Conference committees conference chairs c

IV INTERNATIONAL SCIENTIFIC CONFERENCE OF YOUNG RESEARCHERS 

 

1219

 

Qafqaz University                                                                                         29-30 April 2016, Baku, Azerbaijan 

Some  of  most  prominent  poets  of  the  modernism  era  were  T.  S.  Eliot,  John  Mansfield,  W.B. 

Yeats, Rupert Brook, Robert Bridges, W. H. Auden, Stephen Spencer and Dylan Thomas. American 

novelists like Eliot, Ernest Hemingway, William Faulkner and Toni Morrison incorporated modernist 

writing  styles  in  their  novels.  Authors  from  different  countries  who  made  modernistic  writing  very 

popular were James Joyce, Aldous Huxley, Joseph Conrad, Gertrude Stein, Virginia Woolf, and Ezra 

Pound. 

Realist Writers 

Realism was a very difficult phase in the American history where America was on the verge of a 

serious  overhaul  in  different  spheres  of  life.  Be  it  political,  social,  economical  or  individual  liberty, 

realism period witnessed rise of writers who presented the American people as they were. Some of the 

popular  literary  figures  who  used  realism  as  a  literary  tool  included  Henry  Adams,  Horatio  Alger, 

Frank  Baum,  Edward  Bellamy,  Kate  Chopin,  WilliamDean  Howells,  Henry  James,  Stephen  Crane, 

Joseph  Kirkland,  Ambrose  Bierce,  Hamlin  Garland,  George  Eliot,  Gustave  Flaubert,  Maupassant, 

Sherwood Anderson, Walt Whitman, Willa Cather, Thornton Wilder and Mark Twain. 

 

 

 

ŞARLOTTA BRONTUN “CEYN EYR” VƏ ANJELA KARTERIN 

“QANLI XƏZINƏ” ƏSƏRINDƏ TƏZAD VƏ OXŞARLIQ 

 

Afaq EMINLI 

Azərbaycan Dillər Universiteti 

AZƏRBAYCAN 

 

Ədəbiyyatdakı  əsər  və  hekayələrdə      oxucu  tez-tez  əsas    və  digər  obrazlar  arasında  qəribə 

qarşılaşmalar  tapır.  Bu  oxşarlıq  və  qarşılaşmalar  adətən  müxtəlif  obrazları  izah etməyə  xidmət  edir.  

Şarlotta  Brontun  “Ceyn  Eyr”  və  Anjela Karterin  “Qanlı  Xəzinə”  əsərində  olan hər bir  qəhrəman  bu 

qəribə qarşılaşmaların spesifik xüsusiyyətlərindən bəhs edir.  Obrazlar  bu təcrübənin birbaşa nəticəsi 

olaraq  onların düzgün mahiyyətlərini meydana çıxarır.   

Ceyn Eyr və Qanlı Xəzinədəki  qəhrəmanın hər birinin həyatında ilk dəfə olaraq  kişi cinsinə olan 

sevgi  mövzusu    əsas  oxşarlıqdı.  Ceyn  Eyr  sonda    onu  çox  ağır  yaralayan  öz  gələcək  həyat  yoldaşı 

Roçesterlə tanış olur. Roçester Ceynin baxdığı qız uşağına ata olmaq istəyir. O, kifayət qədər qoca bir 

kişidi və Ceyn  yetimkən  onu çox incidən xalası tərəfindən tərbiyə olunsa belə  o, 18 yaşında ağıllı bir 

qız  idi  və  vaxtının  çox  hissəsini    Luvudda  yerləşən  internat  məktəbində  keçirmişdi.    İlk  vaxtlarda 

Roçester Ceynlə çox kobud və sərt rəftar edirdi. Nəticədə onlar dost oldular və həqiqi münasibət qura 

bildilər.Onların  oxşarlıqları  çox  olsa  da  həyatdakı  mövqeləri  fərqli  idi.  Onlar  nişanlanandan  sonra 

Ceyni Roçesterin sərvəti var-dövləti itələyir, o, özünü geyindirilib bəzədilmiş, hər şeylə təchiz edilmiş 

gəlincik kimi hiss etməyə başlayır. Ceyn sadə yazıq baxışlarını və ağıllı davranışlarını dəyişməz olaraq 

saxlayır.  Roçester  isə  hələ  də  öz  qaranlıq  sirrini  Ceyndən  saxlayır.  Onun  1-ci  həyat  yoldaşı  Berta 

Mason onlar yaşadığı evin 3-cü mərtəbəsində kilidli otaqda saxlanılır.  Roçester Ceynə kələk gələrək 

bu  sirri  ona  demədən  onla  evlənmişdi,  çünki,  onun  arvadı  ruhi  xəstə  idi.    Qanlı  Xəzinənin  qadın 

qəhrəmanı isə  kifayət qədər  fərqli bir  tərzdə kişi cinsinə olan sevgisini göstərir.  Burdakı obraz da  

17  yaşında  cavan  bir  qızdı  və  onun  da  ailə  həyatı  quracağı  adam  yaşlı  bir  insandı.    Ceyndən  fərqli 

olaraq  bu  qəhrəman  çox  sadəlövh,  özünü  belə  yaxşı  tanımayan,      bütün  həyatını  anasıyla  sıx 

münasibətdə  keçirən,  ana    sevgisi,  nəvazişiylə  böyüyən  bir    qadın  obrazıdı  və  onun  bu  xüsusiyyəti 

sonda da bir daha ailə münasibətlərində özünü biruzə verir.  Onun tanış olduğu insanın həyat yoldaşı 

isə onların tanışlığından 3 ay qabaq dünyasını dəyişib.  Əsərdə bu  qəhəmanın  fərqli dünyaları olsa da 

bele varlı-karlı imkanlı adamın ondan nə istəyə biləcəyi sual olunur.  Onun gələcək həyat yoldaşı onu 

xəyalındakı  olan  paltarlarla  bürüyəndə    o  artıq  anlayır  ki  bütün  bunlar  onun  yeni  vəziyyəti  üçün 

uyğunsuzdu.  O naharda xüsusi formada olan yeni geyimlərini geyinmək əvəzinə  köhnə paltarlarında 

qalmaq  istəyir.  O  Ceyn  kimi  ağıllı  dünyagörüşlü  bir qız  deyil.  Burda  da  oxucu bu  qızdan  saxlanılan 

sirri tapır, belə ki, qanlı işgəncəli bir otaqda  onun ərinin 3 nefer ölmüş keçmiş həyat yoldaşının cəsədi 

saxlanılır.  

IV INTERNATIONAL SCIENTIFIC CONFERENCE OF YOUNG RESEARCHERS 

 

1220

 

Qafqaz University                                                                                         29-30 April 2016, Baku, Azerbaijan 

Hər  bir  qəhrəman  öz  həyatlarındakı  insan  ilə  bağlı  qəribə  hadisələr  yaşayır  ki,  bu  hadisələr  də 

birbaşa onların həyatlarını dəyişir. Ceyn Eyrin həyatındakı bu an onun toy günündə aşkar olunur.  Belə 

ki hakim sual verib soruşarkən “Siz bu xanımı həyat yoldaşınız olaraq qəbul edirsinizmi?”-bu zaman 

fərqli  bir  səs  cavab  verdi:  “Bu  evlilik  baş  tuta  bilməz  çünki  hal  hazırda  Roçesterin  əvvəldən  olan 

evliliyi davam etməkdədir.” Cənab Roçesterin hal-hazırda yaşayan arvadı var. (səh.294). Bu an oxucu 

Roçesterin  xanımı  olmağı  fikrini  rədd  edən  Ceynin  mənəvi  gücünü  görür.    Baxmayaraq  ki  onlar 

arasında  həqiqi  sevgi  yaranmışdı,  Ceyn  başa  düşür  ki,  bu  belə  davam  edə  bilməz  və  gecənin  ortası 

gizlincə evdən qaçır. 

Qanlı  Xəzinədə  isə  qəhrəmanın  gözlənilmədən  rastlaşdığı  bu  hal  onun  həyat  yoldaşının 

Fransadan Yeni dünyaya ticarət işi ilə əlaqədar olaraq  üzməli olduğunu deyərkən ortaya çıxır. Belə ki 

o  xanımına  1  otaqdan  başqa  evin  bütün  otaqlarının  açarını  verərək  hər  birinin    hansı  otağa  aid  

olduğunu  izah  edir  .  Və  əlbəttə  ki,  şübhə  içində  olan  xanım  bir  yolla  həmin  açarların  biriylə  coxlu 

seyden sonra  qadağan olunmuş otağın qapısını açır və orada 3 keçmiş arvadın cəsədin tapır. Ceyndən 

fərqli olaraq isə onun üçün situasiyadan çıxışın heç bir mənası yoxdur.  

Əsərlərin hər birinin qeyd olunan qəhrəmanlarının yaşadıqları hadisələrdə bir qəribəlik var. Ceyn 

Eyrdə  evdə  olan  bir  neçə  hadisələr  evin  içində  nəsə  qəribə  bir  şeylərin  baş  verdiyinə  eyham  vurur. 

Belə  ki  Ceyn  evin  zalında  tez-tez  yad  qəribə  fəryad  edən    səslərə  şahid  olur.  Və  bu  səslər  onu 

şübhələndirsə də uzun müddət çox da üstünə düşmür. 

Qanlı Xəzinə əsərində də yazıçı evin sahibinin şeytana bənzər təbiətini tez-tez  vurğulayır.  Belə 

ki  3-cü  qadının  cəsədi  heç  vaxt  tapılmır.  Evin  sahibi  bunu  özünə  haqq  qazandıraraq  belə  izah  edir:  

“Hər bir kişinin öz həyat yoldaşından gizlətdiyi heç olmasa bir sirri olmalıdı.” (səh.21) 

Əsərdə  hər  iki    qadın  öz  həyat  yoldaşları  sayəsində  aldıqları  həyat  dərsi  nəticəsində  özləri 

haqqında  daha  çox  şey  öyrənmiş  olurlar.  Berta  Mason  haqqında  olanları  kəşf  etdikdən  sonra  Ceyn 

Eyrin  hər  hansı  bir  vəziyyətdən  çıxış  yolu  tapmaq  üçün  artıq  bacarıqları  yaranmağa  başlayır.  Onun 

aldığı mənəvi   zərbələr ona  həqiqi, güclü xanım olmağına imkan vermir. O,  evi demək olar ki, bir 

pennisiz belə tərk edir.  Con Rivez və onun 2 bacısı ilə tanışlıqdan sonra Ceyn özünə müəllim kimi iş 

tapa  bilir  və  özünə  yeni  həyat  qurmağa  cəhd  edir.  O  çətin  şəraitlərdə  zəriflik  və  eyni  zamanda  güc 

göstərir.  Sonradan  o,  həmin  3  adamın  da  onun  qohumları  olduğunu  öyrənir.  Baxmayaraq  ki,  onların 

atalarından qalma mirasları var, yenə də Ceyn özünün ürəyi təmizliyindən və sadəlövhlüyündən asılı 

olaraq qazandığı pulları öz qohumları üçün xərcləyir. Qohumu Con Rivez isə ona evlilik təklif edəndə 

o qəbul etmir. Əsərdə görünür ki Ceyn hələ də çox rəhmli və şəfqətlidir.  O, Roçesteri görmək üçün 

onun  evinə  gedir.  Roçester  barəsində  isə  maraqlısı  bir  hadisə  ortaya  çıxır.  Ceyn  onu  ruhi  xəstə  olan 

arvadı tərəfindən kor və şikəst edilmiş halda tapır. Hələ də Roçesteri sevən Ceyn onunla evlənir.  

Qanlı Xəzinənin qəhrəmanı da həmçinin öz evlilik  münasibətindən sonra nəticə çıxarır. Ancaq o 

Ceyn  kimi  öz  həyatını  qurmaq,  öz  ayaqları  üstündə  dayanmaq  arzusunda  deyil.  Yalnız  yeni  bahalı 

libasları geyinib  güzgünün qabağında yoldaşının onda bəyənə bilməyəcəyi xüsusiyyətləri düşünməklə 

fikrini  məşğul  edirdi.    Lakin,  səxavətlilik    göstərən  Ceyn  kimi  o  da  yoldaşından  əldə  etdiyi  pulların 

çox hissəsini  xeyirxah işlər üçün xərcləyirdi.  

Əsərin sonunda Ceyn Eyr və Qanlı Xəzinənin qadın qəhrəmanı  zəngin bir xanım kimi göstərilir. 

Hər iki obraz təzad və oxşarlıqları ilə eyni həyatı yaşayıb və özlərin təsdiq edə bilməyi bacardılar. 

 

 

ИСТОРИЧЕСКИЕ  УСЛОВИЯ И ПРЕДПОСЫЛКИ   

АВСТРИЙСКОЙ  ЛИТЕРАТУРЫ  В ЭМИГРАЦИИ 

 

Шахла ГУРБАНОВА 

Азербайджанский Университет Языков 

[e-mail] 

AZƏRBAYCAN 

 

Австрийская  эмиграционная  литература-это  одна  из  важнейших  и  значительных  глав 

австрийской  литература  20-го  столетия.  Но,  как  известно,  большая  часть  писателей,  которые 

сформировали  наше  представление  об  австрийской  литературе,  в  период  с  1933  по  1945  под 

натиском  гитлеровского    режима,  направленного  против  всех  литературных  и  общественных 

IV INTERNATIONAL SCIENTIFIC CONFERENCE OF YOUNG RESEARCHERS 

 

1221

 

Qafqaz University                                                                                         29-30 April 2016, Baku, Azerbaijan 

деятелей еврейского происхождения, вынуждены были уехать из Австрии, пробыв долгие годы  

в злосчастной эмиграции, в которой некоторым  из них пришлось остаться навсегда.   

Роберт  Музиль,  Пауль  Целан,  Стефан  Цвейг,  Теодор  Крамер,  Лео  Перутц,  Эрих  Фрид, 

Эрнст  Вайс,  Оскар  Кокошка,  Элиас  Канетти,  Франц  Верфель,  Макс  Брод,  Герман  Брох  и 

многие  другие  австрийские  писатели,  публицисты  и  журналисты  покидали  Родину  из-за 

невозможности  ни  жить,  ни  работать  под  гнетом  фашистского,  антигуманного, 

антисеммисткого  правительства.  По  определенным  причинам,  в  частности  из-за  отсутствия 

достоверной  документации  до  сих  пор  невозможно  составить  полный  список  всех 

эмигрировавших  австрийских  писателей.  Однако  эмиграционная  энциклопедия,  составленная  

Зиглиндой  Больбехер  и  Константином  Кайзером  содержит  около  1200  имен  литературных 

деятелей,  которые  начиная  с  1943  года  не  по  своей  воле  один  за  другим  покидали    пределы 

Австрии . (1) 

Присоединение  Австрии  к  гитлеровской  Германии  в  1938  году  (Аншлюс)  считается 

началом  массовой  эмиграции  австрийских  писателей  еврейского  происхождения.  Хотя  уже  в 

феврале 1934 года по причине гражданской войны и крушения демократии в Австрии родные 

края  покинули  такие  писатели  как  Роберт  Нейманн  и  Стефан  Цвейг.  После  прихода к  власти 

канцлера Энгельберта Дольфуса и учреждения так называемого австрофашизма с его «майской 

конституцией»  (от  1  мая  1934  года)  все  партии  страны,  за  исключением,  «Отечественного 

фронта»  были  запрещены.  По  факту  же,  действие  конституции  было  приостановлено,  страну 

охватил  экономический  кризис  (1929-1933),  население  в  стране  обнищало  и 

радикализировалось, активисты социалистической партии подвергались казни.  

Режим Дольфуса просуществовал однако недолго. Уже в 1934 году тогда еще нелегальные 

национал-социалисты  предприняли  попытку  путча,  с  целью  захвата  Австрии.  Но  попытка 

потерпела  крах,  а  Энгельберт Дольфус  25  июля  того же  года  получил  смертельное  ранение в 

шею.  Управление  разваливавшимся  государством  взял  на  себя  министр  юстиции  Курт  фон 

Шушниг. 

 Но  Гитлер  не  пришел  на  помощь  зачинщикам  путча,  именно  поэтому  Шушнигу  удалось 

подавить  восстание,  после  чего  все  заговорщики  и  активисты  путча  были  казнены.  Однако 

победа была временной. После сближения Гилера и Муссолини (с 1936 года) Австрия навсегда 

потеряла  поддержку  со  стороны  итальянского  диктатора.  Муссолини  потребовал  Шушнинга 

сдать свои позиции и объединиться с Германией. Под сильным давлением Шушнингу ничего 

не  оставалось,  как  уступить  Гитлеру.  Согласно  июльскому  договору  1936  года    во  главе 

австрийского  правительства  были  уже  представители  обеих  немецких  наций.    Национал-

социалистическая  немецкая  рабочая  партия  формально  оставалась  запрещенной,  однако  де 

факто  уже  не  чинилось  никаких  препятствий  ее  пропагандистской  деятельности,  которая  в 

очень скором времени охватила и распространилась на все сферы культуры, исключением не 

стала и литература. Фашистская пропагада проносилась словно буря по всей стране, сметая на 

своем  пути  все  идеологические  помехи  в  лице  литературных  деятелей,  критиков  и 

публицистов,  значительная  часть  которых  не  подходила  новому  режиму  больше  своим 

происхождением, чем своей профессиональной деятельностью. Отсюда и значительная разница 

между  идеологическим  настроением,  контекстом,  акцентируемыми  моментами  и  даже 

стилистическими  оборатами  и  формами  выражения  между  так  называемом  «правильной» 

литературой (так ницисты называли профашистскую литературу) и литературой эмигрантов. 

Литературно-биографическую  географию  эмиграционной  литературы  можно  в 

определенной  мере  изучить  по  работам,  посвященным  исследованиям  эмиграции  в  контексте 

эстетических норм и традиций. Об этом свидетельствуют труды Гюнтера Андерса «Биография, 

не жизнь», эссэ Михаэля Гамбургера «Особое отношение к языку» (1978), где эмиграция была 

описана  в  аспекте  призыва  к  сближению  и  союзу  писателей-эмигрантов,  что  ранее,  в 

репрезентативных  текстах  по  истории  литературы  терпело  неудачу.  Данная  ситуация  была 

выдвинута  на  обсуждение  Клаусом  Бриглебом  в  реферате  «Невосприятие  немецкой 

эмиграционной  литературы  после  1933 года  в  западно-немецкой  современной  литературе»  на 

Международном  съезде  союза  германистов  в  Токио.  Идейной  поддержкой  и  логическим 

заключением  вышеупомянутому  реферату  и  всем  последующим  в  данной  области 

исследованиям  послужили  так  же  подлинные  тезисы  с    впечатляющими  результатами,  так 

IV INTERNATIONAL SCIENTIFIC CONFERENCE OF YOUNG RESEARCHERS 

 

1222

 

Qafqaz University                                                                                         29-30 April 2016, Baku, Azerbaijan 

например,  «Справочник  немецкоязычной  эмиграции  1933-1945  годов»  (Клаус  Дитер  Крон, 

1988), 

«Энциклопедия 

австрийской 

эмиграционой 

литературы» 

(Зиглинда 

Больбехер/Константин Кайзер, 2000). 

Эмиграция,  в  качестве  литературно-историчесой  и  эстетической  категории,  всегда  будет 

иметь  место  в  научно-литературном  дискурсе.  Помимо  знаменательных  успехов,  продукты 

эмиграции склонны к тенденции  эстетической дезинтеграции и  наличием малого количества 

новаторских  форм  выражения  (В.Копке,  М.  Винклер:  Эмиграционная  литература,  1989). 

Последствием  того  стало  прекращение  непрекращаемых    дебатов  насчет  форм  письма  и 

предполагаемого  отказа  эмиграции  от  современности.  По  сути,  с  одной  стороны  языку  стала 

присуще  радикальная  рефлексия,  а  с  другой  пробуждение  интереса  к  инновативным 

поэтическим  аспектам  в  рамках  экспрессионистских  дебатов,  что  было  зарегистрировано  в 

дневнике  Клауса  Манна  от  1938  года.  И  как  бы  пародоксально  это  не  звучало,  но 

исключительно  наличие  такого  исторического  события  как  «Аншлюс»  привело  к  созданию 

огромного  количества  эмигрантских  произведений,  да  и  по  сути,  самой  эмиграционной 

литературы, с присущими ей особенностями смысловых и языковых средств выражения.  

 

 

SOME SPECIFIC FEATURES OF ORIENTALISM 

 

Sevil QURBANOVA 

Qafqaz University 

[e-mail] 

AZERBAIJAN 

 

There  are  many  judgments  about  the term  “Orient”. Some  of  them  support  the  idea  that  it  has 

Latin root. According to them, the term “Orient” originated from Latin word “Oriens” that means the 

“East”. Other judgments support the idea that it has Roman root. According to them, the term “Orient” 

formulated  during  Byzantine  Empire  that  referred  to  Roman  Empire.  It  covers  Middle  Eastern, 

African, South and East Asian cultures.  

It  has  been  known  that  Turkey  and  Azerbaijan  are  the  Eastern  countries  which  periodically 

contributed to the development of the Orient. Ottoman Empire, while ruling over the Europe, brought 

the  Oriental  stereotypes  to  the  new  territories.  At  the  same  time,  Islam  found  the  new  track  in  the 

direction  of  development.    According  to  Edward  Said,  the  Orient  became  an  integral  part  of  the 

European and Western civilization.  

Orient is always standing on the top of the Western discourses. Hence, the country itself and its 

past always attract the foreign literati due to the oriental peculiarities of these areas.  

Many representatives of American Romantic Movement also applied to the Oriental motifs and 

themes to establish their national traditions and literature. Washington Irving was the first American 

writer  who  showed  the  interest  to  the  Orient.  The  initiator  of  the  Romantic  Trend  in  American 

literature in the 19

th

 (nineteenth) century, used Spanish literary themes and motifs in own works.  

The late 18

th

 (eighteenth) century and early 19

th

 (nineteenth) century were the turning point in the 

history of the Orient and Occident. The scientific inventions opened a new phase between them. The 

inventions allowed the Occident to get familiar with the Oriental history, culture and traditions. The 

Europeans  got  valuable  information  through  translations  of  the  Western  Orientalists.  They  started 

reading of cultural heritage of India, Turkey, and Iran etc.  In other words, Europe turned to the Orient. 

The Occident couldn’t deny the Orient and its cultural heritage.   

The  interest  towards  the  Oriental  letter  style  arose  in  early  19

th

  (nineteenth)  century.  It  was 

coincided with the emergence of Romantic Movement in American literature. This style was used by 

the writers and politicians of the time in order to criticize the US realities using humor and satire.  The 

exotic  Oriental  stories  became  very  popular  in  America  at  the  beginning  of  the  19

th

  (nineteenth) 

century. The cold-blooded colonists were tired of the political and social atmosphere in the surrounded 

places.  They  were  interested  in  fantastic  and  exotic  stories  of  the  Orient.  The  reason  was  that  the 

Oriental  stories  themselves  were  full  of  adventures  and  mysteries  which  could  attract  the  colonists’ 

IV INTERNATIONAL SCIENTIFIC CONFERENCE OF YOUNG RESEARCHERS 

 

1223

 

Qafqaz University                                                                                         29-30 April 2016, Baku, Azerbaijan 

attention.  The other main point of the Oriental stories was that the events in these stories happened in 

the Eastern countries. This allowed the Occident to understand the Orient without getting involved in 

depth  of  history  and  social  problems.  Therefore,  Americans  called  these  stories  as  senseless 

adventures.  

It has been acknowledged thatthe creativity of famous  American short story writer, Washington 

Irving, reflects both Oriental and Occidental cultures.He applied to folklore of nations living in these 

areas. It would be pertinent to mention that Irving’s works with the subject specially originated from 

Egyptian  folklore,  combine  the  Oriental  characters.  These  works  of  Irving  were  compiled  under  his 

Spanish books. Irving created unexampled chain of works including “Life and Voyages of Christopher 

Columbus”,  “The  Chronicles  of  the  Conquest  of  Granada”,  “Voyages  and  Discoveries  of  the 

Companions  of  Columbus”  and  “Tales  of  the  Alhambra”.  These  books  possess  distinct  characters, 

heroes, subjects, customs and traditions. In each of aforementioned books the power of mystery leads 

the reader to the depth of the layers of the Arabic Spain.  

The  essence  of  this  thesis  is  that  civilizations  are  able  to  develop  through  inter-mingling  of 

cultures.  In  other  word,  multiculturalism  allows civilizations to  intermingle  and  develop  all  over  the 

world.It would be pertinent to mention that IlhamAliyev, President of the Republic of Azerbaijan, has 

declared 2016 Year of Multiculturalism in Azerbaijan.  All these efforts are aimed at maintaining and 

popularizing the linkage between traditions of multiculturalism in Azerbaijan. 

 

 

SOSIAL CRITICISM IN ROALD DAHL’S BOOKS                                           

(ON THE BASIS OF “MATILDA”) 

 

Shahane MUSAYEVA 

Qafqaz University 

[e-mail] 

AZERBAIJAN 

 

Roald Dahl is one of the best-known and outstanding British novelist, short story writer, poet of 

20

th

  century  associated  with  children’s  literature.  He  gained  worldwide  famous  with  his  writing  and 

his books are worthwhile both for adults and children. The most valuable and popular children novels 

written  by  Roald  Dahl  are  “Matilda”,  “Fantastic  Mr.  Fox”,  “The  Witches”  and  “Charlie  and  the 

Chocolate Factory”.One of the remarkable aspects of his writing is his exertion to convey the message 

of  social  criticism.  This  manifests  itself  especially  in  one  of  his  fascinating  children’s  novel 

“Matilda”.Roald  Dahl’s  talent  to  express  and  deliver  his  critical  approach  to  authority  figures  and 

impertinent features of society glorifies him as an indicator of children and adolescents’ inner world. 

Main subject matters of Roald Dahl’s criticism are directed to adults and headmasters who are 

two  principal  personages  in  child’s  life  functioning  as  a  representative  of  home  and  school.  These 

characters  in  Roald  Dahl’s  books  defile  their  competence  to  constrain  and  manipulate  children, 

implement attitude that may have unfavorable effects on their development. Readers witness this case 

while reading “Matilda”. Matilda has parents functioning figures of authority to her. This authority is 

not based on esteem owing to the fact that they do not intend for observing extraordinary capability 

existed in their daughter. Instead of respecting to her talent, they affirm her like a silly child and they 

acquaint  her  as  an  insignificant  creature  due  to  this  fact  that  she  is  girl.Her  parents  silence  her 

whenever  she  tries  to  express  her  feeling.  The  characteristic  model  of  evil  headmaster  is  Miss 

Trunchbull  in  “Matilda”.  She  is  portrayed  as  horrible  as  possible  with  her  implausible  inaccurate 

behavior towards students. She humiliates female students with discreditable expressions. Except for 

criticizing adults and headmasters, Roald Dahl emphasizes his trouble about certain social issues. He 

comes up against any excessive addictions and evil habitude. The growing role of TV in the family is 

also the target of Roald Dahl’s criticism. Characters that get used to watch TV in an extraordinary way 

they are condemned. The mother in “Matilda” is addict of TV and this prevents her to be interested in 

her  daughter  and  to  realize  her  problems  and  skill.  There  are  two  adult  characters  in  “Matilda”  that 

differ  from  other  characters  by  their  respectful  position,  their  authority  is  based  on  respect.  Those