Ashab-i kiram şeyhulislam ibn teymiyye yayınlayan
Yüklə 1,02 Mb. Pdf görüntüsü
|
|
Muaviye'nin Oğlu Yezid: 114 [114] İbn-i Teymiyye, Ashab,ı Kiram, Tevhid yayınları: 79-86. 64 Hatta bütün yaptıklarına rağmen oğlu Yezid "in bile kafir ve mülteci olduğunu söylemek, ona bir iftiradır. O da, diğer müsîüman sultanlar gibi bir sultan idi. Sultanların birçoğunun iyilikleri de? kötülükleri de vardır; iyilikleri büyük olduğu gibi kötülükleri de büyüktür. Onlardan birine benzerlerini görmezlikten gelmek ya cehaletin, ya da haksızlığın bir eseridir. Bunlar da sair müslümanlar gibidir; kiminin iyilikJeri kö- tülüklerinden daha çoktur. Kimi kötülüklerinden tevbe etmiş ye kiminin günahlarını Allah bağışlamıştır. Kimini Cennet'e sokacaktır, kimi de kötülüklerinden dolayı cezaya çarptırılacaktır. Olur ki Allah kimilerinin hakkındaki bir peygamberin veya şefaat ehlinden birinin şefaatini kabul edecektir. Bunlardan birinin kesin olarak Cehennem gireceğini söylemek, bidat ve sapıklık ehlinin sözlerindendir. Aynı şekilde onlardan belli herhangi birine İanet etmek, salih kimselerin davranışlarından değildir. Rasulullah'm (s.a.v.): "Allah içkiye, onu imal edene, imal işinde çalışana, onu taşıyana, içiren ve içenine, alıcı ve satıcısına, bir de parasından yiyene lanet etsin." dediği sabittir. Ama bununla birlikte sahih bir rivayette: Rasululah (s.a.v.) döneminde "himar=eşek" diye çağrılan birinin bulunduğu ve bu zatın çokça içki içtiği, her Rasulul-lalra (s.a.v.) getirildiğinde de kırbaçlanarak (celd) cezalandırıldığı, yine bir defasında kırbaçlanmak üzere getirildiğinde orada hazır bulunan birinin: "Allah bu adama lanet etsin ne de çok peygambere getiriliyor" dediği ve Rasulullah'ın (s.a.v.): "Ona lanet okuma! Çünkü o, Allah ve Rasulu'hu seviyor 115[115] buyurduğu nakledilmektedir. Görüldüğü giibi Rasulullah (s.a.v.) içki içeni genel olarak lanetlediği halde belli bir müminin lanetlenmesini yasaklamıştır. Nitekim biz, Yüce Allah'ın: "Haksız yere yetimlerin mallarını yiyenler, karınlarına sadece ateş doldurmaktadırlar. (Nisa: 4/10) sözünü söylediğimiz halde bir kimsenin böyle birinin Cehen-nem'e gideceğini kesin olarak söylemeye hakkı yoktur. Olur ki o adam tevbe eder ya da AUah, iyilikleri sebebiyle günahlarını bağışlar. Ya da başına öyle musibetler gelir ki günahlarına keffaret olur, makbul bir şefaatle kurtulur veya Allah onu affeder. Kişi sultan olsun veya olmasın onun durumu da böyledir. Ondan bir zülüm sadır olmuşsa bu, lanetlememizi ya da kesin olarak 115 [115] Ahmed: 4/115. 65 Cehennem gideceğine tanıklık etmemizi gerektirmez. Böyle davranmak, bidat ve sapıklık ehlinin işidir. Herhangi bir kişi hakkında takınılacak tavır bu olunca ya zulmüyle birlikte affedilme ümidi bulunan büyük iyilikler sahibi kimse için ne demeli. Kaldı ki Buharı Sahih'inde /bıı Ömer'den naklen RasululJah'm (s.a.v.) şöyle dediğini rivayet etmektedir: "Kostanriniyye'ye (İstanbul'a) sefere giden iik ordunun günahları bağışlanmıştır.mi İstanbul'un fethi için giden ilk ordunun komutam Muavi-ye'nin oğlu Yezid'dir. Bu seferde Ebu Eyyiib el-Ensari de vardı ve bu zat bu seferde vefat etmiştir. Kabri de hala oradadır. Bu sebepledir ki selef imamlarından mutedil olanlar; "Yezid ve benzerlerine ne söver, ne de onları severiz" derlerdi. Yani kendisinden sadır olan zulmü sevmeyiz. Tek kişiden iyilikler de, kötülükler de; taatlar da, masiyerler de, hayırlı şeyler de, kötü şeyler de sadır olur. Allah, iyiliklerinden dolayı onu mükafatlandırır, kötülüklerinden dolayı da cezalandırır. Ama dilerse, onu bağışlarda. Yaptığı iyilikleri sever, kötülüklerinden hoşlanmaz. Kötülükleri küçük günahlar şeklinde olanın günahlarının affedileceğini Mu'tezililer de söylerler. 116[116] Yüklə 1,02 Mb. Dostları ilə paylaş:
|