1.Valideynlərlə ünsiyyətin birinci mərhələsi. Bu mərhələdə valideyn emosional təsirə müqavimət göstərməsi müşahidə olunur. Bunun üçün onu situasiyadan emosional-psixoloji cəhətdən uzaqlaşdırmaq lazımdır. Valideyn həm öz etirazlarını, həm də öz köməksizliyindən şikayətini 10-15 dəqiqə müddətində monoloq formasında bildirməlidir.
Sizin neytral mövqeyinizi və emosional uzaqlaşmağınızı hiss edərək valideyn sakitləşməyə başlamalıdır. Nəhayət, o, sakitləşəcək və onda konstruktiv danışığa psixoloji hazırlıq formalaşacaq.
2.Valideynlərlə ünsiyyətin ikinci mərhələsi. Bu mərhələ qarşılıqlı təsirin bərabərhüquqlu şəkildə təşkili mərhələsidir. Bunun üçün: uşağa müsbət yönümdə göstərişlər verməyə başlamaq, həmkarına mehriban münasibət göstərmək, valideynlərlə bərabər mövqedə olmağa cəhd etmək lazımdır. Çünki şagirdin tərbiyəsi ailə və məktəbin birgə fəaliyyətidir. Valideynlərin tərbiyə prosesində əhəmiyyətini xüsusi qeyd etmək və şagirdin uğurlarına qayğı göstərmək lazımdır.
3.Valideynlərlə ünsiyyətin üçüncü mərhələsi. Bu mərhələdə valideynlərlə birgə fəaliyyət formasının axtarılıb tapılması baş verir. Burada tərbiyə işindəki metodikalardan yüksək dərəcədə yararlanmaq lazımdır.
ƏDƏBİYYAT:
Əliyev B.H., Cabbarov R.V. Təhsildə şəxsiyyət problemi. Bakı: 2008
Əlizadə Ə.Ə. Müasir Azərbaycan məktəbinin psixoloji problemləri. Bakı, 1998
Əliyev B.H. Müəllim-tələbə münasibətlərinin təlim prosesinə təsiri. Bakı, 1998
Həmzəyev M.Ə. Yaş və pedaqoji psixologiyanın əsasları. Bakı, 2002