otashin
kabi so‟zlardagi
–in
affikslarida badiiy uslubga xos chegaralanganlik
seziladi:
So‟ng bu iflos zafardan Ular
shodon
yurdilar. Olamda mard yo‟q ekan.
Bizlar mardmiz dedilar.
(O.Matjon).
Olmoshlarning uslubiy chegaralanishlari badiiy adabiyotda sezilarli
o‟rin tutadi. Kishilik olmoshlarini olaylik.
Men, biz, sen, siz, ular
singari
olmoshlarning biri o‟rnida ikkinchisi, ya‟ni
men
o‟rnida
biz:
-Ma, ich, amir, -dedi
va kuldi. –Bilib qo‟y,
bizday
amirul-mo‟min qo‟lidan yolg‟iz sen may
ichursen.
(O.Yoqubov),
men
o‟rnida
sen:
Bilmaydikim… yo‟q to‟xta Muhammad
Tarag‟ay! Nechun
sen
shahzodadan ranjiysen.
(O.Yoqubov),
siz
o‟rnida
sen:
Izn
ayla! Ona. Darig‟ tutma lutfingni, Avval shuki,
senga
qalqon bo‟la olmagan Bizni
- noshud farzandlarni afu etgaysen.
(E.Samandar) qo‟llanishi bu uslub uchun
me‟yor sanaladi.
Fe‟lda badiiy uslubga xos belgilar sifatida quyidagilarni ko‟rsatish
mumkin:
Dostları ilə paylaş: 
