Alisher navoiy h ayrat ul-abror

Zoli falakdin necha ko ‘rsang alum ,
Shah chu qUur adl> Naix)iy, ne g*am.
To⁴rtinchi maqolat RIYOYII1IRQAP0⁴SHLAR HAQIDA
Ey, ustamonlik bilan darveshlar kiyimini kiyib olib, shomu saharda bo'kirib, faryod urayotgan, hirqaning har chekkasiga shayxlik va taqvodorlik makrlari yamoqlari tikib olib, unga yana yumaloq shaklli qog‘ozlarni qadab, ularni har biriga mo'ljallab, ipiari makr rishtalari bo‘lib, ignasi esa iblisning mo‘ylabidek.

Kitob.uz - Respublika bolalar kutubxonasi
Boshidagi eski sallasi buram-buram bo‘lib ketgan, egri asosi, hiyla uyining ustuni, kosh u sinib, bu uy yiqilganida edi. Qo‘lidagi subha donalari butparast yo‘ngandek.
Beo‘xshov soqolini kulgu uchun osilgandek, ko‘rinishi ham egri yog‘och ustiga chiqib o‘tirgandek tuyuladi. Ishida echkichalik ham to‘g‘rilik yo‘q, u o‘g‘rini tutsa, buning o‘zi o‘g‘irlik qiladi. Echki ahliga yashil o‘t, yaxshOik tilasa, mingta echkiga ham peshvolik qila oladi. Tog‘da ham, dashtda ham to‘dani boshqarib, yo‘l qiyinchiliklaridan omon olib o‘tadi. Qop-qorong‘i vodiyda ham yoi topib, to‘g‘ri yo‘ldan adash- tirmay boshqaradi galasini. Bu to‘dasiga to‘g‘ri yo‘l ko‘rsatib borsa, bunisi to‘g‘ri jahannam o‘ti tomon boshlaydi.
Qo‘lida jom tutgan kishi to‘xtovsiz sochaversa, har qancha sochqini tugatishi hech narsa emas. Bu xil bema’ni- garchiliklarni aholi saxovat deb atamaydi.
Shunday odamlarni ham saxiy deb bo'lmaydiki, isrof qilmaydi, lekin muhtoj boimagan kishilarga o‘z mol-mulkini bekorga sarflaydi: och bo‘lmagan kishilarga supra yoyadi, yalang‘och bo'lmagan kishilarga to‘n kiydiradi. Yuzta yilqisi bo‘lgan boyga ot tortadi, yuzta yilqisi bor kishiga kumush tortiq qiladi. Badaxshonga la’l yuborsa, Kirmondan zira olib kelib ulashadi. Xizmi ko‘rib qolsa, unga hayot suvini tuhfa qiladi, Misrdagi shakarpazga donalab turgan nawot sovg‘a qiladi. Sham’ni kunduz behisob yoritib qo‘yib, quyosh ziyosiga yordam ko‘rsatmoqchi bo‘ladi. Har kechasi qorong‘uliq kuchaysin deb, to‘xtovsiz mushk sochib chiqadi. Muhtoj el yuzlab non tilab tursa ham, birontasiga luqma ham tottirmaydi. Bunday odamlar quriyotgan bog‘ ustiga yog‘may o‘tib, suvini quruq cho‘lga to'kkan bulutning xuddi o'zginasi.
Yana bir xil kishilar borki, ulami ham saxovat ahli toifasiga kiritib bo‘lmaydi. Bundaylaming ko‘zi hamisha xalqning molida bo‘lib, ulami tortib olish - muddaoisi. Zulm, turli firibgarliklar, va’dayu aldashlar, guvohliklar vositasida bir musulmondan istaganini tortib oladi-yu, boshqa birovga berib, olish ham, berish ham uning maqsadi. Olishdan ham foyda yo‘q, berishdan ham.
17 -
Kitob.uz - Respublika bolalar kutubxonasi
Xoja Abdulaziz Ansoriy haqida hikoya
U1 zoti bobarakotni Hirot ahli, ugina emas, balki barcha koinot ahli solik qomusi deb atagan. Abdulloh Ansoriy bir kuni dedilarki: “Mening ishim toatdur, tangrining amriga itoatdir. Menga do‘zax o‘tining qo‘rqinchi ham, unga teng keladigan jannat ham uning o‘rnini bosolmaydi. Inson qo‘rquv bilan Haqqa sig‘insa, o‘zining nafsini qutqarish uchun yengilgan bo‘ladi. Kim horg‘inlik chekar ekan, ravzadan o‘rin olishdan umidvorlik qilgan boiadi.
Haqdan har ikkovini yashirin bajar, ish haqi uchun esa ikkalasini mardikorlik deb bil.
Mening ishim doimo topinish bo‘ldi, qo‘rquvu umid ikkalasi ham bo‘ldi. Bandalik ishimga javobgarman, tunu kun ishim bunday bo‘lsa uzrliman, toatim unga loyiq bo'lmasa ham biron soatim usiz bo‘lmasin. Qil dedi, har ishini qilmoqdir. Rad qilishi yoki qabuli bilan ishim yo‘q”.