Mahmud Murodov (Hikoya) 1 Kuz. Yakshanba kuni edi. Uchinchi sinf o‘quv- chilari olmazorga borishdi. Olmazor yonidagi tok- zorda Qudrat ota toklarni chilpib tyurgan ekan. ,,Kelinglar“, deb bolalarni xursand kutib oldi. Bo- lalar odob bilan otaga salom ^jberishdi.
Yashanglar, azamatlar, yashanglar. Olma- larga qaranglar, tagi bilan bitta bo‘lib to‘kilib yotibdi.
Bolalar otaning gapiga darrov tushunishdi. Ular qo‘llariga bittadan savatcha olishdi-da, ol- ma terishga tushib ketishdi. Ota o‘qtin-o‘qtin kelib, bolalardan xabar olib turdi. U so‘nggi marta kelganida:
Yashanglar, azamatlar! - dedi. - Ham-
masini terib qo‘yibsizlar-ku! Rahmat, bolalarim.
Yana bo‘lsa teramiz, - dedi Sodiqjon.
Endi erta o‘tib, indinga kelinglar. Aytgan- day,
Ha. Boshi og‘rib qolibdi.
E, attang! Shamollagandir-da, - dedi Qudrat ota bosh chayqab. So‘ng bolalarga: - Ol- madan olinglar, bo‘taloqlarim! - dedi.
Uyimizda ham bor.
- Bor bo‘lsa ham olinglar. Mehnating sing- gani shirinroq bo‘ladi, - dedi Qudrat ota. Keyin tanlab-tanlab, har bir bolaga beshtadan olma berdi. 2 Bolalar uylariga qaytishar ekan, Sodiqjon ularni to‘xtatib, bittadan olma oldi. O‘zi 4ham bitta olma qo‘shib, ularni qo- g‘ozga o‘rab: - Hozir buni Kamolga olib boramiz. Agar boshi og‘rib qolmaganda, u ham kelgan bo‘- lardi. Olma terishardi, - dedi. Bolalar birgalashib Kamolni ko‘rib chiqishdi. Kamolning buvisi ham, onasi ham bolalarning