39
«dəst» halında düzəldilərdi.
Qiyməkeş, adətən, poladdan hazırlanmaqla, sulğucu ağac dəstəyə keçirilirdi. Müxtəlif
formada düzəldilən qiyməkeşin bəzisinin ucu sivri olub, geri qatlanır, bəzisinin isə ucu dördkünc
şəkildə hazırlanırdı. Qiyməkeşin digər bir növü odun baltasına oxşamaqla, uzun dəstəklə
tamamlanırdı. Qiyməkeş sümük çapmaq, göyərti və ya heyvan ətini «qiymə» halına salmaq və s.
məqsədlərlə işlənirdi.
Bıçaq. Mətbəx bıçaqlarının tiyəsi poladdan, dəstəyi ağacdan hazırlanır. Belə bıçaqlarla ət,
kartof, soğan, kələm, xiyar və s. kimi qida məhsulları soyulub doğranılır. Boyvəboy bütöv tiyəli
mətbəx bıçaqları ilə yanaşı, açılıb-bükülən («qatlanma») bıçaqlar çox vaxt cibdə gəzdirildiyindən
«cib bıçağı»da adlanır.
59
Qəmə qatlanmayan bıçaqların bir növü olub ölçüsünün kiçik olması ilə xəncərdən
fərqlənirdi. Mətbəx bıçağından fərqli olaraq, qəmənin tiyəsi ikiağızlı olmaqdan əlavə, həm də
ayrıca qinda saxlanılırdı. Qəmə çox vaxt xəncər əvəzinə kəmərdən asılaraq fərdi soyuq silah
növü kimi də işlənmişdir.
Qənd çəkici, adətən, ikibaşlı düzəldilirdi. Onun bir başı yumru, digəri isə yastı və iti olur.
Qənd çəkicinin dəstəyi çox vaxt dəmirdən lülə formasında düzəldilirdi. Sonralar ağac dəstəkli
qəndqıranlar dəb düşmüşdür. Çəkicin yumru başı ilə kəllə qənd sındırılır, iti ucu ilə qəlpələr
qırılırdı.
60
Qənd qayçısı ölçü etibarilə böyük və kiçik düzəldilirdi. Onların bir qisminin ağızı mişar
kimi diş-diş olurdu. Böyük qənd qayçısı vasitəsilə iri qənd parçaları sındırılır, kiçikləri ilə parça
qənd xırdalanırdı.
61
Qayçı, həmçinin müxtəlif böyüklükdə hazırlanırdı. Məişət qayçısının (dərzi, bərbər, bığ)
qolları ortadan biri-birinə bəndlənirdi. Qayçıdan əsasən paltar biçmək, saç, bığ düzəltmək və s.
məqsədlər daşıyırdı.
62
Bundan əlavə, «ilmə» (xov) qayçısı və «qırxılıq» adlanan təsərrüfat
qayçısından da istifadə olunurdu. İlmə (xov) qayçısının ucu dimdikli düzəldilməklə, xalçanın
xovunu qırxmaq üçün işlədilirdi.
Ərsin ev məişətində ən çox işlənən kəsici və qaşıyıcı hacat olub iki cür hazırlanırdı. Kiçik
ölçülü xəmir kəsən ərsinin ağız tərəfi yastı, əl tutan dəstəyi isə buruq-buruq düzəldilirdi. Xəmir
ərsinindən fərqli olaraq, təndir ərsininin bir başı qarmaq şəklində olub «koğa» və ya «qıra»
adlanırdı.
Dostları ilə paylaş: