yürüşlərinə məruz qalmışdır. Bu amansız savaşlarda Manna böyük əhali və təbii
sərvətlərini qurban vermək bahasına öz təhlükəsizliyini və dövlətçiliyini
qoruyub saxlaya bilmişdir. Manna imkan düşən
kimi ona düşmən kəsilən
dövlətlərin üzərinə yürüşlər edirdi. E. ə. 776 - 775-ci illərdə Manna Urartu
üzərinə hücum etmiş və bu hadisə Urartu yazısında «Manna ölkəsi gəldi» kimi
verilmişdir.
Mannanın vüksəlisL
E. ə. 743-cü ildə assurlarm Mannanın əsas
düşməni olan Urartuya ağır zərbə endirməsi ölkəmizi talanedici hərbi
yürüşlərdən xilas etdi. Qədim dövlətimizin çiçəklənmə dövrü başladı. Manna
hökmdan İranzu (e. ə. 740 - 719) güclü Assuriya
dövlətinin bölgədə siyasi
üstünlüyünü qəbul edərək onun gücündən əsas düşməni olan Urartuya qarşı
istifadə etməyə çalışırdı. Assuriya isə Urartu ilə apardığı müharibələrdə
Mannaya öz müttəfiqi kimi yanaşırdı. Belə əlverişli beynəlxalq şəraitdən
istifadə edən İranzu vaxtilə Urartunun ələ keçirdiyi əraziləri Assuriyanın
köməyi ilə geri qaytarmışdı. Onun dövründə Cənubi Azərbaycanın demək olar
ki, bütün torpaqlan Manna dövlətinin tərkibində idi və dövlətin şimal hüdudları
Araz çayına çatmışdı. Nəticədə Manna qədim Şərqin dörd qüdrətli dövlətindən
biri olmuşdu. İranzu mərkəzləşdirmə siyasəti yeridərək bütün vilayətlərin
hakimlərini özünə tabe edə bilmişdi. Assuriya ilə müttəfiqlik, yaxmiıq siyasəti
İran- zuya ölkəsini bütöv saxlamağa imkan verirdi.
Ancaq bəzi vilayətlər
mərkəzə tabe olmasınlar - deyə Urartuya meyllənir, bu isə dövlətin
parçalanması üçün böyük təhlükə yaradırdı. E. ə. 719-cu ildə bəzi vilayət və
şəhərlər İranzuya qarşı çıxaraq üsyan qaldırsalar da, assurlarm köməyi
ilə bu
üsyan yatınidı.
İranzunun ölümündən sonra taxta onun böyük oğlu Aza (e. ə. 718 - 716)
çıxdı. Urartunun fitnəsinə uyan və ondan kömək alan bəzi vilayət hakimləri onu
devirdilər və qardaşı Ullusununu (e. ə. 716 - 680) hakimiyyətə gətirdilər.
Ullusunu Urartu ilə ittifaqa girdi və 22 qalanı ona bağışladı. Manna kimi
müttəfiqin və Urartuya qarşı mühüm strateji əhəmiyyətli qalalann və ərazinin
itirilməsi ilə barışmayan Assuriya hökmdan II Sarqon e. ə. 716 - 715-ci və e. ə.
714-cü ildə Mannaya yürüşlər etdi. Nəticədə Mannada Assuriyanın siyasi
üstünlüyü
təmin edildi, 22 qala geri qaytarıldı, urartupərəst qüvvələr sıradan
çıxarıldı. II Sarqon Ullusununun Mannanın hökmdar taxtında yenidən
əyləşməsi ilə banşmalı oldu. E. ə. 714-cü ildə II Sarqomm Urartuya uğurlu
yürüşü nəticəsində bir sıra Manna vilayətləri geri qaytanldı, Mannanın Urartu
təcavüzündən yaxa qurtarıb tam müstəqil dövlətə çevrilməsi üçün əlverişli şərait
yarandı.
Manna e. ə. 714-cü ildə Urartuya qarşı aparılan müharibə ilə əlaqədar
Assuriyaya bac versə də, sonrakı dövrlərdə uzun müddət belə məlumatlara rast
gəlinmir. E. ə. 713-cü ildə Ullusunu Sarqonu bacla deyil, hədiyyələrlə
qarşılamışdır. II Sarqon da Manna hökmdarını öz yaxın
müttəfiqi kimi kətan və
yundan toxunmuş rəngli geyimlər, xəncər və üzüklər bağışlamaqla
dəyərləndirmişdi. II Sarqon ölkədən çıxan kimi Ullusunu Assuriyanın siyasi
üstünlüyünü tanımaqdan imtina etmiş, hətta Assur torpaqlarına yürüşlərə
16
başlamışdı. Assur qaynaqlarında e. ə. VIII əsrin sonu-VII əsrin əvvəllərində
Mannanın Assuriyaya boyun əyməməsi haqqında
çoxlu məlumatlara rast
gəlirik. Manna, hətta öz ərazilərini Assur torpaqları hesabına genişləndirməyə
başlamışdı və onun bir sıra qalalarını ələ keçirmişdi. E. ə. 674-cü ildə Manna
hökmdarı onun ölkəsinə gəlib məskunlaşmış iskitlər və kimmerlərlə Assuriyaya
qarşı ittifaqa girmişdi. Tarixdə qədim türk etnosları kimi xatırlanan kimmer və
iskitlərin Manna ərazisində e. ə. VII əsrin ortalarında bir hökmdarlıq yaratması
haqqında məlumatlara rast gəlinir. İskit padşahlığının hökmdarı Tuqdamme
olmuşdur. İskitlər Mannaya qonşu olan Midiyada da 28 il (e. ə. 653 - 625) ağalıq
etmişdilər. Assurlar Mannanın iskitlərlə ittifaqını pozmağa çalışır və bəzən buna
nail olurdular.
E. ə. VII əsrin 70 - 50-ci illərində Manna hökmdarı Ahşerinin (e. ə.
675-650) tam müstəqilləşməsi və Assuriyaya qarşı çıxması yeni savaşlara səbəb
oldu. Assur hökmdarı Aşşurbanipal Mannanın ələ keçirdiyi qalaları geri
qaytarmaq niyyətində idi və Mannaya yürüş edərsə, uğur qazanıb
qazanmayacağı haqda öz tanrısının rəmmahna belə bir sorğu ilə müraciət
etmişdi: «Assur ordusu Mannanın tutduğu Assur qalalarını geri qaytarmaq üçün
getsə,
müqavilə və ya döyüşlə, fərqi yoxdur, o, bu qalaları qaytaracaqmı?».
Göründüyü kimi. Manna öz gücünə görə elə bir həddə gəlib çatmışdı ki. Şərqin
ən qüdrətli dövlətlərindən biri olan Assuriyanın hökmdarı bu ölkəyə yürüşünün
nə ilə nəticələnəcəyini bilmədiyindən rəmmaldan soruşmağa məcbur olmuşdu.
E. ə. 660 - 659-cu ildə assurlarla mannalılar arasında
baş verən savaşda
Ahşeri məğlub olmuşdu. Bu məğlubiyyətdən sonra Mannada daxili çəkişmələr
başlamış və Ahşeri e. ə. 650-ci ildə üsyan nəticəsində öldürülmüşdü. Ahşerinin
oğlu Ualli (e. ə. 650 - 630) Assuriyayla ittifaqı bərpa etməyə məcbur olmuşdu.
E.ə. VII əsrin sonlarında Assuriya Babilistan ilə ölüm-dirim savaşma çıxanda
Manna müttəfiqlik borcuna sadiq qalıb, ona hərbi qüvvə ilə yardım göstərmişdi.
Mannanın adı e. ə. 593-cü ildə Bibliyada çəkilmişdir. Burada Manna
iskitlər və Urartu ilə birlikdə Babilə qarşı mübarizəyə çağırılmışdır. E. ə. 590- cı
ildə Manna torpaqları Midiya ordusu tərəfindən işğal olunmuş və nəticədə
Manna dövləti süquta uğramışdı. Manna ilə təxminən eyni vaxtda İskit
padşahlığına da Midiya tərəfindən son qoyulmuşdur.
Dostları ilə paylaş: