1
O‗ZBEKISTON RESPUBLIKASI OLIY VA O‗RTA
MAXSUS TA‘LIM VAZIRLIGI
SAMARQAND DAVLAT UNIVERSITETI
GEOGRAFIYA VA EKOLOGIYA FAKULTETI
GEOGRAFIYA TABIIY RECURSLAR KAFEDRASI
O‗RTA OSIYO TABIIY GEOGRAFIYASI
FANIDAN
MA‘RUZLAR MATNI
Tuzuvchi:
prof.L.A.Alibekov
Samarqand- 2018
2
1 - MA‘RUZA: O`RTA OSIY TABIIY GEOGRAFIK SHAROITINING
O`ZIGA XOS NOYOB XUSUSIYATLARI VA O`RGANILISH TARIXI
Reja:
1.
O‘rta Osiyo tabiatiga umumiy geografik tavsif.
2.
Geografik o‗rni va chegaralari.
3.
Tabiati va tabiiy boyliklarini geografik o‗rganish tarixi
Tayanch iboralar: geografik o‗rni, chegaralari, tabiiy sharoiti, orografik
tuzilishi, relefi, tekislik qismi tekislik qismi. O‗rta Osiyo haqida antik
malumotlar, xitoy sayyohlari, arab sayyohlari, IX-XI asrlar, XIV-XVI asrlar,
rus sayyohlari, mustaqillik yillari.
O‘rta Osiyo tabiatiga umumiy geografik tavsif
O‗rta Osiyo hududiy jihatdan Yevroosiyo materigining o‗rtasida
joylashgan. O‗lkaning geografik o‗rni, subtropik iqlimli O‗rta yer dengizi
mamlakatlari kengligiga to‗g‗ri keladi. Bu iliq mo‗‘tadil va subtropik tabiatli
mamlakatlardir. O‗rta Osiyo yirik materikning o‗rtasida, dengiz va okeanlardan
uzoqda, gidrografik berk havzada joylashganligi, shimol va g‗arb tomoni
ochiqligi, sharq va janubdan juda baland tog‗ massivlari va tog‗ tizmalari bilan
o‗ralganligi uchun juda qurg‗oqchil va o‗ziga xos takrorlanmas tabiiy geografik
sharoitga ega bo‗lib, u boshqa tabiiy o‗lkalardan tubdan farq qiladi.
B.A.Alisovning (1956) iqlim klassifikatsiyasi bo‗yicha, O‗rta Osiyo subtropik
mintaqasining shimoliy chegarasida joylashgan. O‗rta Osiyo iqlimining o‗ziga
xos xususiyatlari (ayniqsa janubiy qismining), L.N.Babushkinning (1961)
fikricha, bu regionni subtropik iqlimning kontinental variantiga ajratishga
imkon beradi. Lekin, O‗rta Osiyo hududi ichki berk o‗lka bo‗lganligidan, uning
iqlimi tipik kontinental iqlimli o‗lkalar qatoriga kiradi. Uning asosiy qismi
mo‗‘tadil, janubiy qismi subtropik iqlim mintaqalarida joylashgan. Ular
o‗rtasidagi chegara shartli ravishda 41-42
0
sh.k. o‗tkaziladi. Mo‗‘tadil mintaqa
hududi qurg‗oqchiligi, qishning ancha sovuqligi, subtropik qismi esa, yozning
quruqligi, issiqligi, qishning esa nisbatan iliqligi bilan ajralib turadi.
O‗rta Osiyoning tabiiy chegarasini aniqlash juda murakkab masala bo‗lib
uning sharqiy va janubiy chegaralari tog‗ tizmalarining suv ayirg‗ichlaridan
o‗tkaziladi. Chunki, tog‗ tizmalarining suv ayirg‗ichlari ko‗p hollarda tabiiy-
geografik chegara bo‗lib xizmat qiladi. Lekin, shimoliy va shimoli-g‗arbiy
chegaralarini o‗tkazishda, nafaqat geograf olimlar orasida, balki geologlar,
iqlimshunoslar, botaniklar, tuproqshunoslar va boshqa mutaxassislar o‗rtasida
ham mutlaqo har xil yondoshuvlar mavjud.
3
O‗rta Osiyo o‗lkasining g‗arbiy chegarasi Kaspiy dengizining
janubi-sharqiy chekkasidagi (Astrobod qo‗ltig‗i, 54
0
shq.u), Kurd (mahalla)
qishlog‗idan boshlanib, dengizning sharqiy qirg‗og‗i bo‗ylab Bo‗zachi yarim
orolining shimoliy qirg‗og‗i, Bo‗zachi qo‗ltig‗i va O‗lik qo‗ltiqdan shimoli-
sharqga qadar cho‗zilgan sho‗rxokli cho‗kmalardan o‗tib, Donguztovdan
(mutlaq balandligi 215 m), Orol dengizining (qurimasidan oldingi) eng
shimoliy qirg‗oq chekkasi bilan taxminan 48
0
sh.k. orqali (L.N.Korjenevskiy
(1960) taklif etgan chegara bo‗ylab), ya‘ni Qozog‗iston past tog‗larining
janubiy qismi orqali o‗tkaziladi. Sharqiy chegara Savr, Sharqiy Jung‗oriya,
Jung‗oriya, Boroxoro, Iren-Xabirga, Qarat, Xoliqtog‗ tizmalari suv ayirg‗ichi
orqali o‗tib, Xontangri tog‗ tuguniga to‗g‗ri keladi. Undan so‗ng Ko‗kshag‗al,
Otoboshi tizmalari suvayirg‗ichi orqali o‗tib Farg‗ona tizmasiga tutashadi,
so‗ngra Oloy tog‗ining sharqiy qismi va Sariko‗l tizmasi bo‗ylab o‗tib,
Hindiqush tog‗lariga tutashadi. Avvallari O‗rta Osiyoning janubiy chegarasi
Afg‗oniston «koridori» deb ataluvchi tor (kengligi 10-70 km) yo‗lakning
shimolidan o‗tkazilar edi. Mazkur yo‗lakni 1947 yilda inglizlar Hindiston va
Pokiston mamlakatlarini mustamlakachilikdan ozod qilgandan keyin ataylab
ajratib qoldirgan edi. Endi esa, o‗lkaning Janubiy chegarasi Hindiqush,
Safedko‗x (Poropamiz), Nishopur tog‗ tizmalari suv ayirg‗ichi bo‗ylab o‗tib,
Elbrus tog‗i orqali borib, Gorgan yaqinida Kaspiy dengizi qirg‗og‗i bilan
tutashadi.
Shunday qilib, O‗rta Osiyo hududi ikkita geografik mintaqada (mo‗‘tadil
va subtropik) joylashib katta miqdorda quyosh energiyasidan issiqlik olib
doimo serquyosh kunlarning ko‗pligi bilan ajralib turadi. O‗lka ichki berk
havzada joylashgan shuning uchun bu yerdan bironta daryo okean va ochiq
dengizga borib quyilmaydi. Shimoli-G‗arb va Shimol tomondan ochiq bo‗lib, u
yerlarda bepoyon qumli tekisliklar yotadi va bu yerlardan Shimoliy Muz
okeanidan keladigan sovuq va quruq, Atlantika okeanidan keladigan nam havo
massalari Janubgacha to‗siqqa uchramasdan bemalol kirib kelsa, Janub va
Sharqdan Hind va Tinch okeani ta‘siridan baland – doimiy muz va qorlar bilan
qoplangan to‗siqlar – tog‗ massivlari va tizmalari bilan o‗ralgan. Uzoq geologik
rivojlanish davrida shakllangan, yer usti tuzilishi nihoyatda xilma-xil, ya‘ni
baland osmon o‗par tog‗ cho‗qqilari (7690 m) bilan birga, dengiz sathidan
ancha pastga tushib ketgan sho‗rxokli cho‗kmalar (-132) borligi va o‗ziga xos
orografik tuzilishga ega bo‗lib, ko‗proq kenglik bo‗ylab cho‗zilgan tog‗
tizmalari va ular bilan parallel yo‗nalgan botiqlar, daryo vodiylari va boshqalar
bu o‗lkaning tabiiy geografik sharoitining turlicha bo‗lishiga va noyob tabiiy
sharoit xususiyatlarining shakllanishiga sabab bo‗lgan.
O‗rta Osiyo o‗lkasining hududi qadimgi sivilizatsiya markazlaridan biri
hisoblanadi. Bu o‗lkada juda ko‗p buyuk mutafakkir insonlar - olimlar,
yozuvchilar, shoirlar va davlat sarkardalari yetishib chiqqan. Tabiiy-geografik
sharoitining takrorlanmas o‗ziga xos xususiyatlari, ana shunday dunyoga
4
mashhur buyuk kishilarning voyaga yetishiga hamda olamshumul sivilizatsiya
o‗chog‗ining shakllanishiga imkon beradi va sharoit yaratadi.
Arxeolog olimlarning ma‘lumotiga ko‗ra, O‗rta Osiyo hududida, xususan
Surxondaryo, Quyi-Amudaryo, Zarafshon, Farg‗ona va Toshkent vohalarida
miloddan oldin 3-2 ming yillarda aholi sug‗orma dehqonchilik va
hunarmandchilik bilan shug‗ullangan. Ular, metall eritib har xil mehnat va ov
qurollari, oyna tayyorlash, kulolchilik bilan shug‗ullanganlar. Shuningdek, ipak
shoyisidan mato to‗qib har xil kiyimlar tikkanlar. O‗rta Osiyo hududining
geografik joylashuvi qulay bo‗lganligi tufayli undan Sharq bilan G‗arbni
bog‗lovchi savdo yo‗li, xususan mashhur «Buyuk ipak yo‗li» o‗tgan. Bu esa, bu
yerdagi davlatlarning iqtisodiyotini va madaniyatini yanada rivojlantirishga
sabab bo‗lgan. O‗rta Osiyo hududining qulay tabiiy-geografik sharoiti insoniyat
taraqqiyotining ilk o‗choqlaridan biri bo‗lib qolishga imkon berdi. Butun dunyo
arxeologlari hozirgi vaqtda bu regionni qadimgi ibtidoiy odamlar yashagan
manzilgohlarga boy o‗lkalardan biri deb hisoblaydilar. Arxeolog olimlarning
olib borgan tekshirishlari shuni ko‗rsatdiki, paleolit, mezolit va neolit davrlariga
mansub qadimiy odamlar yashagan joylar O‗rta Osiyoning juda ko‗p
hududlaridan topilmoqda.
Arxeolog U.Islomov 1985 yilda Farg‗ona vodiysining Haydorkon qishlog‗i
atrofida shell davriga (eramizdan avvalgi 700 ming – 40 ming yillar) mansub
Sel-Ung‗ur g‗or makonini topdi. Bu topilma O‗rta Osiyo hududida qadimgi
tosh asri odami shakllangan markazlardan biri degan fikrni tasdiqlashga imkon
berdi. G‗ordan qor ayig‗i, qor qoplami, karkidon, g‗or sirtloni, ohu, eshak, tog‗
takasi va boshqa hayvonlarning suyagi topilgan. Bu topilmalar, paleolit odamlar
hayoti uchun ancha qulay sharoit bo‗lganligidan darak beradi. Ayniqsa, 1938-
1939 yillari akademik A.P.Okladnikov topgan mashhur T ye sh i k t o sh
(Surxondaryo viloyati) g‗ori insoniyat tarixining O‗zbekiston hududidagi ana
shu davri haqida ma‘lumot beradi. Neandertal odamining bunday manzilgohlari
Zarafshon tizmasining shimoliy yon bag‗rida, Samarqanddan 40 km janubda
joylashgan Omonqo‘ton g‗orida, Toshkentdan 75 kilometr masofadagi
Xo‗jakentdan ham topilgan. Umuman, O‗rta Osiyoda bu davrga mansub jami
yuzdan ortiq yodgorliklar topilgan.
L.Mechnikov o‗zining XX asrning boshlarida (1920 yilda) chop etgan
kitobida insoniyat sivilizatsiyasining tarkib topishida va taraqqiyotida buyuk
daryolarning: Tigr va Yefrat daryosining Mesapotomiyada, Nil daryosining –
Misrda (Yegiptda), Yaksart (Sirdaryo) va Oksus (Amudaryo) daryolarining
Turon tekisligida rolini alohida ta‘kidlab o‗tadi. Akademik N.I.Vavilov
fikricha, o‗simliklarni parvarish qilish usullari eng avval tog‗larda paydo
bo‗lgan, so‗ngra esa yirik darayolarning vodiylariga o‗tgan va bu yerda
dastlabki dehqonchilik sivilizatsiyalari vujudga kelgan. O‗rta Osiyo tabiati,
ayniqsa iqlim sharoitining qulayligi tufayli, akademik N.I.Vavilov fikricha,
dunyo bo‗yicha madaniy o‗simliklar kelib chiqqan yettita asosiy markazlardan
5
biri bo‗lib hisoblanadi. Bu - non o‗simliklari bo‗lgan bug‗doy, arpa va
javdarning ko‗pchiligi kelib chiqqan jahon manbaidir.
Arxeolog olimlarning fikricha, O‗rta Osiyo hududidagi ko‗pgina daryo
vodiylari, ayniqsa, Zarafshon, Farg‗ona vodiylari va Amudaryoning qo‗yi va
boshqa joylarida millodan oldingi 3-4 ming yilliklarda aholi sug‗orma
dehqonchilik, hunarmandchilik bilan shug‗ullangan. Metall eritib har-xil
mehnat va ov qo‗rollari, har-xil buyumlar, xususan zeb-ziynat buyumlari, oyna
tayyorlaganlar, kulolchilik bilan shug‗ullanganlar.
O‗rta Osiyoning tabiiy-geografik sharoiti qulay bo‗lganligi uchun bu
yerdan G‗arb bilan Sharqni bog‗lovchi savdo yo‗li - «Buyuk ipak yo‗li» o‗tgan.
«Buyuk ipak yo‗li» O‗rta Osiyo xalqlarining taqdirida va madaniyatining
rivojlanishida muhim ahamiyatga ega. U yo‗llar tizimi bo‗lib, qadim zamonda
va ilk o‗rta asrda – XVI asrdagi buyuk geografik kashfiyotlar arafasida Xitoy,
Hindiston, O‗rta va Yaqin Sharqning asosiy madaniy markazlarini tutashtirgan
edi (1-chizma).
1-chizma. «Buyuk ipak yo‗li» (Hidoyatov bo‗yicha, 1992 y.)
«Ipak yo‗li» faqatgina iqtisod, turmush va madaniyatni rivojlantirib turgan
savdo yo‗li emas edi. Bu yo‗l bo‗ylab g‗oyalar, ishlab chiqarish malakalari,
madaniy boyliklar ayirboshlanardi. Kishilik jamiyatining taraqqiyot vositasi
bo‗lgan muloqot va ayirboshlashga tabiiy ehtiyoj shu yo‗l misolida o‗z aksini
topadi. O‗rta Osiyo undan juda katta foyda ko‗rdi. U eng katta qit‘ani turli
tomonlaridan kesib o‗tgan g‗oyat katta, ulkan transport tizimlarining markazi
bo‗lib, bu yerga barcha chekka o‗lkalardan ma‘naviy va moddiy ne‘matlar olib
6
kelinardi. Movarounahrning bosh shahri Samarqand Osiyo chorrahasi bo‗lib
qolgan edi. Bu yerda g‗oyalar, madaniy va ma‘naviy boyliklar to‗planar,
olimlar, musiqachilar, san‘atkorlar, rassomlar, me‘morlar muqim yashab
qolardilar. Shunday qilib, O‗rta Osiyoning qulay tabiiy-geografik sharoiti
iqtisod va madaniyat taraqqiyoti uchun qulay bo‗lgan, tabiat va atrof-muhit bu
yerda yashagan xalqlarga muruvvat qilgan. Shu bilan birga O‗rta Osiyoning
qulay geografik o‗rni jahon tarixida ko‗p xalqlar va sivilizatsiyalar uchrashgan
eng gavjum chorrahalardan biri bo‗lishiga imkon berardi.
O‗rta Osiyo tabiiy sharoitining o‗ziga xos noyob xususiyatlari va geografik
jarayonlari ko‗p jihatdan uning geografik o‗rni, ayniqsa subtropik mintaqaning
shimoliy chekka qismlarini qamrab olgan Yevroosiyo materigining ichki sahro
zonasida joylashganligi bilan belgilanadi. O‗rta Osiyo mintaqasi dunyo
okeanidan minglab kilometr uzoqlikda, Atlantika siklonining doimiy harakat
qiluvchi yo‗lidan janubda joylashgan. Ma‘lumki, Atlantika okeanining sikloni
juda ko‗p miqdorda atmosfera yog‗in-sochinlari keltiradi. G‗arbiy havo
massalarining oqimlari bu yerga kam ta‘sir ko‗rsatadi. Bu hol O‗rta Osiyo
tabiiy-geografik sharoitining xilma-xilligi va o‗ziga xosligi bilan ajralib
turishiga sababchi bo‗ladi. O‗lkada baland osmono‗par tog‗lar chuqur botiq
bilan bevosita yaqin joylashgan, katta tog‗ muzliklari esa eng issiq jazirama
sahrolar bilan yaqin qo‗shni turadi. O‗rta Osiyo tog‗lari o‗rtacha kenglikdagi
eng baland tog‗lar hisoblanib, uning eng balandi Tirigmir cho‗qqisi 7690 m
gacha yetadi. Yer sharining mo‗‘tadil kengliklarida, O‗rta Osiyodagidek eng
katta tog‗ muzliklari uchramaydi. O‗lkaning eng katta tog‗ muzliklari
(Fedchenko, Inilchek va boshq.) Tojikiston va Qirg‗iston hududidagi tog‗larda
joylashgandir.
Yevroosiyo materigining quruqlikdagi eng past nuqtasi ham O‗rta Osiyoga
mansub bo‗lib uning g‗arbiy qismida, okean sathidan pastda joylashgan eng
chuqur quruq cho‗kmalari: Qoraqiya-132 m (Qozog‗iston), Akchakaya-81 m
(Turkmaniston) va boshqalar joylashgandir. O‗rta Osiyoning tekislik qismi yer
usti suvlariga juda kambag‗al, ammo xuddi shu yerda katta ko‗l - Orol dengizi
mavjud. Bepoyon cho‗l (Qizilqum va Qoraqum)larni yirik daryolar Amudaryo
va Sirdaryo kesib o‗tadi va o‗z suvini Orol dengiziga quyishadi.
O‗rta Osiyo iqlimi keskin o‗zgaruvchan bo‗lib yoz oylarining ayrim kunlari
Termiz, Sherobod va Repetek meteorologik stansiyalarida havoning harorati
50
0
dan yuqori ko‗tarilganligi qayd qilingan. Qish kunlari esa, havo harorati –
30
0
dan ham pastga tushib ketishi mumkin. O‗rta Osiyoning tekislik qismi – eng
qurg‗oqchil rayonlar bo‗lib, o‗rtacha yillik yog‗in miqdori bu yerda 70-200 mm
ni tashkil etadi. Tog‗li hududda esa atmosfera yog‗in-sochinlarining tarqalishi
joyning orografik xususiyatiga bog‗liq holda juda xilma-xildir. Tog‗
massivlarining ichki qismlarida, tog‗ oralig‗idagi kotlovinalarda baland platolar
juda quruq, masalan, Sharqiy Pomirda 4000 m balandlikda yillik yog‗in
miqdori 40 mm dan oshmaydi. Farg‗ona kotlovinasining g‗arbiy qismida yillik
7
yog‗in miqdori 70 mm bo‗lsa, sharqiy qismida 600-800 mm, xuddi shuningdek,
Issiqko‗l kotlovinasining g‗arbiy sohilida yillik o‗rtacha yog‗in miqdori 120
mm bo‗lsa undan 160-180 km uzoqlikda joylashgan sharqiy qismida esa 800
mm ni tashkil etadi.
Tojikiston tog‗larida joylashgan Obigarm qo‗rg‗onida 1400 mm dan ko‗p
yog‗in tushadi. Qirg‗iston tizmasining shimoliy yonbag‗ridagi Adigen daryosi
vodiysida 1958 yil 3000 mm yog‗in tushgan, bu esa, eng «nam» shahar
hisoblangan Botumiga (2500 mm) nisbatan ham ancha ko‗pdir. O‗rta Osiyoning
tekislik qismi issiqlik manbalarining yuqoriligi bo‗yicha boshqa o‗lkalarga
nisbatan juda oldinda turadi. Bu yerda iliq kunlar soni 240-250 kunni tashkil
etadi. Turkmaniston va Tojikistonning janubiy rayonlarida, havoning barqaror
10
0
dan yuqori haroratining summasi 5600
0
ga yetadi, shu sababli O‗rta
Osiyoning janubiy qismida ingichka tolali paxta yetishtirish imkoni yaratiladi.
Yoz oylarida havoning quruq bo‗lishi, yuqori darajali issiqlik nihoyatda shirin-
sharbat mevalarni yetishtirishga, ya‘ni qovun-tarvuz, ayniqsa, uzumning yuqori
darajada shakar moddasiga boy bo‗lishiga imkon beradi.
O‗rta Osiyoning tog‗ yon bag‗rlarida tik landshaft zonalari: cho‗l va chala-
cho‗ldan tortib, tundra va nival (doimiy muz va muzlik) zonalarigacha uchratish
mumkin. Shunday qilib, O‗rta Osiyo hududida yer sharining materiklarida
uchraydigan barcha landshaft tiplarini – jazirama cho‗ldan doimiy
muzliklargacha uchratish mumkin. Haqiqiy tipik quruq subtropiklar
Surxondaryo va Atrek daryolarining vodiylarida mavjud. O‗rta Osiyoda faqat
doimiy yashil seryog‗inli tropik landshaftlar uchramaydi xolos. Bu o‗lkada
D.I.Mendeleev «Davriy sistemasi»dagi barcha elementlarning foydali qazilma
konlari uchraydi. Hozirga qadar bu yerda faqat olmos koni topilmagan. Demak,
O‗rta Osiyo tabiati noyob o‗ziga xos takrorlanmas xususiyatlarga ega. Shuning
uchun ham bu o‗lkani mashhur tabiatshunos olim I.V.Mushketov «Yer
sharining ochiq muzeyi» deb bejiz aytmagan.
Dostları ilə paylaş: |