107
(39, 278).
Türkcə
ınak
―dost‖, ‖ümid‖, ―sadiq‖, ―etibarlı ada m‖, ―tə miz‖ (166, I,
659), ər ―kiç i‖, ‖ig id‖ ,‖döyüşçü‖ sözlərindən və -
ci
şəkilç ısindən. Adın sonundakı
―s‖ səsi yunan dilində adlıq hal şəkilçisid ir.
Aukos (Anaxarsisin babasının adı).
Türkcə
Ay
və
uk
– ―varis‖, ―övlad‖
sözlərindən
və yunanca əlavə olunmuş
“os”
adlıq hal şəkilç isindən ibarətdir.
Quruluşca poloveslərdə Aepa (yazılışı ruscadır, əslində Ay - Aba), oğuzlarda Ay –
Kaqan və b. şəxs adları ilə eynidir.
S a v l i. Skiflərdə bir çarın adı (He rodot, IV, 76). Yunan dilind ə ―ç‖ səsi
olmadığına görə, Çavli ad ının fonetik şəklidir. Türkcə çav li – ―şahin‖, ―qızılquş‖,
―tərlan‖ (100, 142) sözündəndir. Qədim türklərdə çavli həm də sarayda rütbə və
titul b ild irən söz idi (100, 142). Xəzə r xaqanı Zavulan (yazılışı yunancadır, əslində
Çavulan), XII əsrdə Azərbaycanda Oğuz – səlcuq əmirlərindən Çavli bəyin (77)
adları ilə müqayisə olunur (Qazax rayonunun Daş Salahlı kəndin in bir məhəlləsi də
Çavli ad lanır).
İ d a n t i r s. Skiflərdə bir çarın adı. Savlinin oğlu. (Herodot, IV, 76).
Türkcə
id
– ― mal - mü lk‖, ―sağla mlıq‖, ‖varidat‖ (166, I, 329) v ə
indir
– ― xırman‖
(166, I, 656) sözlərindəndir. İkincisi
ko mponent bu adda, ümu miyyətlə, ―mədən‖,
―bir şeyin bol olduğu yer‖, ―bir şeyin əldə edildiy i yer‖ mənasındadır. Bütünlüklə
ad ―var – dövlət xırman ı‖ mənasındadır. Adın sonundakı ―s‖
s əsi yunan dilində
adlıq hal şəkilçidir. (Qeyd etmək lazımd ır ki, Çavli və İdantir skif ad larındakı
çav
–
―şöhrət‖ və idan sözləri A zərbaycanda xürrəmilər hərəkatının banisi Cav idanın
adında da vardır).
A r i y a p i t. Skiflə rdə bir çarın adı (Herodot, IV, 78). İran mənşəli ad
sayılır və farsların əcdadları Ari (A ria) etnonimi ilə əlaqələndirilir (39). Ehtimal ki,
adın əsl forması Əryənbitdir. Herodot (yaxud onun məlu matçısı) ―n‖ səsinin
tələffü zünü nəzərdən qaçırmışdır. Türkcə
əryən
– ―ərsəyə çatmış‖ (lakin hələ
evlənmə miş oğlan) və
bit
– ―böyü, boy at‖ sözlərindəndir. Dünyaya gəlmiş oğlan
uşağına ata – ananın arzusu ifadə edilir. Monqollarda XIII əsrdə Arqan şəxs adı ilə
müqayisə olunur.
S k i l. Ariapitin oğlu (Herodot, IV, 78). Türkcə
es
– ―ağıl‖,
―zəka‖, ‖dərrakə‖ (166, I,) və kul – ―xan titulu‖ (bax: Ko laksay adına)
sözlərindəndir. Oğu z mənşəli Turkeş xan ı Sakal (706 - 711) şəxs adı ilə
müqayisə
olunur.
O p i y a. Ariapitin arvadın ın (Skili anasının) adı (Herodot, IV, 78).
Türkcə əbə - ―ana‖, ―böyük bacı‖, ―xala‖ və s. (166, I, 158 - 159) sözündəndir
(azə rbaycanlılarda keç mişdə mövcüd olmuş Anaqız adı kimi). Mərhu m anasına
ehtira m ə la məti olaraq atanın körpə qızına verdiy i addır.
O r i k. Skif çarı Ariapitin oğlunun adı. Qədim türklərdə geniş yayılmış,
Arik şəxs adın ın fonetik şəkli. Məsələn, Avar çariçası
Buy- Arik, Çingiz xan ın
oğlunun adı Arik – Buğa. Türkcə ariq, arik – ―təmizkar‖, ―saf‖, ‖ləkəsiz‖, ―səliqəli‖
(166, I, 184, 186) sözündəndir.
S k o l o p i t. Skiflə rdə bir çarın ad ı (Po mpey