III.BOB.SAMARQAND QOG’OZININING TARIXINI TADQIQ ETISHGA
DOIR METOD VA YONDASHUVLAR.
3.1. Movarounnahr kitobat tarixi va uninig o’ziga xos jihatlari
Tarixdan bizga ma’lumki, qadimdan kutubxona maskanlari ziyo va
ma’naviyat o‘chog‘i sifatida faoliyat ko’rsatgan. O‘z davrida noyob va nodir
qo‘lyozma asarlar kutubxonalarda saqlanib kelingan. Xususan, Amir Temur va
Temuriylar hukmronligi davrida ham tashkil etilgan kutubxonalarda ko‘p asrlik
tarixga ega bo‘lgan noyob va nodir hisoblangan tarixiy qo‘lyozma asarlar
fondlarining shakllanishi, ilm-fanning turli yo‘nalishlariga oid asarlarning mavjud
bo‘lganligi yangi kutubxonalarning tashkil etilishiga asosiy omil sifatida turtki
24
Oʻz MA, I-126-fond,1-roʻyxat,kirish soʻzi, 4-varaq
32
bo‘ldi. XIV asrning ikkinchi yarmi XV asr boshlarida Movarounnahrda
me’morchilik va amaliy san’atga bo‘lgan e’tibor yanada rivoj topdi. Amir Temur
davlatining poytaxti bo‘lgan Samarqand ulkan shaharga aylandi, bu yerda ko‘plab
saroylar, masjidu madrasalar, maqbaralar va boshqa jamoat inshoatlari bunyod
etildi. Mamlakatda jahon ilm-fani yo‘nalishi sifatida, tibbiyot, astranomiya,
matematika, falsafa, tarix, adabiyot va boshqa fanlar keng quloch yoyib yanada qadr
topdi. Bu esa qo‘lyozma fondlari, saroylar, madrasalar huzurida kutubxonalar
tashkil etilishi va xususiy kutubxonalarning paydo bo‘lishiga zamin yaratdi. Amir
Temur hukmronlik qilgan yillarda (1370-1405) qo’lyozma manbaalarni saqlash va
kutubxonalar tashkil etish borasida katta g‘amxo‘rlik qilindi. Amir Temur ilm-fan
homiysi, sahovatpesha hukmdor bo‘lgan. U adabiyot va san’atni yaxshi ko‘rgan.
Masalan, uning hukmronlik qilgan davrining birinchi yarmida zabt qilingan
hududlarda to‘plangan kitoblar va qo‘lyozmalar Shahrisabzga yuborilgan. Ushbu
keltirilgan qo‘lyozma manbaalar jamlanmasi natijasida saroyda maxsus
qo‘lyozmalar kutubxonasi tashkil etilgan. Ayniqsa, mamlakat poytaxti bo‘lgan
Samarqanddagi saroy kutubxonasi mashur bo‘lib, bu yerda yunon, lotin, arab,
arman, fors va boshqa tillarga oid noyob va nodir hisoblangan qo‘lyozma asarlar
saqlanardi. Ushbu qo‘lyozmalarning aksariyat qismi Amir Temur zabt etgan
mamlakatlardan keltirilgan. Turkiyaning Bursa shahridagi mashhur kutubxonadan
Samarqandga ko‘pgina qimmatli hisoblandan nodir qo‘lyozma asarlar keltirilgan.
Bursa kutubxonasi antik davrdagi mashhur kutubxonalardan biri - Pergam
kutubxonasining me’rosxo‘ri edi. Bu yerda Arximedning zamondoshi hisoblangan
matematik Apolloniy, o‘z davrining mashhur faylasuflaridan Antigon Karistskiy,
Kichik Nenaf va boshqa ko‘pgina kishilar faoliyat ko‘rsatgan. Bursa kutubxonasida
saqlanayotgan qadimgi yunon "Oriental Art and Culture" mutafakkirlaridan
Ptolemey, Gipparx, Diafant va boshqa Iskandariyalik mualliflarning asarlari Perga m
kutubxonasidan keltirilgan degan asosli fikrlar Amir Temurning kitobga va noyob
qo‘lyozma durdonalariga bo‘lgan qiziqishi buning yaqqol isbotidir. Ma’lumki,
33
ko‘plab olimlar Amir Temur
25
davlati poytaxtida tashkil etilgan kutubxonalarga
ishlash maqsadida kelgan. Ulardan biri, matematik, Qozizoda Rumiy, Ulug‘bekning
va Alovuddin Ali ibn Muhammadning (Ali qushchi)ning ustozi bo‘lgan. U
Samarqandga Bursadan kelgan edi. Amir Temur Armanistondan ham ko‘pgina nodir
hisoblangan qo‘lyozma asarlarni ham olib kelgan. Arman tarixchisi
S.A.Babayanning ma’lum qilishicha, Taevsk monastiri huzuridagi kutubxonaning
kitob fondining ma’lum bir qismi Samarqandga olib ketilgan. Ushbu kitoblarning
orasida Suriyalik Murabas Gaddining qo‘lyozmalari ham bo‘lib, uni muallif arman
podshosi Bagarshikning farmoishiga binoan Xaldey, Eron va boshqa sharq
mamlakatlaridan to‘plagan va bu ma’lumotlar eramizdan avvalgi 150-yilgacha
bo‘lgan tarixni qamrab olgan edi. M.A.Gadin tomonidan yozilgan Armaniston tarixi
keyinchalik Moisey Xarenskiy va boshqa arman tarixchilariga o‘zlarining tarixiy
asarlarini yozishga manbaa bo‘lib xizmat qilganligi to‘g‘risida ilmiy ma’lumotlarda
bayon etilgan. Amir Temurning arman kutubxonasidan kitoblar olib ketganligi
to‘g‘risida arman tarixchisi Mixail Chamxhyan qiyidagi fikrlarni bayon etadi: “U
arman va fors kitoblarini ulgurganicha to‘plab, ularni Samarqandga yuborgan va u
yerda bitta minoraga jamlashtirgan. Ushbu minoradan kimda kim kitob olib chiqib
ketishini qattiq qo‘rqitish bilan ta’qiqlab qo‘ygan, kitoblarni o‘qimoqchi
bo‘lganlarga minorada shug‘ullanishga, biroq bu yerda juda uzoq vaqt qolmaslik
sharti bilan ruxsat bergan”. Tarixiy ma’lumotlarning guvohlik berishi masalasi
yuzasidan xulosa chiqaradigan bo‘lsak, Amir Temur Samarqanddagi saroy
kutubxonasi faqat kitob saqlanadigan ombor bo‘libgina qolmay, balki u yerda ba’zan
foydalanuvchilarni ham qo‘shishgan. Kutubxonaga kirish uchun juda
ozchiliklargagina ruxsat berilgan. Kutubxonaning qanday ko‘rinishga ega
bo‘lganligi, kitoblar qanday saqlangani va ulardan foydalanilgani to‘g‘risida batafsil
ma’lumotlar hozircha topilmagan. Biroq aytish mumkinki, saqlovchilar
qo‘lyozmalarni yuksak darajada qadrlaganlar va ularga to‘g‘ri munosabatda
25
Temur Tuzuklari. - Toshkent, Adabiyot va san’at nashriyoti, 1996-yil. 344 b.
34
bo‘lishgan. Mazkur qo‘lyozmalarni saqlash uchun maxsus bino qurilganligi ham bu
ma’lumotlarning isbotidir. Shuni ham takidlash joizki, bu yerda ham kitoblardan
iborat boyliklar xuddi XI-XII asrlardagi zamonasining mashhur kutubxonasi singari
fanlar bo‘yicha joylashtirilib, maxsus sandiqlarda saqlangan. Shak-shubha yo‘qki,
barcha kitoblarni faqat ro‘yxatga olish uchun emas, balki yaxshiroq foydalanish
uchun himoyalangan. Amir Temur va Temuriyzodalar
26
davrida turli sohalarda
qanchadan-qancha yutuqlar qo‘lga kiritilgan bo‘lsa, insonning ilmiy va badiiy
tafakkuri natijasi bo‘lmish kitoblarni yaratish, ularni ko‘chirish, saqlash sohasida
ham katta ishlar amalga oshirilgan. Bu davrda xat va kitob ko‘chirish, uni bezaklar
bilan ziynatlash bilan bog‘liq bo‘lgan mashhur siymolar, xattotlar chiqdilar.
Ulardan, Mir Ali Tabriziy, Sulton Ali Mashhadiy, Mir Ali Xiraviy, Mir Imod, Sulton
Muhammad Handon, Mavlono Ma’ruf, Abdujamil kotib, Darvesh Muhammad
Samarqandiy, Pir Muhammad So‘fi Buxoriy va boshqalarning nomlarini xurmat
bilan tilga olinadi. Xattotlar tomonidan nastaliq xatida fikrlarning go‘zal tarzda
bayon qilinishi mutolaani nihoyatda osonlashtirishga yordam bergan. Kitoblarni
muqovalash, oltin suvi va rasmlar (miniatyuralar) bilan bezashning nodir
san’atkorlari - Kamoliddin Behzod, Mahmud Muzahhiblar ham ana shu davrda
yashab ijod qilgan siymolardandir. O‘z sohasining yetuk mutaxassisi va malakali
xattot va rassomlar tomonidan tayyorlangan qo‘lyozmalar moliyaviy jihatdan
iqtidorli shaxslar buyurtmasi bilan amalga oshirilardi, yoki podshohlar kutubxonasi
qoshida bajarilar edi. Bunday kitoblar har jihatdan noyob va nodir qimmatbaho
hisoblanardi. Mohir xattotlar tomonidan ko’chirilgan kitoblarning nusxalari juda
kam bo‘lgan, xattoki, bir nusxadan bo‘lganligi uchun muallifning o‘z qo‘lyozmasi
tarzida saqlangan. Saltanat kutubxonalari va mashhur siymolar kutubxonalari
alohida manzilda, ularni saqlovchi, yangisini ko‘chiradigan, zarar yetkazilgan
(varaqlari yo‘qolgan yoki satrlari o‘chgan) kitoblarni ta’mirlovchi maxsus
mutaxassislar bilan ta’minlanganlar. Xatto, kitoblar o‘ziga xos tartib bilan
26
Temur Tuzuklari. - Toshkent, Adabiyot va san’at nashriyoti, 1996-yil. 344 b.
35
saqlangan. Uning boshqaruvchini kitobdor deb atalgan. Mashhur madrasalarda ham
kutubxona uchun alohida hujralar ajratilgan va uning mas’ul hodimlari ham bo‘lgan.
Biz so’z yuritayotgan saltanat kutubxonalari, shaxsiy kutubxonalar, madrasalardagi
kutubxonalar haqida ma’lumotlar, hikoyat va rivoyatlar mavjud. Shuningdek,
bunday kutubxonalarning birortasi aynan saqlanmaganligi tufayli ular to‘g‘risida
aniq ma’lumot berish qiyin. Shunday bo‘lsada, manbalarda ularning mavjud
bo‘lganiga doir ishoralar asosida bunday kutubxonalarning ayrimlari haqida umimiy
tarzda ma’lumot berishga jur’at etdik. Ushbu davrda yaratilgan va bizgacha yetib
kelgan kitoblar haqida esa bizga ma’lum bo‘lganlari to‘g‘risida muxtasar fikr
yuritish foydadan holi bo‘lmasa kerak. Chunki bu o‘tmish ta’lim-tarbiya tizimi,
madrasa va oliy madrasalar faoliyati bilan bevosita dahldor bo’lgan mavzudir. Amir
Temur ta’lim-tarbiya ishiga alohida e’tibor qaratib, madrasalar qurishga farmon
berar ekan, bu jarayonning kitoblarsiz bo‘lishi mumkin emasligini ham yaxshi
tushunardi. Faqat bu emas, balki o‘zi va arkoni davlatning ham ma’rifati, ma’lumoti
bo‘lishini istagan. Chunki Amir Temur, ibn Arabshohning guvohlik berishicha,
“Men azaldan ilm shaydosiman” va “Men olimlar bilan doim suhbatda bo‘lib, ular
ishidan xabardorman” degan ekan, bunday kishining olimlar va adiblar ijodiy
ishining mahsuli bo’lmish kitoblar taqdiriga befarq qarashi mumkin emasdi. Bunga
qo‘shimcha ravishda Amir Temur tuzuklarida bayon etilgan ayrim fikrlar
aytilganlarning haqiqiy ekanidan dalolat beradi. Temur tuzuklarida yozilishicha,
Amir Temur hakimlar, tabiblar, munajjimlar, muhaddislarni o‘z atrofiga to‘plagan.
Shuning bilar birga “Muhaddislar, tarixchilar hamda qissaxonlarni o‘zimga
yaqinlashtirdim va avliyolar haqidagi qissalarni, o‘tgan podshohlar to‘g‘risidagi
xabarlarni, ularni saltanat taxtiga qanday yetishganliklarini, davlatlarining qanday
sabablarga ko‘ra zavol topganligini bulardan so‘rab bilardim”, - deb ta’kidlaydi.
Bulardan ko‘rinadiki, Amir Temur atrofiga to’plangan hakim va tabib, munajjim va
muhaddis, tarixchi, qissaxon va boshqalar “ilm shaydosi” bo‘lgan Sohibqironning
savollariga asosli va ilmiy javoblar topish uchun kitoblarga murojaat etganlarki, ular
shubxasiz, Amir Temur to‘plagan kitoblar hazinasi-kutubxonada saqlangan,
ayrimlari esa safar vaqtida birga olingan, ya’ni “ko‘chma kutubxona”da bo‘lgan.
36
Amir Temur asos solgan saltanat kutubxonasida (uni Samarqanddagi Ko’ksaroyda
joylashgan deb faras qilish mumkin) Samarqand, Buxoro, Xorazm va
movarounnaxrning boshqa shaharlarida bo‘lgan nodir qo‘lyozma kitoblar bilan bir
qatorda turli mamlakatlarga yurish vaqtida qo‘lga kiritilgan arab, turk va fors
tillaridagi kitoblar to‘plangan deyish mantiqiy ko‘rinadi. Shuning bilan birga bu
vaqtda Samardandda yashab faoliyat ko‘rsatgan allomalarning kitoblari ham bu
kutubxonani boyitib borgan. Chunki Amir Temur devonida mavlono shayx
Muhammad ibn hoja Bandkor Termiziy, Amir Muhammad Badriddin, Ho’ja
Abdulla Keshiy kabi ajoyib xattot va adiblar ham faoliyat ko‘rsatar edilar. Shunday
qilib, aytilganlar e’tiborga olinsa, unda Amir Temur kutubxonasida Qur’oni karim
va unga bag’ishlangan ta’fsirlar, hadisi sharifning ishonchli to‘plamlari, fiqh,
falakiyot, muhaddislik, tibbiyot, jug‘rofiya, falsafa, tarix, mantiq, tilshunoslik va
adabiyotga oid nodir asarlar to‘plangan. Xususan, ular orasida Imom al-Buxoriy,
Imom at Termiziy, Abu Mansur Moturidiy, Burhoniddin Marg‘inoniy, Mahmud
Chag‘miniy, muarrix Rashididdiy, ibn Batutta, Sayyid Sharif Jurjoniy, alloma
Taftazoniy, Xo’ja Ahmad Yassaviy, Abu Sayyid Abdulxayr, Abdulloh Ansoriy,
Muslihiddin Sa’diy, Qutb ul-Orifiy, Sadriddin Ardabeliy, Zayniddin Tayobodiy, Mir
Sayid Baraka kabilarning asarlari, maktublari, ular haqidagi asarlar, xorijiy Sharq va
G‘arb mamlakatlari podshoh va qirollariga yozilgan maktublarning nusxalari
bo‘lganligi haqiqatga yaqindir. 1403-yilda Samarqandga tashrif buyurga Ispaniya
elchisi Ryui Gonzales de Klavixo o‘zining kundalik daftariga kutubxona
to‘g‘risidagi ayrim ma’lumotlarni qayd qilgan edi. 1863-yilda venger sharqshunosi
Armeniy Vamberi Markaziy Osiyo bo’ylab sayohati davomida, Samarqandda
mashhur arman-yunon kutubxonasining “izlari”ni topishga intildi. Markaziy
Osiyoni Rossiya bosib olgandan keyin ko‘pgina sharqshunoslar va turli
mamlakatlarning olimlari o‘z nazarlarini Amir Temurning mashhur kutubxonasiga
qaratdilar, uning taqdirini bilishga qiziqdilar. Turkiya viloyatida istiqomat
qilayotgan armanlar 1868-yilda Samarqand va Buxoro armanyunon kutubxonasini
topish to‘g‘risidagi iltimosi bilan hukumatga murojaat qildilar Ushbu kutubxonani
Amir Temur Armanistondan olib kelgan edi. Rus diplomati N.Stremouxovdan
37
Turkiya general-gubernatori Kaufman nomiga o‘sha yili arman arxiepiskopi
Sarkisyaning xati tushgan bo‘lib, unda Amir Temur kutubxonasi izlab topishni
iltimos qildi. Bu kutubxona so‘nggi vaqtgacha Samarqandda yoki uning yaqin
atrofida saqlanmoqda, deb hisoblanardi. Turkistonlik taniqli bibliograf va Markaziy
Osiyo tarixining katta bilimdoni N.V.Dmitrovckiy Amir Temur kutubxonasining
tarixi haqida ma’lumotlar to‘plagan bo‘lib, u Samarqandga mashhur arman
kutubxonasi va Mirabas Gadinning qimmatli qo‘lyozmalari olib ketilgani haqida
yozgan edi. 1873-yilda ingliz tadqiqotchisi Yevgeniy Skayler chor Rossiyasi bosib
olgan Turkistonga sayohat qilar ekan, Buxoro va Qo‘qonda bo‘ladi. Shuningdek,
Amir Temur kutubxonasi bilan qiziqib ko‘radi. Skayler Buxoro kutubxonalaridagi
ma’lumotlar asosida quyidagicha yozadi: “Men mashhur Temur kutubxonasi hali
mavjuddir, deb o‘ylashimga asos bor. Bu yerda amirning xazinasida ko‘pgina
kitoblar borki, ularning tili Buxorolik mullalarga tanish emas, shu sababli kitoblarga
e’tibor berilmasdan yotibdi: ular Qarshida ham bor”. U Qarshida bo‘lgan vaqtida
amirning boy kutubxonasi bilan tanishish imkoniga ega bo‘lmaganidan afsuslanadi.
1889-yilda taniqli ingliz adibi Makenzi Uolles Zakaspiy viloyatida bo‘lgach,
Samarqandga kelib Amir Temurning kutubxonasini sinchiklab izlab ko‘radi, lekin
“shaharni yoppasiga axtarib, hech narsa topa olmaydi”. Amir Temur kutubxonasini
keyingi qidirish ishlari mashhur rus orbentalisti A.L.Kun (18940-1888)ning faoliyati
bilan bog’liqdir. U Turkistonga 1868-yilda xizmatga kelgan bo‘lib, uning muhim
vazifalaridan biri Temurning mashhur kutubxonasini qidirib topishdan iborat edi.
Lekin A.L.Kun kuch-g‘ayrat sariflashiga qaramay, Temur kutubxonasi to‘g‘risida
hech qanday aniq ma’lumotlar to‘play olmaydi. XX asrning boshlarida Temurning
kutubxonasi bilan Turkistonlik publisist D.N.Lagofetda ham qiziqish uyg‘onsada,
1868-yildan 1911-qilga qadar mashhur kutubxonaning izlarini aniqlashga muvaffaq
bo‘la olmagan. Temur kutubxonasidan bugungi kungacha saqlanib qolgan birdan-
bir qo‘lyozma bu Usmon Qur’onidir. U pergament qog‘ozga kufiy yozuvida
ko‘chirilgan. A.L.Kun mazkur qo‘lyozmani Temur kutubxonasining eng yaxshi
bezagi deb hisoblagan. Usmon Qur’oni Rossiya Markaziy Osiyoni bosib olgandan
keyin Samarqandning Xo‘ja Ahror masjidida saqlangan. 1869-yilda mazkur Qur’on
38
nusxasi borligidan qo‘shin starshinasi Serov xabar topib, Zarafshon okrugining
boshlig‘i general-mayor Abramovning buyrug‘i bilan qadimgi qo‘lyozmalar
to‘g‘risidagi ma’lumotlarni to‘plab yurardi. Serov Xo‘ja Ahror masjidida Qur’on
saqlanayotganini masjidda ko’p muhlislar to‘plangani sababli bilib oladi. So‘ngra
bu Qur’on musilmonlar uchun ahamiyatsiz narsa, uni hech kim oqiy olmaydi, Xo‘ja
Ahror masjidi imomlari ham unga bu kitobni sotishga rozi ekanligini ma’lum qiladi.
Qur’on general-mayor Abramov tomonidan 125 so‘mga sotib olinadi va Toshkentga
yuboriladi. Kaufman uni Buxoro amirining vakili Yahyoxo‘jaga ko‘rsatganda, U
Temur kutubxonasining birdan-bir saqlanib qolgan qo‘lyozmasidir, deb tasdiqlaydi.
Kutubxonaning qolgan kitoblari esa mazkur mamlakatdagi o‘zaro qonli urushlar va
to‘qnashuvlar natijasida nobud bo‘lgan edi. 1876-yilda Kaufman Qur’onni Sankt-
Peterburgdagi imperator xalq kutubxonasiga topshiradi. Kutubxonaning 1904-yilgi
ishi haqidagi hisobotida Samarqandning Kufiycha Qur’oni kutubxonaning sharq
bo‘limida eng muhim boylik ekanligi aytilgan edi. 1887-yilda Usmon Qur’onini
Sankt- Peterburg xalq kutubxonasida Samanqandlik savdogar va qadimgi narsalarni
to‘plovchi Mirza Buxarin ko’rib qoladi. Mirza Buxarin Sankt-Peterburgdagi xalq
kutubxonasida turli xalqlarning bir necha yuz ming qadimgi va yangi kitoblari
hamda qo‘lyozmalarini ham ko‘radi. Bu erda Alisher Navoiyning asarlari,
“Shohnoma”, “Ravzat ussafo” va boshqa tarixiy asarlarning qo‘lyozmalari,
shuningdek, mahalliy xonlarning yorliqlari saqlanardi. Xususan, mazkur
kutubxonada, arabcha, forscha, turkcha va boshqa tillardagi lug‘atlar ham bor edi.
Sho‘ro hokimyatining dastlabki yillarida Markaziy Osiyo musilmonlarining iltimosi
bilan Usmon Qur’oni Toshkentda saqlash uchun qaytarib keltirildi. Temuriylar
davrida Samarqanddagi ulkan kutubxona bilan bir qatorda saroy kutubxonalari ham
bo‘lgan. Ulardagi kitoblar, chamasi Samarqanddagi kutubxona kitoblaridan kamroq
bo‘lsa ham, ular qimmatli nodir kitoblar xazinasi sifatida qadrlangan. Ushbu davrda
kutubxonalarning rivoj topish jarayonlari Amir Temurning
27
merosxo‘rlari, xususan,
27
Temur Tuzuklari. - Toshkent, Adabiyot va san’at nashriyoti, 1996-yil. 344 b.
39
nabirali davrida ham sezilarli darajada ravnaq topdi. Bu borada Ulug‘bekning
Samarqandda hukmronlik qilgan yillarida madaniy yuksalish bilan bir qatorda,
kutubxonalar va xususiy shaxslarning kitob javonlari ilm-fan sohalarida doir kitoblar
bilan to‘ldirilib borilganligi to‘g‘risida tarixiy o‘tmish guvohlik beradi.
Dostları ilə paylaş: |