BİBLİOQRAFİYA
1.
əl-Bələzuri, Əbül-Abbas Əhməd b. Yəhya b. Cabir, Futuhul-buldan, Beyrut
1978
2.
Bünyadov, Ziya, Azərbaycan VII-IX. əsrlərdə, Bakı 1989.
3.
Caferoğlu, A., Azerbaycan, İstanbul 1940.
4.
əl-Gərdizi, Əbu Səid Abdulhayy b. Dəhhaq b. Mahmud, Zeynul-əxbar, y. y.,
h. 1347.
5.
Nəcib, Fayiz İskəndər, əl-Futuhatul-İslamiyyə li biladil-Qurc, İskəndəriyyə
1988.
6.
Şeyxülislam Allahşükür Paşazadə, Qafqazda İslam, Bakı 1991.
7.
ət-Təbəri, Əbu Cəfər Muhəmməd b. Cərir, Tərixul-üməm vəl-muluk, I-XII,
Qahirə, t. y.
8.
Бартольд, В. В., Место прикаспийских областей в истории
мусульманского мира, Баку 1924.
9.
Беляев, Е. А., Мусульманское сектантство, Москва 1967.
10.
Гиргас. В., Права христиан на востоке по мусульманским законам, С.
Петербург 1865.
23
Paşazadə, a. k. ə., s. 104, 105.
Qoşqar Səlimli
114
11.
Крымский, А. Е., Страницы из истории Северного или Кавказского
Азербайджана, Ленинград 1938.
12.
Мец, Адам, Мусульманский ренессанс, Москва 1966.
13.
Пигулевская, Н. В., К вопросу об общественных отношениях на
Ближнем Востоке, Москва 1948.
14.
Розен, В., Рецензия на “Alberunis İndia”, Zvorao 1888.
15.
Якубовский, А. Е., Ирак на грани VIII-IX. вв, y. y., 1937.
İlk Dövrlərdə İslamın Azərbaycanda Yayılması
115
XÜLASƏ
Hər bir fikrin, düşüncənin, ilahi və bəşəri dəyərlərin bir yerdə yayılması, onun
malik olduğu prinsiplər silsiləsi ilə sıx bağlıdır. İnsanlar, onları dərindən öyrənər,
analiz edər və yalnız müsbət rəy formalşdıqdan sonra onu qəbul edib yaşayarıar.
Bu baxımdan İslam, yaranmasından çox qısa bir müddət keçməsinə baxmayaraq,
artıq ilkin dövrlərdə ətrafındakı yaxın və uzaq bölgələrdə vüsətlə yayılmış, insanların
təqririni qazanmışdır.
Məqalədə İslamın ilk dövrlərdə Azərbaycanda və regiondakı bölgələrdə
yayılması məsələsi tədqiq edilmişdir. Bu məsələyə işıq tutması üçün tarix və
coğrafiya əsərlərinə müraciət edilmiş və qiymətli məlumatlar əldə edilmişdir. Elmi
məqalənin, bu sahə ilə maraqlananlar üçün faydalı olacağını ümüd edirik.
РЕЗЮМЕ
Распространение каждой мысли, божественных и общечеловеческих
ценностей тесно связано от цепи её принципов. Люди глубоко изучают и
анализируют эти принципы, и только при формировании положительного
заключения принимают их.
С этой точки зрения Ислам, за короткое время своего появления,
распространился в близлежащих и отдаленных регионах и был признан их
населением.
В этой статье было исследовано распространение Ислама в Азербайджане
и в регионе в общем. Для изучения этого вопроса были использованы научные
работы по истории и географии, в которых имелось ценные информации о
теме. Предполагаем, что данная статья будет полезна для интересующихся этой
темой.
Qoşqar Səlimli
116
RESUME
There is a close relatioship between the spread of a thought, celestial and earthly
values and its chain of principles. Only after comprehending them properly,
analyzing and forming a good opinion of them, would they accept these principles
and apply them to their lives.
In this sense, shortly after Islam emerged, it spreaded across neighboring
empires and met the approval of their inhabitants over a short period of time in its
early years.
In this article, the spread of Islam in Azerbaijan and nearby regions in its early
years was examined. To shed light on some perespectives of this subject matter, I
refered to historical and geografical sources and came up with notable information. I
hope that, the article will provide benefits to those who is interested in this field.
Türkçülük, İslamçılıq və müasirlik ideoloji sistemi Azərbaycan dövlətçiliyinin əsas amillərindən biri kimi
117
UOT 1(09)
TÜRKÇÜLÜK, İSLAMÇILIQ VƏ MÜASİRLİK İDEOLOJİ
SİSTEMİ AZƏRBAYCAN DÖVLƏTÇİLİYİNİN ƏSAS
AMİLLƏRİNDƏN BİRİ KİMİ
Rafail Ayvaz oğlu Əhmədli
Fəlsəfə elmləri doktoru,
Azərbaycan Respublikasının Prezidenti yanında
Ali Attestasiya Komissiyasının şöbə müdiri
Açar sözlər: müasirlik, islamçılıq, türkçülük, milli özünüdərk, milli şüur, milli
dövlət
Key words: Turkism, Islamism, modernism, national identity, national
consciousness, the national state.
Ключевые слова: тюркизм, исламизм, модернизм, национальная
самоидентификация, национальное самосознание, национальное государство.
Azərbaycanın müstəqilliyinin möhkəmləndiyi, demokratik dövlətçilik ideologi-
yasının daha da inkişaf etdiyi müasir dövrümüzdə bu üç sütunlu ideoloji sistemin yeri və
rolu danılmazdır. Ümummilli lider Heydər Əliyev tərəfindən irəli sürülmüş azər-
baycançılıq ideologiyasının həyata keçirildiyi bir vaxtda çoxmillətli respublikamızda bu
ideologiyanın hər bir sütununun ayrı ayrılıqda milli birliyin yaradılmasında öz funk-
siyası və rolu vardır.
XX əsrin əvvəllərində milli oyanış zəminində müasirlik, islamçılıq və türkçülük
kimi təməl prinsipləri üzərində milli-demokratik dövlətçilik məfkurəsinin təşəkkül
tapması Azərbaycan xalqının milli-azadlıq uğrundakı mübarizəsinin ideoloji əsası
anlamında çox mühüm bir nailiyyəti idi. Bu, hər şeydən əvvəl xalqımızın keşməkeşli
əsrlərdən keçib gələn istiqlal əzminin yeni məcrada aydın ideya-siyasi məna kəsb
etməklə düzgün istiqamətə yönəlməsi, geniş vüsət alması deməkdir. Lakin nəzərdən
keçirilən dövrdə fəlsəfi və ictimai-siyasi fikirdə müasirlik, islamçılıq və türkçülük
ideyalarının qərarlaşmasını və milli-demokratik dövlətçilik məfkurəsi formasında
təşəkkülünü müsəlman Şərqində sırf Azərbaycan hadisəsi hesab etmək, təkcə
Azərbaycan məkanı ilə məhdudlaşdırmaq da düzgün olmazdı. Çünki bu, daha geniş
etnocoğrafi miqyasa malik olub, Türkiyə üçün, eləcə də İran türkləri, habelə çar
Rafail Ayvaz oğlu Əhmədli
118
Rusiyasının milli müstəmləkə zülmünə məruz qalmış və qurtuluş uğrunda ayağa
qalxmış digər türkdilli xalqlar üçün də səciyyəvi olan hadisədir.
İlkin mənbələrin araşdırılması və elmi-nəzəri təhlili əsasında demək olar ki,
avropalaşmaq, islamlaşmaq və türkləşmək ideyaları tarixən ilkin olaraq mədəni-
maarifçilik xarakteri daşımış, hadisələrin obyektiv gedişi prosesində zaman-zaman
təkamül edərək cilalanmış və aydın sosial-siyasi məna və yönüm kəsb etmişdir. Bu
ideyaların qarşılıqlı əlaqəsinin, getdikcə bir-birini tamamlamasının nəticəsi olaraq Azər-
baycanda milli-azadlıq hərəkatının istiqamətverici nəzəri əsası olan «türkləşmək,
islamlaşmaq və müasirləşmək» kimi ideoloji sistem yaranmış, milli şüura güclü təsir
göstərmişdir.
«Avropalaşmaq» ideyasının meydana gəlməsi heç də hər hansı bir subyektiv
istəyin, arzunun ifadəsi deyildi. Bu, artıq bəşər tarixində başlanmış və onun ayrılmaz
tərkib hissəsi olan Azərbaycanın ictimai həyatında da öz əksini tapmış yeniləşmə, milli
intibah, milli oyanış zərurətinin təzahürü kimi meydana gəlmişdir. Çarizminin ağır
müstəmləkə zülmü şəraitində milli azadlıq yolunda hələlik konkret siyasi iddiaların irəli
sürülməsinin qeyri-mümkün olduğu və bunun üçün müvafiq ictimai-siyasi mühitin,
aparıcı qüvvələrin yetişmədiyi bir dövrdə «avropalaşmaq» ideyasının ortaya çıxması
dinc, təkamül xarakterli mədəni yeniləşmə, inkişaf yolu ilə milli azadlığa və tərəqqiyə
nail olmağın mümkünlüyünə nikbin inamdan irəli gəlirdi. Həmin ideyanın
gerçəkləşdirilməsi səylərinin ilk növbədə mədəni-maarif, elm və təhsil sahəsindən
başlanılması işinin arxasında da məhz bu tarixi reallıqlar dayanırdı.
Müasirləşmək üçün «avropalaşmaq» modelinin seçim kimi götürülməsi məsələsi
də təsadüfi olmayıb, bir sıra tarixi-mədəni faktorla izah olunur. Məlumdur ki, bəşər
tarixinin XVII əsrlə başlanan yeni feodalizmdən kapitalizmə keçid dövrü mənşəcə
Avropa ilə bağlıdır. Bu dövrdən Avropa iqttisadiyyat, siyasət, elm, texnika, təhsil və s.
sahələrdə böyük uğurlar qazanır, mədəni, demokratik dəyərləri ilə bəşəriyyətə
nümunələr göstərirdi. Bir vaxtlar Qərbə «müəllimlik» etmiş Şərq isə o zaman özünün
tənəzzül, durğunluq və ətalət dövrünü yaşayırdı. Avropa ilə əlaqələrin getdikcə artması
Şərqdə də ona rəğbət qazandırırdı. Prof. Yusif Rüstəmovun yazdığı kimi, «XVIII-XIX
əsrlərdən başlayaraq Şərq ölkələri intibah dövründən sonra yaranan yeni Qərb sivi-
lizasiyasını mənimsəməyə maraq göstərir və dövrün qabaqcıl adamları Qərbin mənəvi-
əxlaqi dəyərlərinə toxunmadan, onun yalnız elm və texnikasını qəbul etməyin yollarını
axtarmağa can atırlar. Bu proses indiyə qədər davam edir. Sonralar demokratiya prin-
siplərinin, siyasi-hüquqi sistemlərinin qəbul edilməsi vəzifəsi irəli sürüldü. Olduqca
çətin bir problem ortaya çıxdı: necə etmək lazımdır ki, öz dinini, milliyətini itirmədən
Qərb sivilizasiyasını qəbul edək» [9].
Türkçülük, İslamçılıq və müasirlik ideoloji sistemi Azərbaycan dövlətçiliyinin əsas amillərindən biri kimi
119
Elmi araşdırmalar göstərir ki, XIX əsrin ikinci yarısında - XX əsrin əvvəllərində
istər Osmanlı Türkiyəsində, istər çar Rusiyasında və İran şahlığında yaşayan qabaqcıl
türk düşüncə sahibləri arasında «türkləşmək, islamlaşmaq, müasirləşmək» məfkurə
sistemində «avropalaşmaq» fikri ilkin olaraq irəli sürülmüşdür. Osmanlı
imperatorluğunda Sultan III Səlimin islahatları, Şimali Azərbaycanda hələ sağlığında
«Şərqin tatar Molyeri» kimi şöhrət qazanmış M.F.Axundovun rus, alman, fransız,
ingilis dillərinə də tərcümə olunmuş məşhur «Təmsilat»ı, milli mətbuatımızın banisi
H.Zərdabinin «Əkinçi»si, 1875-ci ildə Cənubi Azərbaycanda müasir tipli Təbriz
«Darülfünun»ün açılması ilə başlanan «avropalaşmaq», «müasirləşmək» hərəkatı bu
günümüzdə də aktuallığını yeni anlamda saxlamaqdadır.
Kökündə «avropalaşmaq» ideyası dayanan müasirləşmək düşüncəsinin zamanla
ayaqlaşan dəyərlərin mənimsənilməsi, zəmanənin mədəni həyat tərzinə uyğunlaşmaq,
müasir elm və texnikaya yiyələnmək və bunların nailiyyətlərindən yaradıcılıqla istifadə
etmək anlamında milli şüura nüfuz etməsi XIX əsrin ikinci yarısında - XX əsrin
əvvəllərində Azərbaycan ictimai-siyasi, fəlsəfi, ədəbi-bədii və publisistik fikrinin
intibahına dəlalət edir.
Doğma xalqının tərəqqisinə çalışan M.F.Axundov özünün məşhur komediyaları ilə
ilk dəfə olaraq o zamankı Azərbaycan ədəbiyyatına, fəlsəfi fikrinə milli oyanışın,
yeniləşmənin labüdlüyündən xəbər verən avropasayağı ab-hava, realist-tənqidi düşüncə
tərzini gətirmişdr. Onun 1850-ci ildə qələmə aldığı «Hekayəti-Müsyo Cordan həkimi
nəbatat və dərviş Məstəli şah cadukuni-məşhur» komediyası nəinki Azərbaycanı, ümu-
miyyətlə müsəlman Şərq dünyasını yeniliyə, elmə, maarifə çağıran «avropalaşmaq»
ideyasının ilk, həm də klassik bədii nümunəsidir. Bütövlükdə götürdükdə
M.F.Axundovun komediyalarında tənqid və inkar həm də konkret müsbət ideal naminə
aparılır, ağlın, dünyəvi elmlərin, qabaqcıl mədəniyyətin, həqiqi zəhmətin, dünyanı yeni
dərketmə sisteminin təbliğinə kömək edirdi.
XIX əsrin ikinci yarısında - XX əsrin ilk illərində Azərbaycan xalqının mədəni
intibahında baş vermiş bir çox mühüm nailiyyətlər Həsən bəy Zərdabinin həyat və
fəaliyyəti ilə bağlıdır. İstər Zərdabinin və istərsə də «Əkinçi» qəzeti ətrafında toplaşan
Azərbaycan ziyalılarının xalqımızın maariflənməsində, cəhalət və mövhumat
buxovlarından azad edilməsində və mədəni inkişaf yoluna düşməsində göstərdikləri
xidmətləri milli oyanışda mühüm rol oynamışdır. Milli şüurun oyanışı və milli
mədəniyyətin dirçəlişi isə öz növbəsində milli azadlıq hərəkatının yaranması üçün
zəmin hazırlayırdı.
XX əsrin əvvəllərində Ə.Hüseynzadə, Ə.Ağaoğlu, Ə.Topçubaşov, N.Nərimanov,
M.Ə.Rəsulzadə, C.Məmmədquluzadə, M.Ə.Sabir və b. Azərbaycan ictimai mühitində
Rafail Ayvaz oğlu Əhmədli
120
milli dəyərlərin fəal müdafiəçiləri rolunda çıxış etsələr də, Avropanın mütərəqqi sosial-
siyasi və mədəni dəyərlərinə uyğun müasirləşməni hərarətlə təbliğ etmişlər.
«İslamlaşmaq» və daha sonralar isə «islamçılıq» kimi formalaşan milli məfkurə
ideyası da milli birliyə nail olmaq zərurətindən irəli gəlmişdir. Türkçülük prinsipi
kimi islamlaşmaq məfkurə cərəyanı da öncə Osmanlı Türkiyəsində təşəkkül tapmış
və getdikcə Rusiya imperiyasında yaşayan məhkum türkdilli xalqlar, o cümlədən
azərbaycanlılar arasında da yayılmağa, milli demokratik dövlətçilik məfkurəsinin
əsas təməl prinsiplərindən biri kimi formalaşmağa başlamışdır.
Məlumdur ki, fərdlər, xalqlar, millətlər mənəvi dəyərlərə həm də din vasitəsilə
yiyələnirlər. Bu anlamda Azərbaycan xalqı da uzun illər boyu mənsub olduqları islam
dinindən zəngin mənəvi keyfiyyətlər, əxlaqi dəyərlər əxz etmişlər. İslama sitayişdən
etibarən digər ərəbdilli müsəlman soyları kimi, türkdilli xalqların da düşüncə və həyat
tərzi, adət və ənənələri, əxlaqi-hüquqi normaları, eləcə də dövlətçilik ideyaları bu dindən
kənarda təsəvvür edilməzdir. Bu səbəbədəndir ki, ilk dəfə olaran Şərqin böyük
mütəfəkkiri C.Əfqani (1838-1897) müsəlman aləminin yaşaya bilməsi, öz qüdrətini
artırması üçün «islam birliyi» ideyası ətrafında sıx birləşməsi nəzəriyyəsini irəli
sürmüşdür [2, 8-14].
Şeyx Cəmaləddin Əfqaninin islam birliyi ideyasını qəbul edən, bütün mənalı
həyatını türk xalqlarının birliyinə həsr edən, «dildə, fikirdə, işdə birlik» ideyasının
müəllifi, məşhur türkçü İsmayıl bəy Qaspıralının yaradıcılığında «islamçılıq» məsələsi
xüsusi yer tutur. İsmayıl bəyin islama baxışı, Yusuf Akçuranın söylədiyi kimi, «milli
həyata fayda dərəcəsi ilə bağlıdır» [1, 73]. Buna görə də o, bütün dünya müsəlman
türklərinin birliyinə çalışmış, nəşr etdirdiyi «Tərcüman» qəzeti ilə bu ideyaya xidmət
etmişdir. «Tərcüman» yazarına görə, «Qazan Tatarı, Orta Asiya Sartları, Tarançılar filan
yoxdur. Bir dinə inanan, bir dillə danışan türklər vardır» [1, 74].
«İslama görə və islam aləmində qadın», «Panislamizm, onun xarakteri və
istiqaməti», «Müsəlman xalqlarının vəziyyəti», «İslamın yarandığı ilk dövrün etüdləri»
və s. bu kimi sanballı əsərləri ilə görkəmli Azərbaycan mütəfəkkiri Əhməd bəy Ağaoğlu
da müəllimi Şeyx Cəmaləddin Əfqani kimi xalqda milli şüurun, milli birliyin oyanması,
ilk islami ehkamların bərpası, elmi-siyasi fikir və mülahizələrin yayılması kimi günün
vacib məsələlərini qələmə alması ilə yanaşı göstərirdi ki, «müsəlman aləminin oyanması
və o aləmin mədəni millətlər mühitinə girə bilməsi üçün çox şiddətli bir silkənişə
ehtiyac vardır. Müsəlmanların öz reformasiya dövrünü keçirmələri üçün içlərindən xeyli
güclü bir iradə sahibi və nəfəsini iş üçün tamamilə fəda etməyə hazır bir adamın gəlib
çıxması lazımdır. Belə bir reformator… islamda, islamın tarix və adət-ənənələrində
əməllərinə uyğun bir zəmin bula bilər» [8, 159-160].
Türkçülük, İslamçılıq və müasirlik ideoloji sistemi Azərbaycan dövlətçiliyinin əsas amillərindən biri kimi
121
Əhməd bəy Ağaoğlu və M.Ə.Rəsulzadə avropalıların uydurduğu «panislamizm»
ideyasını rus və Avropa qaragüruhçularının təsvir və təsəvvür etdikləri şəkildə
müsəlmanlar arasında mövcudluğunu tamamilə inkar edirdi. Onların fikrincə,
«panislamizm müsəlmanlar arasında yoxdur. O, Avropa siyasətçiləri və qəzetçiləri
tərəfindən icad edilən bir uydurmadır» [6].
İslam dininin ictimai-əxlaqi, siyasi-ideoloji və dini-məfkurəvi dəyərlərini özünün
milli düşüncəsində daxili-milli birləşdirici amil kimi qəbul edən Əhməd bəy Ağaoğlu da
digər milli demokratiya düşüncəsinin fədailəri kimi islam dininin milli düşüncədə milli
mənlik şüuruna xidmət edən mənəvi-əxlaqi və mədəni tutumunu qəbul etmiş və bu
baxımdan da onun siyasi-milli şərhini vermişdir. Məhz bu düşüncə tərzi onu da Əli bəy
Hüseynzadənin irəli sürdüyü milli intibahda üç devizli bir fəaliyyət platformasını -
«islamlaşmaq, müasirləşmək və türkləşmək» tezisini qəbul etməyə gətirib çıxarmışdır.
Bu milli-liberal islamçılıq cərəyanı ümmətçilikdən daha çox mütərəqqi millətçilik, milli
şüur, milli mənlik duyğusu ilə özünü qəbul etdirə bildi. Əhməd bəy Ağaoğlu da bu
dünyagörüşün formalaşmasında və həyata vəsiqə almasında çalışan bir şəxsiyyət kimi
onun Şərq ölkələrində, xüsusilə türk aləmindəki perspektivini məhz bu meyarlarla
ölçmüş, onu müəyyən mənada mütləqləşdirmişdir.
Əhməd bəy Ağaoğlu hər bir ictimai hadisəyə münasibətdə olduğu kimi dinə də
tarixilik prinsipi və mədəni inkişaf baxımından yanaşmışdır. Onun din və mədəniyyəti
qarşılaşdırmasında ən səciyyəvi cəhətlərdən biri də ondan ibarətdir ki, çağdaş ilahiyyat-
çıların əməli olaraq həyatda gördüklərini Əhməd bəy bir futuroloq kimi hələ XX əsrin
əvvəllərində tarixi-nəzəri baxımdan anlamış, böyük bir analitik kimi təsəvvürlərinin
tarixi məzmununu açmış, dəlillərlə bunu sübut etmişdir. Bütün bu qənaətlərində
Ə.Ağaoğlu əsasən sivilizasiya və mədəniyyət prinsiplərinə əsaslanmış, bir maarifçi
mütəfəkkir kimi Şərqin və bütün islam aləminin əsas nəzəriyyələrini qiymətləndirməyi
bacarmış, müsbət anlamda kosmopolitizm ilə milli vətənpərvərlik motivlərinin sintezini
yarada bilmişdir.
İslamçılıq məfkurəsinin formalaşmasında ən böyük rol oynayan şəxsiyyətlərdən
biri də Əli bəy Hüseynzadədir. Onun tutduğu yol «türklük, müsəlmanlıq və
avropalılılq»dır. Bu ideoloji düsturun yaradıcısı da odur. O, islamı ortodoksal və
mühafizəkar qatdan təmizləməyə, formal mərasim strukturlarından azad etməyə və ən
başlıcası, islamı reforma ideyaları üçün açıq hesab etməklə daxili əxlaqa və
mənəviyyata dayanan fəlsəfə səviyyəsinə yüksəltməyə çalışmışdır. O, islam dinini bir
qrup işbazın və mühafizəkar funksionerin əlindən alıb ən geniş əhali kütləsinin
ixtiyarına verməyi qarşısına məqsəd qoymuşdu. O, həqiqi islamı xalqa mənimsətmək
yolunu tutmuş və bu məqsədlə də «Qurani-Kərim»in ana dilinə tərcüməsi ideyasını irəli
Rafail Ayvaz oğlu Əhmədli
122
sürmüşdür. İslam birliyi tərəfdarı kimi Əli bəy Hüseynzadə göstərirdi ki, islam birliyi -
«panislamizm bir məqsəddir ki, nəticəsi cəmi əqvam və məmaliki - islamiyyəyi bir-
birinə zəbt edib qayət vasə və həddən ziyadə böyük bir məmləkət, bir hökumət təşkil et-
məkdir… Müsəlmanlar panislamizm məqsədinin ətrafına cəm olmağa hərəkət ediyorlar
və dəryada qərq olub boğulanlar kimi onun vasitəsilə nicat tapmağa səy və qeyrət
ediyorlar» [3, 435].
Şeyx Cəmaləddin Əfqaninin mütərəqqi islami ideyalarından bəhrələnənlərdən biri,
türkçülüyün ideoloqlarından biri Əli bəy Hüseynzadənin irəli sürdüyü «türkləşmək,
islamlaşmaq, avropalaşmaq» düsturunu «türkləşmək, islamlaşmaq, müasirləşmək» kimi
proqram halına salan Ziya Göyalpdan sonra həmin istiqamətdə M.Ə.Rəsulzadənin də
mühüm xidmətləri olmuşdur. M.Ə.Rəsulzadə də Əfqani kimi «islam birliyinin federa-
siyası» formasını qəbul edir və hətta buna inanaraq yazırdı: «Bütün türklərin, bütün
ərəblərin, bütün farsların ictimai bir vücud kimi birləşmələri mümkün, həm də istənilən
bir haldır. Müsəlman olan millətlər… bir hökumət halına gəldikdən sonra ittihad deyil,
islam ittifaqı ola bilər» [4, 148].
Qeyd etmək yerinə düşər ki, ictimai-fəlsəfi fikir tariximizdə millət, milliyyət, dil,
din, əxlaq, mənəviyyat kimi milli ideologiyamızın əsasını təşkil edən amilləri heç kim
M.Ə.Rəsulzadə kimi sistemli şəkildə işləməmişdir. Onun 1914-cü ildə «Dirilik»də çap
etdirdiyi «Dirilik nədir?», «Milli dirilik», «Millətin bir rüknü də dindir» adlı silsilə
yazıları bütünlüklə bu məsələlərə həsr edilmiş, daha sonra 1915-ci ilin oktyabrından
nəşrə başlayan «Açıq söz» qəzetindəki əksər yazıları «türkləşmək, islamlaşmaq,
müasirləşmək» məfkurəsinin mahiyyətini açıqlamağa həsr edilmişdir. Öz sələfləri kimi
islam dinində islahat tərəfdarı olan M.Ə.Rəsulzadə yazırdı: «Dinimizin iki cənbəsi
(tərəfi) vardır: ibadət və üsul. Birinci qisim bəndə ilə Allaha aiddir. İkinci qisim isə
bəndə ilə bəndələrə məxsusdur. Birinci qisim sabitdir. Qiyamətə qədər əbədidir.
Dəyişikliyə uğramaz, ikinci qisim isə əksinə, bir şəkildə qala bilməz. Təfsir və zamanın
tələbinə görə dəyişilə bilər» [7].
Mənbələrin təhlili əsasında belə bir ümumiləşdirici fikir irəli sürmək olar ki,
C.Əfqaninin «dində, əqidədə birlik», İ.Qaspıralının «dildə, fikirdə, işdə birlik»,
Ə.Hüseynzadənin «türkləşmək, islamlaşmaq, avropalaşmaq», M.Ə.Rəsulzadənin
«milliyyət, beynəlmiləliyyət, əsriyyət» ideyaları, nəhayət, 1918-ci ildə Şərqdə, ilk dəfə
Azərbaycanda öz bəhrəsini verdi. Azərbaycan Xalq Cümhuriyyəti bu ideoloji sistem
əsasında yarandı.
ХЫХ ясрдя олдуьу кими, мцасир дюврцмцздя дя динля елмин гаршылыглы ялагяляриня
мцгайисяли тящлилляр верилмишдир. Тядгигатчы алим Хялилов С.С. йазыр: «Бязиляри Шярг
дцнйасыны тямсил едян юлкялярин, о ъцмлядян Азярбайъанын мцасир техникайа
Türkçülük, İslamçılıq və müasirlik ideoloji sistemi Azərbaycan dövlətçiliyinin əsas amillərindən biri kimi
123
ясасланан игтисади йарышда габагъыл Гярб юлкяляриндян эери галмасынын сябяблярини
ислам дининдя вя яняняви дцшцнъя тярзиндя ахтарырлар. Щалбуки игтисади инкишафын
щярякятвериъи гцввяси дин йох, елмдир. Дин игтисади мейарларла дейил, анъаг мяняви
мейарлардан дяйярляндириля биляр. Сющбят щансы диня гуллуг едилмясиндян йох,
цмумиййятля дин вя елмин мцнасибятиндян эетмялидир. Дин юз йериндя олдугда
ъямиййятин игтисади инкишафына щеч бир хялял эяля билмяз» [10, 68-69].
Dostları ilə paylaş: |