Ayələrin Tərcüməs(n)i
) Al lah, heç kim se ye güc ye ti re ce ğin den baş ka sı nı yük le mez. Her ke sin ka zan dı ğı iyi lik ken di ya ra rı na, kö tü lük d
Yüklə 6,43 Mb.
|
|
286) Al lah, heç kim se ye güc ye ti re ce ğin den baş ka sı nı yük le mez. Her ke sin ka zan dı ğı iyi lik ken di ya ra rı na, kö tü lük də ken di za ra rı na dır. Aye tin ori ji na lin de ge çen "vus'" ya pa bi lir lik və güc de mek tir. Əsl an la mı isə, ge niş lik və mekan sal ka pa si te dir. Son ra in sa nın is te ği ne bağ lı fi il le ri nin kay na ğı olan gü cü üçün də bir növ məkan ta sav vur edi lir ol muş tur. Bu na gö re, in sa nın ya pa bil di ği hər iş, onun gü cü nün bu nu kap sa ya bil di ği şek lin de al gı lan mış tır. Güc ye ti re me di ği də, gü cü nün onu kap sa ya ma dı ğı şek lin de dü şü nül müş tür. Bu ye te ne ğe və ka pa si te ye "ta kat" (ya pa bil me ye te ne ği) is mi uy gun gö rül müş, da ha son ra bu "ta kat"a də "ka pa si te" an la mın da "vus" adı ve ril miş tir. "Vus'ul in san" de nil di ğin de "in sa nın taqəti, gü cü nün ka pa si te si" kas te dil miş tir. Bu an da bi li yor sun ki: Yü ce Al lah'ın ku lu üze rin de ki hak kı nın ta ma mı, ku lun, işi tip ita at et me si dir. An cak insan, nef si nin an la mak su re tiy le ka bu le ya na şa bi le ce ği du rum da "işit tim" ifa de si nin an lam ka za na ca ğı kuş ku gö tür mez bir re a li te dir. İn san nef si nin an la yıp kav ra ya ma ya ca ğı şey le ri, işit me və ka bul et me su re tiy le ica bet et me si nin bir an la mı ol maz. Və yi ne ku lun an cak, be den sel or gan lar la və fi il ler le gö nül lü bo yun eğ me müm kün ol du ğu hu sus lar da "ita at ede rim və baş üs tü ne" di ye bil me si apa çık bir ger çek tir. Çün kü ita at, in sa nın gö nül lü bo yun eğ me si dir. Gü cü nün və aza la rı nın et ki le yi ci em re di ci den et ki len me si dir. Olur lu luk müm kün ol ma dı ğı du rum la ra ge lin ce, ör ne ğin bir in sa na gö züy le bir se si işit me si nin ya da be de niy le ay nı an da bir neçə yer de ol ma sı nın ya da an ne sin den ikin ci dəfə doğ ma sı nın em re dil me si gi bi du rum lar da ita at da dü şü nü le mez və mev le vi bir tek lif da böy le bir şe ye ta al luk et mez. Bu halda hak ka ça ğı ran ki şi ye yö ne lik işit me və uy ma şek lin de ki ita at, an cak, in sa nın gü cü ne ta al luk edən ih ti ya ri, is te ğe bağ lı tu tum və dav ra nış lar da olar. İn san bu nun la ken di si ne ya rar ya da za rar ve ren şey ler ka za nır. Do la yı sıy la ka zan ma, ke li me si, in sa nın kar şı sı na çı kan və ken di si ne, nisbət edi len hər şe yin onun gü cü və ka pa si te si ilə ger çek leş ti ği nin ən yaxşı ka nı tı dır. Bu nun la də an la şı lı yor ki: "Al lah... yük le mez." ifa de si yü ce Al la-h'ın kul lar hak kın da yü rür lü ğe koy du ğu bir ya sa ya (sün ne te) işa ret edi yor. Bu na gö re yü ce Al lah, kul lar dan an la ma ka pa si te le ri nin üs tün de olan şey le re inan ma la rı nı və güç le ri nin kal dı ra ma ya ca ğı şey ler de ita at et me le ri ni is te mez. Bu, Al lah'ın ya rat tı ğı ağıl sa hi bi, bi linç li var lık lar ara sın da ge çer li kı lı nan bir ku ral dır. Bu ifa de, ay nı za man da, yü ce Al lah'ın Re su lü nün və möminlərin li sa nıy la ak tar dı ğı ifa de nin içe ri ğiy le də uyuş mak ta dır. Ya ni: "İşit tik və ita at et tik." Nə faz la nə də ek sik. "Al lah heç kim se ye... yük le mez." cüm le si nin içe ri ği, hər iki aye tin ya ni həm ken di sin den ön ce ki, həm də son ra ki ayet le rin ifa de siy le bağ lan tı lı dır. Ken di sin den ön ce ki ifa dey le bağ lan tı sı na ge lin ce, bu açı dan ve ri len me saj şu dur: Al lah kul la rı na işi te bi le cek le ri və ita at ede bi le cek le ri şey ler den faz la sı nı yük le mez. Bu halda bu çağ rı, on la rın ya pa bi le cek le ri şey le ri içe ri yor. Ken di sin den son ra ki ifa dey le bağ lan tı lı ola rak ələ alın dı ğın da ifa de et ti ği an lam şu dur: Ya nıl ma və unut ma dan do la yı so rum lu tu tul ma ma, ken di le ri ne ağır yük yük len me me si və kal dı ra ma ya cak la rı so rum lu luk la rın ve ril me me si şek lin de Re sul və möminlər ta ra fın dan di le ge ti ri len is tek ler, bir ta kım zor luk la rı də be ra ber le rin de ge ti ri yor lar sa də, in sa nın ka pa si te si nin üs tün de ki yü küm lü lük ler de ğil dir. Çün kü, əgər ken di le ri ne güc ye ti ril me ye cek bir şey yük le ni le cek se bu, tek lif və gö rev şek lin de ol ma ya cak tır. An cak inat laş ma nın və is ya nın ce za sı ola cak tır. Ya nıl ma və unut ma dan do la yı so rum lu tu tul ma du ru mu na ge lin ce, ya nıl ma və unut ma ih ti ya ri və is te ğe ba ğıl tu tum lar ol ma sa lar də, biz zat ön cül le ri ara cı lı ğıy la ih ti ya ri və is te ğe bağ lı tu tum lar ola rak de ğer len di ri le bi lir ler. Söz gelimi, ön cül le ri nin önü ne ge çil me si ya da ko run ma ted bir le ri ne baş vu rul ma nın ge rek li kı lın ma sı su re tiy le bun la rın önü ne geç mek müm kün dür. Özel lik le in sa nın bun la ra ya ka lan ma sı, kö tü ter ci hin den ile ri ge li yor sa. Ay nı du rum "ağır yük yük le me" üçün də ge çer li dir. Şa yet bu du rum, in sa nın ken di si ne öne ri len ko lay yü küm lü lü ğe baş kal dır ma sı nın bir ce za sı ola rak və ko lay yü küm lü lü ğün ağır yü küm lü lük le de ğiş ti ril me si şek lin de or ta ya çı kı yor sa, bu yü küm len dir me ola rak al gı la na maz, "Ulu Al lah, bun dan mü nez zeh tir. Ağıl da böy le bir şe yi ka bul et mez" gi bi ifa de ler böy le bir du rum da söz mövzusu edi le mez. Çün kü bu nu, biz zat in san, kö tü ter ci hi ilə böy le bir so nu cu ha k et miş tir. Do la yı sıy la bu yü kün ona yük le til me si nin də bir sa kın ca sı yok tur. Rab bi miz, unudar, ya də ya nı lır sak bi zi so rum lu tut ma. Ya pı lan çağ rı ya kar şı lık ni te li ğin de "İşit tik və ita at et tik." de dik ten və heç bir kay da bağ lı ol ma yan mut lak ica bet bil di ren bir ifa de kul lan dık tan və son ra va ro luş la rı nın için de ba rın dır dı ğı za af və çat lak lı ğı fərq etdikdən və yi ne ken di le rin den ön ce ki le rin aqibətlərinə bak tık tan və bun lar də tıp kı ken di le ri gi bi bi rer üm met ol du ğu nu ha tır la dık tan son ra Rab le rin den, on la rın ki ne ben zer bir mu a me le de bu lun ma ma sı nı is te ye rek, mer ha me ti ni di le di ler. Ağır yük yük le me me si ni, al tın dan kal- ka ma ya cak la rı bir tek lif ge tir me me si ni ta lep et ti ler. Çün kü on lar, yü ce Al lah'ın ken di le ri ne öğ ret ti ği gi bi, Al lah'ın üs tün de her han gi bir güc və kud ret ol ma dı ğı nı bi li yor lar dı. Ken di le ri ni Al lah'ın aza bın dan an cak Onun mer ha me ti nin ko ru ya bi le ce ği nin bi lin cin dey di ler. Hz. Pey gam ber (s. a. a) ger çi ma sum du; ya nıl maz dı, unut maz dı. An -cak o, Al lah'ın ko ru ma sı, ma sum kıl ma sı ilə bu ni te li ğe sa hip ti. Do la yı sıy la, ken di nef si açı sın dan əmin ol ma dı ğı bir şe yi Rab bin den di le me si və bu bağ lam da ken di si ni möminlərin züm re si ne da hil et me si ye rin dey di. Rab bi miz, bi ze, biz den ön ce ki le re yük le di ğin gi bi ağır yük yük le me. Aye tin ori ji na lin de ge çen "isr", de nil di ği ne gö re "ağır lık" de mek tir. Bir gö rü şe gö re də, bir şe yi zor la alı koy mak de mek tir. Bu da ilk an la ma ya kın dır. Çün kü alı koy ma işin de, is ten me yen və ağır ge len bir şe ye zor la ma an la mı də söz konusu dur. "Biz den ön ce ki ler"den mak sat, Ehlikitap özel lik le Ya hu di ler dir. Çün- kü bu su re de ta rih le rin den bir çox ke sit ler ak ta rıl mış tır. Və bir ayet te yü ce Al lah şöy le bu yu ru yor: "On la rın ağır yük le ri ni, üzer le rin de ki zin- cir le ri in di ri yor." (Ə'RAF; 157) Rab bi miz, ken di si ne güc ye ti re me ye ce ği miz şe yi bi ze ta şıt ma. "Güc ye ti re me ye ce ği miz şey"dən mak sat, il kel ola rak al tın dan kal kıl ma ya cak yü küm lü lük de ğil dir. Çün kü ak lın hiç bir za man böy le bir şe yi olum lu kar şı la ma ya ca ğı nı bi li yor su nuz. Kal dı ki, Al lah'ın kəlamı, ya ni "İşit tik və ita at et tik." sö zü də bu nun ter si ni or ta ya ko yu yor. Bu halda bu ra da kas te di len, yap tık la rı kö tü lük le rin ce za sı ola rak ken di le ri ne tek lif edi len ağır so rum lu luk lar dır və bun la ra də nor mal ola rak bir in san kat la na maz. Ve ya üzer le ri ne enən bir əzab ya hut may mun və do mu za dö nüş me gi bi qürur kı rı cı bir ce za kas te di li yor. Bi zi af fet. Bi zi ba ğış la. Bi zi esir ge. Əfv, bir şe yin izi nin si lin me si, "mağ fi ret (=ba ğış la ma)" isə ör tül me si de mek tir. "Rah met" də bi lin di ği gi bi, acı ma, esir ge me an la mı na ge lir. An cak nes nel kar şı lık açı sın dan, bu ke li me le rin söz lük an lam la rı nın gö z ö nün de bu lun du rul ma sı, üç cüm le nin arxa pe şe sı ra la nı şı ilə ay rın tı dan əsl ola na yö ne lik bir ted ri ci lik gö ze til di ği far k e di le cek tir. Di ğer bir ifa dey le, so nuç və fay da iti ba riy le özel den ge ne le doğ ru bir ter tip gö ze til miş tir. Bu na gö re, yü ce Al lah'ın af fı, günahkar üçün ön gö rü len ce za gi bi, gü na hın ka çı nıl maz izi nin onun ta ra fın dan si lin me si, gi de ril me si, de mek tir. Ba ğış la ma sı (mağ fi ret) də gü na hın ne fis için de ki bi çi mi nin gi de ril me si və üze ri nin ör tül me si, rah met isə, ilahi şef kat və acı ma nın gü nah və iz le ri ni bü rü me si an la mı nı ifa de edər. Bu üç cüm le nin, ya ni "Bi zi af fet. Bi zi ba ğış la. Bi zi esir ge." cüm le le ri nin "Rab bi miz, unu tur ya da ya nı lır sak bi zi so rum lu tut ma." ifa de si ne at fe dil miş ol ma sı, bu nun la be ra ber hər bi ri nin ken di ne öz gü bir ifa de və axış tar zı nın ol ma sı bu me sa jı ver me ye yö ne lik tir: Əfv, ba ğış la ma və esir ge me kav ram la rı on la rın unut ma, ya nıl ma vs. so nu cu iş le dik le ri gü nah lar la ilin ti li ola rak gün de me ge ti ril miş ler dir. Bu nun la də an la şı lı yor ki: Möminlərin bu ayet te, is te dik le ri ba ğış la ma, da ha ön ce, "ba ğış la ma nı di le riz." şek lin de di le ge tir dik le ri ba ğış la ma dan fark lı dır. Da ha ön ce də söy le di ği miz gi bi, ön ce ki ba ğış la ma, mut lak bir ica be te kar şı lık ola rak ta lep edi len mut lak bir ba ğış lan ma dır. Bu ra da isə, unut ma ve ya ya nıl ma so nu cu iş le nen gü nah la ra kar şı xüsusi bir ba ğış lan ma ta le bi söz konusu dur. Do la yı sıy la ba ğış la ma is te ği ne iliş kin ifa de nin tek rar lan mış lı ğın dan sö z e di le mez. Bu du a lar da "Rəb" sö zü dörd ke re tek rar la nı yor. Məqsəd kul luk sı fa tı na ima lı gön der me ler de bu lu na rak ilahi rah met sı fa tı nın dev re ye so kul ma sı nı sağ la mak tır. Çün kü "Rab lık" sı fa tın dan sö z e di lin ce, in sa nın ak lı na is ter is te mez, kul luk və ze lil lik ge lir. Sən bi zim mev la mız sın. Öy ley se kafir ler top lu lu ğu na kar şı bi ze yar dım et/ət. Ye ni den və ön ce ki ler den ba ğım sız bir du a ya baş la nı yor. "Mev la" yar dım edən, de mek tir, amma hər yar dım edən de ğil. Ak si ne, yar dım edi le nin iş le ri nin yö ne ti mi ni də üst le nen yar dım edən, an la mın da kul la nıl mış tır. Çün kü "mev la" iş le rin yö ne ti mi ni üze ri ne al mak, an la mı na ge len "vəlayət" kö kün den ge lir. Yü ce Al lah möminlərin ve li si ol du ğu na gö re, O, on la rın yar dım cı sı, mev la sı dır də. Yar dı mı na ih ti yaç duy duk la rı şey ler de on la ra yar dım edər. Ulu Al lah şöy le bu yu ru yor: "Al lah, möminlərin ve li si dir." (Al/götürü İmran, 68) Bir baş ka ayet te də şöy le bu yu ru yor: "İş te böy le; çün kü Al lah, iman eden le rin ve li si dir; kafir le rin isə, ve li si yok tur." (Mu ham med, 11) Bu dua gös te ri yor ki, möminlər üçün di nin te mel il ke le ri ni işi tip bun la rı gö nül lü ola rak ha ya ta ege men kıl dık tan son ra, tək məqsəd bun la rın uy gu lan ma sı nı və ya yıl ma sı nı sağ la mak tır. Haqq içe rik li me sa jı in san lı ğa du yur mak üçün ci had et mek tir. İn san top lu luk la rı nın bu me saj et ra fın da bir leş me ler ini sağ la mak tır. Yü ce Al lah bir ayet te bu he de fi şöy le vur gu lu yor: "Də ki: Bu, be nim yo lum dur. Bir ba si ret üze re Al lah'a da vet ede rim; mən də ba na uyan lar də. Və Al lah'ı ten zih ede rim, mən müş rik ler den de ği lim." (Yusuf, 108) Bu na gö re, di nin yo lu, in san la rı tev hid di ni ne da vet et mek tir. Ci had et mek, sa vaş mak, maru fu em re dip mün ke ri ya sak la mak gi bi da vet və uya rı yön tem le ri hamı/həmişə bu ama ca yö ne lik tir. Bütün ça ba la rın he de fi, in san de nen can lı tü rü nün ara sın da baş gös te ren ih ti laf, an laş maz lık ol gu su na ke sin bir çö züm ge tir mek tir. Yü ce ka nun ko yu cu (şari) açı sın dan bu he de fin nə ka dar önem li ol du ğu nu bu ayəs(n)i ke ri me açıq bir şe kil de or ta ya ko yu yor: "O, 'Di ni dos doğ ru ha ya ta e ge men kı lın (ika me edin/əldə et) və on da ay rı lı ğa düş me yin.' di ye din den Nuha va si yet etti ği ni və sa na vah yet ti ği mi zi, İb ra him'e, Mu sa'ya və İsaya va si yet et ti ği mi zi, sizin üçün də bir şe ri at kıl dı." (Şura, 13) Do la yı sıy la möminlərin "Sən bi zim mev la mız sın. Öy ley se kafir ler top lu lu ğu na kar şı bi ze yar dım et/ət." sö zü gös te ri yor ki, di ne yö ne lik çağrı yı işi tip ita at ede cek le ri ni vur gu la dık tan son ra, akıl la rı na ilk ge len şey, bir di ne ge nel bir da vet ha re ke ti ne baş la ma la rı ol muş tur. Doğrusu nu Al lah her kes ten da ha yaxşı bi lir. Bəqərə Surəsinin Sonu Həmd Al lah'a Məxsusdur. eKitap: www.islamkutuphanesi.com <http://www.islamkutuphanesi.com> QEYD: Bu kitabın kitabxanamıza qazandırılmasında əməyi keçən bütün qardaşlardan Allah və Günahsızlar (as) razı olsun. Lütfən Dualarınızda Kitabxanada Əməyi Keçən Qardaşları Unutmayın... [1]- [Bi har'ul-En var, c. 96, s. 245, h: 14] [2]- [Furus(n)u Ka fi, c. 4, Babı Savmı Re su lil lah -s. a. a.-, s. 89, 91] [3]- [Tefsir'ul-Ayyaşi, c. 1, s. 78] [4]- [Tefsir'ul-Ayyaşi, c. 1, s. 78] [5]- [Məhrum La Yahzuruh'ul-Fa kih, c. 2, s. 61, h: 14] [6]- [əl-Kafi, c. 2, s. 630, h: 11] [7]- [Tefsir'ul-Ayyaşi, c. 1, s. 9; Tef sir'ul-Kum mi c. 1, s. 96] [8]- [Tefsir'ul-Ayyaşi, c. 1, s. 80] [9]- [əl-Kafi, c. 4, s. 86] [10]- [Tefsir'ul-Ayyaşi, c. 1, s. 81] [11]- [Ve sa il'uş-Şia, c. 7, s. 123, 154] [12]- [Tefsir'ul-Ayyaşi, c. 1, s. 78-79] [13]- [Tefsir'ul-Ayyaşi, c. 1, s. 78-79] [14]- [Tefsir'ul-Ayyaşi, c. 1, s. 78-79] [15]- [Tefsir'ul-Ayyaşi, c. 1, s. 82] [16]- [Fu ru-u Kafi, c. 4, s. 166] [17]- [Me ha sin'ul-Ber ki, s. 107, Vəlayət ba bı] [18]- [əl-Kafi, c. 2, s. 628] [19]- [Fu ru-i Kafi, c. 4, s. 158, h: 7; el-Fa kih, c. 2, s. 101] [20]- [Se fi net'ul-Bi har, Ka de re mad de si] [21]- [Üsulu Kafi, c. 2, s. 468] [22]- [Ud det'ud-Dai, s. 123] [23]- [Fur kan, 77] [24]- [Me ka rim'ul-Ahlak, s. 389] [25]- [Uddetuddas(n)ı, s. 123-124] [26]- [Uddetuddas(n)ı, s. 123-124] [27]- [Uddetuddas(n)ı, s. 103] [28]- [Uddetuddas(n)ı, s. 132] [29]- [Uddetuddas(n)ı, s. 25; Bi har'ul-En var, c. 93, s. 302] [30]- [Neh c'ül-Be la ğa, 31. hut be] [31]- [Uddetuddas(n)ı, s. 139; Bi ha r'ul-Envar, c. 93, s. 37] [32]- [Uddetuddas(n)ı, s. 139; Bihar'ul-En var, c. 93, s. 306] [33]- [Te ğa bun, 15] [34]- [Ve sa il'uş-Şia'da də c. 4, Dua bö lü mü, 59. bapta ri va yet edil miş tir.] [35]- [Bi har'ul-En var, c. 93, s. 314] [36]- [Uddetuddas(n)ı, s. 97; Bi har'ul-En var, c. 93, s. 314] [37]- [Uddetuddas(n)ı, s. 97; Bi har'ul-En var, c. 13, s. 314] [38]- [Bi har'ul-Envar, c. 93, s. 296] [39]- [Bi har'ul-En var, c. 93, s. 295] [40]- age. [41]- age. [42]- [Me ka rim'ul-Ah lak, s. 274] [43]- [Se be, 39] [44]- [Bi har'ul-En var, c. 93, s. 316] [45]- [Bi har'ul-En var, c. 69, s. 409, h: 114] [46]- [Bi har'ul-En var, c. 69, s. 409] [47]- [Tefsir'ul-Ayyaşi, c. 1, s. 83] [48]- [Tef sir'ul-Kummi, c. 1, s. 66] [49]- [Fu ru-i Kafi, c. 5, s. 124] [50]- [Nisa, 60; Fu ru-i Kafi, c. 7, s. 31] [51]- [Me ha sin'ül-Ber ki, s. 74] [52]- [Tev be, 5] [53]- [Tefsir'ul-Ayyaşi, c. 1, s. 86] [54]- [Fu ru-i Kafi, c. 4 s. 288] [55]- [Fu ru-i Kafi, c. 4. s. 53] [56]- [el-Ema li, Şeyx Sa duk, s. 277, 54 otu rum] [57]- [et/ət-Tehzib, c. 5, s. 1593, hədis. Tefsir'ul-Ayyaşi,c.1, s. 88] [58]- [Tefsir'ul-Ayyaşi, c. 1, s. 88] [59]- [əl-Kafi, c. 4, s. 265] [60]- [əl-Kafi, c. 4, s. 248] [61]- [et/ət-Tehzib, c. 5, s. 25-26] [62]- [əl-Kafi, c. 4, s. 487] [63]- [əl-Kafi, c. 5, s. 33] [64]- [et/ət-Tehzib, c. 5, s. 33] [65]- [əl-Kafi, c. 4, s. 289] [66]- [əl-Kafi, c. 1, s. 337] [67]- [Tefsir'ul-Ayyaşi, c. 1, s. 96] [68]- [Tefsir'ul-Ayyaşi, c. 1, s. 97] [69]- [Tefsir'ul-Ayyaşi, c. 1, s. 98] [70]- [Tefsir'ul-Ayyaşi, c. 1, s. 99] [71]- [əl-Kafi, c. 4, s. 516] [72]- [əl-Kafi, c. 4, s. 516] [73]- [Məhrum La Yahzuruh'ul-Fakih, c. 2, s. 289] [74]- [Tefsir'ul-Ayyaşi, c. 1, s. 99] [75]- [Məhrum La Yahzuruh'ul-Fakih, c. 2, s. 288] [76]- [age.] [77]- [age] [78]- [Səhihi Müslim, c. 8, s. Cevaz'ut-Temettu hissəs(n)i] [79]- [Səhihi Tirmizi, c. 3, Həcc kitabı, 12. hissə] [80]- [Səhihi Müslim, c. 8, s. 201] [81]- [Süneni Beyhaki, c. 7, s. 206] [82]- [Süneni Nəsəs(n)i, c. 5, s. 119] [83]- [Səhihi Müslim, c. 8, s.208də də nəql edilmişdir.] [84]- [əl-Emali, s. 185] [85]- [əl-Burhan, c. 1, s. 206-207] [86]- [et/ət-Tövhid, Şeyx Saduk, s. 162] [87]- [Tefsir'ul-Ayyaşi, c. 1, s. 103] [88]- [Bihar, c. 53, s. 43] [89]- [Tefsir'ul-Ayyaşi, c. 1, s. 103] [90]- [Bihar'ul-Envar, c. 53, s. 127] [91]- [Duxan, 4] [92]- [Ən'am, 77] [93]- [Tefsir'ul-Ayyaşi, c. 1, s. 104] [94]- [et/ət-Tövhid, s. 249, Kafi, c. 1 s. 168] [95]- [əl-Hisal, s. 300 və 641. Besair'ud-Derecat, s. 121] [96]- [Məryəm, 51] [97]- [əl-Kafi, c. 1, s. 176] [98]- [Yatılı Ahbar'ır-Rıza, c. 2, s. 80] [99]- [Əhqaf, 35] [100]- [Tefsir'ul-Kummi, c. 2, s. 300] [101]- [Tefsir'ul-Ayyaşi, c. 1, s. 285] [102]- [Tefsir'us-Safi, c. 4, s. 349] Yüklə 6,43 Mb. Dostları ilə paylaş:
|