|
5. Allohga itoat etish.
Ibn Abu Imron Rasululloh sollallohu alayhi va sallamdan rivoyat qiladi: “Kim Allohga itoat etsa, garchi namozi, ro‘zasi va Qur’on tilovati kam bo‘lsa ham, U Zotni zikr qilgan bo‘ladi. Kim Allohga osiy bo‘lsa, garchi namozi, ro‘zasi va Qur’on tilovati ko‘p bo‘lsa ham, U Zotni unutgan bo‘ladi” (Bayhaqiy “Shuabul-iymon”da va Ibn Muborak “Zuhd”da rivoyat qilgan. Hadis sanadi zaif).
Demak, zikrning mohiyati Allohga itoat etish va U Zot qaytargan narsalardan tiyilish ekan. Kim shu sifatga ega bo‘lsa, haqiqiy zokir maqomiga erishadi. Faqat tilda zikr qilib, tanasi tili aytgan narsalarga teskari ish qilsa, bu haqiqiy zikr bo‘lmaydi.
Alloh zikrini ko‘p qilgan kishi butun hayotida, hatto uyqusida ham ibodat bilan mashg‘ul bo‘lgan hisoblanadi:
«Men insonlar va jinlarni faqat menga ibodat qilishlari uchun yaratdim» (Zoriyot, 56).
Allohni ko‘p zikr qilgan kishi har qanday qiyinchilik va mashaqqatdan najot topadi: Alloh subhonahu va taolo imon keltirgan, O‘zining amrlariga itoatda bo‘lib, qaytargan narsalaridan saqlanib, parhez qilgan insonlar haqida bunday marhamat qiladi:
Dostları ilə paylaş: |
