Az eBook Archive

Xoşbəxtliyin və Bədbəxtliyin Arxasında 
Dinclik Var 
Yaxşılıqdan və Pislikdən Kənardakı 
Böyük Səadət 
 
Xoşbəxtliklə daxili dinclik arasında fərq varmı? 
 
Var. Xoşbəxtlik müsbət qəbul olunan şərtlərdən asılı- 
dır, amma dinclik isə yox. 
 
Məgər həyatımızı yalnız müsbət şərtlər əsasında qurmağı- 
mız mümkün deyil? Əgər hər hansı məsələyə münasibətimiz və 
düşüncəmiz  daim  müsbət  olsaydı,  onda  həmişə  ancaq  pozitiv 
addımlar atar və müsbət nəticələr əldə edərdik. Məgər belə de- 
yil? 
 
Sən  müsbətin  və  mənfinin  əslində  nə  olduğunu  bi- 
lirsən? Bu haqda tam təsəvvürün var? Bir çox insan üçün 
məhdudiyyətlər, uğursuzluqlar, itkilər, xəstəliklər digər 
iztirab  və  ağrılar  ən  böyük  müəllim  olmuşdur.  Bunlar 
insanlara  özləri  haqda  yalan  təsəvvürlərdən,  eqonun 
diktə etdiyi ötəri məqsəd və arzulardan əl çəkməyi öyrət- 

---

232 
 
mişdir. Onlar insanlara dərinlik, mərhəmət, təvəzökarlıq 
bəxş ediblər. İnsanları daha həqiqi ediblər. 
Başına  neqativ  bir  hadisə  gələndə,  onun  içərisində 
həmişə müdrik bir ibrət dərsi olur, amma o anda sən onu 
görməyə  bilərsən.  Hətta  qısa  sürən  bir  xəstəlik  və  ya  hər 
hansı  hadisə  sənə  həyatında  nəyin  həqiqi,  nəyin  saxta 
olduğunu,  nəticə  etibarilə  nəyin  mühüm  olub-olmadığını 
göstərir. 
Daha  yüksək  aspektdən  baxanda  şərtlər  həmişə  müs- 
bət  görünür.  Əslində  isə  belədir:    onlar    nə  müsbətdirlər, 
nə  də  neqativ.  Onlar  elə  olduqları  kimidirlər.  Əgər    sən 
hər şeyi olduğu kimi qəbul edib yaşasan (bu isə ağıllı ya- 
şamağın  yeganə  yoludur),  onda  həyatında  nə  “yaxşılıq” 
olacaq, nə də “pislik”. Yalnız içərisində “pislik”olan yük- 
sək rifah olacaq. 
Lakin idrak baxımından baxsaq, yaxşı  və pis, xoşu 
gəlmək və gəlməmək, məhəbbət və nifrət, şübhəsiz möv- 
cuddur. Ona görə də, müqəddəs hesab edilən kitabda de- 
yilir ki, Adəm və Həvva “yaxşı və pisin dərki ağacının 
meyvəsini daddıqdan sonra” “cənnətdən” qovuldular. 
 
Bu mənim üçün özünüaldatma kimi səslənir. Mənim və ya 
yaxınlarımdan birinin başına bədbəxt bir hadisə gələndə – xəs- 
tələnəndə, canı ağrıyanda, ya da öləndə özümü heç nə olmamış 
kimi apara bilərəm, ancaq bu, faktı dəyişmir axı. Əgər bu fakt- 
dırsa, onu inkar etmək nəyə lazım? 

---

233 
 
 
Sənə qətiyyən özünü bilməməzliyə vurmaq lazım de- 
yil.  Sadəcə  vəziyyətə  olduğu  kimi  qalmağa  icazə  ve- 
rirsən, vəssalam. Bu “olmağa icazə” səni idrakın müsbət- 
mənfi  qütblər  yaradan  müqavimət  şablonlarının  hüdud- 
larından  kənara  çıxarır.  Bu  çox  mühüm  əlamətdir,  bağış- 
lamanın  mahiyyətidir.  İndini  bağışlamaq,  keçmişi  ba- 
ğışlamaqdan  daha  vacibdir.  Əgər  hər  cari  ani  bağış- 
layırsansa,  ona  olduğu  kimi  olmağa  icazə  verirsən,  onda 
səndə  gələcəkdə  bağışlanması  lazım  olan  inciklik 
yığılmayacaq. 
Unutma, biz burada  xoşbəxtlikdən danışmırıq. Məsə- 
lən,  əgər  yaxın  adamın  yenicə  vəfat  edibsə,  ya  da  ölü- 
münün  yaxınlaşdığını  hiss  edirsənsə,  özünü  xoşbəxt  hiss 
edə bilməzsən. Bu sadəcə mümkün deyil. Ancaq sakit ola 
bilərsən.  Qəm-qüssəyə  batıb,  göz  yaşları  axıda  bilərsən, 
ancaq  müqaviməti  buraxmısansa,  bu  dərdin  arxasındakı 
qayğısızlığı  –  dərin  sakitliyi  və  müqəddəs  mövcudluğu 
hiss  edəcəksən.  Bu,  Varlığın  şüalanmasıdır,  daxili  rahat- 
lıqdır, qarşılığı olmayan yaxşılıqdır. 
 
Birdən nəsə edə biləcəyim bir şəraitdirsə ? Mən necə ona