Dissimilyatsiya. Og‘zaki nutqda tovushlar doimo bir-biriga o‘xshay
bermasdan, ba’zan uning aksi bo‘ladi. Ayrim paytda talaffuzda ikki o‘xshash
tovush bir joyda yoki bir so‘zda kelgan vaqtda ulardan biri noo‘xshash
tovushga aylanib ham qoladi. Bunday hodisa dissimilyatsiya kabi progressiv va
regressiv bo‘ladi.
Keyingi tovush noo‘xshash tovushga aylansa, progressiv dissimilyatsiya
yuz beradi: zarar-zaral, zarur-zaril, birorta-bironta, muyassar-muyastar,
kissa-kista kabi.
Oldingi tovush o‘zgarsa, regressiv dissimilyatsiya yuz beradi: malol-
maral, koridor-kalidor, ittifoq-intifoq kabi.
Dissimilyatsiya
hodisasi
odatda
juda
kam
uchraydi.
Hatto
assimilyatsiyaning regressiv turiga nisbatan ham ancha kam qo‘llanadi.
Metateza. Og‘zaki nutqda ba’zan yonma-yon kelgan undosh
tovushlarning o‘rni almashishi mumkin. Nutqdagi bunday jarayon metateza
deyiladi: r-y: daryo-dayro: m-g‘: yomg‘ir-yogmir, b-r: tebratmoq-tarbatmoq:
m-l: yamlamoq-yalmamoq: h-v: ahvol-avhol: p-r: tuproq-turpoq, r-g:
o‘rganmoq-o‘granmoq: g‘-r: to‘g‘ramoq-to‘rg‘amoq, n-m: aylanmoq-
aynalmoq va boshqalar.
Proteza. So‘z boshida bitta unlining orttirilishi proteza hodisasi sanaladi.
Odatda, aksariyat sonor r tovushidan oldin o‘ va unlilari orttiriladi: ro‘mol-
o‘ramol, ro‘za-o‘raza, rayhon-rahon, rozi-rozi, rais-rais, rang-rang, ro‘zg‘or-
o‘razg‘or kabi.
Ayrim holatda so‘z boshida sirg‘aluvchi va portlovchi ikki undosh qator
kelganda i unlisi orttirilishi mumkin: shkaf-ishkaf, spravka-ispravka, stol-istol,
stul-istul, shtraf-ishtaraf, stantsiya-istansa.
Epenteza. So‘z boshida, o‘rtasida va oxirida ikki undosh qator kelganda,
ular orasida i, ba’zan u va a unlisi orttiriladi: fikr-fikir, hukm-hukum, doklad-
dakalad, klass-kilass.
Epeteza so‘z oxirida bir o‘rinda kelgan ikki undoshdan so‘ng a
24
41
olish» deb o‘zgartirib ko‘raylik:
Bu to‘g‘rimi? Birinchidan, noto‘liq ziddiyatda qaysidir bir a’zo O (nol)
belgisini olishi kerak. Oldingi ziddiyatda mustaqil leksemalar ushbu belgiga ega
edi. Bunda endi nomustaqil leksemalar olishi kerakka o‘xshaydi. Yo‘q, mutlaqo
bunday emas. Chunki nomustaqil leksemalar goh lug‘aviy ma’no ifodalash, goh
ifodalamaslik xossasiga ega emas. Ziddiyatning ikkinchi a’zosi [+] belgisiga
egami? Yo‘q, u, yuqorida aytilganidek, [-] belgisiga ham, qisqasi [O] belgiga
ega. Demak, keyingi «ziddiyat» ziddiyat emas. Ziddiyat lisoniy birliklarining
mohiyatini, zotiy tabiatini o‘zida aks ettirmog‘i lozim. Aks holda «sun’iy»
ziddiyatlar kelib chiqadi. Boshqa ziddiyatlar kabi noto‘liq ziddiyat ham
ob’ektiv va bizning xohish-irodamizga bog‘liq emas.
Darajali ziddiyat a’zolari kamida uchta bo‘lib, bir belgi (ziddiyat
belgisi)ning o‘sib yoki kamayib borishiga ko‘ra a’zolar qator hosil qiladi.
Masalan, tilning ko‘tarilish darajasiga ko‘ra, unli fonemalar darajalanishi
quyidagicha: [a] - [e] - [i] yoki [o]-[o‘]-[u]. Bunda belgi birinchi a’zoda
kuchsiz, ikkinchi a’zoda o‘rtacha va keyingi a’zoda kuchli yoki aksincha
bo‘lishi mumkin. Darajali ziddiyat ham barcha sath birliklarida uchraydi.
Masalan, leksikada ninni-chaqaloq-go‘dak-bola..., turq-bashara-bet-yuz-
Dostları ilə paylaş: |