Litostratiqrafiya
Kür meqasinklinoriumu Böyük və Kiçik Qafqaz meqantiklinoriumları arasında yerləşir və geoloji quruluşuna, ölçülərinə görə bir-birindən fərqlənən üç çökəkliyə (seqmentə) ayrılır (Yuxarı-, Orta- və Aşağı Kür). Bulardan Orta Kürün şərq hissəsi və Aşağı Kür Azərbaycan ərazisində yerləşir. Ərazinin litostratiqrafiyası Orta və Aşağı Kür (Kür-Araz) çökəkliklərində aparılmış geoloji-geofiziki tədqiqat işlərinin nəticələrinə, eləcədə onların ayrı-ayrı strukturlarında qazılmış quyuların məlumatları əsasında verilmişdir.
Kür çökəkliyinin qərb hissəsinə nisbətən şərq hissəsində Paleozoy kompleksi və eləcədə Trias demək olar ki, olduqca zəif öyrənilmişdir. Kür və ümumiyyətlə Qafqazarxası dağarası çökəkliyində ən qədim törəmələr Dzirul massivində öyrənilmişdir. Burada qranitoidləri arasında muskovit, biotit, şistlər, plagioklaz-biotit və qranit qneyslər vardır. Massivin şərq hissəsində nisbətən zəif metamorfizmə məruz qalmış fillitlərə, şistlərə, mərmər qatlarına (15 m-ə qədər) rast gəlinir.
Qafqazarxası dağarası çökəkliyində Silur dəqəq müəyyən olunmamışdır.
Devon sistemi- Qafqazarxasının əksər sahəsində yer üzərinə çıxmır və ümumiyyətlə onun böyük ərazisində iştirak etmir.
Karbon sistemi- Zaqaqaziya dağarası çökəkliyində (Dzirul massivində) alt Karbon çöküntüləri məlum deyildir. Orta-üst Karbon törəmələri "aşağı tuforit dəstəsi" adlanır. Daha qədim boz və çəhrayi qranitoidlər üzərində yatan bu çöküntülər alt Yura (Leyas) ilə transqressiv örtülmüşdür.
Perm sistemi- Qafqazarxası aralıq massivində Perm komleksi səciyyəvi tipik porfir formasiyasından (turş püskürmə məhsulları, kontinental və dayaz-dərin çöküntüləri) ibarətdir.
Trias sistemi- Qfqazarxasında Araz çayının hövzəsində tam kəsilişə malikdir. Alt Trias kəsilişin alt hissəsində əhəngdaşı, üst hissədə isə mergelli əhəngdaşından (20 m-ə qədər) ibarətdir. Orta Trias iki dəstədən (Anizi, Ladin) ibarətdir. Anizi dəstəsi- incəlaylı (150 m), Ladin isə oolit əhəngdaşından (40 m) təşkil olunmuşdur. Üst Triasın Karney mərtəbəsi mergelli əhəngdaşı ilə başlayır, onun üzərində isə dolomit və əhəngdaşının növbələşməsi yatır. Karney mərtəbəsinin üzərində massiv dolomit, dolomitləşmiş əhəngdaşından ibarət olan Noriy mərtəbəsi yatır (600 m).
Yura sistemi. Yuxarıda qeyd olunan komplekslərə nisbətən daha dəqiq öyrənilmişdir və hər üç şöbə ilə təmsil olunur. Alt Yura litoloji tərkibcə konqlomerat, kvarsit-qumdaşı, qara gilli şistlərdən, albitofir axınlarından və onun tuflarından ibarətdir. Orta Yura porfirit, diabaz, qara gilli şistdən ibarətdir. Toar-Aaalen mərtəbəsi ümumi qalınlığı 1,5-2,5 km arasında dəyişən filiş xarakterli qumdaşı, alevrolit, argillitin növbələşməsindən təşkil olunmuşdur. Orta Yuranın Bayos mərtəbəsi qumdaşlarından, vulkanogen fasiyadan (3,0 km) ibarətdir. Onun altında Albit porfiritləri (splitlər) və hornblendli-albit porfiritləri yatır. Kəsilişdə tufogen çöküntülərdə (tuf, tufogen brekçiya, tufogenkonqlomerat, tufogenqumdaşı, eləcədə çökmə çökmə süxurlar- qumdaşı və argillit) yatır. Bat mərtəbəsi argillit (gilli şist), alevrolitin növbələşməsindən ibarətdir.
Kür çökəkliyinin ərazisində erkən Yura və Bayosda baş verən kifayət qədər enmədən sonra Batda baş verən qırışıqlıq və intruziyaların təzahüründən sonra yenidən konsolidasiya olunmuş əyalətə çevrilir və bununla əlaqədar olaraq onun ərazisinin əksər hissəsində çöküntütoplanma laqun şəraitdə davam etmişdir.
Saatlıda qazılmış olan SQ-1 saylı quyunun məlumalına görə vulkanogen-çökmə qatdan ibarət olan Yura kompleksinin qalınlığı 5254 m-dən çoxdur.
Təbaşir sistemi. Kür və Qabırrı çayları arasında Təbaşir çöküntüləri geniş yayılmışdır. Burada quyular vasitəsi ilə açılan üst Təbaşir çöküntülərinin qalınlığı 1000 m-ə çatır və vulkanogen-çökmə, çökmə süxurlardan təşkil olunmuşdur.
Paleogen sistemi. Bu sistem Böyük və Kiçik Qafqazda olduğu kimi Kür çökəkliyində də Danimarka, Paleosen, Eosen və Oliqosen mərtəbələri ilə təmsil olunur. Paleogen sisteminin alt hissəsini təşkil edən Danimarka mərtəbəsi əhəngdaşı, mergelli əhəngdaşından ibarətdir, qalınlığı 100-120 m-dir.
Eosen epoxasında Kür çökəkliyində hövzənin genişlənməsi qeyd olunur. Paleosendə başlayan transqressiya Eosendə də davam edir. Bu isə Paleosen və Eosenin arasında heç bir fasilənin olmaması ilə təsdiq olunur.
Paleogen çöküntüləri Kür və Qabırrı çayları arasında geniş yaılmışdır və bütün şöbələri ilə təmsil olunur. Danimarka və Paleosen çöküntüləri Sajdaq sahəsində quyularla açılmışdır və boz, yaşılımtıl-boz, tünd-boz rəngli mergellərdən, əhəngdaşlarından, qumdaşı, alevrolit araqatlarından ibarətdir, qalınlığı 180 m-dir. Eosen çöküntüləri alt orta və üst şöbələrə ayrılır. Alt Eosen çöküntülərinin qalınlığı 25-580 m arasında dəyişir və qonuru, qonuru-boz rəngli karbonatlı gillərdən, mergel, qumdaşı, alevrolitdən təşkil olunmuşdur. Orta Eosen çöküntüləri litoloji tərkibinə görə altda və üstdə yatan çöküntülərdən kəskin fərqlənir. Orta Eosen çöküntüləri əsasən vulkanogen-çökmə (müxtəlif tuflar və tuffitlər və gil, argillit, mergel qatları) fasiyadan təşkil olunmuşdur, qalınlığı 250 m-ə çatır.
Geniş yayılmış olan üst Eosenin kəsilişi alt hissədə qumlu-mergelli-gilli fasiyadan, üst hissədə isə gil və argillitin növbələşməsindən, qumdaşı və tufogenqumdaşı, tufogenalevrolit araqatlarından ibarətdir, qalınlığı 350 m-ə çatır.
Maykop seriyası (Oliqosen-alt Miosen) Kür və Qabırrı çayları arası sahədə Maykop seriyası geniş yaılmışdır və Eosen çöküntülərini transqressiv örtür. Qalınlığı 2,0 km-dən çox olan bu seriya gil və qumlu-gilli qatdan təşkil olunmuşdur. Maykopun alt yarımseriyası qalınlığı əsasən gilli və qumlu qatdan; orta seriya gillərdən qumdaşı və vulkan külü araqatlarına malik gillərdən; üst yarımmərtəbə isə qumlu-gilli qatdan təşkil olunmuşdur.
Neogen sistemi. Orta və üst Miosen, Pliosen çöküntüləri geniş yayılmışdır. Kür çökəkliyində Tarxan hoizontu Maykop seriyası üzərində uyğun yatır.
Kür çökəkliyində Çokrak horizontu dolomit araqatlarına malik gillərdən, qumlu-gillərdən təşkil olunmuşdur qalınlığı 500 m-ə çatır.
Karaqan və Konq horizontları Kür çökəkliyində dolomitləşmiş mergel və mergel araqatlarına malik gil qatından ibarətdir, qalınlığı 200-300 m-dir. Cənub istiqamətdə isə bu çöküntülər qalınlığı qalınlığı 350-450 m arasında dəyişən gil və qumun növbələşməsindən təşkil olunmuşdur.
Sarmat mərtəbəsi Kür-Rion çökəkliyində geniş yayılmışdır və alt, orta və üst şöbələrə ayrılır. Dolomit və mergel təqəqərinə malik gillərdən təşkil olunan Sarmat mərtəbəsinin qalınlığı Şərqi Azərbaycanda 100-200 m, Qərbi Azərbaycanda isə 2,5 km-ə çatır. Burada Sarmatın alt şöbəsi mergel və qumdaşı qatlı gillərdən (200-550 m); orta şöbəsi aşağı hissədə mergel və qumdaşı qatlı gillərdən, üst hissədə əhəngdaşı, konqlomerat, qumdaşı, gildən (700-1000 m); üst şöbəsi isə dayaz dəniz mənşəli qumdaşından, gillərdən, konqlomeratdan (200-500 m), üst hissədə isə konqlomerat və qumdaşı araqatlı əlvan rəngli dillərdən, aulkan külü qatından (300-400 m-ə qədər) təşkil olunmuşdur.
Meotis mərtəbəsi Kür çökəkliyində gillərdən və vulkan külü, mergel, dolomit araqatlarına malik diatomitlərdən təşkil olunmuşdur, qalınlığı 400-500 m-ə çatır.
Pont mərtəbəsinin çöküntüləri Şərqi Azərbaycanda Mioseni transqressiv örtır, şistli gillərdən ibarət olub, qalınlığı müvafiq olaraq 100-200 m və 300-500 m-dir. Kür çökəkliyinin nisbətən qərb hissəsində Pont mərtəbəsi kontinental molass törəmələrindən təşkil olunmuşdur.
Pliosen çöküntüləri Şərqi Azərbaycanda kifayət qədər böyük qalınlığa malikdir və alt (Məhsuldar qat) və üst (Ağcagil mərtəbəsi) şöbələrə ayrılır. Məhsuldar qağ qum, qumdaşı, konqlomerat alevrolit və gilin növbələşməsindən təşkil olunmuşdur və yeddi əsas ritm ayrılır ki, onlarında hər biri köbuddənəli çöküntütoplanma ilə başlayır. Məhsuldar qatın qalınlığı Abşeronda yarımadasında 2,5-3,0 km, Aşağı Kür çökəkliyində 2,8-3,5 km, nisbətən qərb rayonlarda isə 1-2 km-dir.
Ağcacil mərtəbəsinin çöküntüləri dəniz mənşəli olub, Şərqi Azərbaycanda Məhsuldar qat çöküntülərini uyğun örtür. Abşeron yarımadasında və Kür çayının aşağı axınlarında Ağcacil mərtəbəsi nisbətən dərin dəniz çöküntülərindən (vulkan kulu araqatlarına malik tünd-boz şistli gillərdən) ibarətdir. Ağcacil mərtəbəsinin qalınlığı Abşeron yarımadasında 50-100 m, Aşağı Kür çökəkliyində isə 100-120 m-dən 400 m-ə qədər dəyişir. Kür çökəkliyinin mərkəzi hissəsində Ağcacil mərtəbəsi qumdaşı, qum, qabıqlı əhəngdaşı, vulkan külü araqatlarına malik gillərdən ibarətdir. Kür və Qabırrı çayları arası sahədə geniş yayılmış olan bu çöküntülər gilli əhəngdaşı, qumdaşı qum, əhəngdaşı, konqlomerat və vulkan külü araqatlarına malik az qalınlıqlı bozumtul, göyümtul gillərin növbələşməsindən təşkil olunmuşdur. Qalınlığı Məmmədtəpə sahəsində 200 m, Gürzündağ, Eldaroyuğu, Palantökən sahəsində isə 500-600 m-ə çatır.
Dördüncü dövr (Antropogen). Böyük və Kiçik Qafqazda olduğu kimi Kür çökəkliyində də Abşeron, Türkan, Bakı, Xəzər, Xvalın və Yeni Xəzər mərtəbələrinə ayrılır. Dördüncü dövr çöküntüləri litoloji tərkibcə qumlu gillərdən, qumlardan qabıqlı əhəngdaşından, qumlu karbonatlı gillərdən ibarətdir. Aşağı Kür çökəkliyində Abşeron mərtəbəsi tam kəsilişə malikdir, alt (100-300 m), orta (780 m) və üst (225-630 m) yarımmərtəbələrə ayrılır. Bu çökəklikdə Türkan-Yeni Xəzər kompleksinin qalınlığı 1000 m-ə çatır. Kəsilişdə Türkan horizontu qulu-gilli (90 m-ə qədər) Bakı mərtəbəsi qum araqatlarına malik gildən (200-300 m), Xəzər mərtəbəsi qumlu-gilli (300 m-ə qədər), Xvalın mərtəbəsi qumlu-gilli (100 m) çöküntülərdən ibarətdir.
Orta Kür Çökəkliyində Ağcagil və Abşeron çöküntülərinin paylanmasında uyğun zonallıq qeyd olunur. Lakin Abşeron çöküntüləri nisbətən gobud xarakter daşıyır. Qumlu gillərdən, qumdaşlarından, qabıqlı əhəngdaşı və konqlomeratdan (0,5-1,0 km) təşkil olunan dəniz fasiyası çökəkliyin mərkəz hissəsində qeyd olunur. Şimala və cənuba bu çöküntülər şirinsulu və kontinental qatla əvəz olunur. Şimal şissədə gobuddənəli, cənub hissədə isə qumlu-gilli çöküntülərdən ibarət olan bu qatın qalınlığı uyğun olaraq 1500 m və 200 m-dir.
Dostları ilə paylaş: |