§5. INKIŞAFDA OLAN ÖLKƏLƏR VƏ DÜNYA
İQTISADIYYATINDA ONLARIN MÖVQEYI
5. 1. Inkişafda olan ölkələr və onların əsas əlamətləri
Dünyanın bir çox dövlətləri, “inkişafda olan ölkələr”
qrupuna daxil edilir. Lakin qabaqlar bu ölkələr “iqtisadi cəhətdən
geri qalmış”, “açad olmuş”, “zəif inkişaf etmiş”, “Üçüncü dünya”
(1950-ci ildən sonra) ölkələrinə aid edilirdilər. 1980-ci illərdən
sonra dünya iqtisadiyyatında bu ölkələri şərh edərkən “Cənub
ölkələri» məfhumundan istifadə edilməyə başlandı (müvafiq
olaraq “Şimal” qrupuna sənaye baxımdan inkişaf etmiş ölkələr
daxil edilirdi). Müasir dövrdə inkişaf etmiş ölkələri xarakterizə
etmək üçün «mərkəz», zəif inkişaf etmiş ölkələri göstərmək üçün
isə “ətraf” terminlərindən də istifadə edilir.
“Inkişafda olan ölkələr” anlayışı altında qruplaşdırılan
ölkələrin sayı yüçdən çoxdur. Bura XIX əsrdə və İkinci dünya
müharibəsindən sonra müstəqillik əldə etmiş ölkələr daxil edilir.
Lakin elə bu başdan qeyd edək ki, bu məfhum şərti xarakter
daşıyır və sadəcə olaraq oxşar əlamətlərinə görə ölkələri
qruplaşdırmaq üçün istifadə edilir. Haçırkı dövrdə bu ölkələrin
içərisində elə ölkələr var ki, onlar (məs. Cənubi Koreya
Respublikası, Tayvan, Honkonq, Sinqapur və s.) artıq inkişaf
etmiş ölkələr hesab olunurlar.
“Inkişafda olan ölkələr” iqtisadi inkişaf baxımından
müxtəlif olsalar da onların hamısının oxşar əlamətləri vardır. Bu
əlamətlərə iqtisadiyyatın çoxukladlılığı, məhsuldar qüvvələrin zəif
inkişafı, kənd təsərrüfatının geriliyi, əmək məhsuldarlığının aşağı
olması, sənayenin zəif inkişafı, xidmətin pis inkişafı və təşkili,
xarici kapitaldan güclü asılılıq, insan amilindən səmərəsiç istifadə
edilməsi, əhali artımının yüksək sürəti, beynəlxalq əmək
bölgüsündə xammal istehsalı üçrə ixtisaslaşma kimi əlamətlər
daxildir. Bu cür cəhətlərin olması ilə yanaşı inkişafda olan
ölkələrin bir sıra ümumi və xüsusi əlamətləri də mövcuddur və
illər keçdikdə ölkələr arasında differensiallaşma da güclənir.
Bütövlükdə götürdükdə inkişafda olan ülkələrin çoxunun
təsərrüfatları yeknəsəqdir. Məhsuldar qüvvələri müxtəlif xarakter-
lidir. Istehsal mühiti qənaətbəxş deyildir. Bütün bunlar ölkələrin
dinamik inkişaf etməsinə mane olur. Lakin o ölkələr ki, göstərilən
mənfi cəhətləri aradan qaldırmağa səy göstərirlər, onlar üçün
problemlər açalır və onlar iqtisadiyyatda müsbət dönüş yarada
bilirlər.
5.2. Inkişafda olan ölkələrin qruplaşdırılması
Qeyd etdiyimiç kimi, inkişafda olan ölkələrin sayı ümumi
kontekstdə 100-ü ötür. Dünya iqtisadiyyatında onların yerini
düçgün təyin etmək üçün isə onların bir yerdə nəzərdən
keçirilməsi dürüst nəticələr çıxarılmasına imkan vermir. Elə buna
görə də iqtisadçılar, tədqiqatçılar, dünya (beynəlxalq) təşkilatları
inkişafda olan dövlətləri qruplaşdırırlar.
Dünya iqtisadiyyatına aid olan ədəbiyyatlarda, məqalə və
hesabatlarda inkişafda olan ölkələrin qruplaşdırılması müxtəlif ya-
naşmalarla aparılır. Bu çaman sosial inkişaf və onun səviyyəsi,
iqtisadi potensial, dünya təsərrüfatındakı rolu və ixtisaslaşması,
yanacaq-enerji resursları ilə təmin olunub-olunmaması, dünya
iqtisadiyyatından asılılıq səviyyəsi, ixrac edilən xammalın növü
və s. kimi müxtəlif kəmiyyət və keyfiyyət əlamətlərindən istifadə
edilir.
Bu əlamətlərə görə inkişafda olan ölkələrin arasında
aşağıdakı qruplar daha çox nəzərə çarpır.
1.Neft ixrac edən ölkələr
Inkişaf etməkdə olan ölkələr arasında bu qrupun öç yeri
vardır. Bu qrupun ölkələri neftin ixracından əldə etdikləri vəsaitin
hesabına xarici mühəndis və elmi kadrları, yüksək ixtisaslı
fəhlələri cəlb etmək, müasir texnikanı idxal etmək yolu ilə
iqtisadiyyatda güclü struktur dəyişiklikləri etməyə, əhalinin həyat
şəraitinin və təhsilinin nisbətən yaxşılaşmasına nail olmuşlar.
Lakin onlar dünya təsərrüfat sistemindən asılı vəziyyətdə
qalmaqda davam edirlər. Məsələ burasındadır ki, iqtisadi
inkişafını neft ixracına bağlayan heç bir ölkə qiymət amilindən
can qurtara bilmir. Dünya baçarında neft üçrə təklif artdıqca neftin
satış qiyməti də aşağı düşür ki, bu da xammal ixrac edən ölkənin
iqtisadiyyatına ciddi mənfi təsir göstərir.
Onu da nəzərə almaq laçımdır ki, bir neçə inkişaf etmiş
ölkələr (məs.Ingiltərə, Norveç) prinsipcə yeni texnologiyalarla
neft çıxarmaq və baçarda yer tutmağa qadir düvlətlərdir. Onlar
inkişafda olan və neftin ixracına ümid bəsləyən ölkələrin bir
vaxtlar əldə saxladıqları inhisar vəziyyətlərinə çərbə vura bilərlər.
2. Yeni sənaye ölkələri. (YSÜ)
Təhlil göstərir ki, bu qrupa daxil edilən ölkələrin siyahısı
artır. Bu ölkələrin başlıca xüsusiyyətlərindən biri onların xammal
ixracından yavaş-yavaş imtina edib haçır məhsul ixracına
keçmələridir. Qrupun ölkələrində iqtisadiyyatın inkişafı daha
sürətlə baş verir. Iqtisadiyyatın artım sürətinə görə digər inkişafda
olan ölkələri geridə qoyan dövlətlərə yer kürəsinin bütün
əraçilərində rast gəlmək olar. Lakin Asiya ölkələrində bu inkişaf
daha çox nəzərə çarpır. Belə ölkə və əraçilərə Cənubi Koreya
Respublikası, Tayvan, Honkonq, Sinqapur, Malayçiya, Tailand,
Argentina, Braçiliya, Meksika kimi ölkələr daxildir.
YSÜ-i fenomeninin meydana gəlməsi dünya baçar
yarımsistemlərinin ekstentiv inkişafına səbəb olmuşdur.
Mütəxəssislərin proqnoçlarına görə XXI əsrdə Asiya və Sakit
Okean ölkələri daha da inkişaf etməlidirlər. ßn çox dinamik
inkişaf isə Şərqi və Cənubi-Şərqi Asiya ölkələri qrupunda
göçlənilir ki, bunların da inkişafına ilk növbədə Yaponiya və
ondan sonra gələn Koreya Respublikası, Sinqapur, Tayvan,
Malayçiya, Tailand, Fillippin, Indoneçiya kimi dövlətlər güclü
təsir göstərəcəklər. Dünya iqtisadiyyatında bu superregion çox
vaxt yeni “Texnoloji fəza” regionu kimi tanınır.
Onu da qeyd edək ki, 1980-ci ilin ortalarına qədər YSÖ-lər
qrupuna əsasən kiçik və orta ölkələr daxil idi. Haçırda bu qrupa
Argentina, Braçiliya, Meksika, Hindistan, Pakistan kimi iri ölkələr
də real namizəddirlər. Bu cür inkişafda olan ölkələrin sürətli
inkişafının səbəbi son illərdə onların sənaye məhsulu ixracı üçrə
aktiv siyasət aparmaqlarıdır.
3. Latın Amerikasının inkişafda olan ölkələr qrupu.
Qrupa Çili, Uruqvay, Argentina, Peru, Venesuela, Panama,
Dominikan və s. bu kimi ölkələr daxildir. Bu ölkələr öçlərinin
təsərrüfat inkişafında digər regionların inkişafda olan ölkələrindən
çox inkişaf sürətinə malik olmaqları ilə fərqlənirlər. Onların
inkişafında iqtisadi strategiyaların rolu çox olmuşdur. Bu qrupun
ölkələri əvvəllər (XIX əsrin ikinci yarısında) liberal və açad ticarət
strategiyası götürmüşdülər. Lakin 1920-ci ildə məlum oldu ki, bu
strategiya onları dünya baçarına xammal çıxaran ölkələrə çevirib.
1929-1933-cü illərin dünya böhranı bu ölkələrin başçılarını da
iqtisadi strategiyaları dəyişdirməyə vadar etdi - iqtisadiyyatın
dövlət tənçimlənməsinə doüru istiqamət götürüldü. Yeni iqtisadi
strategiya Latın Amerikası ölkələrinin iqtisadiyyatına müəyyən
səviyyədə müsbət təsir göstərsə də dövlətin rolunun artması və
bununla yanaşı bürokratik iş üsullarının kəskinləşməsi iqtisadi
potensialın genişlənməsinə mənfi təsir göstərirdi. Dünya baçarı
ilə əlaqələrin zəifləməsi bu prosesi daha da gücləndirirdi. Lakin
bunlara baxmayaraq iqtisadiyyata dövlət himayədarlığı bu
ölkələrdə yarım əsrlik bir dövrü əhatə edə bildi. Bu dövrdə Latın
Amerikasının inkişafda olan dövlətlərinin bəzilərində nisbətən
yüksək inkişaf qeydə alınsa da, 1940-1950-ci illərdə «Argentina
sıçrayışı”, 1960-1970-ci illərdə “Braçiliya möcüçəsi” baş versə də
bütövlükdə ölkələrin iqtisadiyyatında köklü dəyişikliklər nəzərə
çarpmırdı və yeni dövr üçün yeni strategiya tələb olunurdu. Məhz
buna görə də 1970-ci ilin ortalarından Çili, Uruqvay və Argentina
kimi ölkələr yeni inkişaf strategiyasına keçdiklərini bəyan etdilər.
Bu strategiyanın də əsasını liberal siyasət təşkil edirdi. Lakin
əvvəlkindən (1920-ci ildəkindən) fərqli olsun deyə hakimiyyətə
gəlmiş xuntalar onu yeni liberal siyasət adlandırdılar. Bu siyasətə
görə dövlətin iqtisadiyyata müdaxiləsi xeyli zəifləyirdi.
Göstərdiyimiz bu qruplardan əlavə digər qruplar da fərqlən-
dirilir. Ümumiyyətlə götürdükdə, ölkələrin sayının çox olması,
müxtəlif coürafi mövqeləri, sosial-iqtisadi inkişaf səviyyələri
nəzərə alınarsa, inkişafda olan ölkələri digər müxtəlif qruplarda da
ayırmaq olar. Ölkələr qruplaşdırılarkən bu məsələni araşdıran təd-
qiqatçını
və yaxud beynəlxalq təşkilatı maraqlandıran
əlamətlərdən də istifadə edilir. Məsələn, təhlilin məqsədindən asılı
olaraq “aktiv ödəmə balanslı” ölkələr, “kapitalı idxal edən
ölkələr”, “enerji resurslarını ixrac edən”, “enerji resurslarını idxal
edən” ölkələr qrupları fərqləndirilir. Inkişafda olan ölkəni bu və
ya digər qrupa daxil etmək üçün qruplaşdırıcı əlamətə çox vaxt
müəyyən hədd qoyulur. Məsələn, ölkəni “enerji resursları ixrac
edən” ölkələr qrupuna daxil etmək üçün o aşağıdakı iki əlavə şərti
ödəməlidir:
1.
Ölkənin istehsal etdiyi ilkin enerji resurslarının miqdarı
öç tələbatından heç olmasa 20% çox olsun;
2.
Enerji resursları üçrə ixracın həcmi ölkənin bütün ixrac
həcminin ən açı 20%-ni təşkil etmiş olsun.
Beynəlxalq
təşkilatlar
inkişafda
olan
ölkələri
qruplaşdırdıqda “ən zəif inkişaf etmiş ölkələr” qrupu fərqləndirilir
və bu qrupa 50 ölkə daxil edilir. Birləşmiş Millətlər Təşkilatı
ölkələri bu qrupa daxil etmək üçün üç şərtdən: 1) adambaşına
düşən ümumi daxili məhsulun həcmi 350 dollardan çox deyilsə: 2)
yaşlı əhalinin sağlamlığı 20%-dən də aşağıdırsa: və 3) ÜDM-ın
tərkibində emal sənayesinin xüsusi çəkisi 10%-dən aşağıdırsa, bu
qrupa Asiyanın 8 dövləti, Afrikanın 28 dövləti və Latın
Amerikasının və Okeaniyanın 5 dövləti daxil edilir.
VIII FƏSİL. DÜNYA SƏNAYESİ VƏ
İQTİSADİYYATIN İNKİŞAFINDA ONUN ROLU
§1. Sənaye - iqtisadiyyatın xüsusi bölməsidir
224
Sərlövhədə “xüsusi” sözünü işlətməkdə məqsəd sənayenin
iqtisadiyyatda özünəməxsus yer tutmasını qabartmaqdır. Doğrudan da
sənaye ölkə iqtisadiyyatını yüksəltmək və ölkədə sosial-iqtisadi
məsələlərin həll edilməsi üçün hər şey etməyə qadirdir. Təki dövlət
rəhbərləri yaradıcılıqla bütün resursları səfərbər edib sənayeni inkişaf
etdirməyə səy göstərsinlər. Populyar şəkildə bu cümləni işlətməkdə
məqsədimiz göstərməkdir ki, doğrudan da ölkə var sənayesi yüksək
dərəcədə inkişaf edib, baxmayaraq ki, bunun üçün resurs imkanı ya heç
yoxdur, ya da məhduddur, ölkə də var ki, təbii resursları ola-ola
sənayesi çox zəif inkişaf edib. Bəs bunun səbəbi nədir? Sənayenin
aparıcı rolunu dərindən başa düşən dövlət rəhbərləri öz ölkələrində
güclü sənaye yarada bilmişlər. Planetimizdə güclü ölkə sənayesi inkişaf
etmiş ölkələrə deyirlər. Çox məhdud şəkildə təbii resursları olan
Yaponiya, Qərbi Avropa ölkələri sənayeni inkişaf etdirməklə dünyanın
üç güc mərkəzindən ikisini təşkil edirlər (birinci güc mərkəzi ABŞ-dır
ki, onun da sənayesi dünyanın ən nəhəng ölkə sənayesidir).
Sənayenin aparıcı rolunun hərəkətverici qüvvələri nədir?
İriləşdirilmiş şəkildə cəmiyyəti yaşadan iki sahə var - kənd
təsərrüfatı və sənaye. Bunlardan da birincisi kənd təsərrüfatıdır. Tarixi
baxımdan sənaye iqtisadiyyatın bir sahəsi kimi sonralar meydana gəlib.
Lakin buna baxmayaraq böyük daxili imkan
lara malik olduğunu
göstərib. Sənaye maddi istehsal sferasından əmək bölgüsü nəticəsində
ayrılmış və inkişaf etmişdir. Praktiki baxımdan kənd təsərrüfatının
inikşafı üçün sənayedən qat-qat çox məhdudiyyətlər var. Sənayenin
inkişaf imkanları və sosial-iqtisadi inkişafa təsir dairəsi çox şaxəlidir və
ETT ilə üzvi birləşdikdə isə hətta sonsuzdur.
Bu gün dünya miqyasında sənaye şaxələnmiş, onun çoxlu
sahələri, yarımsahələri dünyanın bütün ölkələrində fəaliyyət göstərir.
Sənayenin inkişafı indi bir çox ölkələrin ÜDM-da üstün xüsusi çəkiyə
malik olan və “üçüncü struktur” adlanan xidmət sahəsinin də inkişafına
səbəb olmuşdur. Sənaye inkişaf etdikcə ölkələrin ÜDM-da onun xüsusi
225
çəkisi artır, kənd təsərrüfatının xüsusi çəkisi isə əksinə, həddən çox
azalır. Aşağıdakı verdiyimiz cədvəlin məlumatlarından sənayenin
ÜDM-
da tutduğu yer aydın görünür (cədvəl 19).
Cədvəl 19
Dünyada və ayrı-ayrı ölkələrdə ÜDM-un quruluşu (1997-ci il
%-
lə)
Ölkə və
regionlar
Ümumi daxili məhsul
cəmi
O cümlədən mənbələri üzrə
kənd təsər-
rüfatı
sənaye xidmət
Bütün dünya
100
6,7
37
56,3
o cümlədən ölkə və regionlar
üzrə
ABŞ
100
3
32
65
Rusiya
100
7
39
54
Türkiyə
100
17
28
55
Yaponiya
100
2,0
38
60
Azərbaycan
100
22
18
60
Ermənistan
100
44
35
21
Gürcüstan
100
35
35
30
Fransa
100
2
26
72
Aşağı və orta gəlirli ölkələr
100
16
36
44
Cənubi Afrika (cənubdan
Saxaraya qədər)
100
25
36
39
Şərqi Asiya
100
19
45
36
Avropa və Orta Asiya
100
11
36
53
Cənubi Asiya
100
27
28
45
Yüksək gəlirli ölkələr
100
3
36
61
§2. Sənayenin aparıcı rolunun mahiyyəti
226
Sənaye ölkə təsərrüfatının başlıca və aparıcı sahəsidir. Bu fikrə
bütün kitab, monoqrafiya, dərslik və dərs vəsaitlərinin səhifələrində rast
gəlmək olur. Sənayenin aparıcı sahə olması isə demək olar ki, hamı
tərəfindən təsdiqlənir. Təcrübə də bunu sübut edir. Bəs sənayeni
iqtisadiyyatın aparıcı sahəsi edən nədir?
İlk növbədə, bu, sənayenin buraxdığı məhsulun xarakterik
xüsusiyyəti ilə bağlıdır. Sənayedə istehsal olunan məhsulun böyük bir
hissəsi sonradan əmək aləti kimi istifadə edilir. Sənaye öz məhsulları ilə
iq
tisadiyyatın bütün sahələrində və eyni zamanda sənayenin özündə
istehsalı qabaqcıl texnika və texnologiya ilə silahlandırır. Sənayedə
müxtəlif cür (tip) maşın və mexanizmlər, bina və qurğuların ayrı-ayrı
elementləri istehsal edilir, neft, filiz, duz, daş kömür, təbii qazdan və s.
bu kimi faydalı qazıntılar hasil edilir, yenidən işlədilir, materiallar emal
edilir, istehlak malları istehsal edilir.
Sənaye məhsulu bir əmək aləti kimi ölkə iqtisadiyyatının bütün
sahələrində istifadə edilir. Buna görə də kənd təsərrüfatının, rabitənin,
tikintinin, nəqliyyatın, maddi-texniki təchizatın, ticarətin, tədarükün,
ictimai iaşənin iqtisadi inkişafı son nəticədə sənayedən asılı olur.
Sənaye iqtisadiyyatın bütün bu sahələrini keyfiyyətli, davamlı, etibarlı,
uzunömürlü, mün
asib qiymətli avadanlıqlarla təchiz etməlidir. Sənayecə
istehsal edilən maşın və mexanizmlərin məhsuldarlığı iqtisadiyyatın
digər sahələrində də əmək məhsuldarlığını yüksəltmək üçün əsas amil
hesab edilir.
Sənaye ölkənin və dünyanın iqtisadi potensialının güclənməsinin
ilkin şərtidir. Təsadüfi deyildir ki, dünya iqtisadiyyatına aid olan çap
materiallarında “inkişaf etmiş ölkələr” ifadəsi “sənaye cəhətdən inkişaf
etmiş ölkələr” ifadəsi ilə əvəz olunmaqdadır. Ona görə ki, inkişaf etmiş
ölkə ancaq sənaye cəhətdən inkişaf etmiş ola bilər. Sənaye güclü olarsa
iqtisadi potensial da güclü olar. ABŞ, Yaponiya, Böyük Britaniya,
Almaniya Federativ Respublikası, Fransa və Qərbin digər ölkələrinin
227
iqtisadi potensialı ona görə yüksəkdir ki, bu ölkələrdə sənaye lazımi
səviyyədə inkişaf etdirilmişdir.
Sənaye ölkənin sosial məsələlərini həll etmək xüsusiyyə-tinə
malikdir. İlk növbədə sənaye əhalinin həyat səviyyəsinin
yüksəldilməsinə səbəb olur. Sənaye iş yerləri yaradır, məşğul-luğu
yaxşılaşdırır, işsizliyi azaldır.
Təxminən 30 il bundan qabaq ETT-nin nəticəsi kimi kompüter
inqilabı başladı. Bunun mənfi sosial nəticəsi o idi ki, çoxlu işçi ixtisara
düşdü. Belə hal hətta inkişaf etmiş ölkələrdə sosial partlayışların
meydana gəlməsinə səbəb ola bilərdi. Lakin demək olar ki, bu baş
vermədi. Səbəbi yenə də sənaye idi. Sənaye yeni iş yerləri yaratmaq
qabiliyyətini bir daha nümayiş etdirdi. Sənayenin aparıcı sahə kimi
mahiyyətinin əsas cəhəti də elə bundadır. Əgər yada salsaq ki, bir əmək
aləti olmaqla kompüter texnikası da sənayenin məhsuludur, onda
sənayenin sosial-iqtisadi inkişafda aparıcı rolu aydın olar.
İstehsal etmək, sosial-iqtisadi tələbatları ödəmək bütün ölkələrin
istək və arzusu olsa da buna hamı eyni dərəcədə nail ola bilmir. İlk
növbədə ona görə ki, bu gün dünya bazarında hökm sürən qızğın
rəqabət şəraitində potensial alıcılara ancaq keyfiyyətli və xüsusən də az
əmək, enerji, material tutumlu, nisbətən az istehsal xərcləri ilə başa
gələn və yüksək istehlak göstəricilərinə malik məhsul yol tapa bilir.
Deməli, ölkələr sənayedən bir aparıcı sahə kimi bəhrələnmək
istəyirlərsə hər hansı bir istehsal yox, ancaq yüksək səmərə verə bilən
istehsal formalaşdırmağa nail olmalıdırlar. Məhz bu məsələnin də həlli
yenə də sənayedən asılı olur. Həqiqətdə burada söhbət sənaye vasitəsilə
sənaye istehsalının səmərəliliyinin yüksəldilməsindən gedir. Bu işin
öhdəsindən də sənaye cəhətdən inkişaf etmiş ölkə müvəffəqiyyətlə gələ
bilər. Bundan başqa, geniş nomenklatura və çeşidlər üzrə məhsul
istehsal edən müəssisə və birliklər, firmalar və şirkətlər istehsalı yenidən
təşkil edərkən, prinsipcə yeni məhsul istehsal edərkən çoxlu sayda
texnoloji avadanlıqları yenisi ilə əvəz etməli olurlar. Bu məsələ də
sənayedən və onun sahə quruluşundan asılı olur. Ən yeni maşın,
228
mexanizm, aqreqat, EHM və s. istehsal edilir. İstehsalın texniki
səviyyəsinin innovasiya proseslərinə uyğun gəlməsi üçün sənayedə
buraxılan maşın və qurğular, cihaz və ləvazimatlar elmi-texniki
tərəqqinin son nailiyyətlərini özündə əks etdirməli və deməli, mütərəqqi
olmalıdır. Bu tələbin ödənilməsi isə bilavasitə sənayenin özündən, orada
gedən texniki, texnoloji, təşkilati, sosial-iqtisadi proseslərdən asılı olur.
Proseslərin və dəyişikliklərin elmi əsaslar üzərində baş verdiyi dövlət
son nəticədə rəqabət dözümlü sənaye məhsulu istehsal etmək imkanı
əldə edir və çoxlu iqtisadi səmərə qazanır. Yeri gəlmişkən qeyd edək ki,
sənayenin ən səmərəli və onun aparıcı sahə olması, həm də bununla izah
olunmalıdır ki, sənaye cəhətdən inkişaf etmiş ölkələrdə il ərzində
yaradılan əlavə dəyərin 35-40 faizi sənayenin payına düşür.
Sənaye məhsulu daha çox elmtutumludur. Bütün ölkələrdə və
xüsusən də inkişaf etmiş ölkələrdə fundamental tədqiqatlarla yanaşı
tətbiqi tədqiqatlar da həyata keçirilir. Təhlil göstərir ki, fundamental
tədqiqatlar ayrı-ayrı institutlar tərəfindən aparılırsa, tətbiqi
araşdırmaların əsas hissəsi sənayenin payına düşür. Bu gün öz
məhsulları ilə dünya bazarında liderlik edən aparıcı ölkələr sənayedə
elmtutumlu məhsul istehsalını artırırlar. Geri qalmamaq üçün sənayedə
elmi-
tədqiqat işlərinə yönəldilən vəsait ilbəil artırılır. 1996-cı ildə ABŞ
elmi-
tədqiqat və layihə-təcrübə işlərinə 184,7 milyard dollar vəsait
xərclənmişdir ki, bunun da əsas hissəsi (70%-i) birbaşa və ya dolayısı
yolla sənayenin payına düşür. Amerika Birləşmiş Ştatları dünyada hərbi
və istehsal təyinatlı superkompüterlər, aviasiya və kosmik texnika,
lazer, biotexnologiya və s. bu kimi elmtutumlu sənaye məhsulları
istehsalı üzrə dünyada lider mövqelərini saxlamaqdadır.
Sənaye istehsalı ilə elmin əlaqələndirilməsi, iqtisadiyyatın digər
sahələri ilə elmin əlaqələndirilməsindən daha çox fayda verir. Elmlə
sahibkarlıq fəaliyyətinin sənayedə üzvi surətdə birləşməsi müxtəlif
formalarda həyata keçirilir. Sürətlə inkişaf edən innovasiya biznesi
böyük əhəmiyyət kəsb edir. Onun mərkəzində ərazi elmi-istehsal
kompleksləri durur. İnkişaf etmiş ölkələrdə belə komplekslər
229
“Texnopark”, “texnopolis” kimi adlandırılır və onların əsas məqsədi
sənayedə elm tutumlu məhsul istehsalını artırmaqdır. Texnopolislərdə
prinsipcə ən yeni texnikalar və texnologiyalar yaradılır, sınaqdan
çıxarılır və elmtutumlu məhsulların kiçik seriyalarla buraxılmasını təşkil
edirlər. ABŞ-da 100-dən çox texnopolislər fəaiyyət göstərir. Dünya
miqyasında elmtutumlu məhsulun 40%-ə qədəri, ABŞ-ın payına düşür.
Elmt
utumlu sənaye məhsulu iqtisadiyyatın digər sahələrinin də sürətli
inkişafı üçün şərait yaradır. Bu da sənayenin iqtisadiyyatda aparıcı
rolunun mahiyyətinin nədən ibarət olduğunu göstərir.
İqtisadiyyatın bütün bölmələri bu və ya digər səviyyədə inkişaf
edir
. Bunu dünyanın həm zəif, həm də güclü ölkələrinin uzunillik
təcrübəsi göstərir. Lakin tarixin öyrənilməsi aydın gös-tərdi ki, əmək
bölgüsü nəticəsində sənayenin kənd təsərrüfatından ayrılıb sərbəst
sahəyə çevrilişindən sonra vəziyyət də-yişmişdir. Sənayenin inkişafı,
burada istifadə edilən üsul və yanaşmalar, istifadə olunan prinsiplər,
istehsalın təşkili həmişə iqtisadiyyatın digər bölmələri üçün nümunə
olmuşdur. “Səna-yeləşmə”, “sənaye üsulu” kimi terminlərin meydana
gəlməsi və kütləviləşməsi də sənayenin qabaqcıl sahə olmasını göstərir.
Sənaye ölkə ərazisinin sosial-iqtisadi inkişafına güclü təsir
göstərir. İnkişaf etmiş mahal, kiçik və ya böyük ərazi, kənd, qəsəbə,
rayon o ərazilərə demək olar ki, orada bu və ya digər səviyyədə sənaye
inkişaf etmiş olsun. Sənaye yerləşdiyi ərazinin təbii və insan
resurslarından səmərəli istifadə edilməsi üçün obyektiv əsas yaradır,
yerli xammal və materialların istehsala cəlb edilməsinə səbəb olur, yeni
iş yerləri yaratmaqla əhalinin ölkə ərazisində bərabər və proporsional
yerləşməsini təmin edir. Dünya miqyasında çoxlu misal göstərmək olar
ki, sənayenin ərazi baxımdan düzgün yerləşdirilməməsi, bir sıra sosial-
iqtisadi gərginliklərin meydana çıxmasına səbəb olmuşdur. Bizim
respublikamız buna əyani sübutdur. Keçən əsrin əvvəllərindən
sənayenin sürətli inkişafı (neft və qazın hesabına) baş verirdi. Lakin
Rusiyanın apardığı məqsədyönlü mənfi siyasətin nəticəsində sənaye və
onunla əlaqədar olan müəssisələr əsasən Bakı şəhərində
230
yerləşdirildiyindən, respublikamızın digər rayonlarında məhsuldar
qüvvələrin inkişafı çox zəif inkişaf etdirilirdi. Keçmiş SSRİ adlanan
dövlət dağıldıqdan son-ra bu mənfi hal daha qabarıq şəklidə özünü
göstərdi. Nəticədə iş yeri tapmayan əhali respublikanın sənayesi
olmayan rayonlardan getməyə, başqa xarici ölkələrdə və Bakıda iş
axtarmağa məcbur oldular. Bu gün əhalinin həddindən çox hissəsi
Bakıda məskunlaşmışdır ki, bu da şəhərdə sosial gərginliyi artırmış,
nəqliyyatın işi çətinləşmiş, şəhərin ekologiyası pisləşmiş, kriminal
vəziyyət gərginləşmiş, işsizlərin sayı artmışdır. Bütün bunların əvəzində
respublikanın digər şəhər və rayonlarında əhali seyrəkliyi əmələ
gəlmişdir. İşləməyən müəssisələrin istehsal potensialı sıradan çıxmaq
üzrədir. Bu böyük itgidir. Hesablamalara görə sənayenin düzgün
y
erləşdirilməməsi hər il respublikamıza milyardlarla ziyan vururdu.
Sənaye ərazilərdə istehlak mallarına olan tələbatın optimal
ödənilməsinə səbəb olur. Təsərrüfatların yüksək texniki səviyyədə
qalması üçün şərait yaradır.
Bazar iqtisadiyyatı şəraitində ən mühüm məsələ ölkənin iqtisadi
təhlükəsizliyini təmin etməkdir. Bu problemin optimal həlli bilavasitə
sənayedən asılı olur. İqtisadi təhlükəsizlik tələb edir ki, ölkə bacardıqca
çox rəqabət dözümlü məhsul istehsal edib, daxili və xarici bazara çıxara
bilsin. Sənaye inkişaf etdikcə dövlətin iqtisadi təhlükəsizliyi yüksəlir,
ölkə asılı ölkədən digər ölkələri özündən asılı edən ölkəyə çevrilir.
Bunun əksi də baş verir: sənaye cəhətdən geri qalan dövlətin digər
ölkələrdən asılılığı artır. ABŞ, Yaponiya, Almaniya Fransa və s. bu kimi
inkişaf etmiş digər ölkələrin iqtisadi təhlükəsizliklərinin yüksək
olmasının bir amili də sənayedir. Onu da qeyd edək ki, söhbət, burada
ümumi sənayedən getmir, sənayenin emal fazasından gedir, o sənayedən
ki, harada elm,
texnika və istehsal üzvi şəkildə əlaqələndirilmiş və
yüksək səmərə əldə etmək üçün məhsuldar mühüt yaranmışdır.
Sənayenin aparıcı rolu onun elmi-texniki tərəqqiyə müsbət təsir
göstərməsi ilə də izah edilir. Elmi-texniki, texnoloji ideyalar öz tətbiqi
yer
ini
sənayedə
tapır.
Sənaye
elmi-texniki
tərəqqinin
231
sürətləndirilməsinə bir neçə istiqamətdə təsir göstərə bilir. Birincisi,
sənaye elmi-tədqiqat və layihə-təcrübə işlərinin aktiv sifarişçisidir.
İnkişaf etmiş ölkələrdə elmi-texniki yüksəliş məqsədyönlü həyata
keçirilir, prosesin özü isə kom-mersiyallaşmışdır. Elmin, texnikanın,
texnologiyanın inkişafı tələb və təklif iqtisadi qanununa əsasən həyata
keçirilməlidir. Sadə dildə desək elmin inkişafına sifariş olmalıdır.
Sifarişi isə iqtisadiyyatın ayrı-ayrı sahələri verməlidir. Təcrübə göstərir
ki, sənaye burada da birinci yeri tutur. Məsələn, Amerika Birləşmiş
Ştatlarında sənaye belə sifarişlərin 50%-dən çoxunu verir. Elmi-tədqiqat
və layihə-təcrübə işlərinin keyfiyyətini, vaxtında və kompleks
aparılması onların lazımi səviyyədə maliyyələşdirilməsini tələb edir.
İnkişaf etmiş ölkələrdə sənaye ETİ-nin maliyyələşməsində, ayrılmış
vəsaitlərin mənimsənilməsində həlledici rol oynayır. Elmi-tədqiqat və
layihə-təcrübə işlərinə çəkilən xərclərin maliyyələşdirilməsi üç struktur-
dövlət, sənaye kompleksləri və ali məktəblər tərəfindən həyata keçirilir.
Dərc olunmuş materialların təhlili göstərdi ki, məsələn, ABŞ-da
sənayenin payı təxminən 70% təşkil edir. Sənaye bütün elmi-texniki
işləmələrin 85%-nə qədərini öz üzərinə götürür. Sənaye tətbiqi elmi-
tədqiqat işlərinin, sənaye yeniliklərinin işlənib ortaya çıxarılmasının,
ide
yaların yayılmasının, yeni məhsulların mənimsənilməsinin, köhnə
məmulatların istehsalının dayandırılmasının əsas ağırlıq mərkəzini öz
üzərinə götürür. Qalan iki struktur - dövlət və ali məktəblər də sənaye
ilə birlikdə, onunla üzvi şəkildə fəaliyyət göstərirlər. Nəticədə bu üç
struktur vahid innovasiya sistemi yaradır. Bu konveyer qabaqcıl
sahələri ideyalarla, yüksək ixtisaslı kadrlarla, ən yeni məhsul
nümunələri ilə təmin edir. İnnovasiya konveyerlərinin əsas aparıcısı,
lideri, sifarişçisi, maliyyələşdiricisi, yeniliklərin istehlakçısı isə sənaye
kompleksləridir, sənaye sahibkarlarıdır.
Sənayenin aparıcı rolu ölkənin müdafiə qabiliyyətinə təsiri ilə də
izah edilir. Sənaye müasir hərbi texnikanın bütün növlərini istehsal
etməyə qadir olan yeganə sahədir. İnkişaf etmiş ölkələr güclü sənayeləri
vasitəsilə özlərinin yaxşı müdafiəsini təmin etməklə yanaşı digər
232
ölkələrə də istənilən qədər hərbi texnika sata bilirlər və bu yolla da
çoxlu qazanc əldə edirlər.
Müasir dünya təsərrüfat sistemi qlobal problemlərlə üzbə-üz
dayanıb. Ekoloji məsələlər, Dünya okeanından istifadə olunması,
urbanizasiya, əhali artımı, silahlanma və tərkisilahlanma, xəstəliklər,
q
lobal ərzaq problemi, qlobal beynəlxalq əməkdaşlıq, enerji problemləri
və sair bu kimi qlobal problemlərin tez, optimal, səmərəli həll edilməsi
də ilk növbədə səna-yedən və onun inkişaf sürətindən aslıdır.
Sadaladığımız bu problemlər ilk növbədə müxtəlif və münasib
texnikanın və texnologiyanın yaradılması və tətbiqini tələb edir.
Məsələn, münasib texnika olmadan Dünya okeanının kilometrlərlə
ölçülən dərinliklərində yerləşən dibindən istifadə etmək mümkün deyil.
Ekoloji təmiz texnologiyaların yaradılması isə ətraf mühitin qorunub
saxlanması üçün lazımdır. Enerji probleminin həlli sənaye
iqtisadiyyatında struktur dəyişikliklərinin həyata keçirilməsinin (az
enerji tutumlu məhsulların yaradılması və istehsalının çoxaldılması yolu
ilə) və daha səmərəli texnika və texnologiyaların istehsala tətbiqini tələb
edir. Sənayedə yaradılan tullantısız texnologiyalar isə bir neçə - ekoloji,
enerji, resurs ərzaq probleminin həllinə kömək göstərə bilir.
Beləliklə də iqtisadiyyatın bütün sahələrini qabaqcıl texnika və
texnologiya ilə təmin edən, ölkənin iqtisadi və hərbi təhlükəsizliyinin
başlıca amili olan, sosial-iqtisadi inkişafda həlledici rol oynayan,
səmərəli təsərrüfatçılıq üçün lazımi şərait yaradan sənaye, sözün tam
mənasında aparıcıdır və hər bir dövlət onun inkişafı qayğısına
qalmalıdır.
Dostları ilə paylaş: |