DAŞ YUXULAR
4
Lev Anninski lbu әsәr
haqqında ressenziyada yazır:
"Hәr
iki tәrәf etiraf etmәli, hәr iki tәrәfin adamları
qәlblәrindәki kin vә nifrәtin nәdәn qaynaqlandığına
nәzәr salmalıdırlar. Ә.Әylislinin sәtrlәrindәn qan axan
romanının әsas mövzusu budur.
Bu bәdbәxtliyin sonu
varmı? Yerin yalnız bir әlcәsini cәnnәt bilәrәk,
çaqqallar vә ilanlar mәskәn salan dağlar arasında
kimsәylә ünsiyyәt saxlamadan,
heç kәsә toxunmadan,
bir kimsәyә qaynayıb qovuşmadan yaşamaq
mümkünmü? Yox, әlbәttә, yox! Tәmaslar qaçılmazdır.
Әn azı yer üzündә sevgi deyilәn bir qüdrәt var.
Elә bir
qüdrәt ki, hansı tәrәfin haqlı, hansı tәrәfin haqsız
olduğunun fәrqinә varmır. Әn azı qarışıq sevgilәrdәn
doğulan insanlar var. Vә nәhayәt adamların bir-
birindәn ayrı yaşaya, bir-birindәn qaçıb gizlәnә
bilmәdiyi mәhkumluq var. Bütün bunları bildiyinә görә
susmağı bacarmayan,
sәsini içindә boğmağa gücü
çatmayan yazıçının hәqiqәti demәkdәn ayrı bir yolu
varmı?
Әkrәm Әylisli әn doğru yolu tutaraq nifrәti
yerindә oturdub."
