8
9
Məhəlli və sosial dialektlər
Dialektin
məhəlli və
sosial olmaqla iki növü vardır
. Ünsiy-
yətin hər iki forması arasında oxşar
cəhətlər olsa da onlar bir-
birindən fərqlənir.
Məhəlli dialekt dil mövcudluğunun ərazicə
məhdud formasıdır. Məhəlli dialektin spesifik fonetik, qrammatik
və leksik xüsusiyyətləri olur. Bunlar ümumxalq dilinin qramma-
tik quruluşuna və əsas lüğət fonduna uyğun olur, bəzən də ondan
fərqlənir. Məhəlli dialekt fərqlərinin əmələ gəlməsi müəyyən sə-
bəblərlə bağlı olur. Ünsiyyətdə müəyyən hədlərin olması (fizi-
ki-coğrafi amil, inzibati bölgü, ətraf ərazini birləşdirən mərkəz-
lər), özgə dil mühiti, substrat təsir və s. dialekt fərqlərinin əmələ
gəlməsinə şərait yaradır. Dialekt fərqlərinin yaranmasında ərazi
amili aparıcı olur(15, s.7).
Məhəlli dialekt ədəbi dillə yanaşı məhdud ərazidə fəaliyyət
göstərən ünsiyyət vasitəsidir. Hər iki ünsiyyət vasitəsi qarşılıqlı
şəkildə inkişaf etsə də, bir- birindən mahiyyətinə, vəzifəsinə və
inkişaf tempinə görə fərqlənir:
Mahiyyətcə: a) ədəbi dil düzəlt-
mə, məhəlli dialekt təbii; b) ədəbi dil normalaşdırılmış, məhəl-
li dialekt normalaşdırılmamış; c)
ədəbi dil qanuniləşdirilmiş,
məhəlli dialekt qanuniləşdirilməmiş; ç) ədəbi dil daha çox su-
byektiv, məhəlli dialekt isə daha çox obyektiv ünsiyyət forma-
sıdır, dil mövcudluğudur;
Vəzifəcə: a) ədəbi dil geniş, məhəlli
dialekt məhdud; b) ədəbi dil ümumi, məhəlli dialekt xüsusi; c)
ədəbi dil çoxşahəli, məhəlli dialekt təkşaxəli ünsiyyət forması-
dır; İnkişaf tempinə görə: a) ədəbi dil nisbətən dəyişkən, məhəlli
dialekt sabit; b) ədəbi dil fəal, məhəlli dialekt neytral; c) ədəbi
dil asılı, məhəlli dialekt, nisbətən müstəqil ünsiyyət formasıdır
(5,s.101-102).
Dostları ilə paylaş: