rusların kölgəsi onların baĢının üstündən əskik olsun və
yenə də ruslar türklərə qalib gəlsinlər».
1828-ci il Türkmənçay müqaviləsinin maddələrinin
birində deyilirdi ki, İran ərazisində yaşayan xristianlar istə-
dikləri vaxt Rusiya ərazisinə mühacirət edə bilərlər. İvan
Şopenin başçılığı ilə 1829-cu ildə təşkil olunmuş komis-
siyanın sənədinə əsasən, 1828-ci ildə qacarlardan ibarət 20
min nəfər Naxçıvan və İrəvandan məcburi surətdə İran
ərazisinə köçürüldü. H.Pasdermaçiyan göstərir ki, rus-türk
müharibəsi nəticəsində Ərzurum, Əlişgərd, Bayazid, Qars və
Vandan 100 min nəfər erməni köçüb, rus Ermənistanına
(İrəvan xanlığı ərazisinə) gəldilər. Onlar burda ən yaxşı
torpaqlarda yerləşdirildilər. Gələn ermənilərin 25 min nəfəri
Göyçə gölü ətrafında sakin oldular. 1914-cü ildə 10 kvadrat
kilometr sahəsi və 300 min nəfər əhalisi olan Ermənistanda 4
ildən sonra ermənilərin sayı artdı.
Ermənilər təkcə ġimali Azərbaycanda deyil, Cənubi
Azərbaycanın Urmiya, Xoy, Təbriz və Salmas Ģəhərlərində
də dəhĢətli cinayətlər törətmiĢdilər. «Onlar Urmiyada 500
evə od vurub yandırmıĢdılar. Erməni daşnakları bir gecədə
Urmiyada 1500 nəfər azərbaycanlı öldürdülər. 1918-ci ildə
Osmanlı qoşunları Urmiyaya gələnə kimi ermənilər 10 min
nəfərdən çox azərbaycanlını qətlə yetirdilər... 1918-ci ilin
martında ilin axır çərşənbəsində... ermənilər evlərə girib,
kiçik qız uşaqlarına təcavüz etdilər, qadınları, kişiləri
öldürdülər. Uşaqlarını qucaqlarına alıb-qaçan anaların ah-
naləsi, qışqırığı göyə qalxmışdı. Bu dəhşətli hadisələri,
vəhşilikləri insan artıq şərh edə bilmir» (Seyid Əhməd
Kəsrəvi. «Tarixe-Hicdə sale-ye Azərbaycan, 3-cü çapı,
Tehran, 1961, səh. 605-606).
Erməni terrorunun tarixi qədimdir. Bu, 1896-cı il
avqustun 14-nə təsadüf edir. Həmin gün «Daşnaksutyun»
partiyasından 25 erməni İstanbulda Osmanlı bankının binasını
144
gözlənilmədən ələ keçirdilər. Quldurlar binanı istehkama
çevirib, dinamit və bombalarla müdafiə olunaraq şəhərdəki
Avropa səfirlərinə müraciət edib, kömək istədilər. Onlar
bildirdilər ki, binanı və onun içərisində olan bütün qiymətli
əşyaları sənədlərlə birlikdə məhv edəcəklər... Terrorçuların bu
hərəkəti ermənilərin nəinki sosial vəziyyətini yaxşılaşdırdı,
bütünlüklə onları ümidsiz vəziyyətə saldı.
Erməni terrorçuları sentyabrın 12-də yeni terror həyata
keçirmək üçün səylə təbliğata başladılar. Başkaldan şərqə
tərəf, Salmas sərhədində bir erməni quldur dəstəsi İran
kürdləri ilə birləşərək kürd tayfasının nümayəndəsi Mərzək
Şərəf bəyin düşərgəsinə hücum edib, onu ağır yaraladılar və
150 nəfərə qədər kürd, o cümlədən, kişilər, qadınlar, uşaqlar
öldürüldü və yaralandı... 1898-1899-cu illərdə Bitlis
vilayətində Seronun quldur terrorçu dəstəsi qanlı cinayətlər
törətdi.
Yuxarıda deyildiyi kimi «DaĢnaksutyun» partiya-
sının yaranması ilə ermənilərin bədbəxt günləri
baĢlandı. V.Mayevskinin bu iyrənc partiya haqqında bir
neçə fikrini yada salmaq yerinə düşərdi: «... Sübut edə
bilərəm ki, «Daşnaksutyun» və onun kimi təşkilatlar istər
Türkiyədə,
istərsə
də
Qafqazda
erməni
xalqının
bədbəxtliyinin əsas mənbələridir... «Daşnaksutyun»un,
«Qnçak»ın və başqa təşkilatların gələcəkdə də mövcud
olması erməni əhalisinə, hətta indi konstitusiyalı Türkiyədə
də yeni-yeni bəlalar gətirəcək.
Ermənilərin gizli təşkilatlarının fəaliyyəti onlar üçün
təkcə maddi tələfatı demirəm nə qədər göz yaşları, nə qədər
məşəqqət, nə qədər insan tələfatına başa gəlib? Və əgər
«Daşnaksutyun» və onun kimi təşkilatlar olmasaydı,
ermənilər yoldan çıxmasaydılar, necə firavan yaşayardılar,
necə parlaq mövqedən istifadə edərdilər» (V.Mayevskinin
qeydləri, səh. 125).
Gürcü yazıçısı İ.Q.Çavçavadze erməni saxtakarlı-
145
ğından bəhs edərkən yazırdı: «Ermənilərin gürcü məbəd-
lərində və monastırlarında gürcü mənşəli izləri məhv
etməyə, gürcü yazılarını daşlardan qaşıyıb-təmizləməyə və
yox etməyə, daşların özünü tikililərdən çıxarıb, yerinə
erməni yazıları olan başqa daşları qoymaq üçün əlləşdik-
lərinə çoxlu misal gətirə bilərəm. Bu haqda, hətta həm rus,
həm də gürcü qəzetlərində yazılıb. D.Bakradze erməni
saxtakarlığı haqqında sərrast yazmışdır: «Artvində çox
qədim bir kilsə var. Orda yaşayan ermənilər bu məbədi
özlərinin adlarına çıxmaq istəyirlər... Məbəddə gürcü yazısı
olan daş götürülüb, çünki bu yazı məbədin gürcülərə
məxsus olmasını sübut edir, onda ermənilər bu daşı ağıllı
surətdə fikirləşib, gizlətmək üçün fırıldağa əl atıblar»
(İ.Q.Çavçavadze. «Erməni alimləri və fəryad edən daşlar».
səh. 13).
Son zamanlar ermənilər yeni bir xəyala düşüblər. Buna
ancaq dəlilik demək olar. Ermənilər özlərini gah Qafqaz
Albaniyasının, gah da Urartu dövlətinin «varisi» adlandırırlar.
Əvvəla, onu deyim ki, Ermənistan qətiyyən etnoqrafik termin
yox, coğrafi termindir. Erməni hara, yuxarıda qeyd olunan
dövlətlər hara? Ermənilərin dünyanın hər tərəfə yayılmasının
günahı kimdədir? Əlbəttə, özlərində. Ona görə ki, onların
vətəni yoxdur. Özgə torpaqlarında xırda sənətkarlıqla, alverlə
məşğul olan ermənilərin sonralar müəyyən səbəblərə görə
Cənubi Qafqazda, o cümlədən, Azərbaycan torpaqlarında
məskunlaşmaları tarixi hadisələrlə bağlıdır. Onların özlərini
tərifləyib, «ali irqə» mənsub olmaların söyləmələrinə nə
demək olar. Biz onlara siyasi sığınacaq verdik, onları məhv
olmağa qoymadıq, onlar isə nadürüstlük edib verdiyimiz
çörəyi tapdaladılar...
«1905-ci ildə erməni-müsəlman davasında sülh və
əmin-amanlıq yaratmaq üçün Şuşaya göndərilən Qoloşapov
adlı bir rus generalı azərbaycanlılara qarşı düşmən
mövqeyinə keçdi. Ermənilər hər gecə Kiki Kələntərovun
146
başçılığı ilə Qoloşapovun mənzilində kef məclisi qurur, 2-
3 nəfər xoş surət erməni övrəti gecə-gündüz ona xidmət
edirdi. Ermənilər Qoloşapova rüşvət verərək rusların
köməyi ilə erməniləri silahlandırıb, azərbaycanlıların
üzərinə qaldırmağa razı saldılar. General və ermənilər
azərbaycanlılara qarşı müharibəyə 1905-ci il iyulun 12-də
başlamağı qərara aldılar.
Qoloşapov erməniləri arxayın salaraq bildirdi ki,
erməni silahlıları ilə rus silahlı qüvvələri 24 saat ərzində
Azərbaycan türklərini məhv edəcəklər. Bu zaman Şuşada 7
min erməni quldur dəstəsi, 6 topu və rusların isə beş top var
idi. Bunlardan əlavə, rusların bir neçə yüz silahlı kazak
dəstəsi də var idi.
...Ermənilərdən 10 min manat rüşvət alan Qoloşapov
onlara söz verdi ki, rus kilsəsindən başlayaraq Böyük
məscidə kimi Rastabazarı, Meydanı, Şeytanbazarı və bütün
evləri yandırmağı həyata keçirəcək. Dələduz generala hər
rus topundan müsəlmanlara atılan atəşə görə 15 manat və
rus əsgərlərinin atdığı hər bir gülləyə görə 1 manat pul
verməyi ermənilərin başçısı Kələntərov öz öhdəsinə
götürdü. 7 min erməni qulduru və 850 nəfər kazak və rus
silahlı qüvvələri müsəlmanlara heç bir ziyan vura
bilmədilər. Topların mərmiləri Böyük məscidin ətrafında
yerləşən evlərin pəncərələrinə və taxtapuşlarına ziyan
vurdu... Düşmənin yarısından da az olan müsəlmanlar
onlara
qarşı
mərdliklə
müqavimət
göstərdilər.
Müsəlmanların toplarının gurultusu düşməni lərzəyə salırdı.
Nəticədə 18 erməni qulduru öldürüldü və yaralandı»
(M.M.Nəvvab. Göstərilən əsəri, səh. 113, 114, 118).
1906-cı il erməni-müsəlman davasında Şuşaya ətraf
kəndlərdən, İrəvandan, Gəncədən və digər yerlərdən 7 min
silahlı erməni qulduru göndərildi. Beş gün davam edən
şiddətli döyüşlərdə azərbaycanlılardan 18 nəfər şəhid oldu.
Onlardan 5 nəfəri adlı-sanlı cavan, qalanları isə qocalar idi ki,
147
onlar da ermənilər tərəfindən qəflətən güllə ilə vurulanlar
idi. M.M.Nəvvab qeyd edir ki, döyüşlərdə öldürülən erməni
quldurlarının sayı 700-ə qədər, yaralananların sayı isə 287
nəfər idi.
Şuşa cavanları sayca özlərindən çox olan düşmənə
layiqli cavab verdilər. Qalalılar Qoloşapovun əməlləri barədə
yuxarı dövlət orqanlarına tutarlı məlumat verdilər. Güclü
təzyiqdən sonra Qoloşapov qovuldu. Şuşaya yeni komendant
Bauyer adlı bir nəfər təyin olundu.
Tarixi sənədlərdə deyilir ki. 1906-cı ildə general
Qoloşapov Tiflisdə bir nəfər azərbaycanlı tərəfindən qətlə
yetirilib.
Əldə olan tarixi məlumatlar erməni «alimləri»nin,
«başbilənləri»nin və onlarla həmfikir olanların fırıldaqlarını
artıq çoxdan ifşa etmişdir. Erməni saxtakarlığı və cinayəti
hələ də beynəlxalq ictimaiyyət tərəfindən lazımi səviyyədə
qiymətəndirilmir. Bu yaxınlarda Ermənistanda keçirilən saxta
seçkilər, insan qırğını, demokratik təsisatların kobud surətdə
pozulması heç də beynəlxalq aləmdə mənfi rəy doğurmadı.
Ermənistan işğalçı və təcavüzkardır. Öz havadarlarının
köməyi ilə bu işğalçı dövlət ərazimizin 20 faizini işğal
etmişdir. Bir milyondan artıq azərbaycanlı öz doğma ata-baba
torpağında qaçqın olmuşdur.
Erməni fırıldaqçıları hər il aprelin 24-nü «genosid
günü» kimi qeyd edirlər. Saxta tarixi günü təkzib etmək üçün
tarixi faktlara müraciət edək: Birinci Dünya müharibəsi
ərəfəsində bütün dünya ərazisində təxminən 3 milyona qədər
erməni – 1 milyon 100 min nəfəri Cənubi Qafqazda, 100 min
nəfəri İranda, 400 min nəfəri Türkiyədə yaşayırdı. Deməli,
Ermənistanda 1 milyon 300 min, Türkiyədə isə 400 min
erməni yaşayırdı. Ermənilərin iddialarına görə 1 milyon 500
min erməni Türkiyə ərazisində məhv edilmişdir. 400 min hara
1 milyon 500 min hara?
Don Kixotun dəyirmanla vuruşmasını ermənilər,
148
görəsən, bilirlərmi? Yoxsa, onlar dilənməyin başqa bir
forması olan genosid adı ilə yardım almaq niyyətindədirlər.
Atalar demişkən, «Utanmasan, oynamağa nə var». Yuxarıda
deyildiyi kimi ermənilərin bədbəxtliyi «Daşnaksutyun»
partiyasının yaranması və fəaliyyəti ilə sıx bağlıdır. Bu
üzdəniraq partiya başqa xalqlara, o cümlədən də, türk-
Azərbaycan xalqlarına qarşı düşmənçilik təbliğatı aparır.
ABŞ-ın Arkanzas ştatından olan vəkil və tədqiqatçı
Səmuel A.Uimzin “Ermənistan-terrorçu “xristian” ölkənin
gizlinləri” əsərində erməni millətinin mənşəyindən və erməni
xristianlığının xüsusiyyətlərindən söhbət açır. Amerika alimi
ermənilərin xristian olmasına şübhə ilə yanaşır, onların türk-
müsəlman dünyasının başına açdığı müsibətləri, XIX-XX
əsrlərdə Cənubi Qafqaz və Kiçik Asiya regionlarında
törətdikləri təxribatçı fəaliyyətlərini, insanlığa yaraşmayan
çirkin əməllərini dəyərli, elmi və tarixi sənədlərə istinad
edərək açıb-göstərir.
V.L.Veliçko qeyd edirdi ki, “Əgər erməni tarixinin
üz qabığı üçün “uydurma” sözündən baĢqa, bir söz
axtarsaydıq, “xəyanət” sözündən heç vəchlə yayına
bilməzdik”.
Aparılan gərgin araşdırmalar nəticəsində mənşəcə
erməni olan keşiş Tiriğişa Kiğamyansın “Erməni hərəkatının
tarixçəsi” adlı əsəri əldə edilmişdir. Kitabda Rusiya impe-
riyasının Şərq siyasətinin həyata keçirilməsində ermənilərdən
bir alət kimi istifadə olunması qabarıq şəkildə verilmişdir.
Rusların və ermənilərin mənafeyinə burda toxunan fikirlər
olduğu üçün əsər demək olar ki, məhv edilmişdir. 1917-ci ildə
Mirzə Fətəli İsmixanov ad-familiyalı bir nəfər tərəfindən
Azərbaycan dilinə tərcümə edilmişdir. Həmin nüsxənin
tapılmasında və tədqiqatçıların istifadəsinə verilməsində
AMEA Tarix İnstitutunun direktor müavini, tarix elmləri
namizədi Cəbi Bəhramovun böyük əməyi xüsusilə qeyd
edilməlidir.
149
Türk səyyahı Övliya Çələbi 1647-ci ildə, fransız səy-
yahı Jan Şarden isə 1673-cü ildə İrəvanda olmuşlar. Onlar öz
yazılarında şəhər əhalisinin türk olduğunu təsdiq etmişlər.
İrəvanın etnik tərkibi haqqında 1700-cü ildə burda
olmuş alman səyyahı G.Şillingerin məlumatı daha maraqlıdır.
“İrəvan şəhərinin daxilində yalnız farslar (Azərbaycan türk-
ləri), şəhərin ətrafındakı qəsəbələrdə isə kilsəyə xidmət üçün
(Üçkilsə nəzərdə tutulur) erməni tacir və sənətkarları
yaşayırlar və farslara (azərbaycanlılara) vergi verirlər.
I Şah Abbas dövründə ermənilərə bir sıra güzəştlər
verilmişdir. Onlar bundan istifadə edərək xarici ticarətdə
iştirak etmiş, şahlığın ərazisində kilsə tikmək üçün icazə
almışlar. Ermənilər bunlara görə birbaşa xəzinəyə vergi
verirdilər. Üçkilsədəki erməni kilsəsinin başçısı Filippos I Şah
Abbasa yaltaqcasına yazdığı müraciətində bildirirdi:
“Hazırda bizim vilayətdə yaĢayanların əksəriyyəti bura
müxtəlif vilayətlərdən əlahəzrət hökmdarın tükənməz
sevgisi və qayğısı nəticəsində köçürülmüĢdür. Üçkilsədəki
300 ibadətkar gecə və gündüz öz dualarında burda
yaĢamaları
üçün
tamamilə
əlahəzrət
hökmdarın
mərhəmətinə borclu olduqlarım göstərirlər”.
Erməni kilsəsinin cinayətkar əməlləri bütün aləmə
məlumdur. Hətta xristianlar özləri də bunu etiraf edirlər.
A.Səmuel bu barədə yazır: “Ermənistan elə bir şeytan
məmləkətin nümunəsidir ki, yalnız dövlət və kilsə bir olanda
belə nümunə mümkündür. Erməni kilsəsinin rəsmi internet
saytında deyilir: “Erməni kilsəsi tarix boyu erməni xalqı ilə o
qədər yaxın olmuşdur ki, indi onları bir-birindən ayrı
düşünmək mümkün deyil... Yarandığı vaxtdan bu günə kimi
erməni kilsəsi siyasi və ictimai problemlərin müzakirə
meydanına çevrilmişdir”.
Yeri gəlmişkən, onu da qeyd edim ki, əsrlər boyu hər
bir erməni ailəsi kilsə fonduna ianə şəklində müəyyən
məbləğdə üzvlük haqqı verir. Həmin pullar isə sonra çirkin
150
işlərə – özgə torpaqlarını ələ keçirməyə, terror hərəkətlərinə
sərf
olunurdu.
Matenadaranda
saxlanılan
alqı-satqı
sənədlərinin birində deyilir: “1431-ci ildə Ağqoyunlu Yaqub
padşahın nümayəndəsi Əmir Rüstəm Üçkilsə də daxil olmaqla
7 kəndi katolikos Qriqor Makuluya 530 min Təbriz dinarına
satmışdı. Belə siyahıların sayını artırmaq da olar. Torpağı
satın almaqla ələ keçirən ermənilər baş verən siyasi
hadisələrdən məharətlə istifadə edərək onu özününküləşdirə
bilmişlər. Bu siyasi hadisələr Osmanlı Türkiyəsi ilə Rusiya
imperiyası arasında baş verən və Türkiyənin məğlubiyyəti ilə
başa çatan müharibələrlə və Səfəvi dövlətinin tənəzzülü ilə
bağlıdır.
Erməni saxtakarları Qarabağın xristian məliklərindən
“ağızdolusu” danışırlar. Məliklərin mənşəyi, Qarabağda
yerləşmələrinin səbəbləri tarixi baxımdan araşdırılmır. Məlum
olduğu kimi, Qarabağın beş məliyindən yalnız biri Həsən
Cəlalyanlar nəslinə mənsub olan Xaçın məliyi yerli alban
mənşəli idi. Qalan dörd məlik Dizaq, Vərəndə, Gülüstan və
Çiləbörd məlikləri ordan-burdan qovulan və ya qaçıb
Qarabağın Dağlıq ərazisində özlərinə sığınacaq tapanlar idi.
Hətta bu həqiqəti qatı millətçi olan erməni tarixçisi Raffi də
inkar edə bilməmişdir. Onlar da alban xristian məlikləri idilər.
1723-cü ilin mart ayında Xaçın məliyindən başqa
yerdə qalan dörd məlik I Pyotra yazdıqları məktubda özlərinin
alban olduqlarını bildirmişdilər. İ.Petruşevski də XV əsrdə
Qarabağ əhalisinin etnik tərkibindən danışarkən göstərir ki,
buranın alban əhalisi müxtəlif dövrlərdə erməniləşməyə
məruz qalmışdır. Dəfələrlə qeyd etdiyimiz kimi, gəlmə
məliklər siyasi və iqtisadi cəhətdən o qədər zəif idilər ki, heç
bir siyasi qurum yarada bilməmişdilər.
“Ermənistan” adlı saxta bir məfhumu zorla dünya
ictimaiyyətinə çatdırmaq nə qədər saxta səslənir. Axı Cənubi
Qafqazda erməni ərazisi olmamışdır. Hökmdarı və paytaxtı
məlum olmayan hansı “Ermənistan”dan söhbət gedə bilər?
151
Qondarma erməni “dövləti” Qərbi Azərbaycan ərazisində
sığınacaq tapmışdı. Özünə paytaxt etdiyi İrəvan da
Azərbaycanın qədim şəhəridir, İrəvan xanlığının paytaxtıdır.
Ermənilərin Azərbaycan torpaqları hesabına özlərinə
dövlət yaratmaq xülyası kimi çirkin ideyanı zorla həyata
keçirmələri artıq tarixi sənədlərlə təsdiq olunmuşdur. Onlar
Rusiyanın və bir sıra Avropa dövlətlərinin fəal köməyinə
arxalanaraq Azərbaycan torpaqları hesabına “öz dövlətləri”ni
yaratmaq üçün hər cür alçaq niyyətlərə əl ataraq, nəhayət,
1918-ci ildə buna nail oldular.
Ermənistan deyilən dövlətdə siyasi hakimiyyəti zorla
ələ keçirən bir qrup cinayətkar nəzarətsizlikdən istifadə
edərək demokratiyanı, insan hüquqlarını, ən adi yaşayış
normalarını kobud surətdə pozur, hakimiyyətdən istifadə
edərək sərvət toplayan, milli mənafeyi şəxsi mənafeyə qurban
verirlər.
2008-ci il fevralın 19-da ermənilərin fırıldaqçı və
biabırçı prezident seçkisi özünün saxtakarlığı ilə dünyaya səs
saldı. Fırıldaqçı “prezident seçkiləri”nə etiraz edən ermənilərə
divan tutuldu. Erməni müxalifətinin saxta seçkilərə qarşı
mübarizəsi indi də davam edir. Çox təəssüf ki, ermənilər bu
hərəkətlə Avropa Şurasının və dünyanın aparıcı dövlətlərinin
müqaviməti ilə qarşılaşmadı, mənfi əks-səda vermədi.
Cinayətkar qrupun Ermənistanda yenidən siyasi hakimiyyəti
zəbt etməsi, beynəlxalq aləmə “meydan oxumaqdan” başqa,
bir şey deyil. Demokratiyanın müdafiəsini və terrorizmlə
mübarizəni öz öhdəsinə götürən ABŞ-ın ermənilərin hərəkət-
lərinə biganəliyi təəssüf hissi doğurur.
Ermənilər Birləşmiş Millətlər Təşkilatının, Avropa
Şurasının qərarlarmı yerinə yetirməkdən imtina edir. Həmin
qərarlarda danışıqsız olaraq erməni silahlı qüvvələrinin
Azərbaycanın işğal edilmiş torpaqlarından çıxarılması təkidlə
tələb olunur.
Erməni problemi onların iştirakı olmadan həll
152
edilməlidir. Başqalarının əlində alətə çevrilən ermənilərin
taleyi, həyatı və ümidləri həmişə onların əlində olmuşdur.
Ermənilər bütün dövrlərdə həmişə özlərinə qarşı başqa
xalqlarda nifrət yaratmağa adət etmişlər. Sanki bu adətə qarşı
ermənilərdə ehtiyac hissləri formalaşmışdır. Bu, elə bir
xəstəlikdir ki, müalicəsi qeyri-mümkündür. Ermənilər özləri
etiraf edirlər ki, sayları artanda öz pis əməllərinin ucbatından
mütləq qırılmalıdırlar. Tarixi hadisələr sübut edir ki, hər bir
əsrdə ermənilər cinayətkar hərəkətlərinin qurbanı olurlar.
Ermənilər işğal altında olan Azərbaycan torpaqlarında
hərbi təlim keçirlər. Onların bu cinayətkar hərəkətlərini yalnız
qorxaqlıq əlaməti kimi qiymətləndirmək olar. Ermənilər
bilməlidirlər ki, Azərbaycan Milli Ordusu istənilən an
düşməni torpaqlarımızdan vurub çıxara bilər. Amma hələlik
münaqişəni sülh yolu ilə həll etməyə üstünlük veririk. Eyni
zamanda onu da deyim ki, ermənilər artıq bizimlə bir
torpaqda yaşaya bilməzlər. Onlar bunu yaxşı başa düşürlər.
Mənə belə gəlir ki, erməniyə canıyananlıq edən Rusiya
rəhbərliyi ölkəsində hüdudsuz boş ərazilərində onları yerləş-
dirə bilər. Nəticədə regionda erməni ünsürünün pozucu əməl-
lərinə son qoyular və eyni zamanda da onlardan istədiyi kimi
istifadə edə bilər. Əgər bu, həyata keçirilsə, onda rus
rəhbərliyi dünyada xeyirxah iş görər, itirilmiş şəxsi
nüfuzlarını bərpa edə bilər.
Azərbaycan dövləti və başqa müstəqil respublikalar öz
qanuni hüquqlarını müdafiə edəcəklərini bildirdikdə RF-nin
rəhbərliyi vaxt itirmədən bəyanat verərək müxtəlif bəhanələrlə
pozucu qüvvələri hərtərəfli müdafiə edəcəyini bildirir. Erməni
cinayətkarlarının müdafiə olunması bir daha sübut edir ki, bu
cinayətkarların arxasında Rusiya dayanır.
2008-ci ilin aprel ayında Ermənistan parlamenti
qondarma Dağlıq Qarabağ məsələsini müzakirəyə çıxarmaqla
bir daha sübut etdi ki, Ermənistan işğalçıdır. Ermənistan
parlamentinə Azərbaycan Milli Məclisi mədəni surətdə cavab
153
verərək bildirdi ki, dövlət büdcəsinə əlavə dəyişikliklər
edilərkən hərbi xərclər bir daha artırılır. Məlum olduğu kimi
Azərbaycanın hərbi büdcəsi Ermənistanın illik büdcəsindən
xeyli çoxdur.
Azərbaycan Respublikasının Prezidenti Cənab İlham
Əliyev dəfələrlə bildirmişdir ki, biz torpaqlarımızın bir
qarışını da heç kəsə verməyəcəyik, istənilən anda öz
torpaqlarımızı azad etməyə qadirik. Nə qədər gec deyil,
ermənilər ağlını başına yığmalı, günahsız qan tökülməsinə
bais olmamalıdırlar. Əgər onlar işğal etdikləri torpaqları
xoşluqla tərk etməsələr, tökülən qanlar üçün beynəlxalq
ictimaiyyət qarşısında cavab verməli olacaqlar. Verilən
tələblərə biganəlik göstərərlərsə, ordumuz xalqın iradəsini
yerinə yetirəcək, torpaqlarımızı tamamilə azad edəcək.
Bununla da onların dövləti yer üzündən silinəcək. Qərbi
Azərbaycan torpaqları vahid Azərbaycan dövləti halında
birləşdiriləcək. Nəticədə erməni məsələsinə birdəfəlik son
qoyulacaq.
2008-ci ilin aprel ayında ABŞ-ın dövlət rəhbərləri
Buşun və Raysın çıxışlarında Ermənistanı demokratiya
sahəsində Azərbaycana nümunə göstərmələrinə nə ad vermək
olar? Ermənistanda seçkilərdən sonra saxtakarlıqla həyata
keçirilən seçkilərə etiraz edənlərə divan tutulması, bu prosesin
indi də davam etməsi, ən adi insan hüquq və azadlıqlarının
kobud surətdə pozulmasından ABŞ rəhbərlərinin, görəsən,
xəbərləri yoxdurmu?
ABŞ-ın dövlət katibi Kondaliza Rays Azərbaycan
haqqında qeyri-obyektiv və məntiqsiz bəyanat verərək
Ermənistanda və Gürcüstanda ictimai-siyasi vəziyyətin
sağlam olmasını bəyan etmişdir. Onun bu məntiqsiz
bəyanatından belə çıxır ki, 2008-ci ilin fevral və mart
aylarında terrorçu və antidemokratik Ermənistanda baş verən
qanlı cinayətlər Azərbaycanda da baş verməlidir ki, bundan
sonra o, Azərbaycanı da tərifləsin.
154
Qoy ermənilər möhkəm yadda saxlasınlar ki,
Azərbaycan Milli Ordusu hərbi əməliyyatlara başlasa, işğal
altında olan torpaqlarımız çox qısa müddətdə azad ediləcək.
Qoy erməni quldurları yaxşı yadda saxlasınlar ki, Azərbaycan
xalqı Qarabağa, onun zümrüd tacı olan Şuşaya top-tüfənglə
yox, sülh yolu ilə getmək istəyir.
Yunis HÜSEYNOV,
tədqiqatçı-tarixçi
“Şuşa” qəzeti,
avqust, 2008, №7-8
MÜNDƏRĠCAT
Şuşa şəhərinin Ermənistan silahlı qüvvələri tərəfindən
işğalının iyirminci ildönümü haqqında Azərbaycan
Respublikası Prezidentinin Sərəncamı ........................................ 3
Şuşanın təbii mənzərəsinin qısa təsviri ....................................... 5
Pənahabad-Şuşa qala-şəhərinin salınması tarixindən ................. 8
Şuşanın inkişaf tarixindən ......................................................... 19
Şuşa xarici müdaxiləyə qarşı mübarizədə ................................. 26
Şuşanın əhalisi .......................................................................... 40
Şuşanın iqtisadi həyatı .............................................................. 44
Şuşa sovet hakimiyyəti dövründə ............................................. 47
Şuşa mədəniyyətimizin mərkəzidir ........................................... 50
Təvazökarlıq və bilik ................................................................ 72
Qarabağın keçmişinə səyahət .................................................... 77
Əmir Teymurun Azərbaycana hərbi yürüşləri .......................... 85
Yusif Vəzir Çəmənzəminlinin “İki od arasinda”
romanında erməni məsələsinin qoyuluşu .................................. 94
Azərbaycanlıların soyqırımı .................................................... 119
Erməni sayıqlamaları .............................................................. 132
Erməni cinayətləri mənbələrdə ............................................... 139
HÜSEYNOV Yunis Rza oğlu
ġUġA ġƏHƏRĠNĠN TARĠXĠ
Bakı, “ġuĢa” nəĢriyyatı, 2013
Kompüter operatoru və dizayner
Azad Qasımlı
Texniki redaktor
Azər Rəsulov
Yığılmağa verilmişdir: 05.05.2013
Çapa imzalanmışdır: 20.05.2013
Kağız formatı: 60x84 1/16
Həcmi: 10 ç.v.
Sayı: 300
Dostları ilə paylaş: |