İnfek siyanın baş verm əsi və inkişafında m akroorqanizm in
v ə xarici m ühit am illərinin rolu.
İnfeksiyanın inkişafı və nəticəsi yalnız orqanizmə daxil ol
muş patogen mikrobun virulentlik dərəcəsi və miqdarından yox,
həmçinin heyvan orqanizminin ümumi davamlılığı və xarici
mühit şəraitindən də asılıdır. Xüsusilə heyvan və quşların növ,
cins, yaş və fizioloji xüsusiyyətləri bu cəhətdən böyük əhə
miyyətə malikdir. Bütün bunlar orqanizmin təbii rezistentliyini
xarakterizə edir. Təbii rezistenlik isə orqanizmin immunobiolo-
ji reaktivliyi ilə sıx əlaqədardır.
Təkamül dövründə hər hansı heyvan növü kifayət qədər
qeyri-spesifik qoruyucu xüsusiyyətlər əldə etmişdir. Buna dəri
və selikli qişaların baryer funksiyası, iltihab reaksiyası, faqositoz
prosesi, himoral amillər, xüsusilə iisosizm, normal bakteriolizin-
lər, konplement və properdin sistemi mühüm əhəmiyyət kəsb
edir.
Hər hansı bir infeksiya zamanı ümumi xarakterli qoruyucu
reaksiyalar tədricən spesifik istiqamətlilik xüsusiyyəti qazanır.
Nəticədə faqositlərin aktivliyi yüksəlir, müxtəlif toxumları təş
kil edən hüceyrələrin reaktivliyi dəyişilir. Mikrob antigenlərinin
təsirindən spesifik antitellərin sintezi baş verir.
Təbii davamlılıq bir çox cəhətdən xarici mühit şəraitindən
asılıdır. Orqanizmin ümumi davalılığının
aşağı düşməsində
stressorların rolu böyükdür.
15
Stressorlar aşağıdakı qruplara bölünür:
1.
Fiziki stressorlar. Buna yüksək və aşağı temperatur, aşağı
temperatur şəraitində yüksək nisbi nəmlik, güclü səslər, ionlaş-
dırıcı radiasiya və s. aiddir.
2.
Kimyəvi stressorlar. Bu qrupa quş binalarında ammonya-
kın, hidrogen sulfıdin, karbon qazının, yüksək konsentrasiyası-
nın və inseksid maddələri aid etmək olar.
3.
Yem stressorları. Bura heyvanların həddən artıq az və ya
çox yemləndirilməsi, rasionda birdən-birə kəskin dəyişiklik və
s. aiddir.
4.
Travmatik stressorlar. Buna m üxtəlif m ənşəli travmaları
aid etmək olar.
5.
Bioloji stressorlar. Bunlara misal olaraq infekson və inva-
zion xəstəlikləri, vaksinasiyaları və s. göstərmək olar.
6.
Texnoloji stressorlar. Bu qrupa quşların tez-tez yerinin
dəyişdirilməsi, qruplaşdırılması, onların sıx halda yerləşdirilmə
si və s. misal göstərmək olar.
7.
Nəqliyyat stressorları. Heyvan və quşların m üxtəlif nəq
liyyat vasitələri ilə daşınması buna aiddir.
Müxtəlif alimlərin tədqiqatları əsasında məlum olmuşdur ki,
stressorların orqanizmə təsiri nəticəsində adrenokortikotrop hor
monların istehsalı sürətlənir. Kortikoitlər orqanizmə iltihab po
tensialını aşağı salır, patogen mikrobun orqanizmə giriş yolunda
qranulyasiyanın yaranmasını ləngidir. Quşların az yemləndiril
məsi yəni ümumi aclıq zaman immunitet zəifləyir, xroniki infek-
siyalar kəskinləşir, orqanizmdə zülal mübadiləsi pozulur, immu-
noqlobulinlərin sintezi azalır, faqositləin aktivliyi aşağı düşür.
Zülal birləşmələrinin rasionda çoxluğu da nəticədə orqanizmdə
asidoza, qanın bakterisit xassəsinin aşağı düşməsinə səbəb olur.
Kalsium və maqnezium kationları orqanizmdə properdin sis
temini tənzimləyir. Natrium kationları və xlor anionları isə
həzm şöbəsi sekretiərini baktiriosidliyini gücləndirir.
Hipoavitomiozlar zamanı, xüsusilə A vitaminin çatışmamaz-
lığında maddələr mübadiləsində kəskin pozuntular baş verir, də
ri və selikli qişaların baryer funksiyası zəifləyir.
Quşların fizioloji təlabatına uyğun olmayan xarici mühit
temperaturu təbii rezistenliyi aşağı salır. Belə ki, soyuqlama za
manı faqosit hüceyrələrini aktivliyi aşağı düşür, leykopeniya in
kişaf edir. Xüsusilə yuxarı tənəffüs yollarının baryer funksiyası
zəifləyir, nəticədə potensial patogen mikroblarının aktivləşməsi
baş verir. Orqanimə yüksək temperaturu təsiri zamanı potensial
potogen bağırsaq mikroflorası aktivləşir və bağırsaqların keçi-
ricilik qabiliyyəti güclənir. Yüksək temperatur şəraitində istilik
mübadiləsi çətinləşir, istilik verilməsi ağ ciyərin hiperventilya-
siyası hesabına həyata keçir. Buda tənəffüs üzvlərinin funksio
nal gərginliyinə səbəb olur ki, nəticədə kütləvi respirator xəstə
liklər baş verir.
İonlaşdırıcı radiasiyanın təsirindən humoral faktorların ak
tivliyi pozulur, dəri, selikli qişalar, retikuloendotelial sistem ele
mentlərinin baryer funksiyası və antitel istehsalı aşağı düşür.
Bütün bunlar isə autoinfeksiyaların inkişafına və ekzogen infek-
siyaların isə baş verməsinə səbəb olur.
Daxili faktorlar, xüsusilə sinir sisteminin endokrin və retiku-
loendoterial sistemin vəziyyəti də nəzərə alınmalıdır. Qədim
dövrlərdə məlumdur ki, bəzi quş cinsləri müəyyən infeksion xəs
təliklərə davamlıdır. Və seleksiya yolu ilə davamlı quş cinsləri
yaratmaq olar. Körpələrdə yaşlılara nisbətən orqanizmin müda
fiə sistemləri zəif olduğu üçün onlarda bir sıra spesifik xəstəlik
lər qeyd olunur.
Demək, təbii rezistendlik genetik möhkəmlənmiş xüsusiyyət
olub, ancaq onun dərəcəsi quşların növ, yaş, cins və fərdi xüsu
siyyətlərindən, həmçinin xarici mühit şəraitindən asılıdır
3 i3
17
Azerbaycan RMpubllkaıı
Prezidentinin
t»l»r İdarəsinin
K İ T A B X A N A S I
İnfeksiyanın form aları, infeksion x əstəlik lərin
baş verm əsi və dinam ikası
İnfeksiya müəyyən kliniki əlamətləri ilə özünü göstərən in
feksion xəstəlik halında və gizli, yəni latent, inapparant infeksiya,
immunlaşdırı subinfeksiya və mikrobdaşıyıcılıq halında gedir.
İnfeksion xəstəliklər qeyri-infeksion xəstəliklərdən spesifik
liyi, kontagiozluğu, mərhələlərlə inkişafı və postinfeksion im
munitetin yaranması ilə fərqlənir.
İnfeksion xəstəliklər zamanı xəstəlik törədicisinin xəstələr
dən sağlamlara kontakt və ya aralıq obyektləri vasitəsilə veril
məsi halı kontagiozluq adlanır. Quşların bir çox infeksion xəstə
likləri yüksək dərəcədə kontagioz xəstəliklər hesab edilir.
İnfeksion xəstəliklərin əvvəlcə inkubasiya sonra prodromal
daha sonra kliniki əlamətlər dövrü və nəticə halında getməsi on
ların m ərhələlər üzrə inkişafını göstərir. İnqubasiya, xəstəlik tö
rədicilərinin orqanizmə daxil olması anından ilk kliniki əlam ət
lərin görülməsinədək, latent infeksiyalarda isə immunobiolji re
aksiyaların ilk müsbət nəticəsinədək olan dövrə deyilir. Bu
dövr bütün infeksion xəstəliklər üçün xarakterikdir, müddəti isə
müxtəlif olmaqla bir neçə saatdan bir neçə gün, bəzi xəstəliklər
zamanı isə bir neçə aya qədər davam edir. İnqubasiya dövründə
quş orqanizmində mikrobların miqdarı artır, onun toksini çoxa
lır, maddələr mübadiləsi pozulur, qanın formal elementlərində
müəyyən keyfiyyət və kəmiyyət dəyişiklikləri baş verir, ancaq
kliniki əlam ətlər görünmür.
İnqubasiya dövrü prodromal dövrlə əvəz olunur ki, bu da bir ne
çə saatdan bir -iki günə qədər davam edir. Bu dövrdə qeyri-spesi-
fık əlamətlər müşahidə edilir. Prodromal dövr kliniki əlamətlər
dövrü ilə əvəz olunur. Bu dövrdə xəstəliyə məxsus olan əlamətlə
rin əksəriyyəti nəzərə çarpır. İnfeksion xəstəliklərdə kliniki əla
mətlər həddən artığ müxtəlif tərzdə müşahidə edilir ki, bu da ayn-
18
ayrı orqanların funksional dəyişiklikləri ilə əlaqədardır. Bəzi klini
ki əlamətlər, məsələn: temperatırın yüksəlməsi, ümumi zəiflik ək
sər infeksion xəstəliklər üçün xarakterikdar. Orqanizmdə istiliyin
tənzimlənməsinin pozulması pirogen faktorların, yəni bakterial tok-
sinlərin, hüceyrə və toxumların parçalanmasının aralıq məhsulları
na təsirindən baş verir. İnfeksion xəstəliklər zamanı bakterial və to
xuma mənşəli toksiki məhsullar ürək əzələsi və qan damarlarına,
həmçinin veqetativ sinir sisteminə təsir edərək, müxtəlif xarakterli
zədələnmələrə səbəb olur. Nəticədə həm funksional həm də üzvi
dəydiklər meydana çıxır. Mərkəzi sinir sisteminin zədələnmələri
zamanı quşlarda oyanıqlıq və ya ölgünlük, adinamiya, qıc olma,
reflekslərdə dəyişkənlik və meninqoensefalit simptomlan görünür.
İnfeksion prosesin yüngül gedişi zamanı orqanizmin bütün
fizioloji sistemlərinin pozulmuş funksiyları tədricən bərpa olu
nur, baş verən kliniki əlamətlər zəyifləyir və rekonvalesensiya
dövrü ilə əvəz olunur. Bu dövrün müddəti xəstəliyin xüsusiy
yətindən quşların immunobioloji reaktivliyindən, onların sax
lanma və yemləmə şəraitinjdən və s. asılıdır.
İnfeksion xəstəliklər ildırımvari, iti, yarım iti, xroniki gediş-
lidir. İldırımvari gedişdə əsasən septisimiya, viremiya, bəzi hal
larda isə toksemiya nəticəsində quşlarda qısa müddətdə ölüm
baş verir. Xarakterik kliniki əlamətlər ildırımvari gedişdə tam
şəkildə inkişaf edə bilmir, iti gediş zamanı xəstəliyə məxsus
olan əlamətlər aydın şəkildə nəzərə çarpır, yarım iti gedişdə kli
niki əlamətlər nisbətən tədricən inkişaf edir və patoloji-anato-
mik dəyişdiklər daha xarakterik olur. Xəstəliklərin xroniki gedi
şində patoloji proses aylarla və bəzən daha uzun müddət davam
edir, kliniki əlam ələr isə o qədər də xarakterik olmur.
Hər hansı xəstəlik üçün xarakterik olan bütün əlam ətlər
kompleks halda nəzərə çarpırsa, xəstəliyin belə forması tipik
forma adlanır. Bəzən xəstəliklər həddindən artıq ağır və ya
yüngül gedirsə, bu xəstəliyin attipik forması adlanır. Son za
19
manlar infeksion xəstəliklərin atipik forması daha çox nəzərə
çarpır ki, bu da quşçuluqda antibiotiklərin və digər müalicə va
sitələrinin çox tədbiqi ilə izah olunur.
Bəzən infeksion xəstəliklər gizli formada gedir, bu isə çox
vaxt immunlaşdırıcı subinfeksiya ilə nəticələnir. Mikrobun az do-
zalardla orqanizmə dəfələrlə daxil olaraq, immunobioloji reak
siyalar törətməsi, bunun əsasında spesifik antitellərin sintezi ha
disəsi immunlaşdırıcı subinfeksiya hadisəsi adlanır.
Mikrobdaşıyıcılıq infeksiyanın xüsusi forması olub, kliniki
sağalmadan sonra müəyyən müddət ərzində quşlar arasında
müşahidə edilir. Mikrobdaşıyan quşlar epizootoloji nöqteyi nə
zərdən təhlükəli olub infeksiya törədicisinin potensial mənbəyi
sayılır, bunlar müəyyən ərazidə epizootik ocağın saxlanmasında
və təkrar infeksiyaların baş vennəsinə böyük rol oynayır.
İnfeksiyanın bir formasının digərinə keçməsi qeyd edilir.
Belə ki, mikrobdaşıyıcılıq və ya gizli infeksiya orqanizmin rezis-
tentliyi aşağı düşdükdə infeksion xəstəlikyə, və əksinə infeksi
on xəstəlik isə gizli infeksiyaya keçə bilər.
İm m unitet
İmmunitet /immunitas/ - qeyri həssaslıq deməkdir. Yəni ge
netik yabançı maddəyə qarşı, o cümlədən patogen mikroba və
ya onun toksininə orqanizmin qeyri-həssaslığıdır. Klassik im-
munologiyaya və onun banilərinə /L.Prastet, P.Erlix, İ.İ.Meçni-
kov/ görə infeksion xəstəliklərə qarşı qeyri-həssaslıq dedikdə,
xəstəlik törədən amillərə qarşı orqanizmi qoruyan sistem başa
düşülməlidir. İmmunitetin yaranmasında bütün orqanizin iştirak
edir və bu mürəkkəb prosesin orqanizmdə inkişafında mərkəzi
sinir sistemi balıca rol oynayır.
İmmunologiyanın bir sərbəst kimi həll etdiyi m əsələlər və
vəzifələr çox mürəkkəb və çətindir. Ancaq immunologiyanın
20
əsas istiqaməti immunitetin faktorlarını və mexanizmini öyrən
məkdir. Bunun əsasını İ.İ.Meçnikov qoymuş və immunitetin
əm ələ gəlməsində foqositar nəzəriyyəni irəli sürmüşdür. Bun
dan sonra 1901-ci ildə P.Erlix Humoral nəzəriyyəni təklif etmiş
dir. Sonralar İ.P.Pavlov/1938/, Q.Selye/1942/, F.B em et/1959/,
P.F.Zdradovski /1961/, Qaşek - Medavr /1964/, R.V.Petrov
/1976/ immunitetin əm ələ gəlmə mexanizmini öyrənib, onun fi
zioloji qanunlara tabe olmasını irəli sürmüşlər.
Müasir immunologiya elminə görə infeksion xəstəliklərin
törədiciləri və ya antigen təbiətli yabançı qıcıq orqanizmdə qey-
ri-spesifık reaksiyalar əm ələ gətirir.
1.Spesifik antigenlə reaksiyaya girən və qanda sirkuliyasiya
edən antitellərin biosintezi və təcili hepperhəssaslığın əmələ
gəlməsi/A.Y.Qurviç 1968/.
2. Ləngidilmiş hepethəssaslığın yaranması /B.D.Bronda 1965/
3. Tolerantlığın orqanizmdə baş verməsi /T.N.Fontalin 1968/
İmmunitetin əm ələ gəlməsi spesifik və qeyri-spesifık reak
siyalardan və orqanizmin ümumi rezistenliyindən asıldır.
Orqanizmin davam lığında iştirak edən bütün qeyri-spesifik
amillərin cəmi rezistenlik adlanır. Orqanizmdə immunitetin ya
ranmasında spesifik və qeyri-spesifık amillər bir-biri ilə sıx əla
qədardır. Orqanizmin qeyri-spesifık müdafiə mexanizmi komp
leks xarakter daşıyır və bu dəqiq şəkildə «özününkünü» və
«özgəni» fərqləndirir. Deməli özününkünü yəni orqanizmin
normal hüceyrələrini və molekullarını patogen mikroblardan,
zülallardan, polisaxarilərdən, irsi dəyişmiş hüceyrələrdən və
başqa maddələrdən müdafiəsini «özgənin» isə parçalanması və
orqanizmdən ixrac olunmasını təmin edir.
Antigen qıcığına orqanizmə spesifik reaksiyası immun cavab
adlanır. Orqanizmdə qeyri həsasslığın inkişafında spesifik amil
lərdən başqa qeyri-spesifik yəni ümimü təsirə malik olan amil
lərdə iştirak edir.
21
Orqanizmin qorunmasında iştirak edən spesifik və qeyri-spe-
sifık daimi və patogen mikrob orqanizmə daxil olduqdan sonra
əmələ gələn faktorlar I saylı cədvəldə göstərilir.
Cədvəl 1. Spesifik və qeyri-spesifık faktorlar /A. A. Konopatkinə görə/
Təsir xassəsinə
Vaxta
..
görə
görə
Qeyi-spesifik
Spesifik
D a i m i f a k t o r l a r
1.
D ə r i n i n v ə s e l ik l i q i ş a l a
r ı n m ü d a f i ə x a s s ə l ə r i
2 .
F a q o s i t a r v ə l i m f o i t s i s t e
m in b a r y e r x a s s ə s i
3 .
N o r m a l m i k r o f l a r ı m n
m ü d a f i ə f u n k s iy a s ı
4 .
H u m o r a l f a k to rla r /liz o s im ,
n o r m a l a n tite llə r , k o m p le -
m e n t, p r o p e rd in v ə s ./
5 .
F iz io lo ji f a k to r la r /ü m u m i
t e m p e r a t u r m ü b a d i l ə p r o
s e s l ə r i n i n m e t a b o l i z m i /
6 .
T o x u m a la r ı n v ə h ü c e y r ə
l ə r in g e n o t i p i k v ə f e n o ti-
p ik r e a k s iy a s ı
P a to g e n m i k r o b o r q a n i z m ə
d a x il o l d u q d a n s o n r a
ə m ə l ə g ə l ə n f a k t o r l a r
1 . İ l t i h a b
2 .
R e a k t i v z ü l a l
3 . i n t e r f e r o n
1 . S p e s i f i k m i k r o f a q l a r
2 .
P l a z m a t i k h ü c e y r ə l ə r
3 .
L i m f o i d h ü c e y r ə l ə r
4 .
İ m m u n c i s i m l ə r
Dəri və selikli qişilar orqanizmin müdafiə örtüyü olmaqla
ümumi rezistendlikdə böyük rol oynayır. Dəri mexaniki müda
fiə ortiiyü olmaqdan başqa bir çox bakterialara bakteriostatik və
hətta baktereosid təsir göstərir. Orqanizmin selikli qişaları da
mexaniki müdafiə xassəsindən başqa bakteriosid xüsusiyyətə
malikdir. Müəyyən edilmişdir ki, selikli qişaların ifrazatında li-
zosim vardır və bu da bir çox mikroblara və xüsusilə kokklara
qarşı yüksək fəallığı ilə səciyyələnir.
Dəri və selikli qişalar orqanizmin təbii baryerləri olduğuna
görə, quşçuluq səhəsində çalışan mütəxəsislər quşların saxlama
22
və yemləməsində elə bir şərait yaratmalıdırlar ki, bu təbii baryer
lərin tamlığı pozulmasın.
Mikrobların quş orqanizminə daxil olması onun burada artıb
çoxalması ilə nəticələnir və bu zaman metobolitlər yaranır ki,
infektin giriş yolunda müxtəlif qoruyucu reaksiyaların yaranma
sına səbəb olur. Nəticədə leykositlərin qan damarından sürətlə
çıxması və iltihab ocağını əhatə etməsi qeyd olunur. Ağ qan
hüceyrələri foqositoz prosesində aktiv şəkildə iştirak edir. Belə
qeyri-spesifık qoruyucu faktor pseudoeozinofıllərin köməkliyi
ilə kənd təsərrüfatı heyvanlarından fərqli olaraq, hətta tronbosit-
lərin vasitəsilə həyata keçirilir. Qan serumunda bakteriostatik və
baktereosit təsirli maddələr daima olmaqla bunlara misal olaraq
lizinləri, lizosimi, komplimenti, properdini və limfokinləri gös
tərmək olar.
Lizinlər-antitellər olmaqla bir sıra növ bakteriyaları və erit-
rositləri lisizə uğradır. Bir çox heyvan və quş növlərinin qan se
rumunda B-lizinlər aşkar edilmişdir və bunlar təbii rezistendlik
faktorlarına aid edilir. Bu trombositlər tərəfindən istehsal olunur
və qrammüsbət mikroorqanizmlərə təsir edir.
Lizosim fermentlər /muramidoza/ qrupuna aid xüsusi maddə
olub orqanizmin m üxtəlif toxumlarında, xüsusilə iltihaba tutul
muş toxumalarda müşahidə edilir. Makro və mikrofaqlar tərə
findən sintez olunur. Lizosim quşların yumurtasında, ağız su
yunda, leykositlərdə və makrofaqlarda müşahidə edilir. Bunla
rın zədələnməsi zamanı lizosim ətraf toxumaya daxil olur. Qa
nın plazmasına bu zədələnməmiş leykositlərdən və makrofak-
lardan da daxil ola bilir. Lizosim qeyri-spesifık rezistentlik fak
torudur, antitel yaranmasına təsir etmir və qanda onun təyin
edilməsi mühüm əhəmiyyətə malikdir.
Kompliment mürəkkəb çox komponentli sistemdir və 9 kom
ponentdən ibarətdir. /C1-C9/ . Bu mononuklear foqositlər tərə
findən sintez olunur. Kompliment davamsızdır, termolabildir, adi
23
şəraitdə saxladıqda müəyyən vaxtdan sonra parçalanır. Kompli-
ment tək halda zəif qoruyucu xassəyə malikdir, ancaq onun işti
rakı şəraitində spesifik əkscisimlərin, properdinin və başqa anti-
mikrob amillərin təsirini gücləndirir. Quşların qanında kompli-
ment nisbətən azdır, ona görə də bunu uzun müddət müəyyən et
mək mümkün olmamışdır. Son zamanlar aparılan tədqiqatlar nə
ticəsində müəyyən edilmişdir ki, kompliment orqanizmin qorun
masında kompleks yaratma və anafilotoksin əm ələ gətirmək yo
lu ilə allergeni qandan xaric edir. Anafilotoksin komplimentin C3
və C5 subkompanentindən ibarət olub qan damarlarının keçirici-
liyini artırır. Məhz bunun nəticəsində də immun komplekslərinin
və allergenlərin qandan kənarlaşması baş verir.
Properdin /latınca perdo-öldürmək, parçalamaq/ 1954-cü ildə
Pillemer tərəfindən kəşf edilmişdir. Bunun bakterisit təsiri qanda
kompliment və maqnezium ionlarının olması ilə əlaqədardır. Bu
orqanizmdə sistem halında nəzərə çarpır və 3 komponetdən iba
rətdir: 1. Properdin-serum zülalı. 2. Maqnezium ionları və 3.
Kompliment. Properdinin miqdarı qanda azalarkən orqanizmin
ümumi rezistendliyi aşağı düşür. Qan serumuna polisaxaridlərə
aid olan zimozan, inulin və ya immunoqlobulin A əlavə etdikdə
properdin aktivləşir və C-3 proaktivizatoru enzimə çevrilir. Bu isə
öz növbəsində C 3-ü aktivləşdirərək C 3b yaradır. Komplementin
aktivləşməsinin alternativ yolunun mahiyyəti bundan ibarətdir:
Qan serumunun bakterisid aktivliyi mikrobəleyhinə kəskin
xüsusiyyətə malik olub bunun tərkibinə təbii rezistentliyin hu
moral amilləri daxildir. Bunun tərkibində lizosim / qrammüsbət
mikroblara qarşı / və komplement / qarmmənfi mikroblara / qar
şı mövcuddur. Məlumdur ki, orqanizmin müxtəlif orqanlar siste
minin normal mikroflorası mövcuddur. Orqanizmin rezistentliyin-
də normal mikroflora çox böyük rola malikdir. Normal ırıikro-
floranın qoruyucu funkiyası mikroblarda antoqonizm hadisəsinə
əsaslanıbdır.
24
Əgər mikrob dəri və selikli qişaların qoruyucu baryerini ke
çirsə toxumların dərinliyinə sirayət edir və burada iltihab törə
dir. İltihab prosesi müxtəlif qıcıqlandırıcı faktorların təsirindən
yaranan orqanizmin mürəkkəb reaksiyasıdır. İltihabın müdafiə
funksiyası İ.İ.Meçnikovun klassik tədqiqatları əsasında müəy
yən edilmişdir. İltihab nəticəsində orqanizm mikroblardan azad
olur və bununda əsasını faqostoz prosesi təşkil edir.
Faqositoz orqanizmə daxil olmuş patogen, diri və ya ölmüş
mikrobların, həmçinin yabançı hissəciklərinin orqanizm hüceyrə
ləri tərəfindən udulması və hüceyrə daxili enzimlərin köməkliyi
ilə həzm olunmasından ibarətdir. İltihab və faqositoz orqanizmə
daxil olmuş mikrobun tutulması və məhv edilməsini təmin edir.
Müxtəlif hüceyrələr faqositoz aktivliyə malikdir, ancaq daha
çox limfoid-makrofaq sistemi hüceyrələri bu xüsusiyyətə malik
dir. Faqositoza uğramış hüceyrələrin taleyi müxtəlif tərzdə qeyd
olunur. Əgər faqosit hüceyrələri daxilində mikrobların əriməsi
və ölümü baş verirsə bu proses tam faqositoz adlanır. Ancaq bə
zən faqositoz prosesi zamanı mikrobların hamısı tələf olmur, on
ların bir hissəsi öz həyat fəaliyyətlərini saxlayır ki, bu natamam
faqositoz adlanır. Bəzən mikrobların faqosit hüceyələri daxilin
də çoxalması qeyd olunur ki, nəticədə hüceyrələr tələf olur.
Faqostozun aktivliyinə bir çox faktorlar təsir göstərir. Antitellər,
kalsium duzları, xolesterin, yağların oksidləşməsi və parçalanması
törədən maddələr və iltihab prosesi zamanı ayrılmış histamin faqo-
sitozu aktivləşdirilir. Avitaminozlar, asetilxolin və kortikosteroidlə-
rin orqanizmdə miqdarının artması isə bu prosesi zəiflədir.
Orqanizmin genetik yad vasitələrdən qorunmasında əsas ro
lu orqanizmin immun sistemi oynayır. İmmun sistemin tərkibinə
mərkəzi və pariferik orqanlar daxildir. İmmun sistemin mərkəzi
orqanlarına heyvanlarda timus, fabrisiy kisəsi, peyer yığıntıları
və sümük iliyi, periferik orqanlara isə - qan, liınfa düyünləri və
dalaq daxildir. Bu sistemin əsas məhsulu limfositlərdir.
25
Timus və ya çəngələbənzər vəzin embriogenezin birinci ayın
da əsası qoyulur və bətndaxili inkişafın sonunda kütləsinə görə
maksimuma çatır. Heyvanlar yaşa dolduqca bu involyasiyaya
uğrayır, ancaq tamamilə yox olmur. Vəzin qabıq qatı sıx şəkildə
kiçik limfosit yığımları ilə təchiz olunmuş və bu limfositlər ti-
mositlər adlanır.
Fabrisiy kisəsi quşların kloakasının çıxıntısı kimi olub quş
larda embrional inkişafın 12-13-cü günlərində formalaşır və
cücələrin həyatlarının 7-ci həəftəsindən sonra atrofıyalaşır. Bu
nun qabıq hissəsində yetkin, beyin zonasında isə - yetkin ol
mayan limfositlər aşkar edilir.
Peyyer yığıntıları nazik bağırsaq şöbəsinin selikli qişası al
tında yerləşmişdir və limfositlər fabrisiy kisəsində olduğu kimi
yerləşmişdir.
Sümük iliyi gövdə hüceyrələrinin əsas istehsal olunan yeridir.
Bu hüceyrələrin hamısı retikulyar stromanın gözcüklərində yerləşir.
Qan periferik immun sistemin toxuması olub müxtəlif təyi
natlı və müxtəlif dərəcəli yetkinliyə malik olan ayrı-ayrı limfo-
id hüceyrələrdən, həmçinin qranulositlər və monositlərdən təş
kil olunmuşdur. Embriogenez dövründə heyvanların qanı limfa
və limfoid orqanların hesabına leykositlərlə zənginləşir. İri buy
nuzlu heyvanların bətndaxili inkişafının ilk aylarında periferik
qanda limfositlər, sonra isə monositlər, eozinofıllər və neytrofil-
lər meydana çıxır. Ontogenezin əvvəlində əvvəlcə yetkin, sonra
isə yetkin olmayan limfoid hüceyrələrlə təmsil olunur. Monosit
lər embrional inkişafının ikinci ayında, eozinofıllər və neytrofıl-
lər isə 3-cü ayında periferik qana daxil olur.
Dalaq ağ özək halında xüsusi limfoid toxumaya malikdir.
Limfa damarlarının yoxluğu ilə əlaqədar olaraq ağ özək trabekul
və cibciklərin vasitəsi ilə qan damarları ilə əlaqələnir və onu
gövdə və limfoid hüceyrələri ilə təmin edir. Ağ özək limfa
düyünləri tipi kimi qurulmuşdur.
26
Quşlar kənd təsərrüfatı heyvanlarından limfo sisteminin qu
ruluş xüsusiyyətinə görə əsaslı şəkildə fərqlənir. Quşlarda limfa
düyünləri yoxdur.qaz və ördəklərdən başqa quşlarda limfoid to
xuma həzm və tənəffüs sisteminin selikli qişasının epiteli hücey
rələrinin altında yerləşmişdir. Xüsusilə bu çinədən vəzisində, fa
brisiy kisəsində və dalaqda daha yaxşı inkişaf etmişdir. Fabrisiy
kisəsi və çəncəlvari vəzi quşların mərkəzi limfoid orqanları kimi
adaptiv immunitetin ontogenetik immunitetində mühüm rol oy
nayır. Aparılan tədqiqatlar nəticəsində müəyyən edilmişdir ki,
çəngəlvari vəzi,hüceyrə immunitetinə, fabrisiy kisəsi isə atitellə-
rin sintezinə nəzarət edir. Kənd təsərrüfatı heyvanlarından fərqli
olaraq quşlarda timositlirin iki subpopulyasiyası qeyd olunur ki,
bunlarda elektroforetik hərəkətinə görə bir-birindən fərqlənir.
Quşlarda mərkəz limfoid orqan fabrisiy kisəsi hesab edilir.
Bu orqan kloakanın dorzal səthində yerləşib və onun əsası em
brional inkişafının 5-ci günü endodermadan baş verir. Bunda ilk
limfositlər 8-ci gündə meydana çıxır və kisə 12-ci gündə tama
milə formalaşır. Kisənin əksər hüceyrələrində səthi immunoq-
lobulinlər embrionun inkişafının 16-18-ci günündə aşkar edilir
və 18-20-ci gündə onların miqdarı nəzərə çarpacaq dərəcədə ar
tır. Postnatal ontogenezdə fabirsiy kisənin maksimum ölçüsü
4,5-12 həftəlikdə qeyd olunur, sonra isə involyusiyaya uğrayır.
İmmunoqlobulin M /İ q M/ ontogenez prosesində kisənin
limfositləri də həm hüceyrənin səthində, həm də sitoplazmasın-
da aşkar edilən ilk immunoqlobulin sinfidir.
Fəaliyyəti və involyusyası prosesində fabrisiy kisəsi hücey
rələri hansı ki, humoral immunitet üçün məsuliyyət daşıyır əv
vəlcə sümük iliyinə miqrasiya edir, sonradan isə dalaqda müşa
hidə edilir. Tiınusun, fabrisiy kisəsinin və dalağın histon və ri-
bosomol zülallarını biokimyəvi tərkibcə bir-birinə yaxındır,
ancaq polisomlar timus və fabrisiy kisəsi nüvəsində yarandığı
gündən müşahidə edildiyi halda, dalaqda yalnız 30-cu gündə
27
qeyd olunur. Bu kisədə immunoqlobulinlərin sintezinin tez baş
lanması və onun atrofıyası zamanı bu funksiyanın dalağa keçmə
sini göstərir. Cücələrdə kisə asılı olmayan immunoqlobulin is
tehsalı sisteminin olması güman edilir.
Quşların humoral immuniteti 2 sistemlə: həqiqi humoral və se-
kretor immun sistemlərlə təmin olunur. Sistemin funksional aktiv
liyi embrionun, cücənin və ya quşun yaşından asılı olaraq dəyişilir
və fabrisiy kisəsinin nəzarətində olur. B-hüceyrəyə populyasi-
-yasının sintez məhsulları immunoqlobulin M. G və A. həm
çinin sekretor immunoqlobulin A və qamma hesab edilir. Axı
rıncı funksional olaraq heyvanların İ G-ə ekvivalentidir. Sekre
tor immunoqlobulin A toyuqlarının önündə, ağız suyunda. To-
Dostları ilə paylaş: |