3
R E D A K T O R D A N
Azərbaycan xalq ının mənşəyi proble mi əsrimizin 30-
cu illərinin zillət li
qeyri-milli siyasətilə yanlış bir istiqamətə yönəldildi. Aydındır ki, ―Azərbaycan
xalq ı‖ deyiləndə, onunçoxsaylı türk d ilində danışan əhalisi nəzərdə tutulurdu.
Hə min dövrün ortalarında bu xa lqın mənşəyi proble mi heçə endirild i, ―türk‖ və
―türk dili‖ sözləri ―azərbaycanlı‖ və ―Azərbaycan dili‖ sözləri ilə əvəz
edildi.Azə rbaycan türk xa lqı və dili yer adını tə msil edən ümu mi məfhu m iç ində
əridild i.Azərbaycan xalq ının yetkinləş məsi gedişində türk etnoslarının iştirakı
tədqiqat obyekti kimi sönükləşdi,adda-budda eşidilən
səslər isə siyasi yolla rla
kəsild i. M idiya lılar Azə rbaycan xa lqın ın əcdadları kimi qələ mə verilməyə başlandı.
30-cu illərdə xarici elmi ədəbiyyatda midiyalıların mənşəyi barədə iki fikir
mövcud idi. Bir fikrə görə onlar İran (fars) dillərinin birində, digər fikrə görə yerli
qədim dillə rin birində,ya xud ela m dilinə ya xın bir dildə danışırdıla r.Sovet və
Azərbaycan elmində ikinci müddəa üstünlük təşkil edirdi. La kin 60-cı illərdə bu
müddəanı birinci fikir, yəni midiyalıların irandilli olması fikri üstələdi. Azərbaycan
xalq ının mənşəyi problemi dolaşdırıldı, tədricən iran dilli etnoslar onun
mənşəyində iştira k edən əsas etnik ko mponent kimi təbliğ ed ilməyə başlandı. Bu
yalnış və subyektiv mülahizən i d iletant tərəfdarları (müstəqil tədqiqat işi
aparmayan tərəfdarları) ço xa ldı.Nəticədə hələ 20-c i illə rdə İran, sonra Sovet
tarixşünaslığında meydana gelmiş türk etnosların ın Azərbaycana XI-XII əsrlərdən
etibarən gəlməsi ideyası yenidən baş qaldırdı. Bu əsassız ideyanı əbədiləşdirmək
istəyən qüvvələr müəyyən siyasi məksəd güdürdülər: guya Azərbaycan türkləri bu
əraziyə gəlmədilər. Bu minvalla Azərbaycanın şimal hissəsi qədimdə Dağıstan dili
(lə zgi, udi-udin d illi) əhalinin məskəni olması və sonralar onların türkləş məyə
mə ruz qa lması ideyası tədricən ortaya atıldı. Köhnə fikirlə r
heç bir tədqiqat işi
aparılmadan yenidən canlandırıldı.
Eyni za manda 60-c ı illə rdə türk etnoslarının Azə rbaycanda XI-XII
əsirlərdən əvvəl yaşamaları barədə ilk tədqiqatlar aparılmağa başlandı. Yeni
tədqiqat istiqamətləri meydana gəldi. 70-ci illərdə erken orta əsr qədim e rməni
qaynaqlarında türk mənşəli sözlərin, şəxs və yer adların ın ay ırd ed ilməsi sahəsində
mühü m iş görüldü. Sübut olundu ki, erkən orta əsrlərdə Azərbaycan ərazisində
mü xtəlif etnik ad altında türk etnosları yaşayırdı, oğuz dilləri əsasında Azərbaycan
türk dili yetkinləşird i və ünsiyyət vasitəsinə çevrildi. 80-ci illərdə bu istiqamətdə
tədqiqatlar davam etdirild i. Bu dövürdə yeni bir istiqa mətdə araşdırma lar
aparılmağa başlandı.
E.ə .
III- I min illiklə rə aid mixi, ya xud mis mari yazılarda türk mənşəli
sözlər, şəxs və yer adlarının müəyyənləşdirilməsi sahəsində ilk elmi addımlar
atılmağa başlandı. Məlu m o ldu ki, türk etnosları ta qədim dövrlərdən bu ərazin in
sakinləri id ilə r və hələ ən qədim dövrlərdə geniş b ir əra zidə türk etnosların ın
yerdəyişmələ ri baş verird i. De məli, türk etnosları Azərbaycana gəlmə deyil, onun
4
ən qədim sakin ləri olmuşlar. Son zamanlar Azərbaycan dilçiləri də tarixi
həqiqətlərin üzə ç ıxa rılması üçün xeyli iş görərək e lmi araşdırma ların əldə etdiyi
leksikanı dilçilik baxımından qiymətləndirdilər. Lakin alimlərimiz, xüsusilə tarixçi
alimlə rimiz xeyli maneələrə,çət inliklə rə,
tə zyiq və hədə- qorxuya, siyasi da mğalara
mə ruz qa lırdılar. Köhnə konsepsiya tərəfdarları onların haqqında bədnam fikirlər
yaradır, yeni istiqamətdə aparılan elmi tədqiqat materialların ın çap etmird ilər.
Be ləliklə, türk etnoslarının tarixinin qədimləşdirilməsinə böyük sədd çəkilirdi.
80-ci illə rdə mətbuat səhifələ rində, Azə rbaycan xa lqlarının etnik tarixinə
dair mü xtəlif səpkili, bəzən diletant xüsüsiyyətli məqalələr çap edilmiş, bu
məqsədlə xüsusi kitablar bura xılmışdır. Qədim və erkən
orta əsr tarixinə bə ləd
olmayan belə adamlar mövcud nailiyyətləri ö z adına ç ixmış, köhnə, sübut
olunmamış konsepsiyalara üstünlük vermiş, yeni istiqamətli tədqiqatları inkar
edərək xa lq ın etnik tarixin i daha da dolaşığa salmışlar.
Lakin son zamanlar çapdan çıxmış və çapı gözlənilən elmi əsərlər
arasında öz sanballığ ı və elmi istiqamətilə fərqlənənləri az deyildir. Belə əsər
müəlliflərindən biri də Qiyasəddin Qeybullayevdir. Oxuculara təqdim etdiyimiz bu
kitabın müəllifi tarix- etnoqrafiya və toponimika sahəsində çoxlu
elmi məqalələri
və dörd sanballı monoqrafiyası ilə e lmi ictima iyyətə və geniş oxucu auditoriyasına
yaxşı tanış olan alimlərdən b iridir. Eradan əvvəl, daha qədim dövrlərdə
Azərbaycanda türk etnoslarının yaşaması ideyasından və alınmış elmi nətıcə lərdən
çıxış edən müəllif gərgin toponimik axtarışlar və araşdırmalar nəticəsində
tama milə yeni fa ktlar müəyyənləşdirmiş və bu səpkidə Azərbaycan xa lqın ın etnik
tarinin düzgün işıqlandırılmasına önəmli dəlillər vermişdir. Onun toponimik
tədqiqatları bir daha sübut edir ki, A zərbaycan türkləri bu ölkənin qədim sakinlə ri
olmuş və öz doğma yurd larında dillərinə uyğun yer adları yaratmışlar.
Məlu mdur ki, bu və ya d igər xa lqın etnik tarixi barədə mə lu mat ya zılı
mə xə zlərdən əldə edilir. Əgər ya zılı qaynaqlarda kifayət qədər mə lu mat
qalma mışdırsa, onda mü xtəlif dövr ya zılarında əks o lunmuş yer (toponimlət) və
şəxs (antroponimlər) adları başlıca məxəz yerin i tutur.
Qədim və orta əsr yer və
şəxs adların ın dil mənsubiyyətinin müəyyənləşdirilməsi mürəkkəb bir elmi
prosesdir. Hə r bir ad ın bu və ya digər dilə, ya xud onun leksikasına o xşadılması
əlavə dəlillərlə əsaslandırılmalıdır. Ço x təəssüf ki, qədim adların, xüsusilə mixi
yazılarda əks olunmuş adların İran dilləri əasında izahı ço x hallarda təsadüfi
oxşarlığa əsaslanmışdı. Son zamanlar və ilk dəfə mixi yazı adları
türk d illəri
əasaında izah olun mağa başlanmışdır. Q.Qeybullayevin əsəri bu sahədə atılan
addımların davamı kimi qiy mətləndirilsə belə, bir ço x yeni toponimik və
onomastik vahidlərin elmi təhlilin i özundə əks etdirir. Kitabdakı b ir ço x qədim (
mixi yazı və s.) yer və şəxs adların ın toponimiya elmi baxımından təhlili ilk dəfə
Q.Qeybullayev tərəfindən verilmişdir. Adla r türk dilləri əsasında nəinki
məna landırılır,
eyni
zamanda
onların
türk
aləmindəki
müqabilləri
müəyyənləşdirilir. Bu da, adın etimologiyasına əlavə dəlil kimi böyük bir zəh mətin
5
hasilidir.
Zəhmətkeş a lim Qiyasəddin Qeybullayevin çapa təqdim olun muş əsərində
yer və şəxs adlarının ə ksəriyyətinin e lmi təhlili biliyimizin indiki s əviyyəsində
qəbul edilə b ilə r. Toponimlə rin bə ta rixi şə xs ad larının e lmi təhlili
işində müəllif
müsbət səriştə əldə etmiş və bu sahədə böyük iş görmüşdür.Əsər o xucular üçün
çox q iy mətli bir hədiyyədir. Bu kitabdan Azərbaycan xalqının etnik tarixi ilə
maraqlanan şagird və tələbələr, müəllimlər, geniş o xucu kütləsi faydalana bilərlər.
Yusif Yusifov
tarix elmlə ri doktoru, professor