47
efirlər, sirkə anhidridi), dien karbohidrogenləri və onların törəmələrini (butadien,
xloropren) və s. göstərmək olar. Üzvi sintez məhsullarını almaq üçün çalışırlar ki,
əsasən bir mərhələli proseslərdən istifadə edilsin. Belə proseslər aşağıdakılardır:
dehidratlaşma
(suyun
ayrılması),
hidrogenləşmə
(hidrogenin
birləşməsi),
dehidrogenləşmə (hidrogenin ayrılması), hidratlaşma (suyun birləşməsi), oksidləşmə,
halogenləşmə (halogenin birləşməsi), hidrohalogenləşmə, sulfolaşma, alkilləşmə,
izomerləşmə, efirləşmə və nəhayət polimerləşmə və polikondensləşmə. Bu proseslərdən
bəzilərini nəzərdən keçirək.
Dehidrogenləşmə prosesləri
Karbohidrogeni qızdırdıqda C–C rabitəsi parçalanarsa proses
krekinq,
C–H rabitəsi
parçalanarsa
dehidrogenləşmə
adlanır. Ona görə də dehidrogenləşmə prosesini selektiv
aparmaq üçün müxtəlif metodlardan istifadə edilir: məsələn, proses yüksək temperatur
və aşağı təzyiqdə aparılır, reagentlərin reaktorda qalma müddəti optimal olur və nəhayət
selektiv katalizatordan istifadə olunur. Lakin katalizator tətbiq etməklə karbohidrogenin
parçalanması (krekinqi) tamamilə aradan qalxmasa da dehidrogenləşmə prosesi
üstünlük təşkil edir. Katalizator dehidrogenləşmə prosesinin sürətini bir neçə dəfə
artırır. Bu da dehidrogenləşmə prosesinin elə kiçik bir müddətdə getməsinə imkan verir
ki, həmin vaxt karbohidrogenin parçalanması üçün kifayət etmir.
Beləliklə prosesin istiqaməti temperaturdan, təzyiqdən, katalizatordan və
reagentlərin yüksək temperatur zonasında qalma müddətindən asılıdır.
Dostları ilə paylaş: