İ N F O R M A T İ K A
____________________________________________________________ 33
Sistemləri iki əlamətə: fəaliyyət şərtlərinə görə və mürəkkəblik dərəcəsinə
görə təsnifləşdirmək olar.
Fəaliyyət şərtlərinə görə sistemlər determinə olunmuş (müəyyən) sistemə
və ehtimallı sistemə ayrılır.
Determinə olunmuş sistemlərdə onun elementləri
və bu elementlər
arasındakı qarşılıqlı əlaqələr qabaqcadan müəyyən olunmuş qaydada mövcud olur.
Bu növ sistemlərin tədqiqatı zamanı heç bir qeyri-müəyyənlik olmur. Belə halda
sistemin özünü necə aparacağı əvvəlcədən məlumdur.
Ehtimallı sistemlərdə elementlər və onlar arasındakı əlaqələrin dəyişməsi
ehtimal xarakterlidir, yəni müxtəlif vəziyyətlərdə bu
sistemlərin özlərini necə
aparacağı barədə əvvəlcədən fikir söyləmək çətindir. Odur ki, bu növ sistemlər
idarəetmə baxımından xüsusi maraq doğurur və praktikada bunlara daha çox
təsadüf edilir.
Mürəkkəblik dərəcəsinə görə sistemlər sadə,
mürəkkəb və çox mürəkkəb
sistemlərə bölünür.
Sadə sistemlər qarşılıqlı əlaqədə fəaliyyət göstərən az sayda elementlərdən
ibarət olub, şaxələnməyən quruluşa malikdir. Bu cür sistemlər və onlardakı
dəyişikliklər asanlıqla təsvir oluna bilər.
Mürəkkəb sistemlər qarşılıqlı əlaqədə fəaliyyət göstərən çoxsaylı
elementlərdən ibarət olub, şaxələnən quruluşa malikdir və daha mürəkkəb
funksiyaları yerinə yetirir. Hər hansı bir elementin və ya əlaqənin dəyişilməsi
sistemin bir çox elementlərinin dəyişilməsinə səbəb olur.
Çox mürəkkəb
sistemlər elə sistemlərdir ki, onların vəziyyətini bu və ya
başqa səbəblərə görə tam şərh etmək mümkün olmur. Buna ölkənin
iqtisadiyyatını, fermerlərin fəaliyyətini və insan beynini misal göstərmək olar.
Sistemlər fasiləsiz (analoq sistem) və diskret (impuls) olur. Sistemin
fəaliyyət göstərdiyi müddət ərzində giriş siqnallarının
təsiri fasiləsiz olarsa, onda
belə sistemə fasiləsiz sistem deyilir. Giriş siqnallarının təsiri ara bir olarsa, onda
belə sistemə diskret sistem deyilir.
Sistemin elementlərini öyrənən və onlar arasında əlaqəni formalaşdıran
zaman, adətən sistemin “girişi” və “çıxışı” anlayışlarından istifadə edilir.
Sistemin girişi vasitəsilə xarici aləmdən (başqa elementlər vasitəsilə)
sistemə, çıxışı vasitəsi ilə isə xarici aləmə (başqa elementlərə) təsir edilir.
Sistemin elementində xarici təsiri xarakterizə edən kəmiyyət giriş kəmiyyəti
(vəziyyəti), çıxışın vəziyyətini əks etdirən kəmiyyət isə çıxış kəmiyyəti adlanır.
Məsələn, istehsal prosesini davam etdirmək üçün müəssisə giriş vasitəsilə xarici
aləmdən
maddi ehtiyatlar - xammal, yanacaq, yarımfabrikatlar, avadanlıq və s.
alır, çıxışı vasitəsilə isə istehsal etdiyi məhsulu özündən kənarlaşdırır (xarici aləmə
təsir edir).
Qeyd etmək lazımdır ki, uzun müddət sistemin girişi (daxil olan xammalın,
avadanlığın miqdarı, çeşidi, müddəti) və çıxışı (satılacaq malın haraya, hansı
qaydada və nə zaman satılması və s.) dəqiq müəyyən edilmirdi. Kibernetika
elminin nailiyyətləri əsasında bu məsələ artıq müəyyən edilmək üzrədir.