Ekspertizasi dərsliK



Yüklə 3,31 Mb.
Pdf görüntüsü
səhifə11/34
tarix21.04.2017
ölçüsü3,31 Mb.
#14993
1   ...   7   8   9   10   11   12   13   14   ...   34

2.1.4. 

Şərabların

 kimy

ə

vi t

ə

rkibi  

 

Hazırda  üzüm  və  ondan  alınan  şərabın  kimyəvi  tərkibi 

dərindən  öyrənilmiş  və  öyrənilməkdədir.  Məlum  olduğuna  görə 

onların  tərkibində  suda  həll  olmuş  vəziyyətdə  500-dən  çox 

müxtəlif  üzvi  və  mineral  maddələr  vardır.  Dad  və  texnoloji 

əhəmiyyəti  baxımdan  onları  iki  əsas  qrupda  birləşdirmək 

olar:uçucu və ekstrakt maddələri. 

Uçucu  maddələrə  400-ə  qədər  destillədə  ayrılan  maddələr, 

həmçinin adi temperaturda uçucu hala keçən maddələr aiddir. Bu, 

etil  spirti  və  şərabın  ətirli  maddələri  adlandırılan-aldehidlər, 

ketonlar,  uçucu  turşular,  ali  və  terpen  spirtləri,  fenol  turşular  və 

mürəkkəb  efirlərdir.  Şərabın  ətirli  maddələrinin  kütləsi  üzümün 

efir yağlarının miqdarını demək olıar ki, 10 dəfə üstələyir. Onlar 

əsasən şirənin qıcqırmasında, şərab materialının formalaşmasında 

və yetişdirilməsində əmələ gəlir.  



Ekstrakt  maddələri  şərabda  olan  üzvü  və  mineral  mənşəli 

uçucu  olmayan  komponentlərin  cəmidir.  Ümumi,  gətirilmiş  və 

qalıq  ekstrakt  fərqləndirilir.  Şərabın  vacib  keyfiyyət  göstəricisi 

olub,  onun  naturallığı,  tipikliyi  və  dad  dolğunluğu  haqda  fikir 

yürütməyə inkan verir. Ümumi ekstrakt- karbohidratların, uçucu 

olmayan turşuların, fenol, azot və mineral maddələrin, həmçinin 

qliserin  və  digər  qeyri  uçucu  çoxatomlu  spirtlərin  (2,3-

butilenqlikol, sorbit, inozit, mannit) ümumi miqdarıdır. Gətirilmiş 

ekstrakt  -  ümumi  ekstraktdan  reduksiyaedici  şəkərləri  çıxmaqla 

alınır. Qalıq ekstrakt (turşusuz) – gətirilmiş ekstraktdan titirləşən 

turşuluğun çıxılmasından alınır.  

Ümumi ekstraktın miqdarı üzüm şirəsinin keyfiyyətini səciy-

yələndirir.  Qalıq  ekstrakt  cavan  şərab  materialına,  gətirilmiş 

ekstrakt  isə  hazır  şərabçılıq  məhsuluna-  yetişdirilmiş  şəraba 

obyektiv qiymət verilməsinə imkan verir.  

Şərabda  faizlə  (q/100  sm

3

)  yaxud  promillə  (q/dm



3

)  ifadə 

olunur. Şirədə şəraba nisbətən çox olur. Çünki ekstraktın (şəkərsiz 

ekstrakt) bir hissəsi mayalar tərəfindən mənimsənilir və spirt olan 



138 

mühitdə həllolma xüsusiyyəti pisləşdiyindən çökür.  

Yapışqanlanma, filtrasiya, termiki işlənmə və  yetişdirilmədə 

ekstrakt  maddələrinin  miqdarı  azala  bilir.  Ekstraktın  miqdarı 

üzümün sortundan, torpaq-iqlim şəraitindən və meteoroloji şəra-

itdən,  gilənin  yetişkənlik  dərəcəsindən,  onların  emal  üsulundan, 

şərabın  tipindən  asılıdır.  Ağ  turş  süfrə  şərablarında  şəkərsiz 

ekstraktın miqdarı orta hesabla 22 q/dm

3

; qırmızı turş şərablarda 



30 q/dm

3

; tünd və desert şərablarda 30-40 q/dm



3

; ayrı-ayrı hallarda 

isə 60 q/dm

3

 və çox ola bilir. Ümumi ekstraktın miqdarı şərabda 



ekstraktın sulu məhlulunun nisbi sıxlıq böyüklüyü ilə cədvəldən 

istifadə edilməklə müəyyən olunur. 

Miqdarına  görə  şərabın  əsas  tərkib  hissəsi  sudur.  Üzümün 

yetişmə dərəcəsindən və sortundan asılı olaraq üzüm şirəsində 70-

80% su ola bilər. Şirədə olan şəkərin tam qıcqırması nəticəsində 

alınan turş təbii şərabda, şirəyə nisbətən suyun miqdarı çox olur. 

Tünd  və  desert  şərablarda  spirt  və  şəkərin  miqdarı  çox 

olduğundan, turş şərablara nisbətən onlarda suyun miqdarı az olur.  

Şirə və şərabda karbohidratlar da tapılır. Onların tapılan əsas 

nümayəndələri qlükoza və fruktoza, bəzi sortların şirəsində isə az 

miqdarda saxarozadır. Tam yetişmiş bir çox texniki üzüm sortları-

nın şirəsində monoşəkərlərin miqdarı 100 ml-də 16-25 q arasında 

dəyişir.  Əlverişsiz  illərdə,  tam  yetişməmiş  üzümdə  şəkərlərin 

miqdarı  az,  yetişib  ötmüş  və  soluxdurulmuş  üzümdə  onların 

miqdarı  çox  olmaqla,  bəzən  100  ml-də  45q  ola  bilir.  Şərabda 

monoşəkərlərlə yanaşı, polişəkərlər (pentozalar, pektin maddələri, 

kirəc, dekstran və s.) də olur. 

Şərabın tərkibində xüsusi əhəmiyyət kəsb edən maddələrdən 

bir  qrupu  spirtlərdir.  Spirtlərin  tapılan  əsas  nümayəndəsi  isə  etil 

spirtidir.  Müxtəlif  şərablarda  onun  miqdarı  fərqlidir.  Təbii 

şərablarda 9-14 həcm%, desert 12-17, tünd 17-20, konyaklarda 40-

57, konyak spirtində 70 həcm %-ə qədər olur. Güclü zəhərləyici 

təsirə  malik  olan  metil  spirti  üzüm  şərablarında  az  miqdarda 

tapılır.  Belə  ki,  ağ  şərablarda  0,2-1,1  q/dm

3

,  konyaklarda  0,8 



q/dm

3

-a qədər olur. Üzüm şərablarına nisbətən meyvə-giləmeyvə 



139 

şərablarında  metil  spirtinin  miqdarı  yüksək  olur.  Ali  spirtlərdən 

propil,  butil,  izobutil,  izoamil  və  başqalarının  birlikdə  miqdarı 

üzüm  şərablarında  0,1-0,4  q/dm

3

,  konyak  spirtlərində  və 



konyaklarda  1-3  q/dm

3

  olur.  Şərablarda  çoxatomlu  spirtlərin 



hamısından qliserinin miqdarı çox olub, 100q etil spirtinin 0,7-1,4 

qramını təşkil edir. “Xoş çürümə” ilə yoluxmuş üzümlərdən alınan 

şərablarda  qliserinin miqdarı  30  q/dm

3

-a  çatır.  Qalan  çoxatomlu 



spirtlər 2,3 butilenqlikol 1,6 q/dm

3

-a, altı atomlu (sorbit, mannit, 



inozit) 1 q/dm

3

-a qədər olur. Şərabda doymamış və ətirli spirtlər 



də tapılır.  

Şirə və şərabda olan üzvi turşular da xüsusi  əhəmiyyət kəsb 

edir.  Şərabda  olan  üzvi  turşular  həm  üzümdən  keçir,  həm  də 

sonrakı proseslər nəticəsində yarana bilər. Məsələn, alma və şərab 

turşuları  şəraba  üzümdən  keçdiyi  halda,  süd  turşusu  və  spirt 

qıcqırması  nəticəsində  yaranan  üzvi  turşular  sonradan  əmələ 

gəlmiş olur.  

 Turşular  şirə  və  şərabda  əsasən  sərbəst,  bəzən  isə  kalium, 

kalsium və maqneziumla birləşmiş turş və normal duzlar şəkilində 

tapılır. Turşuların az bir miqdarı spirtlərlə qarşılıqlı təsirdə olub, 

ətir və dad maddələri əmələ gətirir. 

Doymuş  birəsaslı  alifatik  turşuların  aşağı  nümayəndələri 

(məsələn, sirkə turşusu və s.) su buğu ilə asanlıqla uçucu hala (buğ 

halına)  keçir.  Ona  görə  də  onlar  uçucu  turşular  adlandırılır.  Bu 

xassələrindən  istifadə  edərək  şərabda  onları  təyin  edirlər.  Ağ 

ordinar  təbii  şərablarda  (sağlam)  uçucu  turşular  1,2q/dm

3

-dək, 


ordinar qırmızı və kaxet şərablarında 1,5q/dm

3

-dək, markalı ağ – 



1,5  q/dm

3

-dək,  markalı  qırmızı  və  maderalaşdırılmış  şərablarda 



1,75  q/dm

3

-dək  olur.  Əgər  uçucu  turşular  bu  miqdardan  artıq 



olarsa bu normal hal sayılmır və şərabın xəstələndiyini göstərir.  

Şərabda  sərbəst  və  turş  duzlar  şəklində  olan  turşular 

titirləməklə  təyin  edildiyindən  titirləşən  turşuluq  adı  altında 

birləşir  və  q/dm

3

-la  ifadə  olunurlar.  Titirləşən  turşuluq  üzümün 



yetişməsini müəyyən etdikdə əsas göstərici rolu oynayır. Belə ki, 

üzüm yetişdikcə şəkərlik artır və titirləşən turşuluq azalır.  



140 

Şərabda hidrogen və hidriksid ionlarının qatılığı fəal turşuluq 

göstəricisi ilə ifadə olunur. Fəal turşuluğun göstərici simvolu kimi 

pH  qəbul  olunmuşdur.  Mühitdə  hidrogen  ionlarının  miqdarı 

artdıqca pH göstəricisi bir o qədər aşağı düşür. Adətən şərabda pH 

göstəricisi  2-5  arasında  dəyişir.  Turşuluq  yüksəldikcə  şərabın 

xəstəlik və nöqsanlara davamlığı artır. 

Şərabın dad, rəng və tipik xüsusiyyətlərinin formalaşmasında 

fenol maddələri böyük əhəmiyyətə malikdir. Tam yetişmə zamanı 

başlıca  texniki  üzüm  sortlarında  fenol  maddələri  ən  azı  gilənin 

lətində  0,6-2,4%,  bir  qədər  çox  qabıqda  4,7-11,3%  və  daha  çox 

toxumda 7,8-15,9% və daraqda 9,3-16,4% toplanmış olur. Şərabda 

fenol  maddələrinin  miqdarı  geniş  intervalda  dəyişir.  O,  şərabın 

tipindən,  üzümün  emal  üsulu  və  şərab  materiallarının  işlənmə 

rejimindən  asılıdır.  Ağ  şərablarda  fenol  maddələri  0,1  q/dm

3

-a 



qədər,  qırmızı  və  kaxet  şərablarda  1,5-5  q/dm

və  daha  çox  ola 



bilir. 

Şirə  və  şərabda  xüsusi  əhəmiyyət  kəsb  edən  birləşmələrdən 

biri  də  azotlu  maddələrdir.  Azotlu  maddələrin  əsas  kütləsini 

aminturşu  və  peptidlər,  az  hissəsini  isə  zülallar  və  ammonyak 

təşkil edir. Üzüm şərablarında azotlu maddələrin ümumi miqdarı 

0,1-0,8  q/dm

3

  arasında  dəyişir.  Şirə  və  şərabda  olan  zülali 



maddələr:  sadə  zülallar  -  proteinlər  və  mürəkkəb  zülallar  - 

proteidlər şəklində tapılır. Aminturşular və azotlu maddələrin bəzi 

digər  formaları  biokimyəvi  çevrilmələrdə  böyük  rol  oynayır. 

Nəticədə müxtəlif tip şərablar səciyyəvi keyfiyyət qazanmış olur.  

Şərabların  ətri  və  buketi  onlarda  olan  aldehid,  asetal  və 

mürəkkəb  efirlərin  miqdarından  asılıdır.  Üzüm  şərablarında 

alifatik  aldehidlərin  miqdarı  15-200  mq/dm

3

  təşkil  edir.  Bu 



miqdarın  90%-ə  qədəri  asetaldehidin  payına  düşür.  Bəzi 

şərablarda  (məsələn,  xeres  tipli  şərablarda)  mayaların  fəaliyyəti 

nəticəsində çoxlu miqdarda aldehidlər toplanır. Bu zaman şərabda 

aldehidlərin miqdarı 600 mq/dm

3

 və daha çox ola bilir. 



Uzun  müddət  çəlləklərdə  yetişdirilən  şərablarda  ətirli 

aldehidlərin miqdarı 3-3,5 mq/dm

3

-ə qədər ola bilir.  



141 

Asetallar.  Şərabda  alifatik  aldehidlərdən  əmələ  gəlir.  Əsas 

nümayəndəsi  diasetaldır.  Onun  miqdarı  20  mq/dm

3

  ola  bilər. 



Şərabda  yağ  turşularının  əmələ  gətirdiyi  etil  efirlərinin  miqdarı 

200 mq/dm

3

 və çox ola bilir. Oksiturşuların etil efirləri adətən 100-



500 mq/dm

3

 miqdarında olur. Yağ turşularının doymuş efirlərin-



dən etilasetat üstünlük təşkil edir. Onun miqdarı 30-200 mq/dm

3

 



arasında dəyişir.  

Üzüm şirəsi və şərabda suda həll olan vitaminlərdən B qrupu, 

P,  C  vitaminləri,  yağda  həll  olan  vitaminlərdən  tərkibində  A 

provitamini olan karotinoidlər rast gəlinir.  

Şirə  və  şərabda  olan  üzvi  birləşmələrlə  yanaşı,  1,5-3  q/dm

3

 



miqdarında mineral maddələr də tapılır.  

Şərabın  kimyəvi  tərkibi,  orqanoleptiki  keyfiyyəti  və  tipik 

xüsusiyyətləri  üzümün  becərildiyi  torpaq-iqlim  şəraitindən, 

relyefdən, yüksəklik və aqrotexniki üsullardan, eləcə də onun emal 

üsullarından və şərabın hazırlanmasından asılıdır.  

 

2.1.5. 

Üzüm, şirə

 v

ə

 

şərabın qida 

d

ə

y

ə

ri 

 

İndi üzümlə müalicə geniş yayılmaqla, ampeloterapiya adı ilə 

tanınır. Hələ XII əsrdə dahi Nizami Gəncəvi üzümün qora vaxtı 

ondan  alınan  şirəni,  yəni  abqoranı  “tutiya”  adlandırırdı.  Hazırda 

“Az-Granata” MMC-də yetişməmiş üzümdən içki hazırlanmasının 

sənaye  texnologiya  işlənilmişdir.  Abqora  yüksək  qida  və 

müalicəvi xüsusiyyətləri seçilən içkilərdəndir (şəkil 2.5). Deməli, 

üzümün qida və müalicəvi xüsusiyyətləri üzüm şirəsində, şərabda 

və ondan alınan digər məhsullarda da saxlanır. 

Üzüm  şərabları  qida  və  müalicə  əhəmiyyətindən  başqa 

antiseptik  və  bakterisid  təsirə  də  malikdir.  Qırmızı  şərablar  ağ 

şərablara nisbətən daha çox antiseptik xassə daşıyır ki, bu onların 

tərkibində  polifenolların  -  qırmızı  rəngləyici  maddələrin  və 

aqlükonların miqdarı ilə əlaqədardır. E.Hanzenə görə bu maddələr 

bakteriyalara standart fenol məhlulundan (1:10000) daha öldürücü 


142 

təsir gücünə malikdir. 

 

 

Şə



kil 2.5. Abqora 

 

 Böyük  alim  və  təbib  İbn  Sina  vaxtilə  şərabdan  müntəzəm 



istifadə  etmiş,  «köhnə  şərab  bədəni  qidalandırır»  deyə  şərab 

içməyi məsləhət görmüş və hətta bəzi xəstəlikləri şərabla müalicə 

etmişdir.  O,  cavanlara  nisbətən  yaşlıların  daha  çox  şərab  qəbul 

etmək  imkanına  malik  olduğunu  və  şərabın  yaşlılara  qüvvət, 

cavanlara isə zəiflik gətirdiyini xüsusi qeyd etmişdir. 

Məşhur  Azərbaycan  alimi  və  təbib  Kafiəddin  Ömər  ibn 

Osman  (XI-XII  əsrlər)  Şamaxının  Məlhəm  kəndində  tibb 

mədrəsəsi və onun nəzdində müalicəxana açmışdı. Burada üzüm 

və  şərabdan,  müxtəlif  xəstəliklərin  müalicəsində  istifadə 

olunmuşdur. Məsələn, qulaq ağrısını müalicə etmək üçün şirin nar 

dənələrini  şərabda  qaynadır  və  həvəndəstədə  yumşalınca 

döydükdən  sonra  alınan  məlhəmi  qulağa  qoyurdular.  Böyrək 

xəstəliyini müalicə etmək üçün isə bişmiş balqabaq, yaxud kökün 

üzüm şirəsi ilə yeyilməsi məsləhət görülürdü. 

Orta əsr mənbələrində göstərilir ki, xəstə insanlar şərabı hər 


143 

gün lakin çox az miqdarda – bir-iki stəkan, bəzən isə daha az yarım 

stəkan,  hətta  bir  qaşıq  mıqdarında  içməlidirlər.  Hər  şey  konkret 

xəstəlikdən və həkimin müəyyən etdiyi müalicə üsulundan asılıdır. 

Respublikamızda  istehsal  olunan  yüksək  keyfiyyətli  desert 

şərablardan  (Azərbaycan,  Qara  çanax,  Mil  və  s.)  indi  də  xalq 

arasında  qanazlığına  və  bir  sıra  digər  xəstəliklərə  qarşı 

müvəffiqiyyətli vasitə kimi istifadə edilir. 

1990-cı  illərdə  ABŞ-da  fransız  paradoksu  adlandırılan 

tədqiqatların  nəticəsi  xalqa  çatdırıldı.  Burada  aparıcı  Amerika 

telejurnalisti  M.Seyferin  “Fransızların  daha  çox  siqaret 

çəkmələrinə, yağlı yeməklər yemələrinə və aerobika ilə pis məşğul 

olmalarına  baxmayaraq,  amerikalılara  nisbətən  2,5  il  çox 

yaşamaları  və  40%  ürək-damar  xəstəliklərinə  az  tutulmalarının 

səbəbi  nədir?”  sualına  Boston  universitetinin  professoru 

R.Elliotun  cavabı  sadə  olmuşdu:  fransızların  uzun  ömürlüyünün 

sirri  –  yemək  zamanı  müntəzəm  şəkildə  qırmızı  şərablardan 

istifadə  etmələridir.  Məlumdur  ki,  həmin  şərabların  tərkibində 

dəyərli  polifenolların  yüksək  miqdarı  qan  damarlarını  və  ürək 

toxumasını  oksidləşdirici  proseslərin  əks  təsirindən  qoruyur. 

Veriliş və sonrakı çoxsaylı nəşrlər fransız paradoksuna və Aralıq 

dənizi  ölkələrinin  qidalanmasına  (pəhrizinə)  canlı  marağa  səbəb 

oldu.  Aralıq  dənizi  ölkələrinin  qidalanmasında  isə  ilk  növbədə 

onların həyat tərzi, fiziki fəallığı, təzə meyvə və tərəvəz, paxlalılar, 

dənlilər,  yağlı  olmayan  süd  məhsulları,  balıq  və  yeməklə  şərab 

qəbulu əsas yer tutmuşdur.  

Təəssüf  ki,  fransız  paradoksu  yalnız  qırmızı  şərabların 

istifadəsinin əlverişli təsirinə əsaslanırdı. Sonralar elm sübüt etdi 

ki,  belə  təsirə  eyni  zamanda  ağ  şərablar  da  malikdir.  Lakin  bu 

proses ağ şərabların biznesinə xeyli əks təsirini göstərmiş oldu.  

Çoxsaylı tədqiqatların nəticəsinə əsasən qeyd etmək olar ki, 

az  miqdarda  şərab  içilməsi  ürək-damar  xəstəlikləri  ilə  yanaşı, 

insult, tromboz, hiporteniya, infarkt, işemiya və başqa xəstəliklərə 

ləngidici təsir göstərir, soyuqlama proseslərinin səviyyəsini aşağı 

salır, arteriyaların genişlənməsini sürətləndirir, xeyirli xolestrolun 


144 

miqdarını  yüksəldir.  Məlum  olmuşdur  ki,  şərabın  təsir  etdiyi 

xəstəliklərin  siyahısı  hələ  tamamlanmamışdır.  Həkimlər  son 

vaxtlar  müəyyən  etmişlər  ki,  qırmızı  şərablar  ağ  ciyərlər  üçün 

xeyirli olub, artıq çəki ilə mübarizədə də ən yaxşı vasitədir. İtaliya 

stomotoloqlarının fikrincə, mötədil miqdarda şərab qəbulu kariyes 

üçün yaxşı antibakterial təsir göstərir. 

Alabama  Universiteti  (ABŞ)  alimlərinin  son  tədqiqatları 

(2007)  göstərir  ki,  qırmızı  şərablarda  olan  maddələr  xərçəng 

riskini  (xüsusilə  kişilərdə)  aradan  qaldırır.  İtaliya  alimləri 

müəyyən etmişlər ki, populyar qırmızı şərablar üçün üzüm sortları 

yüksək  miqdarda  yuxu  hormonu  –  melatominə  malik  olur. 

Missuri Universitetinin alimləri aydınlaşdırmışlar ki, qırmızı şərab 

insanları  bir  çox  xəstəliklərdən,  xüsusən  qida  məhsullarında 

məskunlaşmış xəstəlik törədici bakteriyalardan müdafiə edə bilir.  

Qocalığın qabağını necə almalı sualı insanları çox qədimdən 

düşündürür. İspan alimləri bu suala tədqiqatlarla cavab tapmışlar. 

Onlar gənclik elekseri kimi qırmızı şərabı seçmişlər.  

2010-cu il üçün müəyyən olunmuş müalicəvi və xəstəliklərə 

qarşı  davamlı  beş  qidadan  biri  qırmızı  süfrə  şərabı,  digərləri  isə 

taxıl məhsulları, yağlı balıqlar, soya paxlası və yaşıl çaydır. 

Beynəlxalq  üzüm  və  şərab  təşkilatının  nəznində  “şərab  və 

sağlamlıq”  bölməsi  yaradılmışdır.  Burada  həkimlərin  iştirakı  ilə 

şərabın insan orqanizminə təsirinin öyrənilməsi ilə bağlı çoxşaxəli 

elmi-tədqiqat  proqramı  yerinə  yetrilir.  Hazırda  şərabla  müalicə 

(enoterapiya) dünyada geniş yayılmaqla insanların sağlamlığının 

bərpa olunmasında və onların cavanlaşdırılmasında şərab və şərab 

məhsullarından  istifadə  olunur.  Fransanın  gözəllik  və  şərabla 

müalicə institunda müalicə olunanlara qırmızı şərab vannası və s. 

müalicə üsulları tətbiq olunur. 

 

 

 



145 

2.1.6. 

Dünya ölkə

l

ə

rind

ə

 

şərabların təsnifatı 

 

 

2.1.6

.1. MDB ölkə

l

ə

ri  

 

Şərablar  bir  sıra  göstəricilərinə  görə  təsnifata  ayrıla  bilir. 



Bunlardan aşağıdakıları qeyd edə bilərik:  

İstifadə olunan xammala görə təsnifat:  

 

Üzüm şərabları (təmiz üzüm şirəsindən); 



 

Meyvə şərabları (alma, armud və s.); 



 

Giləmeyvə şərabları (bağ və meşə giləmeyvələri, həmçinin 



çəyirdəkli meyvələrdən – albalı, gavalı, ərik, şaftalı və s.); 

 



Bitki şərabları (qarpız, yemiş, dirrik bitkiləri, ağac şirələri 

və s.); 


 

Kişmiş  şərabları  (soluxdurulmuş  yaxud  qurudulmuş 



üzümdən). 

Hazırda enoloqların (şərabçılıq üzrə mütəxəssislər) çoxu belə 

bir  ümumi  fikirdədirlər  ki,  yalnız  üzümdən  hazırlanan  alkoqollu 

içkini şərab adlandırmaq olar. Qeyd etmək lazımdır ki, bu mövqe 

tənqidlərlə üzləşməkdədir. 

Üzüm şərablarının xammaldan asılı olaraq təsnifatı. Üzüm 

şərabları üzüm şirəsinin, əzintisinin və bütöv  giləsinin tamamilə 

və  yaxud bir qədər qıcqırdılmasından alınan alkoqollu içki olub, 

tündlüyü 8,5 h%-dən az olmamalıdır. Xüsusi tip şərablar etil spirti 

və  şərabçılıq  qanunvericiliyində  tətbiqinə  icazə  verilən  bir  sıra 

digər əlavələr qatılmaqla hazırlanır.  

Tam təsnifat yalnız üzüm şərablarına aid olub, digər şərablar 

(meyvə  yaxud  bitki)  adətən  primitiv  qaydada  hazırlanır,  yaxud 

istehsalat şəraitində az miqdarda buraxılır.  

Üzüm şərabları yalnız bir sortdan hazırlanırsa - bir sortlu və 

çoxlu  sortlardan  hazırlanırsa  –  çox  sortlu  şərablar  adlanır.  Bir 

sortlu üzüm şərablarının hazırlanmasında 15%-ə qədər digər üzüm 

sortu, yaxud şərab materialından istifadə etməyə icazə verilir.  

Çoxsortlu  şərablar  hazırlanma  üsuluna  görə  sepaj  və  kupaj 



146 

şərabları  kimi  fərqləndirilir.  Sepaj  şərabları  emala  müəyyən 

nisbətlərdə sortlar qarışığı şəklində daxil olan üzümdən hazırlanır 

(bir  neçə  sortun  qıcqırması).  Kupaj  şərabları  artıq  hazır  şərab 

materiallarının  (ayrıca  qıcqırdılmış  sortların)  qarışdırılmasından 

hazırlanır.  



Şərabların  rənginə  görə  təsnifatı  (Trio:  ağ,  çəhrayı  və 

qırmızı  şərablar).  Ən  sadə,  başa  düşülən  və  hamıya  aydın  olan 

təsnifat  rəngdən  asılı  olaraq  verilən  təsnifatdır.  Beləliklə,  ağ, 

çəhrayı və qırmızı üzüm şərabları fərqləndirilir (şəkil 2.6).  

 

 



 

Şə

kil 2.6

. Üzüm şərablarının təsnifatı (QOST 7208

-93) 

 

Ağ  şərablar  –  rəngi  yaşılvari  çalarlarla  açıq-samanıdan 

(cavan  turş)  tünd-kəhrəbaya  qədər  (desert  və  tündləşdirilmiş) 



147 

dəyişir.  Ağ  şərablar  uzun  müddətli  yetişdirilmədə  öz  rəngini 

dəyişir:  turşlar  tutqunlaşır  və  tünd-qızılı  rəng  alır;  desert  və 

tündləşdirilmişlər tünd-kəhrəba rəng alır. 

Ağ şərabların çox hissəsi «ağ» üzüm sortlarından hazırlanır. 

Lakin  bəzən  onlar  «qara»  yəni  «qırmızı»  adlanan  üzüm 

sortlarından  alınır.  Belə  sortların  rəngi  qırmızıdan  qaraya  qədər 

dəyişir.  Rəngli  üzüm  sortlarından  ağ  şərablar  hazırlandıqda  gilə 

əvvəlcədən rəng maddələri toplanmış qabıqdan ayrılır. 

Çəhrayı  şərablar  –  rəngi  açıq  çəhrayıdan  tünd  çəhrayıya  və 

açıq-qızılıyadək olur. Çəhrayı şərablar «qara» üzümdən, lakin bir 

çox  hallarda  «qara»  və  «ağ»  üzüm  sortlarının  qarışığından 

hazırlanır.  Bu  halda  ağ  şərablar  üçün  səciyyəvi  olan 

texnologiyadan istifadə olunur. 

Qırmızı  şərablar  –  bənövşəyi  çalarla  tünd-qızılıdan 

(cavanlarda) zərif üst qatında qəhvəyi kərpic çalarları ilə tünd-nar 

(yetişdirilmişlərdə)  rəngində  olur.  Uzun  müddətli  yetişdirmədə 

qırmızı şərabların rəng intensivliyi azalır və  yetişdirilən şərablar 

cavandan həmişə açıq rəngdə olur. 

Şərabın  rəngini  düzgün  müəyyən  etmək  üçün  kifayət  qədər 

güclü  işıq  mənbəyinə  və  onun  məxsusi  istiqamətlənməsinə  nail 

olunmalıdır.  Çox  vaxt  ağ  şərablar  yuxarıdan  düşən  şüalarla 

işıqlandıqda  tam  «şəffaf»  təsiri  bağışlasa  da  «işıq»  qarşısında 

baxdıqda onlarda bulanıqlıq yaxud digər nüanslar nəzərə çarpır. 



Yüklə 3,31 Mb.

Dostları ilə paylaş:
1   ...   7   8   9   10   11   12   13   14   ...   34




Verilənlər bazası müəlliflik hüququ ilə müdafiə olunur ©azkurs.org 2024
rəhbərliyinə müraciət

gir | qeydiyyatdan keç
    Ana səhifə


yükləyin