gübbə. günbəc. günbət. tağ. - üç kəsməli köprü. 1. qıtmıq. qırıq. tikə. 1. kəsməcə. kəsib, açıb bəğənmə qoşutu ilə. - kəsmə qarpız. 1. qıta. qətə. 1. qət'. 1. kəsin. dəğişməz. məqtu'. 1. yonulmuş. taraşlanmış. 1. neçə tikədən oluşan nərsənin hər bir tikəsi. beş kilo, beş kəsmə olur. - yüz kilo, on kəsmə olur. 1. qırtlaq dadlısı. loqum. rahətilqum. - kəsmə kimi: çox dadlı. - onu kəsmə kimi utaram. (- kəsməlmək: yumuşalmaq. - kəsmələnmək: yumuşanmaq. qolaylanmaq. qolaylaşmaq. ərcinmək. ərçinmək. ərşinmək. - kəsmələtmək: yumuşatmaq. qolaylatmaq. qolaylaşdırmaq. ərcitmək. ərçitmək. ərşitmək. 1. qumlu çanqıllı, bərk sərt topraq. 1. kəspiç. kərpiç. 1. yağı alınmış süzmə yoğurt. 1. qırıq. tikə. bəllə. 1. qıt. pay. göz. qismət. yarar. yaraş. nəsib. 1. sovğat. götürü. götrü. hidyə. 1. tikə çubuq. qəmə çubuq. 1. ayı, domuz vurmağa iri qurşun tikələri, parçaları. 1. meşə ağacı çeşiti. 1. çubuq, ağac, nərsə parçaları. 1. cam. şüşə. 1. billur. 1. kəsəcək. inəklərin döl yatağı qırağında çıxan, inəyin boylu düşməsi üçün kəsilməsi gərəkən bezcik, bezə. 1. gəvənin tikansız çeşiti. 1. əriştə. riştə. - kəsmə aşı: kəsmə çorbası, şorbası: kəsilib qoğrulmamış yoğurdan yapılan şorba. 1. kəsim. kəsit. bölük.

qəsmə . kəsmə. 1. pişmiş sütlə, qatığın qarmasından düzələn ağartı olan yemək çeşiti. - camış sütündən yaxşı kəsmə olur. 1. yarma. qırtıl. 1. yarma xırdası.

qəsmə . kəsmə. əğd. nikah.

qəsmə . kəsmə. kəsməcə. kəsmə. bastıl. pastıl. bastil. pastil. 1. əzmə. lavaşa. 1. çatıda, qaynarcanın (yunağın, hamamın). yerinə, duvarına sürülən, qoyu, sıxıq, gilli topraq qatı. 1. kəsəl. qıncan. xəsdə. qırşır. qırşar. qırşın. qırşan. ağrıq. qıncan. qazıl. qazul. kəsil. xəsdə. köfəki. kövəki. quranqaz. 1.
- pastılın çıxarmaq: çox dövmək. çox yormaq. - pastılı çıxmaq: çox əzilmək. çox dayaq yemək. - pastıl kimi olmaq: aşırıca yorulmaq.

qəsməcə . kəsməcə. qalın pastıl.

qəsmək . kəsmək. 1. vaz keçmək. sav keçmək. savıcmaq. savlamaq. salıtmaq. salmaq. bıraxmaq. qoymaq. qomaq. qovermək. kövermək. qoyu vermək. qoyurtmək. salmaq. - nədən içgini, nədən çəkini kəsmir, nədən!. 1. qısatmaq. ixtisar edmək. 1. isti aşına soyuq su qarışmaq. - kimdən, nədən, nərdən oldu ki işimiz belə kəsdi. 1. bir nəyə, nərsə qatılmaqla dadı dəğişmək. - buna neynədin kəsdi belə. 1. biçmək. parçalamaq. şəqqələmək. qıyıqlamaq. qıtıqlamaq. 1. yaralamaq. - əlimi kəsdim. 1. boğazlamaq. 1. tıraşlamaq. taraşlamaq. dərmək. dərəkmək. - saçın kim kəsib. 1. əngəlləmək. arakəsmək. arakismək. tutmaq. qapatmaq. geçişi önləmək. - yollar kəsilmiş. 1. durdurmaq. dindirmək. - qapını bağla gurultu kəsilsin. 1. aralanmaq. ayrılmaq. - bu ilişgi başağrı verirsə, kəsməyin yeğdir. 1. ara vermək. duraqlamaq. - işi bir sürə kəsdilər. 1. yuxuya gedmək, düşmək. - yorqunluqan ourduğu yerdə kəsdi. 1. köçmək. ölmək. gümbürdəmək. - yaxcıdan pisdən, kəsər gününü gəlsə. 1. bir bölümün verməmək. əksitmək. əksik vermək. qısrıtmaq. qırsıtmaq. tənzil edmək. - aylığının beşdə birin kəsdilər. 1. azaltmaq. qısnatmaq. qıtnatmaq. - yel sürəti kəsir. 1. qırtlanmaq. qırıtdanmaq. tanğılanmaq. tanlınmaq. tananmaq. tanlanmaq. tə'riflənmək. tovsif olunmaq. - bu işiz necə kəsilir. - siz sözlərizi kəsəmmirəm. 1. basmaq. çapamaq. - para kəsmək. 1. asmaq. - kişi kəsməklə, kişi düz qalar, yalnız düzəlməz. 1. iğdişləmək. əxdələmək. enəmək. biçmək. biçəmək. burmaq. xədimləmək. 1. nərsiyə bənzəmək. nərsə kimi biçilmək. - qulaqları buz kəsildi. 1. bağdartmaq. ağdartmaq. gidərtmaq. durdurtmaq. - soluğun kəsmək. - suyu kəsmək. - axımı kəsmək. 1. yoxaltmaq. sonartmaq. çıpıtlamaq. çapıtlamaq. ortadan silmək. - kökündən kəsmək. 1. budamaq. 1. qandırmaq. qırxmaq. 1. birini yermək, pisləmək, korlamaq, çorlamaq. 1. susmaq. - kəs, artıq yetər, yarar. 1. qısaltmaq. - filmi kəsiblər. 1. bəllətmək. bəlirtmək. qərarlaşdırmaq. - görüş günün kəməmişlər. 1. qıyıqlatmaq. qıtıqlatmaq. nərsədən yoxsun bıraxmaq. verməmək. - yardımlar kəsildi.
- kəsdirmək:

qəsmək . kəsmək. kəsitmək. 1. kəsgitmək. kəsgitləmək. yermək. vurdalamaq. kortalamaq. çortalamaq. kötüləmək. pisləmək. yermək. yergimək. dürtgüləmək. dütgütmək. təhqirləmək. 1. kasıtmaq. kastamaq. kasıtlamaq. yoğşurtmaq. abartmaq. baltalamaq. 1. nərsənin özəlliyi dəğişmək. - varlılıq onu kəsdi: korladı. pul görüb azışdı. - buğda kəsti çavdarlaşdı. - sirkə kəssə çaxır olur. 1.
- kəstirmə:

qəsmək . kəsmək. qoymaq. qomaq. yerləştirmək. - alqırmızı gülləri sola, morqırmızıları sağa kəsin.

qəsmək . kəsmək. öykünmək.

qəsməq . kəsmək. çürümüş süt.

qəsməqanaq . kəsməqanaq. kökündən saqqız çıxarılan bir bitgi.

qəsməlik . kəsməlik. daş ocağ.

qəsməliq . kəsməlik. daşocağ.

qəsmən . kəsmən. 1. həndəvər. dövrəbər. - ev kəsmənindən uzağa gedməyin. 1. yasman. sarı. doğru. - axşama kəsmən görüşə çıxdıq.

qəsmənti . kəsmənti. kəsilmiş odun parçası, ağac.

qəsmət . kəsmət. 1. qoruc. qorut. oturağ. oturumlu. oturaqlı. oturuqlu. əməkli. pansiyon. pensiya. təqaüd. baz nişəstə. 1. dəğər. götrü. götürü. qırad. qırat. qırıt. qırıdat. qıradat. qırado. qıradu. qıyıt. qıyım. qıyat. qıyam. qana. oran. orantı. dəğiş. dəğin. ərcə. qiymət. - malı ortaya qoyub kəsmət biçdilər.

qəsmətlik . kəsmətlik. 1. qorucluq. qorutluq. pansiyonluq. pensiyalıq. təqaüdlük. baz nişəstəlik.

qəsməz . kəsməz. biçməz. yarmaz. kor. kormaz. koruş. koruç. korquç. kör. köruş. körüç. körqüç. küt. kütüş. kütüç. kütgüc.

qəsmiq . kəsmik. 1. yemiş1. qasmıq. qazmıq. hər nəyin yoğun, qoyu bölümü. 1. daş kimi olumuş, daş kəsilmiş topraq. 1. hər nəyin sonu. 1. iyi dövülməmiş nərsə. yarıiri. 1. alma, armıd kimi yemişlərin yeyilməyən çəkirdəkli bölümləri. 1. qırtıq. qıtıq. koraz. koraş. koraşı. körüz. koruz. izmarıt. kösmük. çökmük. çözmük. siqar kötüyü. 1. qırtıq. qırsıq. qıttıq. qıltıq. qıtlıq. qızlıq. qıntıma. qıntama. döğülmüş, oğulmuş nərsə. 1. kərpiz. kəvsək. kəvəs. kəvsik. başaqlı iri saman. 1. kəsmük. kəsmıx. kəmsik. kəsminti. qarqıdalı qoçanı, qoşanı, kötüyü kimi yoğun, yekə çivi, mıx biçimində, oranıda olan. 1. qırtıq. qıtıq. siqar kötüyü, dibi. bağu. baqu. maqu.

qəsmləmək .kəsmləmək (> qəsəm xordən). andatmaq. and vermək. - səni ona kəsəmlirəm düzün de.
antatmaq .andatmaq. kəsmləmək (> qəsəm xordən). and vermək. - səni ona kəsəmlirəm düzün de. 1qəsəm xordən .qəsəm xordən .kəsmləmək . andamaq. and vermək. - səni ona kəsəmlirəm düzün de. sovgənd dadən .sovgənd dadən . kəsmləmək (> qəsəm xordən). andamaq. and içmək. - səni ona kəsəmlirəm düzün de.

qəsniq . kəsnik. kəsilmiş, çürümüş süt.

qəsov . kəsov.

qəsri . kəsri. artan, arda qalan, qalan kəsimi, qısımı, bölümü.

qəssi . kəssi. > kəsi. keçəri, soğur, müvəqqəti əğd, nikah. siğə. oxuma.

qəssiq . kəssik. geysik. qadın gömləyi çeşiti.

qəssiz . kəssiz. kəsiz. kimsəsiz. kişisiz. adamsız. bikəs.

qəstək . kəstək. bəstək. bərtək. 1. dörd bucaq kəsilmiş qalın təxdə. 1. yapı dirəklərinin araların çaxılıb dolduran tikə ağaclar.

qəstəq . kəstək. kəslək. kəssək. 1. kəsilən ağacın yerdə qalan bölümü. kötmərək. kütmərək. kötük. iki arşında qıssa, bir qolluq kəsilmiş odun, çubuq. 1. kərpiç. 1. qırt. 1. qıta. kitə. kotmul. kütmül. qıtmıl. kütüz. güdərək. kütləz. kütəz. qısaboylu.
- kəstəkləmək: parçalamaq. qıyıqlamaq. qıtıqlamaq.
- kəstəkli: bir yeri kəsilmiş, qırılmış nərsə, kimsə.