DEVELOPMENT OF PEDAGOGICAL TECHNOLOGIES IN MODERN SCIENCES International scientific-online conference
82
etadi. Homo sapiens evolyutsiyasi to‘g‘risida so‘z yuritganda, oddiy biologik yoki
ijtimoiy mezonlarga emas, balki biologik-ijtimoiy mezonlarga suyanish lozim.
Inson ongli mavjudot. Bir zamonlar faylasuflarning ustozi Suqrot «0‘zingni
bilsang, olamni bilasan», — degan edi. Falsafiy hikmatga aylanib ketgan bu fikr
ortida olam kabi inson ham sir-u sinoatlarga boy, u o‘zini bilish orqali olam
mohiyatini anglashga yo‘1 ochishi mumkin, degan g‘oya yotibdi. Shu ma’noda,
inson o‘zini tashqi olamdan ajratib, alohida bir mo‘jiza va tadqiqot mavzui
sifatida o‘rganishga harakat qila boshlagan paytdan buyon uni o‘ylantirib
kelayotgan muammolardan biri ongning mohiyati, tafakkurning kelib chiqish
masalasidir. Shu nuqtayi nazardan qaraganda, ongning tabiatini anglash
masalasi — eng qadimiy falsafiy masalalardan biri, deyish mumkin. Garchand
ong va uning turli xususiyatlari insonga xos hodisa sifatida psixologiya, adabiyot,
sotsiologiya kabi fanlarning tadqiqot mavzui doirasiga kirgan bo‘lsa-da, ongning
mohiyati, uning turli ko‘rinishlari o‘rtasidagi munosabat kabi masalalarni
o‘rganish bilan aynan falsafa shug‘ullanadi. Ongning mohiyati masalasi eng
qadimiy muammolardan biri ekan, uni anglash jarayonida turli xil javoblar
bolgan ligi tabiiy. Bu savolga eng qadimiy javob diniy va mifologik qarashlar
doirasida berilgan. Ongni diniy tushunish uni ilohiy hodisa, Xudo yaratgan
mo‘jiza tarzida talqin qilishga asoslanadi. Ko‘pgina dinlarda inson ongi
Xudoning, buyuk ilohiy aqlning mittigina aks etishi, uning namoyon bo‘lish
shakli tarzida tavsiflanadi. Bunday qarashlarning ildizi juda qadimiy bolsa-da,
ular hamon o‘zining ko‘plab tarafdorlariga ega. Zero, u olam va odamning
yaratilganligi masalasi bilan bevosita bogliqdir. Kimda-kim olam va odam
yaratilganligini tan olar ekan, ong ham Yaratganning qudrati ekanligini tan olishi
tabiiy. Barcha dinlar kabi islom dinida ham ana shunday qarash e’tirof etiladi va
ong, tafakkur Yaratganning insonga in’omi, ilohiy mo‘jizalar sifatida tavsiflanadi.
Bunday qarashlardan farq qiladigan va ong muayyan moddiylikning miyada aks
etishi deb tushunishda, uning mohiyati inson tanasi faoliyati bilan boglab talqin
etiladi. Bunday qarashlar ham qadimiy ildizlarga ega. XVIII asrga kelib ongni
bevosita inson miyasi faoliyati bilan bog‘lashga harakat qilgan qarashlar ham
shakllandi. Ayni paytda materialistik yo‘nalish nomini olgan bunday
yondashuvlar doirasida ongning mohiyatini buzib talqin qilish hollari ham
paydo bolgan. Falsafa tarixida «Vulgar materializm» deb nom olgan oqim
namoyandalarining qarashlari bunga misol bola oladi. Ularning fikricha, xuddi
jigar safro ishlab chiqargani kabi, miya ham ongni ishlab chiqaradi. Bunday
yondashuv natijasida ong ma’naviy emas, balki moddiy hodisa, degan xulosa
chiqadi. Vaholanki, safroni ko‘rish mumkin, ammo ongni ko‘rib ham, ushlab ham,