Sementitləmə.
Sementitləmə, poladın səth təbəqəsinin
karbürizator adlanan müvafiq mühitdə qızdırılaraq karbonla
zənginləşdirilməsindən ibarət olan kimyəvi-termiki emal
əməliyyatına deyilir.
Sementitləmənin məqsədi plastik (özlü) özəkli polad
məmulun yüksək bərkliyi və yeyilməyə davamlılığı olan səth
təbəqəsini almaqdır. Sementitləməyə mexaniki emal keçmiş və
0,05-0,1 mm cilalama payı olan məmullar daxil olur.
Sementitləməyə tərkibində 0,1-0,2%C olan az karbonlu
poladlar uğradılır. Böyük kütləli məmullar üçün karbonun miqdarı
0,3 faizə qədər ola bilər. Poladın tərkibində karbonun miqdarının
az olması onun özəyinin tablandırmadan sonra yüksək özlülüyünü
təmin edir.
Sementitləmə üçün poladı Ac
3
böhran temperaturundan
yuxarı (930-950
0
C) qızdırırlar. Bu temperaturda daha çox karbon
həll edən austenit fazası əmələ gəlir.
Sementitlənmiş məmul yekun xassələrini tablandırmadan və
aşağı temperaturlu tabəksiltmədən sonra alır.
Sementitləmənin əsas növləri bərk mühitdə və qaz
mühitində sementitləmədir.
Bərk mühitdə sementitləmə xüsusi polad qutularda aparılır.
Qutuya növbə ilə bərk karbürizator və sementitlənən məmul
yığılır. Qutunun qapağı örtüldükdən sonra kipliyi təmin etmək
üçün odadavamlı gillə yaxılır.
Bərk karbürizator sifətilə ağac kömürü və BaCO
3
və ya
Na
2
CO
3
kimi aktivləşdiricilər tətbiq olunur. 930-950
0
C qədər
qızdırdıqda aşağıdakı reaksiyalar baş verir:
2C+O
2
→ 2CO,
BaCO
3
+C → BaO+2CO,
2CO → CO
2
+Cat.
Yaranmış aktiv karbon atomları γ-dəmirin qəfəsinə diffuziya
edir.
Bərk mühitdə sementitləmədə 8-10 saat ərzində 1 mm
qalınlığı olan təbəqə əmələ gəlir.
Qaz mühitində sementitləmə zamanı məmulu tərkibində CO,
CH
4
olan qaz qatışığında qızdırırlar. Adətən, bu məqsədlə təbii
qazdan (metandan) istifadə edilir. Prosesin əsas reaksiyası təbii
qazın parçalanmasından ibarətdir: CH4→Cat+2H
2
.
Qaz sementitləməsi bərk mühitdə sementitləməyə nisbətən
sürətlə gedir. 6-7 saata 1 mm qalınlığı olan təbəqə yaranır.
Sementitləmədən sonra karbon səthin daxilinə doğru qeyri-
bərabər paylanır. Əgər səthdə karbonun miqdarı 0,8 faizdən çox
olursa, təbəqənin daxilinə doğru azalaraq ilkin poladın tərkibilə
bərabərləşir. Beləliklə, səthdə perlit və sementitdən ibarət olan
evtektoiddən sonrakı polad strukturu yaranır, bu struktur tədricən
evtektoid və daha sonra evtektoidəqədər polad strukturuna keçir.
Uzun
müddət
yüksək
temperaturda
saxlandığı
üçün
sementitləmədən sonra polad adətən iridənəli struktura malik olur.
Sementitlənmiş səth təbəqəsinin bərkliyini və yeyilməyə
davamlılığını təmin etmək, iri dənəli strukturu xırda dənəli
struktura çevirmək məqsədilə sementitlənmiş məmullar termiki
emala uğradılır.
Məmulun təyinatından və poladın növündən asılı olaraq
termiki emal aşağıdakı qaydada aparıla bilər (şəkil 6.2):
1. Bilavasitə sementitləmə temperaturundan və ya bir qədər
soyutduqdan sonra (820-850
0
C-dək) və soyuqla emal (şəkil 6.2,a).
Bu zaman sementitləmə prosesində yaranmış iridənəli struktur
səthdə iridənəli martensitin, özəkdə isə iri dənəli ferrit-perlit
strukturunun yaranmasına səbəb olur. İrsi xırdadənəli poladı emal
etdikdə bu qüsur qismən aradan qalxır.
Şək. 6.2. Sementlənmiş poladın termiki emal rejimləri
2. Struktura nisbətən yüksək tələb qoyulduqda semen-
titlənmiş polad havada soyudulur, sonra Ac
3
temperaturundan bir
qədər yüksək qızdırılaraq tablandırılır (şəkil 6.2,b). Ac
3
temperaturundan yuxarı qızdırılma həm səthdə, həm də özəkdə
yenidənkristallaşma baş verir və dənələr xırdalanır. Lakin
evtektoiddən sonrakı polad strukturuna malik səth təbəqəsində bir
qədər ifrat qızma baş verir.
3. İkiqat tablandırma. Birinci tablandırma üçün soyudulmuş
məmul 880-900
0
C qızdırılır. Sürətlə soyudulduqda məmulun
özəyində xırda dənəli struktur əmələ gəlir (şəkil 6.2,c). Eyni
zamanda qızma zamanı səth təbəqəsində sementit toru austenitdə
həll olur. İkinci tablandırmanın qızma temperaturu evtektoiddən
sonrakı poladlar üçün olduğu kimi 760-780
0
C götürülür. Bu
tablandırmadan sonra səth təbəqəsinin yüksək bərkliyi və xırda
dənəli strukturu təmin edilir.
Hər iki halda tablandırılmış məmul 160-180
0
C temperaturda
aşağıtemperaturlu tabəksiltməyə uğradılır.
Termiki emaldan sonra sementitlənmiş karbonlu poladların
səth təbəqəsinin bərkliyi 60-64 HRC, legirlənmiş poladların
bərkliyi 58-61 HRC olur. Legirlənmiş poladların bərkliyinin
nisbətən az olması qalıq austenitin çox olması ilə izah edilir.
Karbonlu poladın özəyi sorbit, legirlənmiş poladın özəyi isə beynit
və ya az karbonlu martensit strukturuna malik olur. Bu da özəyin
həm yüksək möhkəmliyini, həm də özlülüyünü təmin edir.
Şəkil 6.3-də sementitləndikdən sonra tablandırılmış və
tabəksiltməyə uğradılmış poladın mikrostrukturu verilmişdir.
Səthdə karbonun miqdarı 0,8%-dən çox olduğu üçün
sementitləmədən sonra polad yavaş soyudulmalıdır ki, əmələ
gəlmiş karbid toru həll olsun. Çünki, tablandırmadan sonra karbid
torunun qalması poladın kövrəkləşməsinə və çatların əmələ
gəlməsinə səbəb olur (şəkil 6.3, a). Martensitdə girdə karbid
hissəciklərinin olması isə (şəkil 67.3, b) kövrəkliyi azaltsa da
dözümlülük həddini aşağı salır.
Şək. 6.3. Sementləmədən sonra tablandırılmış və tabəksiltməyə
uğradılmış poladın mikrostrukturu (x100)
Sementitlənmiş və termiki emala uğradılmış legirlənmiş
poladın özəyi ferrit və az miqdarda martensitdən (şəkil 6.3, c) və
ya azkarbonlu martensitdən ibarət ola bilir (şəkil 6.3, d). Kiçik
tablandırma dərinliyinə malik olan legirlənməmiş poladların özəyi
isə ferrit və perlitdən ibarət olur.
Sementitlənmiş detalların səthində tablanmadan sonra qalan
«yumşaq» yerlər (şəkil 6.3, e) əməliyyatın qüsuru sayılır. Bu,
austenitdə karbonun konsentrasiyasının qeyri-bərabər olması
nəticəsində və ya tablama zamanı soyuma sürətinin kiçik olması
nəticəsində troostit əmələ gəlməsi ilə izah oluna bilər. «Yumşaq»
yerlər sementitləmənin tam getməməsi nəticəsində də əmələ gələ
bilir (şəkil 6.3, f). Bu zaman poladın özəyi martensit+ferrit
strukturuna malik olur.
Dostları ilə paylaş: |