Dini dünyagörüşü - dünyagörüşün ikinci tarixi növüdür. Şüurun
gerçəkliyı ümumiləşdirərək anlayışlar vasitəsilə əks etdirməsi (məsələn, Allah, ruh,
axirət və s.) formalarından biridir, gerçəkliyin fövqəltəbii qüvvələrə inam əsasında
in`ikasıdır. Tarixi-sosial şərait üzündən din ibtidaı icma, quldarlıq və xüsusilə,
feodalizm dövründə ictimai şüurun bütün başqa formalarını öz təsirinə almış,
cəmiyyətın mənəvi dünyagörüşünün əsaslarını təşkil etmışdir.
Dini dünyagörüşə görə dünya ikili səciyyə daşıyır: «yer üzü», «bu dünya» -
təbii, hiss üzvlərimizlə duyulan dünya və «o dünya», fövqəltəbii, «göy üzü» -
fövqəlhissi dünya.
Dinə görə əsas, başlıca məqsəd ikincidir, birinci isə keçici və
müvəqqətidir.
Din insanın qeyri-adi təbii və sosial qüvvələr qarşısında acizliyi əsasında
yaransa da, müəyyən tarixi şəraitdə ümumbəşəri dəyərlər, sosial ədalət uğrunda
çıxış etmiş, normaların tənzimləyicisi funksiyasını yerinə yetirmişdir. İnsanların
əxlaq və davranışını, hissi tərzini və fikirlərini normalaşdırıb sistemə salan din,
cəmiyyətdə sosial-mənəvi tənzimetmənin, adət-ənənə və mənəviyyat normalanrın
hifz edilməsi və yaşadıqları nəsildən-nəslə verilməsinin mühüm vasitəsi kimi çıxış
etmiş və edir. Hazırda bəşəriyyətin yaşaması, sülh və sosial tərəqqi uğrunda,
müharibə əleyhinə fəal çıxış edən din özünün çoxsaylı hökm və mərasimləri
vasitəsilə insanlar arasında məhəbbət, xeyirxahlıq, dözümlülük, rəhmdillik, əl
tutmaq, vicdan, borc, ədalət və s. kimı bəşəri hissələri tərbiyə edir.
Dinləri monteist və panteist, ibtidai və müasir, milli və dünyəvi olmaqla
müxtəlif qruplara ayırmaq olar. İbtidai dinlər (animizm, fetişizm, magiya,
bütpərəstlik yə s.), politeist (çoxallahlılıq) dinlər, müasır dunya dinləri (xristianlıq,
islam, buddizm və s.), monoteist dinlər (xristianlıq, islam və s.) misal ola bilər.
Dini dünyagörüşü mürəkkəb struktura malikdir. Hər bir dinin strukturuna bu
ünsürlər daxildir: dini ideya və təsəvvürlər; dini hiss və əhval-ruhiyyə; dini
ayinçilik (kult) yə dini fəaliyyət. Bunlardan başqa, dini təsisatlar da vardır ki, (dini
icmalar, birliklər, kilsələr, məscidlər və s.), onların fəaliyyətindən yaranan
normalar, qaydalar və prinsiplər dinı dünyagörüşü sistemində mühüm yer tutur.