Tofiq Köçərli - 96 -
Naxçıvan: uydurmalar və tarixi həqiqətlər … Ağladıq, sızladıq, yazdıq, bağırdıq. …bu səslərimiz başımızda parlayan
güllə səsindən eşidilmədi. Xəlifəyə də fəryadlarımızı eşitdirəmməsək artıq kimə
gedək? Hansı yabançıya sarılalım?
1919-cu ilin avqust ayında Ermənistan qoşunları Böyük Vedi kəndinə
hücum edir. Bu, həmin kəndə üçüncü hücum idi. Lakin bu dəfə də ermənilər
məğlub oldular. Düşmən 43 əsgər itirdi.
Bu məğlubiyyətdən sonra general Droya tapşırıldı ki, böyük Vedini fəth etsin.
Nizami qoşunlarla hücuma keçən Dro bəyan etdi ki, «Vedidə daşı daş üstündə
qoymayacaqdır».
Erməni quldurlarının qənimi xalq qəhrəmanı Abbasqulu Şadlinski böyük
Vedini alınmaz qalaya çevirmişdi. Vedililər Şadlinskinin komandanlığı altında
müstəsna igidlik göstərərək düşməni darmadağın etdilər. Düşmən tərəfi döyuş
meydanında 1000 meyit qoyaraq geri çəkilməli oldu.
Ermənilər pərən-pərən düşmüş qüvvələrini toplayaraq və Đrəvandan yeni
qüvvələr alaraq Böyük Vediyə yeni hücum təşkil etdilər. Sasun polku şərqdən
(Milli Dərəsi tərəfdən), Van polku şimaldan (Ağdamlar kəndi tərəfdən), 1 və 2-ci
polkların hissələri cənub-qərbdən Böyük Vedi üzərinə yeridildi.
Bu dəfə də düşmənin niyyəti baş tutmadı. Düşmən böyük itki verdi və geri
çəkilməyə məcbur oldu.
Naxçıvanlılar, vedibasarlılar bütün məhrumiyyətlərə, çətinliklərə sinə gərdilər.
Azərbaycan hökuməti Ermənistan hökumətinə və müttəfiqlərin Zaqafqaziyada
Ali Komissarı Naskelə qəti etiraz bildirdi. Eyni zamanda Paris süılh konfransında
Azərbaycan Cümhuriyyəti nümayəndə heyətinin başçısı Ə.M. Topçubaşov sülh
konfransının sədrinə və konfransda təmsil olunmuş bütün nümayəndə heyətlərinə
nota göndərərək Naxçıvan, Şərur-Dələyəz, Sürməli qəzalarının Azərbaycanın
tərkib hissəsi olmasını və Azərbaycan hökumətinin idarəsi altında olmasını, habelə
Ermənistan hökumətinin «indiyə qədər idarəçilik cəhətdən həmin rayonlara heç bir
aidiyyəti olmamasını» nəzərə çatdırdı.