8) Çimən məhəlləsi. Naxçıvan şəhərinin şimal-şərq hissəsində Bəktaş arxı, Cığatay və Qoçüstü
məhəllələri arasında olaraq, indiki M.Ordubadi və Y.Məmmədəliyev küçələri ərazisindədir. Məhəllənin
ərazisinin çox hissəsində yeraltı sular üzə çıxmasından təbii çimənlik əmələ gəlmiş və əhalinin otlaq yeri
olmuşdur.
Altmış-yetmişinci illərdə ərazidə yeraltı drenaj kanallar çəkilməsi nəticəsində, qrunt suları azalmış və
əhali boş qalmış yerlərdə məskunlaşmışdır. Keçən əsrdə məhəllədə xeyriyyəçi Şahbazağa Kəngərli
tərəfindən kəhriz arxı çəkdirilmiş və çoxillik tut, ərik, qoz və başqa meyvə ağacları əkilmişdir.
9) Dabbaqxana məhəlləsi. Naxçıvanda qədim məhəllələrdən olaraq ərazidə sənətkarlıq (dəri
arşılamaq, çarıqçılıq, göndən hazırlanan təsərrüfat alətləri) inkişaf etdirilmişdir. Məhəllədə Dabbaqxana
çeşməsi dövrümüzədək qalaraq suyundan suvama və buz hazırlanmasında istifadə olunardı.
Məhəllə indiki şəhidlər məzarlığının cənub hissəsində olaraq, orada Muxtar Respublika Meteoroloji
Stansiyası fəaliyyət göstərmişdir. Ərazidə IX əsrdən qalma Buzxana tarixi mədəniyyət abidəsi vardır.
Məhəllədə əhali seyrək yaşasa da, çoxillik tut ağacları əkmişlər.
10) Dəmirçilər məhəlləsi. Qədim məhəllə Naxçıvan şəhərinin Firdovsi küçəsinin başlanğıcından
“Pirqəmiş məhəlləsi”nədək uzanıb gedir.
Keçən əsrin əvvəllərində məhəllədə onlarca dəmirçixana kürələri fəaliyyət göstərmişdir. Şəxsi
həyətyanı sahələrdə tut, ərik, albalı və başqa ağaclar əkilib becərilir.
11) “Dizə” məhəlləsi. Ərazi, Naxçıvan şəhərində qədim məhəllələrdən biri olmuşdur. Məhəllənin
ərazisi Naxçıvanın Elm Mərkəzinin (keçmiş şəhər 1№li məktəb) binasından indiki şəhər Avtovağzal
binası ərazilərinədək olmuşdur.
“Dizə” toponimi yığıntı, yığışma sözündən olmaqla buraya əvvəllər ətraf kəndlərin əhalisi gələrək
məskunlaşmışlar. Məhəllə ərazisində kəhriz quyuları ilə suvarılan təsərrüfatlarda meyvə ağacları ilə
bərabər tərəvəz bitkiləri də becərilir.
12) Xıncab məhəlləsi. Naxçıvan şəhərində 60 illik məhəllə adlarından biridir. İndiki 1№li məktəbin
ətrafındakı çökək relyefli ərazidən ibarətdir.
Məhəllədə əkin torpaqlarını suvarmaq üçün kəhrizlər vardır ki, onları keçmişdə xeyriyyəçi Kərbəlayi
Musa (1856-1924) çəkdirmişdir. Ərazidəki şəxsi təsərrüfat sahələrində meyvə ağacları əkilmişdir.
13) Xoylu (Xoşulu) məhəlləsi. Naxçıvan şəhərində qədim məhəllə adlarındandır. “Qızlar
bulağı”ndan başlayaraq “Xandiki”nin aşağısı həmin məhəllə əraziləridir.
Əvvəllər oradakı əhali Bazar çayı üstündəki su dəyirmanlarını işlədər və göy-göyərti əkib
bəcərməklə məşğul olardılar. Məhəllədə çoxillik tut, ərik, qoz ağacları ilə bərabər kol bitkilərindən nar,
əncir də becərilir.
14) Kəngərli (Atabəylər) məhəlləsi. Naxçıvan şəhərində qədim məhəllərdən biri olaraq, Orta
əsrlərdə Naxçıvan ərazilərində Mərkəzi Asiyadan gəlmə Kəngərli tayfalarının məskunlaşmasından
yaranmışdır.
Keçmişdə şəhərdəki Qala məhəlləsinin şimal əraziləri Kəngərli məhəlləsi adlanırdı. Ərazidə kəhriz
quyuları da olmuşdur. Məhəllə ərazisi park olduğundan orada ardıc və gül kolları əkilmişdir.
15) Gomayıl məhəlləsi. Naxçıvan şəhərindəki Sarvanlar məhəlləsinin sol ərazisindədir.
Həmin məhəllə sakinləri İrəvan elindən (Dəvəli-Üçkilsə) köçüb gələn soydaşlarımız olmuşlar.
Məhəllə sağ tərəfdən “Qızlar bulağı”na söykənmiş, Bazar çayı ilə gur sulu çeşmələri əkin yerlərinin
suvarılmasına şərait yaradırdı. Bu məhəllədə çoxillik tut ağacları ilə bərabər nar, əncir, zirinc və başqa kol
bitkiləri də əkilib becərilir.
10
16) Qala məhəlləsi. Naxçıvan şəhərindəki qədim məhəllə Atabəylərlə Dabbaqxana məhəllələri
arasında olmuşdur. Haliyyədə məhəllədəki qədimdən qalma dustaqxana binasının yerində “Heydər
bulağı” abidəsi qurulmuşdur. Məhəllə ərazisi park olduğundan orada həmişəyaşıl kollar və qızıl güllər
əkilmişdir.
17) Qaraağac məhəlləsi. Naxçıvan şəhərində qədim məhəllə ərazisidir. Həmin ərazi indiki şəhər
8№li orta məktəblə Milli Təhlükəsizlik Nazirliyi binaları arasında olmuşdur.
Məhəllədəki qaraağaclıq bağı Kərbəlayi Musanın(1856-1924) şəxsi mülkü olmuş, yerli dülgərlər
həmin ağaclardan kənd təsərrüfatında və məişətdə işlədilən alətlər yonub hazırlayırdılar. Haliyyədə
ərazidəki “Qarabağ meydanı” ətrafında qızıl güllər əkilmişdir.
18) Qoçüstü məhəlləsi. Naxçıvan şəhərində qədim məhəllələrdən biri olmuşdur. Məhəllənin ərazisi
indiki Kazım Qarabəkir Paşa məscidinin ətrafında olmuşdur. Məhəllə ərazisində sonrakı illərdə
sürüşməyə məruz qalmış Anzır kəndi əhalisi məskunlaşmış və şəxsi təsərrüfatlarında meyvə ağaclarından
tut, ərik, alma və s. əkmişlər.
19) “Qurdlar” məhəlləsi. Naxçıvan şəhərində qədim məhəllə adıdır. Əvvəlki illərdə “Bəktaş
arxı”nın suları həmin məhəllə ərazisindəki əkin yerlərini suvarardı. Ərazi Şahab, Qoçüstü məhəllələri
arasında qalaraq orada çoxillik tut ağacları əkmişlər.
20) Pirqəmiş məhəlləsi. Naxçıvan şəhərindəki qədim məhəllədə Pirqəmiş məscidi də vardır.
Məscidin ətrafında yeraltı suların üzə çıxmasından qamışlıq əmələ gəlmişdir. Məhəllədə çoxillik tut, ərik,
qoz, armud və başqa ağaclar əkilib becərilir. Əvvəllər Bazar çayından əraziyə “Söyüdlü arx” ilə su axıb
gələrdi.
21) Sallaqxana (Çuxur) məhəlləsi. Naxçıvan şəhərində qədimdən qalma məhəllə şərqdən Sarvanlar,
şimaldan Xıncov məhəllələri ilə qonşudur.
Əvvəllər məhəllədə əsasən qəssablar, faytonçu və yükdaşıyanlar yaşayardılar.
Məhəllənin coğrafi relyefi “çuxur” formasında olduğundan əraziyə “Çuxur” məhəlləsi də deyirlər.
Ərazidə tut, ərik, alma, alça ağacları ilə bərabər nar kolları da əkilərək çeşmə suları ilə əkinlər suvarılır.
22) Sarvanlar məhəlləsi. Naxçıvan şəhərində qədim məhəllələrdən biridir. Sarvanlar (sarban) sözü
karvanbaşçı, dəvəçi mənasındandır. Məhəllə şimaldan Sallaqxana, cənubdan Gomayıl məhəlləsi ilə
birləşmişdir. Məhəllə sakinləri şəhərdə iyirminci əsrin 40-50-ci illərinədək dəvəçiliklə, arabaçı və
faytonçuluqla məşğul olmuş şəxsi təsərrüfat sahələrində isə tut, ərik, qoz ağacları ilə bərabər nar kolları
da əkmişlər.
23) “Təbriz meydanı” məhəlləsi. Naxçıvan şəhərində Zaviyə məscidinin yanında XVIII əsrdə
yaradılmışdır. Məhəllədə təbrizli sahibkarların baqqal və parça dükanları olmuşdur Ərazidən keçən Bazar
çayının kənarlarında çoxillik ağaclar əkilmişdir.
24) Əlixan məhəlləsi. Naxçıvan şəhərində qədim məhəllələrdən olaraq, Bəydaş, Cıdıllı, Çimən və
Cığatay məhəllələri arasındadır. Çox güman ki, məhəllənin adı orada yaşamış xeyriyyəçi Kərbəlayi
Əlixan Kəngərlinin(1888-1935) adı ilə bağlı olmuşdur.
Ərazidən Bazar çayı ilə çeşmələr axıb keçdiyindən orada çoxillik tut, qaraağac , qoz, çinar, qələmə
ağacları ilə bərabər bəzək kol bitkiləri də əkilmişdir.
25) Zaviyə məhəlləsi. Naxçıvan şəhərində Təbriz küçəsi ilə şəhid A.Tarverdiyev küçələrinin
kəsişdiyi yerdə “Zaviyə məscidi” binası vardır. Həmin məscidlə əlaqədar binanın cənub-şərq hissəsindəki
ərazilər Zaviyə məhəlləsi adlandırılmışdır. Məhəllədə daha çox tut ağacları əkmişlər.
26) Şahab məhəlləsi Qədim məhəllə “Qurdlar”, Pirqəmiş və Anbar məhəllələri arasında yerləşərək,
Bazar çayından axan “Söyüdlü arx”ın qurtaracağındadır. Məhəllənin toponimi də həmin su arxı ilə
əlaqədar olmuşdur ki, “uzun su arxı” sözündən götürülmüşdür. Ərazidə tut, qoz, ərik, alma, alça ağacları
əkilib becərilir.
11
Son illərdə Naxçıvan şəhərindəki məhəllələrdə abadlıq və yenidən qurma işləri sürətlənmiş Naxçıvan
MR Ali Məclisi rəhbərliyinin diqqət və qayğısı nəticəsində şəhər yaşıllaşmış küçə və meydançalarda
dekorativ kollar əkilmişdir. Naxçıvan zəhmətkeşləri iməcliklər keçirərək küçələrdə çinar, akasiya,
nərbənd ağacları, həmişəyaşıl ardıc kolları ilə bərabər ətirli qızılgüllər də əkmişlər.
12
Torpağı sevməyən vətəni sevməz.
Məhəmməd peyğəmbər.
Relyefi, geomorfoloji quruluşu.
Naxçıvan MR geomorfoloji quruluşu A. Antonov, B. Budaqov, M. Müseyibov, S. Babayev və b.
tərəfindən öyrənilmişdir.
Naxçıvan MR-sı öz geomorfoloji quruluşuna görə əsasən gətirmə konuslarından və Araz çayı
yatağına yaxın zolaqda isə çay terraslarından yaranmış relyefdən ibarətdir. Bu qurşaq bütöv bir halda
olmayıb, Muxtar Respublika daxilində bir neçə yerdə Dərələyəz və Zəngəzur dağlarının meredian
istiqamətində uzanan qolları və yüksəklikləri vasitəsilə bir sıra maili düzənliklərə ayrılır. Həmin
düzənliklərdə Naxçıvan MR-in suvarmaya əsaslanan əsas əkin sahələri yerləşir və bu düzənlik Naxçıvan
MR-in əsas kənd təsərrüfatı məhsullarının istehsal mənbəyi sayılır.
Naxçıvan MR-in ərazisi bir sıra maili düzənliklərdən ibarətdir. Onlar bir-birindən bir çox
xüsusiyyətlərinə görə fərqlənirlər.
Sədərək maili düzənliyi: Muxtar Respublikanın şimal qərbində yerləşən Sədərək düzü cənubdan
Arazla, şimal qərbdən isə Saraybulaq dağlarının cənub-şərq ətəkləri ilə əhatələnir. Düzənliyin orta
yüksəkliyi 930 m olmaqla iki terrasdan ibarətdir. Birinci terras Sədərəyin şimal-şərqində qalıq halında,
ikincisi isə qum buzlaq çöküntüləri ilə örtülmüşdür. Münbit torpağa malik olan bu düzənlik Naxçıvan
MR-in kənd təsərrüfatında mühüm rol oynayır.
Şərur maili düzənliyi: Şərur maili düzənliyi Arpaçayın gətirmə konusundan ibarətdir. Bu
düzənlik Vəlidağ-Dəhnə yüksəkliyindən Qarabağlar – Qıvraq tirəsinədək uzanaraq Arazboyu düzənliyin
böyük bir hissəsini tutur. Dəniz səviyyəsindən 780-850 m mütləq yüksəklikdə yerləşməklə Araz çayı
boyunca 14 km enində və 30 km uzunluqda olan bir ərazidə uzanır.
Dağətəyi maili düzənlik olan Şərur düzənliyi cənub-şərqə doğru Qaraçoban, Tənənəm və
Qarabağlar- Qıvraq kimi daha kiçik maili düzənliklərə bölünür. Şərur düzənliyi tamamilə əkinçilik zonası
olub, başdan-başa kənd təsərrüfatında istifadə edilir.
Böyükdüz maili düzənliyi: Şərur düzündən şərqdə Qarabağlar-Xok-Tazı uçan yüksəkliyi ilə
Duzdağ tirəsi arasında Böyükdüz düzənliyi yerləşir. Bu düzənliyin orta yüksəkliyi 800 m-ə qədərdir.
İqlimin və hidroloji şəraitin təsiri nəticəsində Böyükdüz su mənbələrindən məhrum olmaqla təbii
şoranlaşmaya məruz qalmışdır. Düzənlik əkinçilikdə az istifadə edilir. Buna səbəb yuxarıda deyildiyi
kimi təbii şorlaşma və suvarma suyunun olmamasıdır.
Kəngərli maili düzənliyi: Kəngərli maili düzənliyi (platosu) Böyükdüz maili düzənliyinin şimal-
qərbində yerləşir. Bu düzənliyin eni 8-10 km olub, şimal-şərqdən cənub-qərbə doğru 14 km-lik bir
məsafədə uzanır və dəniz səviyyəsindən 800-1300 m hündürlükdə yerləşir. Düzənliyin orta hissəsi zəif
parçalanmışdır. Kəngərli düzü zəif su təminatı olan düzənliklər sırasına aiddir. Ərazidə çay şəbəkəsinə
təsadüf olunmur. Su təchizatı yeraltı sular hesabına təmin olunur. Suyu qismən çox olan yerlərdə
əkinçilik, az olan hissələrində isə otlaq sahələri kimi istifadə olunur.
Naxçıvan maili düzənliyi: Naxçıvan maili düzənliyi Muxtar Respublikanın ən böyük
düzənliklərindən biri olub, Arazboyu maili düzənliyin böyük bir hissəsini təşkil edir. O, qərbdən Cəhri-
Duzdağ tirəsi, cənub-qərbdən Araz çayı , cənub-şərqdən Nehrəm-Ərəzin yüksəkliyi, şimali-şərqdən
Sirab, Nəhəcir, Xaçaparaq xətti üzrə Sarıdağ-Nəhəcir və Qırxlar dağının ətəkləri ilə əhatə olunmuşdur. Bu
düz Naxıvançay və onun aşağı axınındakı qolları bir sıra təpəliklər, yarğanlar və dərələrlə parçalamışdır.
Naxçıvan maili düzənliyi əsasən Naxçıvan çayın və onun qollarının gətirmə konusu çöküntülərindən
əmələ gəlmişdir.
Naxçıvan düzünün mütləq hündürlüyü 760 m-dən 1100 m-ə qədər olub, sahəsi 320 km
2
–dən
artıqdır. Bu düz başlıca kənd təsərrüfatı zonası olmaqla, qədim suvarma əkinçiliyinin inkişaf etdiyi
ərazilərə aiddir. O, Babək rayonu ərazisinin əsas hissəsini təşkil edir.
Sust maili düzənliyi: Sust maili düzənliyi dəniz səviyyəsindən 1000-1300 m hündürlükdə
yerləşib, ərazisi IV dövrün kiçik çaylar (yayda tamamilə quruyan) və xüsusən sel çöküntülərindən təşkil
olunmuşdur. Bu düzənlik Çalxanqala, Xıncab, Təzəkənd kəndlərindən cənuba olan ərazilərin əsas
13
hissəsini əhatə edir. Düzənliyin şimali-qərbində olan Anabad və Qaraquş dağlarından formalaşan sellər
düzənliyin mərkəzinə qədər gəlir. Ona görə də ərazidə sel gətirmə çöküntüləri üstünlük təşkil edir.
Sust maili düzənliyinin su təminatı olduqca zəifdir. Suvarma və içmək məqsədi ilə yalnız kəhriz
sularından istifadə edilir. Təəsüflə demək olarki, kəhrizlərə qarşı laqeydlik sonda Sust kəndinin boşalması
ilə nəticələnmişdir. Bu gün kənd təsərrüfatına yararlı olan torpaq sahələri su çatışmazlığından istifadədən
kənarda qalır.
Culfa maili düzənliyi. Arazboyu düzənlikdə Əlincə çayın aşağı axınının sol sahilindən
başlayaraq, şərqdə Yaycı düzünədək, şimalda isə Darıdağın ətəklərinədək olan hissələri əhatə edir. Bu
düzənlik Araz çayı səviyyəsindən başlayaraq, 1200 m mütləq yüksəkliyə qədər davam edir. Düzənlikdən
əkin sahəsi kimi az istifadə olunur. Əsas səbəbi ərazidə suvarma suyunun çatışmaması və düzənliyin bəzi
sahələrinin daşlarla örtülü olmasıdır.
Yaycı düzənliyi. Bu düzənlik Qaradərə çayının gətirmə konusundan ibarət olub, şimaldan
cənuba doğru 10-12 km uzanır. Düzənliyin ən enli yeri 5 km olmaqla, dəniz səviyyəsindən 720-960 m
hündürlükdə yerləşir. Yaycı düzü Kərimqulu Dizə kəndindən şimal-qərb istiqamətinə dönərək,
Qapıqabağı düzənliyinə qovuşur.
Bu düzənlik əsasən allüvial-prollüvial çöküntülər ilə örtülmüşdür. Ərazinin 1000 hektara yaxın
torpaq sahəsi suvarılaraq, əkinçilikdə istifadə olunur. Burada da suvarma suyu təminatı zəifdir. Gilan
çaydan çəkilən Yaycı arxı suvarma dövrü yeganə etibarlı su mənbəyi rolunu oynayır.
Ordubad maili düzənliyi. Zəngəzur silsiləsinin cənub-qərb ətəklərindən Əylis, Ordubad və
Gənzə çayları vasitəsi ilə gətirilən allüvial–prollüvial çöküntülərdən əmələ gəlmiş və sonda
mürəkkəbləşərək Arazboyu sahəni əhatə edərək Əylis və Ordubad maili düzənlikləri yaranmışdır.
Düzənliyin səthi daşlı, çınqıllı olub allüvial çöküntülərlə örtülmüşdür.
Ordubad maili düzənliyi Əylis, Ordubad, Gənzə çaylarının, Dəstə maili düzənliyi isə
Vənəndçayın və Düylünçayın gətirmə konuslarından təşkil olunmuşdur. Çayların gətirdikləri sel
çöküntüləri şərq hissədə Araz çayına qədər gəlib çatır. Əylis çayının gətirdiyi çöküntülər digər çayların
gətirdiyi çöküntülərə nisbətən daha çox və iri daşlıdır.
Qeyd etmək lazımdır ki, Arazboyu düzənlik geoloji dövr ərzində çökmə suxurlardan yaranmış,
sonrakı dövrlərdə onun səthi bu düzənliyə çıxışı olan çayların və selovlların gətirdiyi allüvial–prollüvial
çöküntülərlə mürəkkəbləşmişdir.
14
Faydasız elm, lazımsız əşya kimidir.
Məhəmməd peyğəmbər(s.ə.s.).
İqlim
Naxçıvan Muxtar Respublikanın iqliminin tədqiqində İ. V. Fiqurovski, Ə.M.Şıxlınski, Ə. A.
Mədətzadə, P. Mirzəyev və başqalarının xidmətləri olmuşdur.
Naxçıvan MR-in özünəməxsus iqlim şəraiti vardır. Bu iqlim özünün kəskin kontinentallığı ilə
Azərbaycanın digər ərazilərinin iqlim xüsusiyyətlərindən fərqlənir. Ə. M. Şıxlınski Naxçıvan MR-in
iqlimini tədqiq edərək, burada üç iqlim tipi ayırmışdır ki, onun da yalnız biri Arazboyu maili düzənliyə
aid edilmişdir.
Orta Arazboyu düzənlikdə yayı quraq keçən soyuq yarımsəhra və quru çöl iqlim tipi hökm sürür.
Bu iqlim tipi Muxtar Respublikada 1000-1200 m yüksəkliyə qədər olan ərazini əhatə etməklə, az və zəif
nəmlənmə şəraiti ilə, sərt və qarlı qışı ilə səciyyələnir. Burada günəşli saatların illik miqdarı 2600-2800
saat, günəş radiasiyası isə 140-160 kkal/ sm
2
–dir.
Muxtar Respublikada təbii şəraitin mürəkkəbliyi Arazboyu düzənlikdə və dağətəyi zonada
iqlimin sərt və quraq keçməsi ilə nəticələnmişdir. Yəni Arazboyu düzənlik hər tərəfdən dağlarla əhatə
olunduğundan regionun digər ərazilərindən fərqli olaraq burada iqlim tipi kəskin kontinentallığı ilə
seçilir. Əraziyə daxil olan hava kütləsi düzənlik üzərində uzun müddət qala bilir. Bunun nəticəsində
temperaturun yayda həddən çox yüksəlməsinə, quraqlığın yaranmasına və qışda isə havaların kəskin
soyumasına, güclü şaxtaların yaranmasına gətirib çıxarır. Çoxillik müşahidələrdən aydın olmuşdur ki,
Arazboyu düzənlikdə temperatur yayda 40-43°C, qışda isə –32°C-yə qədərdir.
Arazboyu düzənlikdə havanın orta illik temperaturu 12-14°C, ilin ən soyuq ayının (yanvar) orta
aylıq temperaturu mənfi 6-10°C, ən isti ayın (iyul) orta aylıq temperaturu isə 24-28°C-dir. Yuxarıda
deyilənlərdən aydın olur ki, Arazboyu düzənlik zonada istər orta aylıq (yanvar, iyul) və istərsə də havanın
minimum və maksimum temperaturu arasında fərq çox kəskindir. Burada iqlimin kontinentallıq əmsalı
80-dən çoxdur. Müşahidə edilən temperatur amplitudası 70 dərəcədən artıqdır. Termik şəraitin isti və
soyuq dövrlərdə belə kəskin dəyişməsi, səth örtüyünün formalaşmasına, kontinental qurşağa xas olan
torpaq və bitki örtüyünün yaranmasına səbəb olmuşdur.
Naxçıvan MR ərazisində yağıntılar qeyri-bərabər paylanmışdır. Bu fərq düzənlik və dağlıq
ərazilərdə özünü daha aydın göstərir. Belə ki, Arazboyu və dağ ətəyi maili düzənlikdə yağıntılar daha az,
yüksəklik artdıqca isə bu göstərici qismən çoxalır.
Arazboyu maili düzənlikdə orta illik yağıntının paylanması da eyni dərəcədə deyildir. Orta illik
yağıntının miqdarı Culfa da 215 mm, Dərvişlərdə 220 mm, Naxçıvanda 251 mm, Ordubadda 276 mm,
Qıvraqda isə 210 mm-ə bərabərdir. Göründüyü kimi, maili düzənliyin ayrı-ayrı hissələrində ən az yağıntı
Qıvraqda ən çox yağıntı isə Ordubadda müşahidə olunur.
Yağıntıların miqdarı ancaq şaquli istiqamətdə deyl, həm də üfüqi istiqamətdə yəni qərbdən şərqə
doğru da dəyişir. Belə ki, Arazboyu düzənliyin qərb hissəsində təxminən 900 m mütləq yüksəklikdə
düşən 250 mm orta illik yağıntı ərazinin şərqində 700 m mütləq yüksəklikdə başqa sözlə düzənliyin Dəstə
və Ordubad düzlərində müşahidə edilir.
Termik rejimin yüksəkliyinin təsirinin nəticəsi olaraq Arazboyu düzənlik ərazidə mümkün
buxarlanma 1200-1400 mm arasında tərəddüd edir. İsti dövrün mümkün buxarlanması illik mümkün
buxarlanmanın əsas hissəsini təşkil edərək 60-70 %-ə çatır. Bu isə Qafqaz regionunda ən yüksək
göstəricidir.
Naxçıvan MR-in iqliminə təsir edən amillərin biri də küləkdir. Burada müşahidə edilən küləklərin
əksəriyyəti yerli küləklərdir. Onların istiqaməti çox hallarda mürəkkəb relyef quruluşundan asılı olur.
Bəzən isə əraziyə müxtəlif tip hava kütlələrinin daxil olması nəticəsində bu ümumi qanunauyğunluq
pozulur.
Yanvar
ayında Arazboyu düzənlikdə şimal küləkləri 20-30% təşkil edir. İyun-avqust aylarında
qərb və cənub-qərb küləkləri 30-70%-ə şimal-şərq və şərq küləkləri isə 0-4%-ə çatır.
15
Küləklərin istiqaməti Arazboyu düzənlikdə dəyişkəndir. Ərazidə ən güclü küləklər (xüsusilə iyul
–avqust aylarında) şərq küləkləri ən zəif küləklər isə şimal küləkləridir. Arazboyu düzənlikdə ilin soyuq
dövründə küləklərin sürəti 1-2 m/san, iyul-avqust aylarında isə 3-5 m/san təşkil edir.
16
Çaylar ana torpağın qan damarıdır...
Xeyriyyəçi Kərbalayı Musa.
Hidroqrafiya
Naxçıvan Muxtar Respublikanın hidroqrafiyasının tədqiqində S. H. Rüstəmov, X. C. Zamanov və
başqalarının xidmətləri olmuşdur.
Naxçıvan Muxtar Respublikasında səth sularının əsasını çaylar və göllər təşkil edir. Muxtar
Respublika səth sularının ehtiyatına görə Azərbaycan Respublikasının digər ərazilərindən geridə qalır.
Belə ki, ərazidə Araz çayı itisna olmaqla səth suları il ərzində 0,61 km
3
təşkil edir.
Naxçıvan Muxtar Respublikasında çay şəbəkəsi bərabər inkişaf etməmişdir. Naxçıvançaydan
qərbə olan zonada çay şəbəkəsi olduqca zəifdir. Ondan şərqdə isə Zəngəzur dağlarından axan çaylar
nisbətən sıx şəbəkə təşkil etsə də həmin çaylar az suludur. Professor S. H. Rüstəmovun hesablamalarına
görə ərazinin əsas çaylarının ümumi uzunluğu 1750 km, çay şəbəkəsinin sıxlığı isə 0,33 km/km
2
-dir.
Naxçıvan MR-in çaylarında axımın il ərzində paylanması fəsillər üzrə müxtəlifdir. Muxtar
Respublikanın çaylarının əsas qida mənbəyini təşkil edən qar iyunun axırınadək, bəzən isə iyuladək
tədricən əriyərək çayların səviyyəsini sabit saxlayır. Buna görə də çaylar apreldən iyunun axrlarınadək
bolsulu olur. Çayların az sulu vaxtı iyul-sentyabr aylarına düşür ki, bu dövrdə də onların əsas qida
mənbəyini yeraltı sular təşkil edir.
Çay suları təsərrüfatda mühüm əhəmiyyətə malikdir. Quraq iqlimə malik olan Naxçıvan diyarında
əkinçiliyi suvarmasız təsəvvür etmək qeyri mümkündür. Bununla əlaqədar olaraq çay sularından istifadə
etmək üçün Muxtar Respublikada suvarma sahəsində bir sıra tədbirlər həyata keçirilmişdir. Belə ki,
mühüm əhəmiyyət kəsb edən çaylar üzərində müxtəlif həcmdə su anbarları və sututarlar yaradılmış,
kanallar çəkilmiş, su nasos stansiyaları tikilib istifadəyə verilmişdir.
Nisbətən yaxşı inkişaf etmiş çay şəbəkəsi, Naxçıvançaydan şərqə olan regionu, yaxud Zəngəzur
silsiləsinin cənub-qərb yamaclarından axan çayları əhatə edir. Onun inkişafına mürəkkəb kompleks fiziki-
coğrafi amillər təsir göstərir ki, bu da öz növbəsində çay hövzələrinin yüksəklik vəziyyəti ilə əlaqədardır.
Yüksəkliyin çoxalması ilə çay şəbəkəsinin sıxlığı da artır. Aşağı Arazboyu zonada isə çay şəbəkəsinin
sıxlığının azalması müşahidə edilir və 0,20 – 0,40 km / km
2
təşkil edir.
Naxçıvan MR ərazisi kiçik dağ çayları ilə zəngindir. Burada çayların sayı 400-ə çatır. Onlardan
334-nün uzunluğu 5 km-ə qədər, 31-ninki isə 6-10 km, 24-nünki 11-25 km, 7-ninki 26-50 km, 3-nünki
(Naxçıvançay, Əlincəçay, Gilançay) 51-100 km, 1-ninki (Şərqi Arpaçay) isə 100 km-dən artıqdır (S. Y.
Babayev, 1999)
Azərbaycanın digər əraziləri kimi, Naxçıvan MR-in müasir hidroqrafik şəbəkəsi də uzun dövr
ərzində əmələ gəlmiş və bir sıra dəyişikliklərə məruz qalmışdır. Düyülümçay, Vələndçay, Əylisçay və
digər hövzələrdə qədim çay dərələri qalıqlarının tapılması, hidroqrafik dəyişməyə parlaq misaldır.
Hidroqrafik
şəbəkə təbii proseslərin və insanların təsərrüfat fəaliyyətinin təsiri nəticəsində dəyişir.
Su ehtiyatlarından səmərəli istifadə məqsədilə çay sistemləri, çayların və göllərin su rejimi xalq
təsərrüfatına lazım olan istiqamətə yönəldilir. Burada çayların aşağı axınlarında tikilmiş bir çox su
qovşaqlarının, su anbarlarının yaradılması böyük əhəmiyyət kəsb edir. Bu tədbirlər su təchizatının
yaxşılaşdırılmasını, əkin sahələrinin artırılmasını və kənd təsərrüfatı bitkilərinin məhsuldarlığının
yüksəldilməsini təmin etməklə yanaşı, hidroqrafik şəbəkənin də xarakterinə ciddi təsir göstərir.
Arazboyu
düzənliklərdə və qismən də dağətəyi ərazilərdə çay şəbəkəsinin sıxlığının azalmasına
təsir göstərən amillər burada atmosfer çöküntülərinin az düşməsi və onların torpağa tez hopması və eləcə
də mümkün buxarlanmanın çox olmasıdır.
Axım davamiyyətinə görə Naxçıvan MR-də çayların üç qrupa bölmək olar (S. H. Rüstəmova
görə).
1.
Daimi fəaliyyətdə olan çaylar - axım il ərzində mövcuddur.
2.
Quruyan çaylar – axım yazda qarların əriməsi və yağışlar zamanı, həm də qismən yeraltı sular
hesabına olur.
17
3.
Müvəqqəti çaylar – axım yalnız güclü yağışlar zamanı olur.
Bu çaylar arasında əsas fərq onların yeraltı sularla qidalanmasıdır. Birinci qrup çayların yeraltı
sulardan qidalanması sabitdir, ikinci qrupda 1-2 ay olur, üçüncü qrupda isə yox dərəcəsindədir.
Muxtar Respublikada çayların su toplayıcılarının yüksəklik vəziyyəti qidalanma şəraitini və
axımın əmələ gəlməsini müəyyən edir və onun dəyişməsindən asılı olaraq çaylar bir qrupdan digərinə
keçir. Su toplayıcıların yüksəklik vəziyyəti prinsipindən asılı olaraq, ərazinin çaylarını iki qrupa bölmək
olar:
1. Yüksək sutoplayıcı çaylar – su ayırıcı xəttin ən böyük yüksəkliyi bu çaylarda 2500–3000
metrdən artıq olur.
2. Alçaq su toplayıcı çaylar – su ayırıcı xəttin ən böyük yüksəkliyi 2500 m-dən azdır.
Relyef və geoloji şəraitdən asılı olaraq, çay dərələri eninə və uzununa müxtəlif profillərə
malirkdir. Çay dərələrinin plan görünüşləri nadir hallarda düz xətli profilləri xatırladır, əksər hallarda isə
əyrintilidir.
Naxçıvan MR ərazisində axımın il ərzində paylanmasını üç fazaya ayırmaq olar:
Dostları ilə paylaş: |