Cümlənin həmcins üzvləri Şivələrdə həmcins üzvlü cümlələr eyni kəmiyyətdə yayılma-
mışdır, həmcins xəbərlər və tamamlıqlar geniş arealda yayılmış,
həmcins mübtəda, təyin və zərfliklər məhdud dairədə işlənmək-
dədir.
Həmcins mübtədalar. Dialektlərdə həmcins mübtədalara az
təsadüf edilir; məs.: - Odu bax, Həsən, Qurban, Kərim bu yerdə işdiyillər orda (Nax.);- Malımız, qoynumuz gənə yaylaxda qalerdi (Qaz.);- Nuşirəvan xan, İrəşid xan gələllərdi (Sab.);- Su:ra kiş- niş, kəvər, vəzarı da uladu;- Mənimki ulub bağbançuluğ, kutan- çuluğ, alver də ki bilmidəm (Qb);- Sonra xınna, sabun, un, yağ, et göndərildi (İt.)
Qərb şivələrində həmcins mübtədalar bəzən xəbərdən sonra
işlənir;- Kənddə çox işdəner: qənd, yağ, şəkər, parça (Br.).
Şivələrin bir qismində həmcins mübtədalı cümlələrdə xəbər-
lərlə mübtədalar eyni kəmiyyətdə işlənir; məs.:- Çörəx`lərin bi- rinə dasdana de:sı:z, birinə kükə de:r- sı:z, birinə bombi de:rsı:z (Nax.);-Ta indi zərxara gəti, bi dəs moo (ipək) paltar gəti, bi dəs də çit paltar gət də, boyınbağı da gət də (Sab.) və s.
Qərb şivələrində xəbəri təkrarlanan cümlələrdə həmcins mü-
btədalar işlənir;- Qavaxcan avlax gilas yetişer, onnan da dəli gi- las yetişer (Qaz.).
Həmcins üzvlü cümlələrdə mübtədaların kəmiyyəti qədər var
sözünün işlənməsi şivələrimiz üçün xarakterikdir; məs.:- Bı kənd- də məx`dəp var, qulup var, qalxoz idarası var, sovet idarası var, çayçı tükanı var, hökü: mət tükanı var (Nax.);- Bizdə helə pam- mıxçılıx da var, əkinçilik də var, maldarçılıx da var;- Gilənar da var, al- ma da var, armıt da var( Qaz.) və s.
Bəzi həmcins mübtədalı cümlələrdə ol köməkçi feili həmcins
üzvün miqdarı qədər sadalanır; məs.:- Biri toyçu olur, biri tar- qa- balçı olur, biri də vızqan olur;- Qazmanın bir ağzı balta olur, bir ağzımiz olur ( Nax.);- Formomuz da orda olur, malımız da orda olur (Ş.);- Tuyda balabant da ular, çalğuçi da ular da (Qb.) və s.
Şivələrdə sual cümləsinin üç tipii vardır: a) sual intonasiyası
ilə düzələnlər; b)-mı sual ədatı ilə düzələnlər; c) sual əvəzliklə-
ri ilə düzələnlər. Sual cümləsinin işlənməsinə görə həm şivələr
bir-birindən, həm də ədəbi dildən fərqlənir, dialektlərin təsnifində
bu cəhət nəzərə alınmışdır.
Sual intonasiyası ilə əmələ gələn cümlələr cənub və şimal-şərq
ləhcələri ( Dərbənd şivəsi istisna olmaqla) və Cəbrayıl (Xələfli
kənd şivəsi istisna olmaqla) şivəsi üçün səciyyəvidir; məs.:- An- non da gedib olara? (Ağs.); Axşama mən də gedə bilə- rəm ora? (Sab.);- Deyif: qoca, qaz yollasam, yola bilərsən? (Nax.);- Ağa- irza, mən gidə varam, mənniğiş var? (Qb.);- Sənə bıların iksin də bir təndə keç, dimedim? (Ab.);- Saxlıyassa:n bizim tərəfi? (Cəb.)
və s.
Sual ədatı ilə düzələn cümlələr qərb ləhcəsində və bəzi keçid
şivələrində geniş yayılmışdır.
Mı ədatı ilə qurulan sual cümlələri
şimal-qərb şivələrində, Quba və Dərbənd şivələrində də işləkdir;
məs.:- Kiçix’ qızı da köçürüfsənmi? ( İm.);- Bizim bu kəndi gö- rüfsənmi qavax? (Tov.);- Meni də apararmı? (Q.);- Dayuvi urda gürdünmi? (Qb.) və s.
Şəki şivəsində həm sual intonasiyası, həm də sual
mı ədatı
ilə əmələ gələn sual cümlələri işlənir; məs.:- Gücü olmasa əmələ gətirivəni da:va eliyə bilər?;- Buqqədir adamı ho öy tutarmı? (Ş.)
və s.
Şivələrdə sual əvəzlikləri ilə qurulan cümlələr sual əvəzlik-
lərinə görə fərqlənir. Şimal-şərq ləhcəsində, Şəki şivəsində və
İraq-türkman ləhcəsində nə üçün sual əvəzliyi neyçün, niçün, nö- şün, nöş, nəyşə şəklində işlənir; məs.:- Əmi, nöş yemeysən axı? (Cəl.);- Süz niçün gitə varsüz ura? (Qb.);- Neşin çayırmıysan honu? (Ş.) və s.
Qərb və cənub ləhcələrində və şimal-qərb şivələrində sual
cümlələri, əsasən niyə əvəzliyi ilə qurulur; məs.:- Çovana qayıtdı kin, sən niyə vurdun yamşağımı? (Qaz.);- Niyə çüşübsən (küsüb- sən) mənnən (Nax.) və s.
262
263
o gövərir, qalxır, yekəlir, qartıxır, so:ra yemiş gətirir (Nax.) və s.
Həmcins xəbərlərin birincisi təsdiq, digəri inkar şəklində olar-
sa, bəzən ikinci xəbər işlənmir və ya yox sözü ilə əvəz olunur;
məs.:- İndi oxuyarsan bir yana çıxarsan, oxumasan yox (Şam.);-
Sabahnan tezdən dursan, Uruc gidacağsan, durmasan yox ( Qb.)
(89,s 306);- Axtarduğ, axtarduğ, rizin tapammaduğ ( Qb.).
Bəzi şivələrdə inkar feili xəbərlərin həmcins işlənməsinə də
rast gəlinir;- Elə yerə ki, nəm çəhməsin, ca:nəməsin, göyərməsin (Ş.) və s.
Dialektlərdə bəzən həmcins xəbərlərdən biri buraxılır, daha
çox ikincinin buraxılması geniş yayılmışdır; məs.:- Fərzalı kişi- nin ya ölisini vər, ya dirisini (B.);- Tö:lədən iki dənə at çıxartduğ, birini mən mindim, birini də yoldaşım ( Sab.);- Səpəndə bir yayın üzünü görsün gərəx`, biçəndə bir yayın (Ş.) və s.
Şivələrin əksəriyyətində feili bağlamalar az işlənir, onları
cümlələrdə həmcins xəbərlər əvəz edir; məs.:- Ələx`lər sındı, da- ğıldı, çıxdı- getdi (Nax.);- Mən ki, düş- düm aşağı, itimi götürdi apardı;- Cəmət hamısı qorxıdən qaçillər, soyılan adamı qoyıllar qaçıllar (Nax.);- Daŋ üzü qalxdıx vardıx çırpıya getdik, getdik bir harava çırpı qırdıx getdik (Qaz.);- Əvvəl iki dənə ağsaqqal gedillər, diyillər ki, biz gəlmişux sə:n qızui oğlumuzçün almağa (Sab.);- Yaxşı usdul,isqamı bizdə, yaxşı otaxlar, puryonnıx, ça- lırıx, oynıyrıx (Ş.);Usman naxoş yatadu gidağ una dəyağ gəlağ (Qb).
Naxçivan qrupu şivələrində
dönməkfeili həmcins xəbərlər
sayı qədər təkrar işlənir, iş prosesinin intensivliyini bildirir; məs.:
- Cütnən əkirıx, dönürıx, suvarırıx, dönürıx biçirıx, dönürıx dəriz bəğli:rıx, dönürıx bir- birinin üsdə vırırıx tayya, dönürıx bu yol xermən geyrırıx, dönürıx cüti qoşurıx üsdünə (Nax.);- Düyünü isdadırıx, dönürüx`çəkirix`, biyolum dönürüx` tökürüx` qazana, yağda qavı:rıx, dönürüx`sarı çiçəyinən, qəndinən şərbət eliyirix`- tökürüy üsdünə (Şr.) və s.