mulkini sotish orqali xususiylashtirish; 3) davlat mulkini be’ul bo’lib berish hamda
sotishni uyg’unlashtirish orqali xususiylashtirish .
Bu sanab o’tilgan usullarni amalga oshirishning aniq shakllarini 3-chizma orqali
ifodalash mumkin .
Mulkni davlat tasarrufidan chiqarish va xususiylashtirishning ko’rsatib o’tilgan
yo’llari va usullaridan qaysi birini tanlash undan kutilgan maqsadga bog’liq.
Masalan, Rossiyada davlat mulkini vaucher orqali be’ul taqsimlash usuli qo’llanildi.
Bundan ommaviy xususiylashtirishdan ko’zlangan maqsad qisqa muddat ichida
cheklar bozorini joriy etish hisobiga mulkdorlarning g’oyat keng qatlamini vujudga
keltirishdan iborat edi. Agar tadbirkorlikni rag’batlantirish ko’zda tutilsa,
xususiylashtirish tanlab olingan ozchilik o’rtasida o’tkaziladi. Agar
xususiylashtirish chetdan ka’italning kirib kelishiga, yo’l ochishi zarur bo’lsa, davlat
mulkini xorijiy tadbirkorlarga berish shaklida amalga oshiriladi. Mulkni davlat
tasarrufidan chiqarishda ayrim usullarga ustuvorlik berish boshqa usullarni
qo’llashni rad etmaydi, aksincha, ularni ham qo’llash zarurligini bildiradi. Masalan,
korxona jamoasiga ustunlik berilib, davlat mulkini akstiyalashtirish, bu akstiyalarni
sotib olishda shu jamoadan tashqari kishilar va chet el ka’italining ishtirok etishi
ham bo’lishi mumkin. Mulkni davlat tasarrufidan chiqarish sharoitga qarab ‘ulli,
‘ulsiz yoki imtiyozli tarzda o’tkaziladi. O’z shakli va usulidan qat’iy nazar bu tadbir
xilma-xil mulkchilikni vujudga keltirishni ta’minlaydi,
chunki davlat mulki
hisobidan nodavlat mulkining barcha shakllari va turlari rivojlanadi .
Mulkni davlat tasarrufidan chiqarish va xususiylashtirish mulkchilikning
rivojlanishiga to’sqinlik qilayotgan davlatning mono’ol hukmronligiga chek qo’yib,
jamiyatda faollik ko’rsatayotgan erkin tadbirkorlik tashabbussiga keng yo’l va
imkoniyatlar ochib berishdan iborat. Aslida xususiylashtirish iqtisodiyotning
davlatlashtirishdan qaytish yo’llaridandir. Xususiylashtirish davlat mulkini ma’lum
darajada haqiqiy egalari -fuqarolarga berish demakdir. Ko’pincha xususiylashtirish
- bu davlat mulkini ishlovchilarga berish, deb talqin qilinadi. Aslida mamlakatning
barcha aholisiga davlat mulkini bo’lib berib bo’lmaydi, bunda aholining hammasi
mulkka ega bo’lib, ishlab chiqarishni tashkil etish, uni boshqarish ishlab chiqarish
hamda mahsulotni ayirboshlash kabi mashaqqatli ishlarni o’z zimmasiga
olavermaydi .
Davlat mulkini uning tasarrufidan chiqarish jarayonida, avvalom bor,
xususiylashtirish yo’li bilan yaxshi iqtisodiy natijalarga erishgan mamlakatlar
tajribasidan to’laroq foydalanish va ular yo’l qo’ygan
xatolar takrorlanmasligi
kerakki, bu bilan bozor iqtisodiyotining rivojlanishini ta’minlashi mumkin.
Xususiylashtirishni amalga oshirish uchun davlat mulkini xususiylashtirishning
keng ko’lami dasturini ishlab chiqarish zarur .
Xuquqiy jihatdan xususiylashtirilgan barcha korxonalarga erkin iqtisodiy xo’jalik
yuritish huquqi berilishi va davlat sektori bilan teng imkoniyatlarga ega bo’lishi
kerak. Davlat sektoriga nisbatan bu korxonalarga soliqlarni birmuncha kamaytirish
va ayrimlarini ma’lum muddatga soliqdan ozod qilish zarur .
Xususiylashtirish natijasida aholi orasida ijtimoiy jihatdan tabaqalanish yuz beradi
va kishilarning bajargan ishiga qarab oladigan haqi turlicha bo’lib, aholining
daromadlarida ham tabaqalanish yuz beradi. Kishilar turli sohalarda, masalan
biznesda turli shakllardagi mulkka ega bo’lib, akstiya sotib olish va korxona mulkida
o’z hissalarini oshirib borishga harakat qiladilar .
Xususiylashtirish orqali korxonalar davlat tasarrufidan chiqarilib, ma’lum jamoa va
shaxslarga sotilgandan keyin faoliyatlarini bozorning shafqatsiz raqobat qonunlari
asosida tashkil etadi. Bozor korxonalarining yashovchanligini va ularni doimo
raqobat kurashida o’z manfaatlarini himoya qilishga majbur etadi. Mabodo korxona
raqobat
kurashiga dosh berolmay sinsa, oldingi davrdagidek davlat byudjetidan
mablag’ hisobiga uni saqlab qolish hollariga xususiylashtirish orqali barham beriladi
.
Xususiylashtirish mulkning bir shaklidan ikkinchi shakliga o’tishni aks ettirmasligi
kerak, balki xususiylashtirish oldiga qo’yilgan vazifa katta bo’lib, ya’ni
xususiylashtirish orqali avvalo barcha sohani o’z qaramog’ida turli uslublar orqali
birlashtirib turgan davlat hukmronligini iqtisoddan ajratish uchun bir qancha
tadbirlarni ishlab chiqish kerak bo’ladi .
Davlat korxonalarini xususiylashtirish bu mulkchilikning rivojlanishiga, uning
yangi bosqichiga o’tishiga bo’lgan talabidan kelib chiqadigan bir jarayondir.
Xususiylashtirishning rivojlanishini ta’minlaydigan muhim omillardan biri - bu
ishlab chiqaruvchilar hamda tadbirkorlarning tashabbusi,
ularning ishlab
chiqarishdagi faolligi hamda ishbilarmonligidir. Davlat mulkini xususiylashtirish
natijasida hokimiyat va ishlab chiqarish sohalariga yangi ishbilarmonlar, aholining
faol qismi jalb etiladi va mulkiy munosabatlarni rivojlantirishdan hamda mulk
shakllarini takomillashtirishdan aholining shu qismi manfaatdorgina bo’lib qolmay,
balki o’rta va quyi ijtimoiy qatlamni ham mulkiy munosabatlarni
takomillashtirishdan manfaatdor qiladi .
Davlat mulkini xususiylashtirish siyosati mamlakatning o’ziga xos xususiyatlarini,
mahalliy va milliy sharoitlarni, urf-odatlarni hisobga olgan holda olib borilishini
ko’zda tutadi .
Davlatlashtirishdan qaytishning muhim yo’nalishlari bu ijara munosabatlarini
rivojlantirish va akstionerlik mulkini shakllantirish hisoblanadi. Bu jarayon ma’lum
tadbirlarga rioya qilingan holda olib borilishi lozim, bu avvalo, ixtiyoriylik asosida,
oshkoralik hamda jamoatchilikning umum
ishtirokida amalga oshirilib, u mehnat
jamoalarining iqtisodiy manfaatiga, davlat manfaatlariga ‘utur etkazmasligi, shu
bilan birga iste’molchilar manfaatlariga ham zid bo’lmasligi zarur. Bu holda
mahsulot hajmi, sifati va mehnat unumdorligini oshirish, ishlab chiqarishni
boshqarishni
yaxshi tashkil etish, mavjud moddiy texnika, moliyaviy va mehnat
resurslaridan, fan va texnika yutuqlari, yangi texnologiyadan samarali foydalanish,
tovar ishlab chiqarishni ko’’aytirish hisobiga bozorda narxlarning ‘asayishiga
erishish yo’li bilan aholining moddiy farovonligining oshishiga erishish talab etiladi
.
Mamlakatimizda amalga oshirilgan xususiylashtirish jarayonining o’ziga xos jihati
– bu uning bosqichma-bosqich olib borilganligidir (4-chizma) .
O’zbekistonda iqtisodiy islohotlarning birinchi bosqichidayoq mulkchilikning
hamma shakllari teng huquqli ekanligi konstitutstion tarzda e’tirof etildi va davlat
mulki mono’olizmini tugatish hamda bu mulkni xususiylashtirish hisobiga ko’’
ukladli iqtisodiyotni real shakllantirish vazifasi qo’yildi. Avvalo mulkchilikning
turli xil shakllari qaror to’ishi uchun teng huquqiy normalar va amal qilish
mexanizmlari yaratildi
16 .
O’zbekistonda mulkni davlat tasarrufidan chiqarish va xususiylashtirishga
yondoshuvning muhim xususiyati - uni dasturlar asosida bosqichma-bosqich amalga
oshirishdan iborat. 1992-1993
yillar xususiylashtirishning birinchi bosqichini o’z
ichiga olib, bu bosqichda xususiylashtirish jarayoni umumiy uy-joy fondini, savdo,
mahalliy sanoat, xizmat ko’rsatish korxonalarini hamda qishloq xo’jalik
mahsulotlarini qayta ishlash tizimini qamrab oldi. Engil, mahalliy sanoatga, trans’ort
va qurilishga, boshqa tarmoqlarga qarashli ayrim o’rta va yirik korxonalar
keyinchalik sotib olinish huquqi bilan ko’’roq ijra korxonalariga, jamoa
korxonalariga, yo’iq turdagi akstionerlik jamiyatlariga aylantirildi. Akstiyalarning
nazorat ‘aketi davlat ixtiyorida saqlab qolindi .
Xususiylashtirishning birinchi bosqichida davlat xalq xo’jaligining iqtisodiy
jihatdan samarasiz bo’lgan, biroq butun mamlakatning
iqtisodiy taraqqiyotida
muhim rol o’ynaydigan ayrim sektorlarini, ayrim korxonalarni saqlab turishni va
mablag’ bilan ta’minlash vazifalarini o’z zimmasiga oldi.
Dostları ilə paylaş: