Yuza nazariyasiga binoan, maydalash jarayonidagi ish, materialni parchalanish yuzasi bo‗yicha molekulalar tortishish kuchini yengishga sarflanadi. Ushbu nazariyaga ko‗ra, maydalash uchun zarur ish maydalanish natijasida yangi hosil bo‗layotgan yuzalarga proporsionaldir.
Hajmiy nazariyaga binoan, maydalash jarayonidagi ish material deformasiyasiga, ya‘ni eng yuksak parchalanish deformatsiyasiga yetkazish uchun sarf bo‗ladi.
Maydalash jarayonida tashqi kuchlar ta‘sirida bajarilgan hamma ish A Rittinger tenglamasi orqali aniqlanadi:
А А Д
Аю
1
К V
2
K F
(6.13)
bu yerda AD- parchalanayotgan bo‗lak hajmining deformatsiyasiga sarflanayotgan ish, J; Ayu- yangi yuza hosil qilish uchun sarflanagan ish,
J; K1-jismning hajm birligini deformatsiya qilish uchun sarf bo‗lgan ishga teng proporsionallik koeffitsiyenti; K2-yangi yuza hosil qilish uchun sarflangan ishga teng proporsionallik koeffitsiyenti; V - parchalanayotgan jism hajmining o‗zgarishi; F- yangi hosil bo‗lgan yuza.
Rittinger maydalash gipotezasiga binoan, ish maydalash paytidagi hosil bo‗lgan yuza qiymatiga to‗g‗ri proporsionaldir.
Maydalash darajasi katta maydalash jarayonida jism bo‗lagi deformatsiyasiga sarflanayotgan ishni hisobga olmasa bo‗ladi. Unda
FD2ekanligini nazarda tutib, ushbu formulani olamiz:
2
К 2
А К
F
K 1 D 2 (6.14)
2
bu yerda D - jism bo‗lagining o‗lchami; koeffitsiyenti.
1 - proporsionallik