Amid Səlimoğlu “Ruhilər”



Yüklə 1,85 Mb.
Pdf görüntüsü
səhifə10/45
tarix02.01.2022
ölçüsü1,85 Mb.
#50966
1   ...   6   7   8   9   10   11   12   13   ...   45
Bəyaz Dəhliz

Amid Səlimoğlu                                                              Bəyaz Dəhliz 
29 
 
 
– Deyərəm.  
 
Sabir Zakiri ötürmək üçün həyətə düşdü. Elə bu 
an qapıdan Aytac içəri girdi. 
 
– Dayı, xoş gəlmisən. 
 
–    Xoş  gördük.  –  Zakir  Aytacın  yanağından 
öpdü. – Sən hardan gəlirsən? 
 
– Qonşudan. İnternetə görə getmişdim.  
 
– Hə, lap yaxşı. Get evə. Hava soyuqdur.  
 
Aytac onların yanından ayrılıb evə girdi.  
 
–  Sabah  görüşərik.  –  Zakir  qapını  açaraq 
küçəyə çıxdı.   
 
– Sağ-salamat.   
 
Zakir  avtomobilinə  minib  getməsindən  sonra 
Sabir də evə qayıtdı. Mətbəxə girib divana əyləşdi. 
 
–  Gedəcəksən?  –  Yasəmən  stula  əyləşərək 
soruşdu. 
 
– Hə. Gedəcəm.  
 
– Nə bilim. Təki istədiyin olsun. – Yazıq-yazıq 
ona baxdı.  
 
– Uşaqların yanında danışmayaq. Sonra... 
 
– Yaxşı.  
 
Yasəmən  üzünü  çevirib  yeməyi  bişirməyə 
davam  etdi.  Sabirsə,  eləcə  oturduğu  yerdə  qalmışdı. 
İstəməsə də, fikri qəti idi. Başqa çarə bilmirdi. İyirmi 
gün dözəcək, sonra hər şey qaydasına düşəcəkdi. O, 
belə  düşünürdü.  Buna  da  çox  inanırdı.  Şübhələri  də 
var  idi.  Ancaq  içində  yaranan  ümid  şübhələrini 


Amid Səlimoğlu                                                              Bəyaz Dəhliz 
30 
 
üstələyirdi.  Ümid  insanı  düşdüyü  yerdən  qaldırmaq 
üçün  gözəl  bəhanə  idi.  O  bəhanəni  də  tapmışdı. 
Geriyə güc toplamaqda qalırdı.  
 
 
 
*** 
 
 
Zakir telefonu çıxarıb həkimin nömrəsini tapdı. 
Sonra  isə  telefonu  qulağına  apararaq  zəngə  cavab 
verilməsini gözlədi. Bir neçə dəfə zəng səsləndikdən 
sonra xəttin digər tərəfindən səs gəldi. 
 
– Alo. 
 
– Salam, həkim. Necəsiniz? 
 
– Sən kimsən?  
 
–  Mənəm,  Zakir.  Sizinlə  danışmışdıq. 
Qaynımın məsələsinə görə.  
 
– Hə. Niyə zəng eləmisən? – Kobudca yenidən 
soruşdu. 
 
– Deyirdim, sabah yanınıza gələk. O məsələni 
danışardıq. 
 
– Gəlin.  
 
– Nə vaxt gələk? 
 
–  İş  vaxtı  gələcəksiz  də...  başqa  nə  vaxt 
gələcəksiz ki? 
 
– Yox. Ona görə demədim. Yəni vaxtsız gəlib 
narahat etməyək. 
 
– Narahat olsam, özüm deyərəm. Siz gəlin. 


Amid Səlimoğlu                                                              Bəyaz Dəhliz 
31 
 
 
– Baş üstə. 
 
– Sağ ol.  
 
Zakir qaşqabaq tökərək telefonu cibinə qoydu. 
Sabah elə erkəndən getməyi düşünürdü. Vaxt itirmək 
olmazdı.  
 
*** 
 
 
 
Axşam olub yatmaq zamanı gəldiyində hərkəs 
yataqlarına  uzanmış,  gözlərini  yumaraq  günəşin  öz 
şüalarını ətrafa saçdığı vaxtadək dünyadan qopmağa 
hazırlaşırdı.  Yasəmənlə  Sabir  isə  gözlərini  tavana 
zilləyib olacaqları düşünürdülər.  
 
– Tez-tez zəng edərsən. 
 
– Edərəm.  
 
– Bizi nigaran qoyma. 
 
– Yaxşı. 
 
– Zəng etməyə icazə verərlər? 
 
– Niyə vermirlər ki? Verərlər. 
 
– Bəs mən? Mən sənə zəng edə biləcəm? 
 
–Telefon qoymazlar.  
 
–  Kaş qoyardılar.  Onda  sən də  evdən narahat 
olmazdın.  
 
– Narahat olmaram. Sən varsan.  
 
– Nə bilim.  


Amid Səlimoğlu                                                              Bəyaz Dəhliz 
32 
 
 
Yasəmən  başını  Sabirin  çiyninə  qoymuşdu. 
Sakitcə  danışır,  sözü  uzatmadan  bir-birlərinə  cavab 
verirdilər.  Sabirin  danışmağa  o  qədər  də  həvəsi  yox 
idi.  Ancaq  Yasəmən  Sabiri  neçə  gün  görməyəcəyi 
üçün söhbəti uzatmağa çalışırdı. 
 
– Bugün bilirsən nə oldu? 
 
– Nə? 
 
–  Fəridə  xanım  telefonla  danışanda  eşitdim. 
Pensiyaçılar  da  kredit  götürə  bilirlər.  –  Yasəmən 
lazımsız  olsa  da,  bu  məsələni  açmışdı.  Danışmaq, 
Sabiri dinləmək istəyirdi. 
 
– Biz də götürərik.  
 
– İstəsən, yəni.  
 
– İstəyərəm. 
 
– Təki sağlıq olsun. Qalan heç nə istəmirəm.  
 
– Yat, qadası. Sabah danışarıq. 
 
Sabirin bu sözündən sonra Yasəmən də susdu. 
Heç  bir  söz  demədən  gözlərini  yumaraq  sabahın 
açılması üçün yuxuya getdi.  
 
Saatlar  keçir,  Sabir  üçünsə  gecə  bitmirdi.  Elə 
hey  tavana  baxırdı.  Gözlərini  qırpmadan  həm  də. 
Yuxu  isə  gəlmirdi.  İçindəki  sıxıntılar  yuxusunu 
qaçırırdı.  Nə  edəcəyini  bilmirdi.  Sadəcə  dinmədən, 
danışmadan,  səssizcə  baxırdı.  Ancaq  bu  o  qədər  də 
uzun çəkməyəcəkdi. Yerindən qalxaraq hamama, əl-
üzünü  yumağa  getdi.  Yataq otağından çıxıb hamam 
otağının işığını yandırdı. İçəri keçib suyu açdı. Üzünü 



Yüklə 1,85 Mb.

Dostları ilə paylaş:
1   ...   6   7   8   9   10   11   12   13   ...   45




Verilənlər bazası müəlliflik hüququ ilə müdafiə olunur ©azkurs.org 2024
rəhbərliyinə müraciət

gir | qeydiyyatdan keç
    Ana səhifə


yükləyin